LIKE 👍
"Freya, mag-usap tayo," ang mensahe ni Alexander kay Freya. Napagkasunduan nilang dalawa na magkita sa hotel kung saan sila madalas na magkita. Bago umalis, nag-ayos muna si Freya at nagpaganda para sa nobyo. Dahil batid ng dalaga na hindi lang basta usapan ang gagawin at magaganap sa pagkikita nilang dalawa. Pagkapasok pa lamang ng hotel room ay agad na sinunggaban ng malusok na halik ni Alexander si Freya habang buhat-buhat ang dalaga papunta sa ibabaw ng malaking kama. Pareho silang lasing sa pagnanasa at hindi paawat. Habang walang putol ang kanilang paghahalikan ay kanya-kanya nilang hinuhubad ang kanilang mga kasuotan. "Ohhh... god..." Napakagat si Freya sa labi nang maramdaman ang mainit at basang dila ni Alexander sa pagitan ng kanyang mga hita. Ang sarap ng ginagawa nitong paghimod sa kanyang gitna. Bawat pag-ikot at paglalaro ng dila ni Alexander sa kanyang perlas ay napapasabunot siya sa malambot nitong buhok. Nasasarapan siya sa ginagawa ng binata, para siyang kakapusin n
Sa loob ng marangyang at malawak na mansyon ng mga Evans, nagsiksikan ang mga bisita, pawang mga kilalang personalidad at mga mahahalagang tao sa bansa. Ang malaking bulwagan, na pinalamutian ng mga mamahaling kristal na chandelier at mga gintong estatwa, ay nagsisilbing perpektong lugar para sa pagtitipon. Ang mga pader ay natatakpan ng mga mamahaling pintura, habang ang sahig ay gawa sa makintab na marmol. Ang hangin ay puno ng halimuyak ng mga bulaklak, at ang musika mula sa isang live orchestra ay nagbibigay ng eleganteng ambiance sa lugar. Lahat ay naghihintay sa pormal na anunsyo tungkol sa nalalapit na kasal ng binata, ang kilalang anak ng pamilya sa bansa, ang mga Evans. "Raven, gawin mo akong pinakamaganda ngayong gabi. Gusto kong hindi maalis ni Alexander ang tingin sa akin kapag nakita niya ako," pakiusap ni Freya kay Raven, ang kanyang matalik na kaibigan na siyang nag-aayos sa kanya ngayon upang mas maging maganda at kaakit-akit. Mahinahon na natawa ang kaibigan si Rav
"Teka... anong ibig sabihin nito?!" Galit na tanong ni Raven habang nakakuyom kamao. "Alexander, anong kalokohan na ito? Bakit siya ang papakasalan mo gayong ang kaibigan ko ang fiance mo? Paano ang kaibigan ko?! Ano, bitiwan mo ako, Freya, ano ba!" Angal ni Raven nang hilahin siya ni Freya palayo sa nagkukumpulang mga bisita. "R-Raven, n-nakikiusap ako... gusto ko nang umuwi!" Garalgal ang boses na pakiusap ni Freya. Saka lamang kumalma si Raven nang makita ang kanyang luhaan at nakakaawang mukha. Wala pa ring patid ang kanyang pagluha, pati ang labi niya ay nanginginig sa matinding sakit. Ang kaninang masaya at maliwanag niyang aura ay napalitan ng hindi masukat na lungkot. "F-freya..." awang-awa si Raven na nakatingin kay Freya. Alam niya kung gaano kamahal ng kanyang kaibigan si Alexander. Simula ng mamatay ang magulang ni Freya ay sa lalaki na umikot ang buhay nito. Kaya alam ni Raven na sobra itong nasasaktan ngayon. Awang-awa na yumakap si Raven kay Freya para damayan it
Five years later... "Kailangan mong ayusin ang problemang 'to, Alexander! Huwag mong kalimutan na may obligasyon ka!" Pinilig ni Alexander ang ulo saka nilagok ang lamang alak ng hawak na baso. Paulit-ulit niyang naririnig ang boses na ‘yon sa kanyang isip. Ang boses ng kanyang madrasta, paulit-ulit itong nag-uutos at nagdidikta sa mga bagay na kailangan niyang gawin, na para bang isa pa rin siyang bata na kailangan pasunurin. Hindi maipinta ang mukha na nilibot niya ang tingin sa paligid. Nakakabingi ang ingay sa paligid, isa ito sa dahilan kaya hindi siya mahilig dumalo sa ganitong klase ng events. Maingay, nakakairita. Bilang CEO at tagapagmana ng Evans Industry, ang nangungunang kumpanya sa larangan ng Artificial Intelligence. May mabigat na obligasyon si Alexander na kailangan patunayan. Hindi lamang sa pamilya niya, kundi sa buong mundo. Kilala man bilang maraming napatunayan at narating, para sa kanya, kulang pa ang lahat ng natamo niya, gusto pa niyang umunlad. Lumapit
Hindi nagsalita si Alexander pagkatapos sabihin ni Freya iyon. Nanatiling nakapinid ang labi nito habang ang malamig na mata ay nakatingin sa kanya. Katulad noon, hindi mabasa ni Freya ang emosyon sa gwapo nitong mukha, o maging ang naglalaro sa isipan nito. Kaya hindi masabi ni Freya kung nagulat ba ito, o hindi sa ginawa niyang pagsagot. Pero sigurado siya sa isang bagay—hindi ang pagkikita nilang ito ang makakapagpalabas ng emosyon ng ex-fiance niya. Hindi ni Freya namalayan na nakakuyom na pala ang kamao habang nakikipaglaban ng tingin sa lalaking kaharap. Pinilit ng dalaga na tatagan at ipakitang hindi siya apektado sa muli nilang pagkikita. Subalit nagsisimula na siyang makadama ng sakit at galit. Lahat ng masasakit na alaala na dinulot ni Alexander sa kanya ay dumaloy na at rumagasa na parang tubig sa bilis. 'Galit ako sa kanya!' Sigaw ng utak niya. Naghahatid kay Freya nang inis ang katotohanan na kailangan ng Wilson Company ang kooperasyon ng Evans Industry upang mapagan
Nahahapong sumandal si Freya sa pintuan ng mapakasok sa kanilang bahay. Ang bigat ng dibdib niya... hindi naman niya gustong saktan si David, pero hindi rin naman niya gusto itong paasahin. Mas mabuti nang tapatin niya ito sa katotohanan kaysa ang paniwalain na kaya niyang bigyan ito ng pag-asa at lugar sa puso niya. Humiga siya sa kama pagkatapos maligo. Hindi niya mabilang kung ilang beses siyang bumuntong-hininga. Bawat hininga ni Freya ay parang nagdadala ng mabigat na pasanin. Inaasahan naman niya na magkikita sila ni Alexander sa event, sa katunayan ay hinanda niya ang sarili na makaharap ang lalaki. Subalit hindi pala iyon gano'n kadali katulad ng inaakala niya. Totoo nga ang kasabihan na kahit ano pa ang gawing limoy sa sakit o nakaraan ay babalik at maaalala mo pa rin ito. Mapait na ngumiti si Freya ng maalala ang unang araw na nakita at minahal niya si Alexander... alaalang naging isang bangungot para sa kanya noon. NAPAHINTO SI FREYA SA PAGLABAS ng gate ng makitang may
Kanina pa nakatingin si Alexander sa telepono. Simula ng makauwi siya ay hindi siya mapalagay. Hindi siya dapat magpaapekto sa pagkikita nila ni Freya dahil limang taon na ang nakalipas simula nang natapos ang relasyon nilang dalawa pero heto siya, hindi mapakali simula ng makita itong muli. "Damn it!" Pinukpok nito pinukpok ang kamao sa mesa. Nakakadama siya ng pagkairita na hindi naman dapat. Ang curiosity ni Alexander na gustong malaman kung talaga bang may relasyon sila ni Mr. Wilson ay napakalakas. Nagtatalo ang isip at puso niya ngayon kung tatawagan ba ito o hindi. Gusto ng isip niya na hayaan na ang nakita, sinasabi din nito na hindi na mahalaga 'yon. Pero ang puso niya ay salungat sa gusto ng isip niya. Gusto nitong malaman kung tunay nga na may namamagitan sa mga ito at nagmamahalan ba talaga ang dalawa. Biglang naglaro sa kanyang isipan ang masayang pag-uusap ng dalawa... ang ngitian at yakapan nila. Malapit sila sa isa't isa at halatang palagay ang loob ni Freya sa lala
"Ihatid mo ako sa Wilson's Building, Ted. May kailangan akong pagbigyan ng mga prutas na 'to." Agad na utos ni Alexander rito nang makasakay nang sasakyan. Pinigilan ng matanda ang magpakita ng gulat ng makita ang hawak na box ng kanyang amo. Tumango siya at sumunod na lamang. "Yes, Sir." Sagot ni Ted bago pinaandar ang sasakyan. Panay ang taktak ni Alexander ng daliri sa kahon na hawak. Mukhang naparami ang binili niyang cherry para kay Freya. Samantala, hindi mapigilan ni Ted ang mapatingin sa rear view mirror upang tingnan ang amo. Sa loob ng limang taon ay ngayon lamang nakita ng matanda na muling ngumiti ang amo. "Narito na tayo, Sir." Tumingala si Alexander sa Wilson's Company. Ang kumpanyang ito ay itinatag lamang noong nakaraang taon, ngunit mayroon itong malaking potensyal para sa pag-unlad. Isa ito sa dahilan kaya gusto ng lalaki na makipag-cooperate sa kumpanya. Ngunit dahil nadala siya ng matinding damdamin, nag-alok siya na bilhin ito, na ikinasama ng loob ni Freya.
Nanlaki ang mata ni Hazel ng makita na si Tita Freya ito kasama si Yassie. “S-see? Magkasama silq ngayon at n-niloloko nila ako! Tita, they’ve been cheating on me since Hazel came back… w-who knows, baka matagal na nila itong ginagawa sa akin!” Humahagulhol pa si Yassie ng iyak. Napaawang ang labi ni Hazel sa narinig. Nang tumingin siya sa mommy ni Frank ay may pagkadismaya itong nakatingin sa kanila, especially sa kanya. “Tita—“ Napahinto si Hazel sa pagsasalita ng humarang si Frank sa harapan niya. “You don’t have to explain yourself, baby. Wala tayong ginagawang masama.” Galit na dinuro ng binata si Yassie, na ngayon ay nagtatago sa likuran ng kanyang ina. “You bitch! Hiwalay na tayo, Yassie! At pwede ba, tigilan mo na ang pagpapanggap na buntis ka!” Napahawak sa ulo si Freya. Sinabi na nga ito sa kanya ng anak. Ngunit ginigiit ni Yassie na buntis ito. Sumasakit ang ulo niya. Sinong mag-aakala na mayron palang relasyon sina Frank at Hazel. All this time, inakala niya
“Mam, pasensya na ho. Pero hindi talaga kayo pwedeng pumasok,” Muling tiningnan ng security guard ang name list ang mukha ng nasa banning list. Nang masiguro, muli itong bumaling kay Yassie. “Pasensya na ho, pero sumusunod lang kami sa utos.” “Utos? By who?!” Sinubukan ni Yassie na agawin ang list, ngunit mabilis na iniwas ito ng security guard. “Huwag kayong mag eskandalo, mam. Kami din naman ay nagtataka kung bakit kasama kayo sa pina-ban sa amin ng security department. Kung may reklamo man kayo, huwag kayo sa amin magreklamo. Ginagawa lang namin ang mga trabaho namin.” Paliwanag nito. Kumuyom ang kamao ni Yassie. Nang ilibot niya ang tingin sa paligid, napansin niya na marami na ang nakatingin sa kanya. Dahil sa ingay na nilikha niya, umugong ang usap-usapan. “Nabalitaan niyo na ba? Hiwalay na daw sila ni Sir. Ayon nga sa usap-usapan, limang taon na silang hiwalay pero ngayon lang napatunayan iyon,” Wika pa ng babae. “Mukhang may bago na si Sir dati pa. Ang
Hindi na matutuloy ang kasal, pero bakit nasa balita pa rin ang tungkol dito? Hindi maitago ni Frank ang pagdidilim ng mukha. Nang mapansin nila Freya at Rose ang ekspresyon ng binata, nagkatinginan sila. Nang subukan na kunin ni Rose ang newspaper na nilukot ni Frank, mabilis na kinuha ito ni Mike at itinapon sa pinakamalapit na trash can. “Mabuti pa ay kumain na tayo, lalamig na ang pagkain.” Hinaplos ni Mike ang tiyan. “Kanina pa gutom ang mga bata… hindi sila uminom kahit gatas lang kanina. They wanted to eat with their uncle.” Ani Mike para alisin kay Frank ang atensyon ng asawa. Sa kalagitnaan ng pagkain ay hindi napigilan ni Freya ang ungkatin ang tungkol kay Yassie. Hindi na ito napigilan pa ni Alexander. “Frank, kailan mo balak na pakasalan si Yassie?” “Oo nga, Frank.” Segunda ni Rose. “Kung buntis siya, hindi niyo na dapat patagalin pa ang kasal niyo. Hello, wala kayang babae ang gustong maglakad ng malaki ang tiyan sa simbahan.” Lalong dumilim ang mu
Paano nangyari ito?! Hindi mapakali na palakad-lakad si Arcellie habang hawak ang report na nabasa niya. Nagtaka naman ang secretary na nakakakita sa hindi mapalagay na amo niya. PAGDATING sa restroom, nanginginig na naglabas ng sigarilyo si Aika sa kanyang bulsa. Itinigil na niya ang paninigarilyo. Nguniy kailangan niya ito, lalo na ngayon na masama ang loob niya. Matapang man siya sa harapan ng mommy niya, ngunit malayo iyon sa tunay na nasa loob niya. Natatakot siya para sa kanila ni Spencer. Kinuha ng dalaga ang cellphone at tinitigan ang wallpaper niya… ang kuha nilang dalawa ng binata. Wala naman talaga sa plano niya na gustuhin ito. Bukod sa hindi ito mayaman, malayong-malayo ito sa lalaking tipo niya. Masyadong mabilis ang pangyayari. Natagpuan niya ang sarili na unti-unting nagugustuhan ang lalaki. At ngayon nga ay wala na siyang balak bumitiw dito. “My god… ano ba itong nangyayari sa love life ko.” Akala niya ay si Hazel lang ang kakilala niya
“COZ!” Umalingawngaw ang malakas na boses ni Aika. Nang makapasok sa opisina ni Hazel ay nakiusyoso agad ito. “Nakita ko kanina na nanggaling dito si mommy. May sinabi ba siya tungkol sa inyo ni Frank?” Nang kumunot ang noo ni Hazel ay agad siyang nagpaliwanag. “Nakita ko kasi sa kwarto niya ang mga pictures niyong dalawa. Mukhang pinapasundan ka ni mommy, coz. Mag iingat ka.” “Sayo, hindi ko ba kailangan mag ingat?” Ngumuso ito. “Wow ha. Nag aalala na nga ako sayo tapos ganyan ka pa. Alam kong bitch ako at hindi na magbabago ang tingin sa akin ng ibang tao. But believe me, nakakapagod din maging masama.” Tinaasan niya ng kilay si Hazel. “Napapansin ko na palagi kang wala sa bahay. So, totoo nga ang hinala ko… kayo na ni Frank Evans?” Imbes sagutin ay inirapan lang ito ni Hazel. “Ang aga pa para maki-tsismis ka. Bakit hindi ka nalang bumalik sa station mo at magtrabaho. O kaya naman, asikasuhin mo ang ‘NOBYO’ mo na palagi mong nilalait kesa ang i-tsismis ako
“Yes, baby. No exes…” tumatawang sagot pa ni Frank. Pagkahatid ni Frank sa kanya ay agad din itong umalis. Mag aalas nueve na kasi. Ganon nalang ang gulat ni Hazel ng madatnan ang lolo niya sa loob ng opisina niya. “L-lolo, kayo pala.” Kabadong tumikhim siya at bumati dito at humalik sa pisngi nito. “Good morning, lolo. Pasensya na hindi na ako nakauwi kagabi,” Handa na sana siyang magdahilan ng magsalita ito. “Nabanggit ni Nita na nalasing ka sa bahay ng kaibigan mo at doon na natulog?” Bumuntong-hininga si Henry bago muling nagsalita. “Pasensya ka na, apo. Hind ko alam na maski ikaw ay nagdaramdam sa pag atras ni Steve sa kasal ninyo.” Kumunot ang noo ni Hazel. “Nasabi sa akin ni Arcellie na sa palagay niya ay nasaktan ka din sa ginawa ni Steve. Pagpasensyahan mo na ang lolo mo kung nag-isip ako ng hindi maganda.” Napipilan si Hazel. Sinabi ng tita Arcellie niya iyon? Pero bakit? “Hayaan mo, Hazel. Ginagawa ko ang lahat para matuloy ang kasal ninyo.
Pagod na pagod na sumubsob si Hazel sa kama. Kanina palang habang kinakain ni Frank ang pagkakaba-e niya ay nilabasan na siya… ilang beses ma siyang nilabasan kaya pakiramdam niya ay nanghihina na siya. Naramdaman niya si Frank sa likuran niya na sinasaid ang katas papunta sa sinapupunan niya. “Uhmm…” napaung0l na naman siya ng mayamaya ay nagsimula na naman itong gumalaw. Mukhang balak ni Frank na totohanin ang sinabi kanina. “GOOD MORNING, BABY!” Bati ni Frank kay Hazel. Lumapit siya sa nobya at hinalikan ito sa pisngi at pagkatapos ay sa labi. “I cooked breakfast for us. Come on,” “Uhmm,” tanging sagot ni Hazel. Naramdaman niya ang pag angat ng katawan niya sa higaan. Kinarga siya ni Frank hanggang sa makarating sila sa dining table. Namumula ang pingi na tinakip niya ang kamay sa mukha. “Don’t worry, si Aling Fatima lang ang hinayaan kong magserve ngayon para hindi ka mahiya.” Turan ng binata ng mabasa ang nasa isip niya. Sinong hindi mahihiya, tshirt lan
Natigilan si Hazel ng may maalala siya. “My god! Nakalimutan kong sabihin kay Aling Nita na umalis ako!” Sa pagmamadali ng dalaga ay nakalimutan niyang mag-imporma sa matanda. Bahagyang natawa si Frank. “Bakit kasi tumakas ka? Paano kapag nalaman ito ng lolo mo? Tiyak na magagalit siya.” “Kung hindi mo ako pinag-alala, hindi sana ako pupunta dito ngayon.” Nakangusong sagot ng dalaga. “Kasalanan ko pa pala?” Nang tumango si Hazel at muling natawa si Frank. Napa-hmm, si Hazel ng hapitin ng mahigpit ni Frank ang bewang niya. Damang-dama niya ang pagdikit ang kanilang mga katawan. “Frank—“ hindi na binigyan ng pagkakataon na magsalita ng binata ang nobya. Sinakop ng labi niya ang malambot na labi nito. Pati ang mukha ni Hazel ay hinawakan niya para palalimin ang kanilang halikan… bahagya pang kinagat-kagat ni Frank ang malambot nitong labi. Hindi niya maiwasan na manggigil. “F-frank,” tumingala si Hazel, namumungay ang mata niya, bahagya din namumula ang pisngi n
Natataranta na lumapit si Frank sa dalaga, ngunit malamig na nagsalita siya. “I’m asking you, Frank. Is she the reason why you came home earlier?” Napalunok ng laway na tumango si Frank. Walang dahilan para magsinungaling siya sa nobya. “Is it bad, or bad news for me… makaka-apekto ba ito sa relasyon natin?” Nanlaki ang mata ni Yassie sa narinig, “Relasyon? M-may relasyon na kayo?” Madilim ang mukha na tumingin si Hazel dito. “Zip yoor mouth, Yassie. Hindi ikaw ang kinakausap ko,” bumaling siya sa nobyo, “tell me, Frank… masasaktan ba ako this time?” Lumunok ng laway si Frank bago umiling. Sa lamig ng tono ng pananalita ni Hazel, alam niya na nagpipigil lamang ito ng galit. “Masasaktan ba ako this time, Frank?” Ulit ni Hazel sa malamig na tono. Umiling si Frank, ngunit hindi nakaligtas sa mata ni Hazel ang pagdaan ng takot sa mga mata nito. “You bitch! Kaya pala hindi ka na magpapakasa dahil tuluyan mo nang inahas sa akin si Frank! Napakalandi mo! Walang hiya ka!”