Library
Maghanap
Home / Romance / SCALPEL'S KISS / SCALPEL'S KISS CHAPTER 148

Share

SCALPEL'S KISS CHAPTER 148

Author: MIKS DELOSO
last update Huling Na-update: 2025-01-29 07:11:01
Sa loob ng Pineapple Soda, ramdam ang kaguluhan sa bawat sulok ng opisina. Ang mga empleyado ay nag-uusap-usap, halatang aligaga, habang ang mga telepono ay walang tigil sa pagtunog. Ang accounting department ay nagtatangkang maayos ang kalituhan, ngunit ang masamang balita ay patuloy na dumadating.

"Lahat ng tseke mula sa opisina ay tumalbog!" sigaw ng isa sa mga accountant. "Pati na ang huling talent f*e ni Sugar!"

"Anong ibig mong sabihin, tumalbog?!" tanong ng head ng HR, halatang balisa, habang kinakausap ang accountant na mukhang nasa bingit ng pagsabog ng kaba. "Paano tayo magpapaliwanag sa mga empleyado at mga supplier?! Hindi pwedeng ganito, lalo na't paparating na ang payroll at mga bayarin natin sa mga partner!"

Ang accountant, pawis na pawis at halatang wala sa tamang huwisyo, ay pilit na naghanap ng maayos na sagot. "Ma’am, sinuri ko po ang lahat ng mga bank transactions. Lumalabas po na halos lahat ng corporate accounts natin ay zeroed out na. Yung mga reserve fund po, w
Locked Chapter
Patuloy ang Pagbabasa sa GoodNovel
I-scan ang code upang i-download ang App
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 149

    Nagkakagulo na ang buong kumpanya. Ang mga empleyado, lalo na ang HR at Accounting Department, ay hindi malaman kung paano aayusin ang lumalalang sitwasyon. Ang balitang tumalbog ang maraming tseke ni Stephan ay parang sunog na kumalat sa buong opisina. Ang mga supplier ay nagbabanta nang huminto sa pagde-deliver, at ang mga empleyado naman ay nababahala kung matatanggap pa nila ang kanilang sahod."Wait, Miss Sugar Reyes, aayusin namin ito, huwag po kayong mag-aalala," pakiusap ng HR head. "May abiso naman po ang totoong may-ari na babayaran ang dapat bayaran, at mananagot si Mr. Mondragon sa kanyang katiwalian."Sa gitna ng kaguluhan, tahimik lang si Sugar, nakaupo sa isang sulok habang hinihintay si Stephan. Subalit, bago pa man ito dumating, bumukas ang pinto ng opisina at pumasok ang dalawang taong hinding-hindi niya inakalang makikita niya sa ganitong pagkakataon—ang kanyang mga magulang.Si Herbert at Mercy, ang mga magulang ni Champagne, ang pumasok sa opisina. May awtoridad a

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 150

    Muling nagtagpo ang kanilang mga mata ni Herbert at Mercy, ngunit kahit pa nagkaharap sila ngayon, sila’y mga estranghero sa isa’t isa.Ngunit hindi na magtatagal. Malapit na nilang malaman ang katotohanan.At sa sandaling iyon, alam niyang wala nang atrasan."Ma, Pa, napadpad po ata kayo?" saad ni Stephan, at maya-maya ay nagkahangos-hangos na sumunod si Pia. "Good morning po, Mr. and Mrs. Miranda," saad ni Pia bilang pagbati at tumingin siya kay Sugar na kasama si Vash. "Ang kapal din ng pagmumukha mo, Stephan! Bakit kasama mo ang kabit mo sa kompanya pa na binigay ng anak ko?! Andaming anomalya at questionable na transaksyon ang ginagawa mo! Sisirain mo pa ang pangalan ni Champagne! Asan na ang anak ko?" galit na bulyaw ni Mercy kay Stephan, habang si Sugar ay nakatitig lang sa kanyang ina, si Mercy, na hindi niya maaaring tawagin na Mama. "Hindi ka na nahiya! Talbog pa na tseke ang binigay mo sa modelo niyo!" saad ulit ni Mercy. Samantala, isang tauhan ni Stephan ang kinausap sil

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 151

    "HINDI KO GUSTO ANG NANGYARI!" sigaw ni Stephan, sa unang pagkakataon ay hindi na niya napigilan ang kanyang emosyon. "HINDI KO SINADYA! HINDI KO… hindi ko ginusto na mawala si Champagne!"Sa narinig niyang mga salitang iyon, napapikit si Sugar, pilit pinipigilan ang sariling sumabog. Napatingin si Vash sa kanya, ramdam ang tensyon sa katawan niya."Hindi mo ginusto?" mahinang ulit ni Mercy, ngunit puno ng hinanakit ang boses. "Kung gano’n… bakit wala kang ginawa para siya hanapin? Bakit sa halip na ipaglaban siya, mas pinili mong ipagpatuloy ang buhay mo kasama ang kabit mo?"Napayuko si Stephan.Wala siyang maisagot.Dahil alam niyang tama si Mercy.Nagkaroon ng ilang segundong katahimikan. Halos marinig ang mabilis na tibok ng puso ni Sugar habang nakatingin kay Mercy. Ngayong naririnig niya ang kanyang ina na ipinaglalaban siya, hindi niya alam kung kaya pa niyang pigilan ang sarili.Hanggang sa nagsalita si Herbert."Stephan, tapos na ang laro mo. Hindi lang tungkol sa negosyo an

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 152

    Nanlaki ang mata ni Mercy, habang si Herbert ay nagpakawala ng malalim na hininga."Saan namin siya matatagpuan?" matigas na tanong ni Herbert."Nakausap na po namin ang lalaki, handa po siyang makipagkita sa inyo. Magpapadala kami ng lokasyon. May posibilidad po na may makuha tayong impormasyon kung paano at saan talaga napulot ang mga gamit ni Champagne."Napakuyom ng kamao si Mercy. "Ibig sabihin… hindi na siya ang may hawak ng mga gamit niya? Paanong napunta iyon sa iba?!"Tumingin si Herbert sa asawa. "Isa lang ang ibig sabihin nito, Mercy… may nangyari sa anak natin noong gabing nawala siya."Ang kanyang boses ay puno ng pangamba at galit."At oras na para alamin natin ang buong katotohanan," sagot ni Mercy, mariing tumango. "Hindi ako titigil hangga't hindi ko nalalaman kung ano talaga ang nangyari kay Champagne.""Oo," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay mababa, puno ng tensyon. Alam niyang malapit na nilang matutuklasan ang buong katotohanan—lahat ng pagkakailanlan, ang mga

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 153

    Hinawakan lang ni Vash ng mahigpit ang mga kamay niya, nagsasabing hindi pa ito ang tamang panahon para sabihin na siya si Champagne.Ang silid ay tumahimik. Ang mga salitang binitiwan ni Mercy ay parang mga bala na tumama kay Stephan, ngunit sa halip na magtago, nanatili siya roon, hindi makakibo. Ang mga mata ni Pia ay punong-puno ng takot, ang kanyang katawan ay hindi matatag, at tila pilit na pinipigilan ang mga luha na bumagsak mula sa kanyang mga mata."Anong ginawa mo kay Champagne?" Iyak na tanong ni Mercy. "Pumunta kami sa private investigator, at nalaman namin na lahat ng ginagawa mo ay isang panlilinlang. Si Pia, kabit mo pala! Alam ng anak ko ang lahat ng ito! Hindi ko kayang magpatawad, Stephan!"Ang puso ni Sugar ay naglalagablab sa mga salitang iyon, ngunit hindi pa siya handang magsalita. Ang mga mata ni Mercy ay puno ng pighati at galit, at hindi niya kayang labanan ang mga emosyong iyon. Kung maaalala lang niya... kung makita lang siya ni Mercy at Herbert ng ganoon,

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 154

    Habang ang kwarto ay punong-puno ng sigaw, ang mga mata ni Sugar ay tumutok kay Pia. Napansin niya ang panginginig ng katawan nito, ang kalituhan sa mga mata niya. Tila ba nabigla ito sa kabiguan ng mga pangarap nila. Hindi na niya kayang magpigil ng emosyon pa. Hinihila siya ng mga alaala, ng mga sandali na ipinanganak siya, ng pamilya na wala siyang kinalaman sa paghihirap na ito.Dumating ang mga pulis at agad na dinala si Stephan at Pia mula sa kwarto. Ang mga mata ni Mercy ay puno ng galit at sakit, hindi pa rin matanggap ang lahat ng mga nangyari. Si Herbert, na hindi makapaniwala sa mga sinasabi ni Stephan, ay patuloy na humahagulgol, naghahanap ng mga sagot."Asan na ang Champagne namin?" sigaw ni Mercy, ang kanyang boses ay puno ng hinagpis. "Gusto namin malaman asan na siya! Umamin na kayo!" Ang mga salitang iyon ay parang mga pana na tumama sa puso ni Stephan, na nagmamasid sa kanyang paligid. Ang pagkatalo ay nagsimula nang magbukas sa kanya."Hindi nga ako pumatay!" sigaw

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 155

    Habang ang mga pulis ay inilalayo sila mula sa mag-asawa, ang mga mata ni Mercy ay hindi na matitinag. Patuloy pa rin siyang umiiyak, ang galit at sakit ay hindi pa rin natatapos. "Asan na ang anak ko?" muling sigaw ni Mercy, ang tanong na tila maghuhulog ng mga piraso ng kanyang puso sa sahig.Si Herbert ay pinipigilan ang sarili na hindi magwala, ngunit ang mga mata niya ay puno ng galit at lungkot. "Kailangan natin ng hustisya, kailangan natin ng sagot," sagot niya kay Mercy, ang boses ay tahimik ngunit puno ng kasidhian.Si Sugar, na hindi pa rin kayang ipaalam ang kanyang tunay na pagkatao, ay nakatayo sa gilid, pinipigilan ang mga luha. "Kailangan ko ng lakas... kailangan ko pa ng panahon." Ito ang patuloy na tumatakbo sa kanyang isipan. Ngunit ang mga tanong na hindi pa rin nasasagot, ang sakit na nararamdaman niya, ay nagsimulang magbukas sa kanya.Ang malamig na liwanag ng presinto ay parang patalim na dumudurog sa pagkatao nina Stephan at Pia. Napaliligiran sila ng mga pulis

    Huling Na-update : 2025-01-31

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 156

    Habang lumalabas sila mula sa presinto, ang mga mata ni Sugar ay hindi matanggal ang tingin sa kanyang magulang na nagdadalamhati sa kabila ng kanilang kalagayan. Si Mercy, na hindi kayang pigilan ang kanyang mga emosyon, ay patuloy na umiiyak. Ang mga luha na bumabagsak mula sa mga mata nito ay waring nagsasabing: "Hindi ko kayang mawalan ng anak." Samantalang si Herbert, na matagal nang tinuring na isang matibay na haligi ng pamilya, ay hindi kayang itago ang sakit sa kanyang mga mata. Napakuyom ang mga kamao nito, at ang kanyang mga labi ay mahigpit na nakaipit, tila nagsisilbing hadlang sa pagpigil ng mga saloobin."Hindi ko kaya..." ang pabulong na wika ni Mercy, at ang tinig na iyon ay tumagos sa kaluluwa ni Sugar. "Hindi ko kaya tanggapin ang lahat ng ito, hindi ko kayang mawalan siya... Ibang-iba siya, anak ko... Si Champagne... Wala na siya."Tinutok ni Sugar ang kanyang mga mata sa kanyang mga magulang, ngunit hindi siya makalapit, hindi kayang ipakita ang kanyang tunay na p

    Huling Na-update : 2025-02-01

Pinakabagong kabanata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 170

    Sa labas ng korte, ang pamilya ni Sugar ay nagsama-sama, ang puso ay puno ng pag-asa.Mercy: (Niyakap si Sugar ng mahigpit.) "Anak, mahal kita. Hindi ko na kayang mawala ka muli. Huwag mong hayaang ang mga taong ito ang magtakda ng kapalaran mo."Herbert: (Tumayo at nagpatuloy sa pagtulong kay Sugar.) "Hindi pa tapos ang laban. Kasama ka namin hanggang dulo."Sugar: (Nagngiting matamis habang tinitingnan ang kanyang pamilya.) "Ito na ang simula ng bagong laban. Hindi ko na kayang magtago. Hindi ko na kayang magpasakop sa takot. Ang katarungan ay darating, at ito ang aming pagkakataon."At habang nagsasalita si Sugar, ramdam nila ang lakas ng pagkakaisa at tapang. Ang bagong simula ay nagsimula na.Ang huling hearing ay naganap, at sa wakas, pinatawan ng guilty si Stephan at Pia. Sa loob ng courtroom, ramdam ang matinding tensyon. Ang mga mata ni Sugar ay naglalaman ng matamis na luha, hindi ng sakit, kundi ng ligaya at kagalakan. Si Vash, na matyagang nanatili sa kanyang tabi, ay hind

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 168

    Samantala, si Mercy at Herbert ay hindi makapaniwala na buhay ang kanilang anak. Tuwang-tuwa sila at punong-puno ng pasasalamat dahil muli nilang natagpuan si Champagne, na ngayon ay si Sugar. Ngunit sa kabila ng kanilang saya, alam nilang hindi pa tapos ang laban.Habang nag-uusap sila, naramdaman nila ang matinding kaligayahan, ngunit alam nilang kailangan nilang tapusin ang lahat ng ito."Ang saya ko, Mercy, buhay siya," sabi ni Herbert, ang tinig ay puno ng emosyon. "Pero kailangan pa rin managot si Stephan at Pia.""Oo, kailangan nilang magbayad sa lahat ng ginawa nila," sagot ni Mercy. "Buhay siya, at salamat sa Diyos, pero hindi pwedeng makaligtas ang mga taong nagpasakit sa kanya."Matapos ang ilang araw, dumating ang araw ng hearing para sa kaso nila laban kay Stephan at Pia. Alam nilang hindi madali ang laban na ito, ngunit may lakas sila dahil buhay si Sugar at handa na siyang lumaban para sa kanyang pamilya.Kinabukasan, nagtipon sila sa korte. Habang papasok si Sugar, ram

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 167

    Sa kabilang banda, patuloy ang pagwawala ni Stephan."HINDI ITO PWEDE! DAPAT PATAY KA NA, CHAMPAGNE!" halos mabaliw niyang sigaw habang pilit na nagpupumiglas sa pagkakaposas. "PINAGLARUAN MO LANG KAMI! HINDI MO MAIINTINDIHAN KUNG ANO ANG PINAGDAANAN KO!"Lumapit si Sugar kay Stephan at tinitigan siya sa mata—ang dating lalaking minahal niya, na ngayon ay isang kriminal na lamang sa kanyang paningin."Alam mo kung ano ang pinagkaiba natin, Stephan?" bulong niya. "Pareho tayong nasaktan, pero ako—ginamit ko ang sakit para bumangon. Ikaw? Ginamit mo ito para sirain ang buhay ng iba."Napangisi si Stephan, pilit na tinatago ang takot sa kanyang mukha. "Akala mo ba mananalo ka? Mas marami akong koneksyon kaysa sa iniisip mo, Champagne."Pero hindi natinag si Sugar. Lumapit siya nang bahagya at bumulong, "Hindi na ako si Champagne. Ang babaeng iyon ay pinatay mo. Ang kaharap mo ngayon ay si Sugar Reyes. At tandaan mo ito, Stephan... Wala ka nang kontrol sa akin."Dahan-dahang umatras si Su

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 166

    Pinakawalan ni Mercy ang isang hikbi, lumuluha habang papalapit sa kanya. "Champagne... anak... Ikaw nga ba talaga?""Ako po ito, Ma." Napaluha na rin si Sugar. "Sorry kung hindi ko agad sinabi sa inyo. Natakot ako. Natakot akong hindi niyo ako makilala. Pero hindi ko na kaya... Ayokong magtago habang ang mga taong sumira sa atin ay malayang nakangisi!""Anak!" Napayakap nang mahigpit si Mercy sa kanya. "Ikaw nga! Ikaw nga ito!"Natahimik si Herbert, tinitingnan ang anak na hindi niya akalaing makikita pang muli. Maya-maya’y lumapit siya at niyakap silang pareho. "Champagne..." mahina niyang bulong. "Patawad kung hindi kita nailigtas noon."Ngunit bago pa lumubog sa emosyon ang lahat, isang malakas na sigaw ang pumuno sa presinto. "HINDI! IMPOSIBLE!"Lumingon ang lahat kay Stephan, na ngayon ay halos maputla na sa galit at gulat. "Hindi ka pwedeng mabuhay! PINATAY KA NA NAMIN!"Ngunit ngayon, kitang-kita sa mukha niya ang tunay na takot. Humakbang palapit si Sugar, ang dating panga

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 165

    Tumitig si Vash sa kanya. Nakita niya ang kirot sa mga mata nito, ang sakit ng posibilidad na mawala si Sugar sa buhay niya kapag bumalik na ito bilang si Champagne. Ngunit hindi siya makasarili. Mas mahalaga kay Vash ang kaligayahan ni Sugar kaysa sa sarili niyang pangamba."Kung 'yan ang desisyon mo, susuportahan kita," sagot niya sa wakas. "Pero anong plano mo? Paano mo ipapakilala ang sarili mo sa kanila?"Humugot ng malalim na hininga si Sugar. "Pupunta ako sa presinto. Magpapakilala ako. Sasabihin ko ang totoo."Napakurap si Vash, halatang nag-aalangan. "Hindi kaya delikado 'yon? Paano kung hindi sila maniwala?""Alam kong mahirap paniwalaan ang isang bagay na parang imposible, pero andiyan ka; ikaw ang kaisa-isahang saksi noong nahimatay ako sa daan, at dahil sa pagiging eksperto mo bilang cosmetic surgeon, napabago mo ako," sagot ni Sugar, pilit na pinapatibay ang sarili. "Pero kailangan kong subukan. Kailangan kong ipaglaban ang sarili kong kwento."Sa kasalukuyan, dahan-daha

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 164

    Ang mga pulis na nasa silid ay nagkatinginan. Maging si Pia, na nasa kabilang selda, ay hindi nakapagsalita. Ang kanyang mukha ay maputla, at ang kanyang mga labi ay nanginginig. "Stephan... bakit mo sinabi?!" sigaw niya, tila hindi makapaniwala na tinraydor siya nito.Matalim ang titig ni Amorsolo kay Stephan. "Anak, paano mo nagawang itago ito?!" Sigaw niya, halos masakal sa galit at hinagpis. "Bakit mo hinayaang mangyari ito?! Champagne was innocent! Wala siyang kasalanan sa inyo!"Biglang bumukas ang pinto ng presinto, at pumasok sina Herbert at Mercy. Halos hindi makalakad si Mercy sa sobrang panghihina. Ang kanyang mga mata ay namumula sa kaiiyak. Si Herbert, bagama’t matapang ang tindig, ay bakas sa mukha ang sakit na dinadala. "Pinuntahan namin kung saan niyo tinapon si Champagne, wala kaming nakitang bakas ng bangkay niya! Wala kayong konsensya, tinuring ko kayong kapamilya!" galit na sabi ni Herbert. "Patawarin mo, anak ko, balae, handa akong magpakulong alang-alang sa anak

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 163

    "Kung siya nga..." ang bulong ni Herbert, ang tinig ay puno ng alinlangan. "Paano kung ito ang tadhana na matagal na nating inaasahan? Paano kung buhay pa siya, at hindi natin siya nakilala?"Si Mercy, na hindi kayang tanggapin ang mga naglalaro sa kanyang isip, ay huminga ng malalim. "Herbert, kung anak nga natin siya... paano natin siya matatanggap? Paano natin haharapin ang lahat ng sakit na nararamdaman natin ngayon?"Nagkatinginan silang dalawa, at sa mata ni Herbert, nakikita ni Mercy ang bigat ng tanong na binabalikat nila. "Hindi ko alam, Mercy. Hindi ko kayang isipin na nagkakaroon tayo ng ganoong posibilidad. Ngunit may nararamdaman akong malalim sa aking puso. Parang may koneksyon siya sa atin. Ang puso ko, hindi maipaliwanag ang sigaw na nagsasabing siya nga si Champagne."Si Mercy ay dumapo sa dibdib ni Herbert, ang kanyang kamay ay malakas na nakakapit sa kanyang asawa, na parang ito lang ang makakapagpatibay sa kanya. "Herbert, kailangan natin ng sagot. Kailangan nating

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 162

    Habang yakap ni Vash si Sugar, ramdam ni Sugar ang bawat patak ng kanyang puso na nagsasalita sa gitna ng katahimikan. Naramdaman niya ang init ng katawan ni Vash, ang pagtanggap sa kanya nang walang tanong, nang walang kondisyon. Sa mga sandaling iyon, hindi na siya nag-iisa. Bawat galak at sakit na nararamdaman niya ay may kasamang kay Vash.Hindi na kailangan ng mga salita upang iparating kung gaano siya pinahahalagahan nito. Ang bawat halik, ang bawat yakap, ay nagsilbing gabay sa kanya, na hindi na kailangang mag-isa sa bawat hakbang. Sa kabila ng lahat ng dilim at takot, sa kabila ng mga lihim at hindi pa nasasagot na mga tanong, nahanap niya ang kaligtasan sa mga bisig ni Vash."Vash..." mahina niyang bulong, ang boses ay puno ng pagod at pagnanasa, pero may kasamang kaligayahan. "Sapat na ito... ang pagmamahal mo. Sapat na."Sumagot si Vash ng isang malambing na ngiti. "Hindi ko kayang ipaliwanag ang mga nararamdaman ko, Sugar," aniya. "Pero wala akong ibang hihilingin kundi a

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 161

    "Malapit na akong labasan," siya ay humihingal. Siya'y humihigpit, ang kanyang puki'y kumikibot sa mga spasmo, at naglabas siya ng mahabang, nasisiyahang ungol. Habang siya ay humihingal, dahan-dahan akong humihiwalay. Mga isang minuto o higit pa pagkatapos niyang labasan, hinugot ko ang mga daliri ko mula sa kanya. Hinila ko ang mga ito sa kanyang bulbol at pataas sa kanyang tiyan habang umaakyat ako pabalik upang humiga nang magkatapat ang aming mga mukha. Bumukas ang kanyang mga mata pagkatapos ng isang segundo, at sumulyap siya sa akin, may pagod na ngiti sa kanyang mga labi."Ang ganda nun, mahal," sabi niya, iniikot ang kanyang ulo para tingnan ako nang diretso, "Kamusta ang titi mo?" Nakatuon ako sa kanyang kasiyahan at kaligayahan, pero talagang tigas na tigas ako pagkatapos ng lahat ng ito."Oh, medyo stiff at masigasig," sagot ko, "Pero huwag mag-alala, ayos lang." Umusod siya at nilingon ako."Nagbago ang isip ko," aniya, habang hinahawakan ang aking pisngi, "gusto kong mag

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status