HINDI ko alam kung anong meron sa isang salitang iyon pero nakaramdam ako agad ng challenge sa tonong ginamit ni Marius. At ang totoo, medyo napikon ako sa kanya. Hindi naman iyon sa masamang paraan. Napikon ako sa paraang para bang ang ibig kasi nitong sabihin sa tanong nito ay kung iyon lang ba ang kaya kong gawin? Kaya lalong nagtumindi ang tila ba hamon sa puso ko. “I-Ito lang ba ang kaya mo? Marius?” sa halip, para makaganti o maibsan ang nararamdaman kong pagkainis ay ibinalik ko iyon sa kanya. Binalikan ko siya ng tanong na alam kong hindi niya palalampasin. At hindi nga ako nagkamali. “Yeah? Iyan ba ang tingin mo sa akin, sweetheart?” tanong niya sa akin habang bakas na bakas sa tono niya ang hindi maipaliwanag na iritasyon. Hindi ko inasahan ang sumunod na ginawa ni Marius. Dahil yata sa inis niya ay walang anumang warning nito akong itinaas. Pagkatapos ay hinugot nito ang pagkalalaki niya mula sa loob saka tumayo. “Marius!” ang nagulat kong sabi nang bigla niyang hinawaka
“SAM, hindi mo alam kung anong ginagawa mo sa akin, alam mo ba iyon?” tanong sa akin ni Marius.Magkakasunod akong umiling habang ang paningin ko nang mga sandaling iyon ay sobrang nanlalabo na gawa ng matinding ecstasy. At may palagay akong hindi ko na kaya. Kaya muli, kinabig ko ang batok niya saka ito mariing hinalikan.Hindi ko alam kung ano ang naging dating kay Marius ang ginawa kong iyon. Dahil habang magkahinang ang mga labi namin ay noon ko naman eksaktong naramdaman ang pagpasok ng daliri niya sa hiwa ko.Umungol ako. Pero hindi pa doon natatapos ang lahat. Dahil nang magsimula iyong igalaw ni Marius ay saka naman ako nagsimulang mawala sa sarili. Nanghina ako gawa ng masarap na pakiramdam na tinatamasa ko nang mga sandaling iyon. Alam kong ito na ang simula ng uwi ng masarap na pwedeng ipalasap sa akin ni Marius. Ito ang klase ng pagpaparusa na pwede kong tamasahin dahil sa sinabi ko rito kanina. Pero kung palaging ganito. Kung palaging mawawala ako sa sarili ko dahil sa hin
WALA akong ideya kung hanggang kailan ako planong parusahan ng masarap ni Marius. Nagpatuloy lang siya sa ginagawa niyang pagpapasinaya sa pagkababae ko habang ako naman ay ganoon pa rin walang kalaban-laban na tinanggap ang lahat. Ang lahat ng gustong gawin sa akin ng lalaking kilala ng puso ko bilang pinakamamahal ko. Ang dila ni Marius ay hindi nagpahinga. Naglabas-masok ito sa aking pagkababae at hindi ko alam kung kailan ito hihinto. Nang hindi ako makatiis kumilos na ang isang kamay ko saka iyon banayad na sumabunot sa buhok ni Marius. Ang paraan ng pagpapasinaya ng nobyo ko sa aking hiyas ay totoong may lambing. May kakaibang haplos na hindi ko kayang pangalan pero nagbibigay at nagpapatindi ng init na nararamdaman ko. Masarap. Kulang ang salitang iyon para mailarawan ko kung ano ang totoo kong nararamdaman nang mga sandaling iyon. Basta ang alam ko wala na ako sa sarili ko. At malapit na ring maubos ang lakas ko kahit kung tutuusin wala pa man kami sa totoong kaganapan ng a
“ANONG hitsura ni Sam, Tita Lourdes?” ang seryosong tanong ni Lena sa tiyahin nang gabing iyon at magkasama silang nanonood ng TV sa sala ng kanilang bahay. “Maganda siya. Napakaganda. Kamukha niya ang kuya niya,” sagot naman ng Tita Lourdes niya sa kanya. Isang malalim na buntong hininga ang hinugot at pinakawalan ni Lena dahil sa sinabing iyon ng tiyahin. “Kamukha niya si Andrew Scott?” tanong niya sa tono na tila ba humihingi ng klaripikasyon sa kanyang tiyahin. “Ganoon na nga. At mabait. Tiyak kong magkakasundo kayo,” sagot pa ni Tita Lourdes na ngiting-ngiti siyang nilingon. Muli ay banayad na nagpakawala ng buntong hininga si Lena. Sana nga makasundo niya si Sam. Iyon naman talaga ang plano niya. Gusto niyang makasundo ang babaeng iyon para kay Marius. Pero hindi pa man niya ito nakikita ng personal ay totoong nilalamon na ng matinding panibugho ang puso niya. Mga bata pa lamang sila ni Marius ay totoong may pagtingin na siya para sa lalaki. Pero walang nakakaalam ng tungko
Plano ko talagang magising ng maaga nang araw na iyon. Kaya lang hindi rin kasi kami maagang nakatulog bi Marius last night so hindi iyon nangyari.Paggising ko agad kong hinanap si Marius sa tabi ko. Nakatulog kasi ako na mahigpit siyang nakayakap sa akin. Kaya lang ngayon, wala na siya sa tabi ko. At kahit hindi ko aminin, nangulila na ako agad sa yakap niya.Patamad akong bumangon. Hindi na ako nag-abalang mag-take ng shower dahil nga naligo naman ako bago matulog kagabi.Nang maalala ko ang lahat ng pinaggagawa namin ni Marius bago kami nahiga ay agad akong pinamulahan.Sa banyo ako nagtuloy para maghilamos at mag-ayos. Kahit ang totoo nang mga sandaling iyon ay medyo mabigat ang katawan ko. Siguro dahil sa pagbubuntis ko na rin.Sa naisip ay nakangiti kong hinaplos ang impis ko pa rin tiyan. Wala pang limang buwan kaya maliit pa rin. Ang natatandaan ko kasi ang sabi sa akin ng doktor na tumingin sa akin noong bago ako maaksidente ay…Taka kong tinitigan ang sarili kong repleksyon
“GUSTO mo bang maglakad?” Iyon ang itinanong sa akin ni Marius nang marahil mapuna niyang libang na libang ako sa magandang tanawin dinaraanan namin.Nakangiti kong nilingon ang nobyo ko pagkatapos ay walang pagaalinlangan akong magkakasunod na tumango.“Sure, hindi naman malayo mula rito ang pupuntahan natin hindi ba?” Ang naitanong ko.Kasunod ng pagsang-ayon kong iyon ay saka naman inihinto ni Marius ang sasakyan sa ilalim ng isang malaki at malagong puno ng mangga.“Maglalakad lang tayo ng mga fifteen minutes. Is that okay with you?” Tanong-sagot naman ni Marius sa akin.Nagkibit muna ako ng mga balikat bago muling nakangiting sumagot.“No worries,” sabi ko pa.Sa totoo lang ang totoong dahilan ko kung bakit pumayag akong maglakad ay para mas magkaroon ako ng time kasama si Marius. Ibang experience naman gaya ng paglalakad na kasama siya. Hindi rin naman mainit dahil malilim ang dinaraanan namin. Wala akong makitang dahilan para hindi pumayag sa ideya niya na kung tutuusin ay nap
MARIING halik ang iginawad sa akin ni Marius pagkatapos kong sambitin ang pangalan niya. Alam ko kung saan kami papunta. At wala akong planong patigilin o kahit pigilan man lang si Marius sa gusto nitong mangyari.Malaya kong naririnig ang pagpatak ng ulan sa bubungan ng kamalig. At ang totoo nakadagdag pa sa init na nararamdaman ko ang lahat ng iyon.Ma-erotikong pakiramdam ang mabilis na lumaganap sa buong katawan ko. Kaya siguro lalo ring naging masidhi ang paghahangad kong maangkin ni Marius.“Take me,” bulong ko nang magkaroon ako ng chance na sabihin iyon kay Marius.“Not yet, sweetheart,” sagot naman ni Marius saka ako muling siniil ng maalab na halik.Hindi na ako nagprotesta pa sa gustong mangyari ni Marius. Dinig na dinig ko ang papalakas na buhos ng ulan sa labas. Kaya lalong naging mas maalab ang nararamdaman kong init nang mga sandaling iyon.Lalong nagtumindi ang paghahangad kong tuluyan na ngang maangkin ni Marius. Pero dahil sinabi na nga nitong “not yet”, no choice ak
HINUGOT ni Marius mula sa pagkababae ko ang kanyang daliri. Pagkatapos ay umupo siya saka isinubsob ang mukha niya sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita.“Shit!” Malakas ang pagkakasambit ko niyon kasunod ang biglaan kong pagbangon mula sa pagkakahiga. “Fuuuucccckkkkkk! Yes! Yes! Yes!” Wala nang iba pang lumabas sa bibig ko kundi ang mga salitang iyon. Napapasigaw ako sa kabila ng pagpupumilit kong huwag gawin iyon.“Sumigaw ka, please,” ang nagsusumamo namang tinuran ni Marius nang marahil mapuna niya ang ginagawa kong pagpipigil.Alam ko naman kung bakit iyon ang gustong mangyari ni Marius. Tiyak na walang makaririnig sa akin kahit magsisigaw pa ako. Kasi nga lalamunin lang ng malalakas na kulog at buhos ng ulan ang mga ingay na gagawin ko.“Ako lang ang makaririnig sa’yo, Sam. Huwag kang mag-alala,” paniniyak pa niya bago muling ipinagpatuloy ang ginagawa ay binigyan pa muna niya ako ng isang makahulugan na titig.Nakagat ko ang lowerlip ko nang muling pasadahan ni Marius
MALAKAS ang kabog ng dibdib ni Lena pero mas pinagsikapan niyang huwag iyong pansinin. Sa madaling salita, minabuti niyang ignorahin ang lahat at piliting maging kalmado. “Hey,” ang lalaking katabi niya na ngayon ay nakaupo sa harapan ng manibela. Hinawakan nito ang kamay niya saka iyon itinaas at dinampian ng halik. “Everything will be okay,” anito sa kanya saka ngumiti. Simpleng ngiti ang pumunit sa mga labi ni Lena. Pagkatapos ay pinisil niya ang kamay ni Calum na hindi binitiwan ang kanya. “Kung sakali pala parang gusto kong maging kapitbahay ka nalang,” ani Calum na tumawa ng mahina bago nito pinatakbo ang bagong bili nitong SUV. Takang napalingon si Lena nang marinig ang sinabing iyon ng binata. “Seryoso ka?” tanong niya. Nangungusap ang mga matang sandali siyang sinulyapan ni Calum bago nito nakangiti pa ring sinagot ang kanyang tanong. “Mukha ba akong nagbibiro?” ang isinagot nito sa kanya saka siya kinindatan. Humaplos sa puso ni Lena ang ginawing iyon ng binat
NAKAGAT ko ang aking lowerlip nang simulan akong paulanan ni Marius ng hindi makataong kaligayahan gamit ang dila at bibig niyang sinusuyo ang aking bukana. At dahil nga nakatali ang dalawang mga kamay ko gaya ng hiningi ko sa kanya kanina na gusto kong gawin niya ay literal na wala na nga akong iba pang pwedeng gawin kundi ang tanggapin ang walang patumanggang ligaya na nagaganap ngayon sa buo kong pagkatao.“This is so good, mmmnnn—Sam,” ang mga sinasabi ni Marius habang nasa kalagitnaa siya ng pagkain sa pagkababae ko ay nakadagdag rin sa orgasmong nararamdaman ko.Suminghap ako. Nakikita ko kung paano niya panggigilan ang ginagawa niya sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Pero alam kong hindi ito magpapaawat. Lalo na ngayon obvious ang panginginig ng buong katawan ko.Hindi ko naman talaga mapigilan ang magkaganoon. Kahit kung tutuusin ay pinipilit ko.Sinusubukan ko ng maging mahinahon at kontrolin ang lahat. Pero dahil nga yata goal ni Marius ang marinig ang pag-iingay ko
HINDI ko alam kung dahil ba sa ininom kong alak pero talagang hindi lang ang pakiramdam ko ang nag-aalab nang mga sandaling iyon. Pati na rin ang lakas ng loob ko. Dahil nang hindi ako makatiis, kinuha ko ang kamay ni Marius saka ko iyon inilagay sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita. Bilang pagtugon sa ginawa ko ay magkakasunod ang paghingang pinakawalan ni Marius. Kasunod niyon ay ang biglaang pagbabago ng paraan ng paghalik niya. Napansin ko kasing bigla itong naging marahas. Kung tutuusin expected ko naman na ang tungkol sa bagay na iyon. Tungkol sa pwede niyang gawin. Pero sa kabila ng katotohanang ang lahat ng ginagawa ni Marius kadalasan ay inaasahan ko na, dumarating pa rin talaga sa point na nasosorpresa ako dahil nagbabago ang istilo niya. Kung hindi naman ay binibigla niya ako. “Ang init mo ngayon, Sam,” aniya sa akin nang simulan niyang paliguan ng maliliit na haliit ang mukha ko. Pababa sa aking leeg. “Oh, Marius, palagi naman akong mainit kapag nasa ganitong e
IYON ang unang pagkakataon matapos naming magkahiwalay ni Marius na nakasama ko siya sa isang passionate na inuman. Kaya naman pala gusto niyang dito kami sa kwarto niya ay may nakahanda na itong dalawang baso at isang espesyal na wine na nasa isang maliit at candlelit na mesa. Mula nang umalis ako sa bahay na iyon isang taon na rin mahigit ang nakalilipas ay ngayon lang ulit ako pumasok sa loob ng silid ni Marius. At iyon ang dahilan kaya medyo naiilang ako. “Gusto kasing maisayaw kita ng sweet kaya kita niyaya dito,” ani Marius na binuksan ang maliit nitong component sa loob kwarto. Ilang sandali pa at pumapailanlang na ang isang maganda at malamyos na love song. “Halika na,” aniya sa akin sabay lahad ng kamay. Tinanggap ko iyon. “First and last yata nating ganito eh sa condo ko ano?” ani Marius na kinuha ang kopita na nasa maliit na mesa saka uminom ng wine. Ngumiti lang ako sa tahimik na pinagmasdan ang mukha niya. “Teka, alam kong gwapo ako eh. Pero huwag mo naman akong titi
MASAYA ako sa lahat ng nangyayari sa buhay namin ni Marius. Sa totoo lang wala na akong mahihiling pa dahil ang lahat ay umaayon sa mga gusto ko. Sa lahat ng pinapanalangin at pinapangarap ko.“Mabuti naman at happy ka. Kunsabagay, wala naman akong ibang pinangarap kundi ang makita kang masaya. Alam mo ba iyon ha? Sana lagi kang maging masaya kasi love kita,” ani Calum na kausap ko sa kabilang linya.Awtomatiko na ang matamis na ngiting pumunit sa mga labi ko. Nasa veranda ako noon ng kwarto ko. Palubog na ang araw at abala na si Manang Sela sa pag-aasikaso sa kusina habang si MJ naman ay nasa crib nito. Gising na gising at nakikipaglaro sa mga laruang nakabitin doon.“So, tell me, kumusta ka naman diyan sa Davao,” ang naisipan kong itanong nang manatiling tahimik si Calum na nasa kabilang linya.“Okay naman. Ang totoo malapit na akong bumalik ng Manila. Maybe this week,” sagot niya.Lalong umaliwalas ang mukha ko sa narinig. “Really? Saan mo gustong tumuloy? Doon ba sa bahay ko?”“Hi
“WOW,” ang tanging sinambit ni Calum. Tumango si Lena saka matamis na ngumiti. Deep inside nami-miss niya si Marius. Alam niya iyon at sigurado siya. At kung noon ang nakasaksak sa utak niya ay ang isang beses na namagitan sa kanilang dalawa, ngayon, nakatitiyak siyang ang malalim at magandang pagkakaibigan nila noon ang hinahanap niya. Iyon ang dahilan ng madalas na kalungkutan niya. Huli na nga lang siguro para sa kanya na mapagtanto iyon. At kung tutuusin, hindi niya iyon mare-realize kung hindi lang dahil sa ginawang ito ni Calum. Kung hindi lang dahil sa pag-uusap na ito.“Pero wala na siya,” iyon ang malungkot na pagtatapat ni Lena sabay lingon sa binata.Noon niya nakitang nagsalubong ang mga kilay ni Calum dahil sa sinabi niya. “You mean, dead? Patay na ang bestfriend mo?” tanong-sagot ng binata sa tono na tila humihingi ng paglilinaw sa sinabi niya.Magkakasunod na umiling si Lena saka humugot at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Kahit ilang beses pa yat
ISANG amused na tawa ang pinakawalan ni Calum bago nito kinurot ng bahagya ang pisngi ni Lena.“Syempre tungkol sa iyo,” anitong naupo sa tabi niya saka siya inakbayan.Sa ginawang iyon ni Calum ay biglang nakaramdam ng tila kapaguran ang dalaga. Hindi niya alam kung para saan ang kapagurang iyon. Pero kung mayroon man siyang isang bagay na natitiyak, iyon ang ang kaligayahang bigla niyang naramdaman ngayon.“Alam mo bang ang kailangan lang nating dalawa ngayon ay isang mabuti at magandang usapan para magkaunawaan?” ang pagpapatuloy pa ni Calum.Hindi maunawaan ni Lena kung para saan ang sinasabi iyon ni Calum. Pero bigla ay parang nakita niya sa katauhan ng binata ang matalik niyang kaibigan. Walang iba kundi si Marius. Sa naisip ay muli siyang napaiyak.“Hey! Bakit na naman?” tanong ng binata saka mahinang tumawa.Hindi maunawaan ni Lena kung sa papaanong paraan hindi siya napipikon kahit pa tumatawa si Calum sa ganoong mga sitwasyon. Siguro kung ibang lalaki ito baka napikon
“KAUSAPIN mo ako, Lena,” giit nito sa tono na nakikiusap.Napabuntong hininga si Lena saka hinarap ang lalaki. Katulad ng inasahan niya, sinundan siya nito hanggang sa kanyang apartment. At dahil nga hindi niya gustong may makakita sa kanila ay minabuti niyang papasukin na ito.“Ano bang gusto mong pag-usapin natin, Celso?” tanong ng dalaga.“Ang tungkol sa atin. Sa ating dalawa, Lena. Hindi naman yata tamang ganito nalang ang lahat? Miss na miss na kit at gustong-gusto ko nang maranasan muli ang mga dati nating ginagawa,” anito sa kanya.Nakita ni Lena na humakbang si Celso palapit sa kanya. Natayo noon ang dalaga sa may mesa sa kusina. Habang ito naman ay nasa dalawang hakbang ang layo mula sa kanya.“Miss na miss ko na ang lahat ng ginagawa natin sa kubo, Lena,” anito sa kanya.Parang sinampal si Lena sa narinig. Pagkatapos niyon ay isang dry na tawa ang pinakawalan niya.“Sex? Iyon ang dahilan mo kaya nandito ka? Gusto mo akong ikama at nami-miss mo ang lahat ng bagay na hi
MABILIS na nagsalubong ang mga kilay ni Lena nang makilala ang lalaking nakatayo at nakatingin sa kanya sa di-kalayuan. Pauwi pa lamang siya galing sa kanyang shift. Kapuputok lang ng araw. At dahil sa ibang bansa ang kompanya na pinagtatrabauhan niya ay iba ang timezone sa Pilipinas.“Kumusta kana, Lena?” Nang makalapit sa kanya si Celso ay iyon agad ang naging pagbati nito sa kanya habang matamis na nakangiti.Titig na titig si Lena sa mukha nito. “Mabuti naman ako. Ikaw? Kumusta ka? Bakit ka nandito? Paano mo nalaman na dito ako nagtatraaho?” ang magkakasunod ko pang tanong.“Sa tiyahin mo,” ang maikli nitong sagot sa kanya.Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lena. Kasama na rin doon ang labis na pag-aalalang biglang nabuhay sa puso niya. “May nangyari ba sa Tiya Lourdes ko?” hindi naitago ng dalaga ang magkahalong nerbiyos at takot sa kanyang puso.Noong ngumisi si Celso. “Wala, walang nangyari sa kanya. Pero sa sinabi mong iyon, mukhang meron na akong ideya ngayong kung paa