DISCLAIMER
The author declares any name changes, timeline disparities, or, in the case of a novel, that any character's resemblance to real, living persons is just a coincidence.People always says the world is so cruel to its people, but those people are worst than the world itself.PLAGIARISM IS A CRIMEDate written: March 20, 2021Date of publication: March 20, 2012Date I Continue in the Revised Version: January 16, 2023I got busy and stopped writing, but today is the new plot of my first story. Enjoy reading!SYNOPSISPeople always say the world is so cruel to its people, but those people are worse than the world itself.Venus M. Latesma is a happy kid back then, she used to play and smile always but because of the most important thing to her everything went changed. She teach to fight to defend herself, everything was not easy because the people in her surroundings used to manipulate and abuse her. From her mother, she experienced cruelty and unloved by her own family, even her relatives she thought she can trust. A successful accident lead her in coma for a year, and when she's awake every memories from her past was vanished.It is a good sign that she forget all those memories but, there's someone who experience the same fate as her. His role is something that can trigger not only her mind but her whole system. He will meet the most strong and independent man that will help her to get down or to move forward.They meet before when everything was a mess. But now they meet again, it is still a mess. Bullying and hurting each other are the start of their story. They will develop the most mystery feelings that they never expect. They will face the same fear, anger, and the past they trying to escape. Yanz Reyzter A. Solje will be the monster in eyes of his beloved dream wife. He will sacrifice everything he have and also himself in order to protect what he loved.It start in solo fight to their own battle, they meet and they fight, together they will fight, fighting for what they deserve, and for the ending that awaits them.Help is available, speak with someone today. National Center for Mental Health Crisis Hotline call 09xxx-xxx-xxxx"Tsk, damn it!" napabuntong hininga na lamang ako ng wala kong makuhang sagot mula sa g****e. Nakaka-frustrate naman 'tong trabaho na 'to pero wala akong choice, kasi in the first place pinili ko 'to, deserve ko 'to, so magdudusa ako. "Ano yang mukhang yan? Para kang ilang beses na na-reincarnate pero kada buhay mo nai-scam ka at puro pagdurusa nalang," komento ni Rookie. "Rookie..." Hindi ko namalayan na nakapasok na pala sa room namin si Rookie, ganon na ba ko ka-stress at di ko naramdaman kaagad ang presensya niya? "Hoy! Ano sabi yon? Alam mo par, ayan yung nakakaasar sayo eh gawain na gawain mo tatawagin mo pangalan ko tas ma o-out of space ka na naman. Okay ka lang ba? Ano bang problema? Wag mo sabihing tungkol na naman 'to sa babae? Alam naman nating dalawa mas matinik ka pa sa bangus pagdating sa mga babae," walang preno niyang sabi at di ko mapigilang humugot n
Chapter TwoDays had passed and turned into weeks, I am still happy in my school. Johnny, Sabrina and I we're very close now. Lagi kaming magkakasama, bago pumasok sa university, sa recess, sa lunch, sa break time sa hapon, at after school para gumawa ng mga assignments.Kapag free time naman naming tatlo, lumalabas kami at nag aaliw-aliw. Madalas wala akong pera kaya nililibre nalang ako ni Sabrina. Rich girl. Pero syempre lagi akong tumatanggi pero mapilit silang dalawa kaya sa huli pumayag nalang ako.Na meet na rin namin ni Johnny ang parents ni Sabrina via video call dahil nasa United States sila sa New York.Marami-rami kaming napagusapan habang ka video call ang kaniyang parents. Talaga namang mayaman sila. Just outside the subdivision you can see the luxury in the design and style of the houses here, not houses but mansions.Just in front of the mansion of the Montiz, you w
Chapter ThreeThird Person's POV"All students go back to your class!" a strict woman voice field the scenery.After a woman came in the quadrangle all students run as fast as they could, because the woman came, is not just an typical woman in school. It's their principal also the owner of the University.A woman talking to a girl lying in the ground, "Get up! Clean yourself and go to my office!" her voice is scary and strict.The principal wondered why a few minutes had passed since she dismissed the students watching, the woman still did not get up.Earlier, the two students were still shaking the woman to stand up, but because they were confused, it did not cross their minds that the woman was unconscious.I walked towards to them "Maybe she's unconscious right now, because if not she will get up," I said to the girl who was crying while still shaking
Chapter FourCoffee’s POVToday is Saturday. I greeted myself,'Happy day, Saturday, always smile Coffee!'Every Saturday is nothing special, but because of school works, excited lagi akong mag Saturday because it means one thing.Rest day. Yehey!Oh diba hindi lang sa mga may trabaho ang rest day. Pati na rin sa mga estudyante, sa iba di na nila kailangan mag rest day, dahil bawat segundo nagpapahinga naman sila.Hindi lahat.Nakabawi-bawi na rin ako ng lakas, nakaupo ako ngayon sa isang upuan ko dito sa aking terrace. Napakaganda ng tanawin sa labas. Hindi man ito ang tanawing makikita mo sa mga probinsya dahil puro nagsisitaasang mga building ang matatanaw mo dito. Kalsadang dinadaanan ng mga sasakyan. Sa pagsimsim ko ng apple juice bigla kong naalala ang nangyari samin ni Yanz. Hays. Gwapo. Wutt?Mul
Chapter FiveYanz's POVToday is another boring school day. I am walking near to the entrance of the school gate of this university when suddenly mr. Guard approach me. I was about to smile at him but unfortunately,"Sir, gusto po ni Mrs. Minter na sa office ka nya dumiretso bago pumasok sa klase mo." sabi nya. "Ipinapasabi nya po sa akin na pag nakita daw po kita, papuntahin ka doon sa office nya." dagdag nya pa.I stopped walking and faced him"Ronaldo, alam mo bang ang aga-aga ang pangit ng sinasabi mo?" I look at him sharply. He was immediately nervous and stammered"S-Sir, n-napag u-utusan l-lang p-po a-ak--" "---wala akong pake. Eh kung ikaw kaya papasok ka palang ng umaga dito, para maging gua
Chapter Six,Lewis’s POVKanina habang hinahanap ng mata ko sa paligid si Yanz, nakita ko si Coffee na nakaupo sa isang upuan sa park ng university na ‘to. Yes, may park itong September Mint University. Ginawa ito para sa mga college na sobrang stress at kailangang huminga muna.Sa sobrang ganda nito, kahit gaano ka ka stress at problemado hindi makakatakas sa atensyon mo ang gandang taglay nitong park. Isa ito sa mga tinitingnan ng mga investors at estudyante sa pagpili ng kanilang papasukan.Wow diba?But anyway, lalong nag uumapaw ang ganda ng park at ni Coffee dahil ang parehong magandang tanawin ay magkasama na ngayon. So perfect.Good mood automatically activated.Naputol ang magagandang iniisip ko ng maalala ko ang kwento ni manong guard. Kahit sinong estudyante wala pang nakakagawa sa kanya ng ganon. Isa sya sa respetado at
Chapter seven,Warning: R-18I just finished taking a bath and putting on a shirt dress since I was just at home. I picked up my hair brush and started combing when suddenly my iPhone 12 pro max 512gb rang and a message popped up on my screen lock that covered the face of my handsome boyfriend Yanz.As i picked up my phone and i saw the message and it was from RAT.From: RATLex, 3pm sa may Maximacmax Café.To: RATK.I simply replied, because I am not in the mood.I was a good girl for the past 2 weeks because my mom, dad, and my kuya is here in the house. For the first time in my life nakumpleto kami at itinigil nila mom ang trabaho nila at huminto muna sa bahay.Dati lagi silang busy sa mga trabaho nila lalo na ng umalis si kuya papunta America para doon mag-aral at i pursue ang kani
Chapter eight,Weekend ngayon at sabado palang kahapon tinapos ko na ang mga home works ko at ibang pang mga undone activities sa school na pinauwi ng aming prof, para di na makihati sa oras ng discussion namin sa monday.It's 7:30 in the morning ng magising ako, ilang minuto pa akong nakahiga bago bumangon."Have a good day, Coffee! Start your day with a bright smile!" bati ko sa sarili ko at ngumiti naman ako, ganyan nga Coffee. Oh diba! Mas maganda ka pag naka ngiti. Natawa naman ako sa tahimik na pakikipag-usap ko sa sarili.Tumayo na ako at dumiretso sa banyo para mag sepilyo at maligo. Nagsuot ako ng simpleng isang printed white t-shirt at dark blue tokong pants and i paired it to my slippers.Pagkatapos kong magbihis pinatuyo ko na ang buhok ko at nagsuklay. Saka pa lang ako lumabas ng kwarto at nag tungo sa kusina upang maghanda ng agahan.Binuksan ko ang kabinet sa taas kung saan nandoon ang ilang mga raw ingredien
CHAPTER 17 I was sitting when suddenly my order arrived. One cup of cappuccino and one slice of black berry. Kinuha ko ang tinidor saka kumuha ng black berry cake. Sakto namang pagsubo ko nito ay napatingin ako sa paligid. Maging ang bibig ko ay natigilan sa nakita. Nakaawang lang ang aking labi habang nakaamba ang tinidor na may black berry. Lalo pang nanlaki ang mata ko ng makita ko kung paano nalang panoorin ng mga estudyante si Coffee na sabunutan at pilit na inginungudngud sa lamesa. Hindi makalaban si Coffee dahil mula sa likod nito nanggagaling ang atake. Halata rin na mahigpit ang pagkakasabunot ni Lexi sa buhok ni Cofee dahil halos magkapalit ang anit ni Coffee at ang kamay ni Lexi. Everyone is watching even the manager of this Cafeteria. Seryoso? Wala man lang gusto o nagtangkang tumulong. Lahat ay nanonood lang. Ang iba ay chinicheer pa si Lexi sa kaniyang ka demonyohan habang ang dalawang kaibigan ni Co
Chapter 16,"Girl, wake up!"Napapikit-pikit ako ng maramdaman ko ang pagyugyog sa balikat ko at don lang ako bumalik sa wisyo. Nang ibaling ko ang tingin ko sa kanan nakita ko si Johnny na nakatingin sa akin at salubong ang kaniyang makakapal na kilay. Bumaling naman ako sa kaliwa at nakita ko si Sabrina na nakakunot rin ang noo habang sumispsip ng lemon juice."A-are you alright?" tanong ni Johnny.Bakit naman ako hindi magiging okay? May nangyari ba na hindi ko alam?"Ha?"Napalingon kami ni Johnny ng tumawa ng malakas si Sabrina naging dahilan para tingnan kami ng ibang estudyante na nasa cafetria rin."I know na, why Coffee is tulala," Tinakip niya ang kanang kamay niya sa kaniyang bibig upang pigilan ang nais gumuhit nangiti sa kaniyang labi."Ano?" tanong ko.
Chapter 15,Johnny POV."Watch your words."I know mali si Sabrima sa pag rarason but she manipulate it. Ngumisi ako dahil mabilis na napikon ang lalaking ka debate namin.Umayos ang kasama niyang babae at saka nagsalita. "If i have a boyfriend i gave him an effort. Dadalhin ko siya sa place na romantic, masaya at kaming dalawa lang. That's the effort.""If things are effort then we can't make things if we don't have time." I retaliate.I thought we really need to study for this debate, but hindi na pala kailangan. Pinag review lang pala kami for incase na maagang matapos ang debate mag qu-quiz na kami."Johnny is right! You don't need the word effort to put it on your works or anything. Just the time is enough. I connect our topic in a love relationship. Now if you have a boyfriend or girlfriend what do you want her/his time? o
Chapter 14Yanz's POV"Proud ka pa talagang nginingitian ka ng babaeng yon?" boses iyon ni Lexi na bigla-biglang sumuslpot sa gitna ng usapan namin. Umalis naman na ang dalawa naming kaklase dahil sa biglaang pag agaw niya ng eksena."Lexi?" gulat na tanong ni Lewis."Anong ginagawa mo dito?" walang gana kong tugon."Kakausapin ka," kasuwal na sagot niya.Namumula ang kaniyang mata at medyo paga ito, maging ang ilong niya ay namumula rin. Puro kaartehan sa katawan ayaw bawasan hindi naman nakakamatay."Gagawa ka na naman ba ng eskandalo kagaya kahapon?" tanong ko."Kahapon? anong nangyari sa date nyo ayos ba Lexi?" tanong ni Lewis ngunit hindi ko siya sinagot."Follow me," she said and she start walking away. She stopped when she noticed that I'm not following h
CHAPTER 13. Lewis POV. "Lewis!" "Lewis baby!" "Mahal!" "Aahhhh si Lewis!" Malalakas ang mga tilian ng babae na nadadaan ng kagwapuhan ko. Monday ngayon at umaga palang halos kumpleto na lahat ng estudyante. Masasaksihan kasi nila ang kagwapuhan ko mamaya. Ano pa nga ba? Syempre sa sobrang bait ko papayag akong masulyapan nila ang angking kong kasigan mamaya. Mabuti na lamang habang naglalakad ako papunta sa room namin wala ng mga babae na bigla-biglang haharang sa daan ko at tutunganga lang. May policy na kasi dito na bawal ang ganon at masu-suspension. Nakarating na ako sa room namin ng ligtas at gwapo pa rin. Inilibot ko ang paningin ko para tingnan kung kumpleto na ba kami at nakita ko ang nag iisang taong sobrang busy sa pag ce-cellphone. Naglakad ako papalapit sa kaniya para sana guluhin siya kaso naalala ko may debate nga pala kami. "Pre, do yo
Chapter 12Johnny's POV.[Girl, I'm on my way na. So, wag ka ng ma inip diyan okay?"] Sabrina said from the other line."Ang bagal bagal mo kasi kumilos!" inis kong saad.[Calm down, will you? Do you want to sundo you there?"] Rinig na rinig ko ang malalakas niyang tawa mula sa kabilang linya.Humanda ka sa akin Sabrina! Makarating ka lang rito. Sisiguraduhin kong mas maganda pa ako sa 'yo."No, just make it fast. Asan na si Coffee?" Umirap ako sa hangin at tumgin-tingin sa paligid.[On her way na. Malapit na rin ako, bye!]"Teka-- Hello! Hello?" Tinanggal ko sa tenga ko ang cellphone ko at tumingin sa lock screen nito.Ang bruhang conyo binabaan ako! Walang respeto sa mas nakakaganda. Nakaka dalawa na siya ah!Naupo ako sa isang waiting shed kung saan may mahabang pila at may isang bus na nakaparada sa harapan nila.Service yata nila.Alam ko ang
Johnny's POV. Finally it`s my time to shine sa inyo. Eme lang mars. Masaya kaming nag kukwentuhan nila coffee tungkol sa nakakal-okang nangyari noong araw ng linggo ni niya. Na curious us talaga ako kung sino yung Reyzter na yon. Baka papi. Uhmm, may Yanz na si Coffee, may Lewis na rin si bruhang Sabrina rna, at ako na ang next na mabibigayan. Tabi mga hampas lupang kulogo. Dadaan ang diyosang si Jenny bibiyayaan na ni papa god ng jowa. Pero hindi ko rin maikakaila na sa unang pagkakakilala palang ni Coffe at ng Reyzter na yon, e komportable na siya base na rin sa kwento niya. Kahit ang tiwala niya ay madali lang niyang naibigay sa lalaking si Reyzter ng walang halong oagdududa. Mayroon man ngunit ramdam at nakikita king nasasapawan ito ng mga mabubuting nagawa ni Reyzter para mawaglit sa isipan ni Coffee na maaring may gawing masama sa kaniya si Reyzter. Pero keri lang mars, andito naman ako e.I'm not her friend fo
"Your`re late!"I woke up in the monday morning with the smile written on my lips. My night is so wonderful that`s why early in the morning i`m in the good mood and full of energy.As i was get out of my bed, i walked to my bathroom and take a bath. Nag mumog lang muna ako dahil magluluto pa ako ng umagahan ko at kakain.Mabilis lang akong nagluto ng itlog, hotdog and bacon. Nag toasted lang ako ng tinapay at nilagayan ito ng palaman na paboritong star margarine.Nagluto muna ako ng sinigang na baboy at medyo dinamihan ko ito para kay Sabrina at Johnny.Marami-rami na akong ichi-chika sa kanilang dalawa. Parang mas excited pa akong pumasok para makipag kuwentuhan sa kanila kaysa makinig sa lessons.Nang maipasok ko na sa bag ko ang pagkain ko para mamaya sa lunch, isinukbit ko na ang bag ko sa balikat ko at tumingin sa wall clock. 
"Coffee?"Pareho kaming napahinto sa pagkain ng may isang pamilyar na boses ng lalaki ang tumawag sa pangalan ko."Coffee? What a cool name," rinig kong bulong ng kasama kong kumain.Tuluyan na akong lumingon at sunod naman na lumingon ang kasama ko ng matapos niyang sumubo ng kanin."L-Lewis?" nagtatakang tanong ko.Abot tenga ang ngiti niya habang papalapit sa akin. "Ako nga, akalain mo nga naman. Kamusta ka na?""O-okay lang naman, bat ka pala nandito? May date kayo ng girlfriend mo?" tanong ko."Oo sana kung okay lang sa 'yo," misteryoso ang ngiting gumuhit sa kaniyang mga labi.Natawa ako ng bahagya sa kaniyang sinabi. "B-bakit ako? E buhay nyo naman yan. Maganda nga yan e may quality time kayo sa isa't-isa," saad ko."So, okay nga lang sa 'yo?" Pinagsiklop niya ang kaniyang palad at hinihintay ang magiging sagot ko.Kumunot ang noo ko dahil hindi ko maintindihan bakit ganiyan ang kaniyang tanon