Mag-log inShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 156
Huling Na-update:
2025-02-01 22:33:23
Kaugnay na kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 157
Ang mga sagot na matagal na nilang hinahanap ay patuloy na ipinaglalaban sa kanilang mga puso. Si Sugar ay tahimik na nakatingin sa mag-asawa habang naglalakad sila, ang kanyang isipan ay puno ng mga tanong at hindi nasasagot na hinagpis. Si Vash, na lagi niyang kasama, ay patuloy na nagmamasid at nagbibigay ng suporta sa kanya, ngunit ang sakit na nararamdaman ni Sugar ay hindi maipaliwanag. Ang kanyang mga magulang ay nasa kanilang mga mata, ngunit ang tunay na katotohanan ay hindi pa rin niya kayang ipaalam."Patawarin niyo ako..." ang bulong ni Sugar sa sarili. Ang mga salitang iyon ay tanging nagsisilibing dasal na hindi alam ng kanyang mga magulang. Si Vash naman ay tahimik na nakatayo sa kanyang tabi, ang mga mata nito ay puno ng pag-unawa. Alam niyang hindi pa siya handang ipahayag ang lahat, ngunit darating ang panahon na kailangan niyang harapin ang katotohanan.Sa bawat hakbang na ginagawa nila, ang mundo ni Sugar ay tila nauurong at patuloy na binabalot ng mga alon ng saki
Huling Na-update : 2025-02-01SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 158
Hinawakan ni Vash ang kamay ni Sugar at pinisil iyon ng mahigpit, waring sinasabing "Hindi kita iiwan." Tahimik lamang siya, ngunit sa mga mata niya ay makikita ang walang pag-aalinlangan na pagmamahal para sa dalaga.Hindi na napigilan ni Sugar ang kanyang luha. Niyakap niya si Vash, mahigpit, tila takot siyang bumitiw. "Hindi ko alam kung hanggang kailan ko kakayanin ito, Vash..." mahina niyang sabi, nakasubsob sa dibdib ng lalaki. "Ang sakit-sakit. Hindi ko alam kung paano haharapin ang lahat."Hinaplos ni Vash ang buhok niya, marahang inalo ang babae. "Hindi mo kailangang kayanin nang mag-isa, Sugar. Nandito ako. Kahit anong mangyari, hindi kita iiwan."Sa malayo, hindi nila namalayan na nakatingin na pala sa kanilang direksyon sina Mercy at Herbert. Kapwa may pagtataka sa kanilang mga mukha."Tila pamilyar siya..." mahina ngunit puno ng pag-aalalang bulong ni Mercy habang tinititigan si Sugar. "Ano itong pakiramdam na parang... parang siya si Champagne pag nakikita ko si Sugar?"
Huling Na-update : 2025-02-02SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 159
Ngunit alam niyang hindi pa tapos ang laban.Pagkauwi nila sa bahay, sina Sugar at Vash ay humuhuni nang tahimik at dumadapo sa aking balikat habang nakaupo ako sa gilid ng kama. Bilang kapalit, iniiwas ko ang aking leeg upang lumingon at halikan siya sa noo, na nagdulot ng isang masayang tunog. Hindi naman ito bihira na siya ay maging mapagmahal, pero nasisiyahan pa rin ako dito. "Mainit ka," sabi niya, niyayakap ang aking baywang habang dumikit siya sa likod ko, "Mainit ka at gusto kong yakapin ka at gagawin ko 'yan buong gabi." Inabot ko ang kanyang buhok mula sa aking balikat at hinaplos ito ng kaunti. Sa anggulong ito, hindi ko talaga maabot ang buong haba nito o kahit ano pa man, pero mas mabuti nang may konting kontak kaysa wala.Habang yakap ni Vash si Sugar, naramdaman niya ang init ng katawan ng babae. Hindi ito dahil sa sakit o anumang pisikal na pagod, kundi dahil sa mga emosyon na pilit niyang kinikimkim. Napakaraming nangyari sa araw na iyon—ang muling pagkikita ng kany
Huling Na-update : 2025-02-02SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 160
"Mainit ka," sabi niya, niyayakap ang aking baywang habang dumikit siya sa likod ko, "Mainit ka at gusto kong yakapin ka at gagawin ko 'yan buong gabi." Inabot ko ang kanyang buhok mula sa aking balikat at hinaplos ito ng kaunti. Sa anggulong ito, hindi ko talaga maabot ang buong haba nito o kahit ano pa man, pero mas mabuti nang may konting kontak kaysa wala. Pinagpahiran na niya ito bago matulog, pinakalma ang bahagyang pagkabuhaghag sa malumanay na mga alon."Talagang gusto kitang yakapin," sabi ko, "18 degrees ang lamig sa labas, kaya talagang kailangan ang yakap." Hindi naman gaanong malamig sa bahay namin, pero kahit na, ang yakapan sa malamig na gabi ng taglamig ay talagang masarap."Mmm, tara na," purr niya, hinahatak ako papasok sa kama, "Yakap!" Hinayaan kong mahila ako pababa sa kama para humiga sa tabi niya, umiikot sa aking tagiliran upang harapin siya. Ngumiti siya sa akin, lumapit siya at hinalikan ako."Ang sarap ng pakiramdam ko," siya ay bumuntong-hininga habang yuma
Huling Na-update : 2025-02-02SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 161
"Malapit na akong labasan," siya ay humihingal. Siya'y humihigpit, ang kanyang puki'y kumikibot sa mga spasmo, at naglabas siya ng mahabang, nasisiyahang ungol. Habang siya ay humihingal, dahan-dahan akong humihiwalay. Mga isang minuto o higit pa pagkatapos niyang labasan, hinugot ko ang mga daliri ko mula sa kanya. Hinila ko ang mga ito sa kanyang bulbol at pataas sa kanyang tiyan habang umaakyat ako pabalik upang humiga nang magkatapat ang aming mga mukha. Bumukas ang kanyang mga mata pagkatapos ng isang segundo, at sumulyap siya sa akin, may pagod na ngiti sa kanyang mga labi."Ang ganda nun, mahal," sabi niya, iniikot ang kanyang ulo para tingnan ako nang diretso, "Kamusta ang titi mo?" Nakatuon ako sa kanyang kasiyahan at kaligayahan, pero talagang tigas na tigas ako pagkatapos ng lahat ng ito."Oh, medyo stiff at masigasig," sagot ko, "Pero huwag mag-alala, ayos lang." Umusod siya at nilingon ako."Nagbago ang isip ko," aniya, habang hinahawakan ang aking pisngi, "gusto kong mag
Huling Na-update : 2025-02-02SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 162
Habang yakap ni Vash si Sugar, ramdam ni Sugar ang bawat patak ng kanyang puso na nagsasalita sa gitna ng katahimikan. Naramdaman niya ang init ng katawan ni Vash, ang pagtanggap sa kanya nang walang tanong, nang walang kondisyon. Sa mga sandaling iyon, hindi na siya nag-iisa. Bawat galak at sakit na nararamdaman niya ay may kasamang kay Vash.Hindi na kailangan ng mga salita upang iparating kung gaano siya pinahahalagahan nito. Ang bawat halik, ang bawat yakap, ay nagsilbing gabay sa kanya, na hindi na kailangang mag-isa sa bawat hakbang. Sa kabila ng lahat ng dilim at takot, sa kabila ng mga lihim at hindi pa nasasagot na mga tanong, nahanap niya ang kaligtasan sa mga bisig ni Vash."Vash..." mahina niyang bulong, ang boses ay puno ng pagod at pagnanasa, pero may kasamang kaligayahan. "Sapat na ito... ang pagmamahal mo. Sapat na."Sumagot si Vash ng isang malambing na ngiti. "Hindi ko kayang ipaliwanag ang mga nararamdaman ko, Sugar," aniya. "Pero wala akong ibang hihilingin kundi a
Huling Na-update : 2025-02-03SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 163
"Kung siya nga..." ang bulong ni Herbert, ang tinig ay puno ng alinlangan. "Paano kung ito ang tadhana na matagal na nating inaasahan? Paano kung buhay pa siya, at hindi natin siya nakilala?"Si Mercy, na hindi kayang tanggapin ang mga naglalaro sa kanyang isip, ay huminga ng malalim. "Herbert, kung anak nga natin siya... paano natin siya matatanggap? Paano natin haharapin ang lahat ng sakit na nararamdaman natin ngayon?"Nagkatinginan silang dalawa, at sa mata ni Herbert, nakikita ni Mercy ang bigat ng tanong na binabalikat nila. "Hindi ko alam, Mercy. Hindi ko kayang isipin na nagkakaroon tayo ng ganoong posibilidad. Ngunit may nararamdaman akong malalim sa aking puso. Parang may koneksyon siya sa atin. Ang puso ko, hindi maipaliwanag ang sigaw na nagsasabing siya nga si Champagne."Si Mercy ay dumapo sa dibdib ni Herbert, ang kanyang kamay ay malakas na nakakapit sa kanyang asawa, na parang ito lang ang makakapagpatibay sa kanya. "Herbert, kailangan natin ng sagot. Kailangan nating
Huling Na-update : 2025-02-03SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 164
Ang mga pulis na nasa silid ay nagkatinginan. Maging si Pia, na nasa kabilang selda, ay hindi nakapagsalita. Ang kanyang mukha ay maputla, at ang kanyang mga labi ay nanginginig. "Stephan... bakit mo sinabi?!" sigaw niya, tila hindi makapaniwala na tinraydor siya nito.Matalim ang titig ni Amorsolo kay Stephan. "Anak, paano mo nagawang itago ito?!" Sigaw niya, halos masakal sa galit at hinagpis. "Bakit mo hinayaang mangyari ito?! Champagne was innocent! Wala siyang kasalanan sa inyo!"Biglang bumukas ang pinto ng presinto, at pumasok sina Herbert at Mercy. Halos hindi makalakad si Mercy sa sobrang panghihina. Ang kanyang mga mata ay namumula sa kaiiyak. Si Herbert, bagama’t matapang ang tindig, ay bakas sa mukha ang sakit na dinadala. "Pinuntahan namin kung saan niyo tinapon si Champagne, wala kaming nakitang bakas ng bangkay niya! Wala kayong konsensya, tinuring ko kayong kapamilya!" galit na sabi ni Herbert. "Patawarin mo, anak ko, balae, handa akong magpakulong alang-alang sa anak
Huling Na-update : 2025-02-03
Pinakabagong kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 171
Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 170
Sa labas ng korte, ang pamilya ni Sugar ay nagsama-sama, ang puso ay puno ng pag-asa.Mercy: (Niyakap si Sugar ng mahigpit.) "Anak, mahal kita. Hindi ko na kayang mawala ka muli. Huwag mong hayaang ang mga taong ito ang magtakda ng kapalaran mo."Herbert: (Tumayo at nagpatuloy sa pagtulong kay Sugar.) "Hindi pa tapos ang laban. Kasama ka namin hanggang dulo."Sugar: (Nagngiting matamis habang tinitingnan ang kanyang pamilya.) "Ito na ang simula ng bagong laban. Hindi ko na kayang magtago. Hindi ko na kayang magpasakop sa takot. Ang katarungan ay darating, at ito ang aming pagkakataon."At habang nagsasalita si Sugar, ramdam nila ang lakas ng pagkakaisa at tapang. Ang bagong simula ay nagsimula na.Ang huling hearing ay naganap, at sa wakas, pinatawan ng guilty si Stephan at Pia. Sa loob ng courtroom, ramdam ang matinding tensyon. Ang mga mata ni Sugar ay naglalaman ng matamis na luha, hindi ng sakit, kundi ng ligaya at kagalakan. Si Vash, na matyagang nanatili sa kanyang tabi, ay hind
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 168
Samantala, si Mercy at Herbert ay hindi makapaniwala na buhay ang kanilang anak. Tuwang-tuwa sila at punong-puno ng pasasalamat dahil muli nilang natagpuan si Champagne, na ngayon ay si Sugar. Ngunit sa kabila ng kanilang saya, alam nilang hindi pa tapos ang laban.Habang nag-uusap sila, naramdaman nila ang matinding kaligayahan, ngunit alam nilang kailangan nilang tapusin ang lahat ng ito."Ang saya ko, Mercy, buhay siya," sabi ni Herbert, ang tinig ay puno ng emosyon. "Pero kailangan pa rin managot si Stephan at Pia.""Oo, kailangan nilang magbayad sa lahat ng ginawa nila," sagot ni Mercy. "Buhay siya, at salamat sa Diyos, pero hindi pwedeng makaligtas ang mga taong nagpasakit sa kanya."Matapos ang ilang araw, dumating ang araw ng hearing para sa kaso nila laban kay Stephan at Pia. Alam nilang hindi madali ang laban na ito, ngunit may lakas sila dahil buhay si Sugar at handa na siyang lumaban para sa kanyang pamilya.Kinabukasan, nagtipon sila sa korte. Habang papasok si Sugar, ram
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 167
Sa kabilang banda, patuloy ang pagwawala ni Stephan."HINDI ITO PWEDE! DAPAT PATAY KA NA, CHAMPAGNE!" halos mabaliw niyang sigaw habang pilit na nagpupumiglas sa pagkakaposas. "PINAGLARUAN MO LANG KAMI! HINDI MO MAIINTINDIHAN KUNG ANO ANG PINAGDAANAN KO!"Lumapit si Sugar kay Stephan at tinitigan siya sa mata—ang dating lalaking minahal niya, na ngayon ay isang kriminal na lamang sa kanyang paningin."Alam mo kung ano ang pinagkaiba natin, Stephan?" bulong niya. "Pareho tayong nasaktan, pero ako—ginamit ko ang sakit para bumangon. Ikaw? Ginamit mo ito para sirain ang buhay ng iba."Napangisi si Stephan, pilit na tinatago ang takot sa kanyang mukha. "Akala mo ba mananalo ka? Mas marami akong koneksyon kaysa sa iniisip mo, Champagne."Pero hindi natinag si Sugar. Lumapit siya nang bahagya at bumulong, "Hindi na ako si Champagne. Ang babaeng iyon ay pinatay mo. Ang kaharap mo ngayon ay si Sugar Reyes. At tandaan mo ito, Stephan... Wala ka nang kontrol sa akin."Dahan-dahang umatras si Su
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 166
Pinakawalan ni Mercy ang isang hikbi, lumuluha habang papalapit sa kanya. "Champagne... anak... Ikaw nga ba talaga?""Ako po ito, Ma." Napaluha na rin si Sugar. "Sorry kung hindi ko agad sinabi sa inyo. Natakot ako. Natakot akong hindi niyo ako makilala. Pero hindi ko na kaya... Ayokong magtago habang ang mga taong sumira sa atin ay malayang nakangisi!""Anak!" Napayakap nang mahigpit si Mercy sa kanya. "Ikaw nga! Ikaw nga ito!"Natahimik si Herbert, tinitingnan ang anak na hindi niya akalaing makikita pang muli. Maya-maya’y lumapit siya at niyakap silang pareho. "Champagne..." mahina niyang bulong. "Patawad kung hindi kita nailigtas noon."Ngunit bago pa lumubog sa emosyon ang lahat, isang malakas na sigaw ang pumuno sa presinto. "HINDI! IMPOSIBLE!"Lumingon ang lahat kay Stephan, na ngayon ay halos maputla na sa galit at gulat. "Hindi ka pwedeng mabuhay! PINATAY KA NA NAMIN!"Ngunit ngayon, kitang-kita sa mukha niya ang tunay na takot. Humakbang palapit si Sugar, ang dating panga
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 165
Tumitig si Vash sa kanya. Nakita niya ang kirot sa mga mata nito, ang sakit ng posibilidad na mawala si Sugar sa buhay niya kapag bumalik na ito bilang si Champagne. Ngunit hindi siya makasarili. Mas mahalaga kay Vash ang kaligayahan ni Sugar kaysa sa sarili niyang pangamba."Kung 'yan ang desisyon mo, susuportahan kita," sagot niya sa wakas. "Pero anong plano mo? Paano mo ipapakilala ang sarili mo sa kanila?"Humugot ng malalim na hininga si Sugar. "Pupunta ako sa presinto. Magpapakilala ako. Sasabihin ko ang totoo."Napakurap si Vash, halatang nag-aalangan. "Hindi kaya delikado 'yon? Paano kung hindi sila maniwala?""Alam kong mahirap paniwalaan ang isang bagay na parang imposible, pero andiyan ka; ikaw ang kaisa-isahang saksi noong nahimatay ako sa daan, at dahil sa pagiging eksperto mo bilang cosmetic surgeon, napabago mo ako," sagot ni Sugar, pilit na pinapatibay ang sarili. "Pero kailangan kong subukan. Kailangan kong ipaglaban ang sarili kong kwento."Sa kasalukuyan, dahan-daha
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 164
Ang mga pulis na nasa silid ay nagkatinginan. Maging si Pia, na nasa kabilang selda, ay hindi nakapagsalita. Ang kanyang mukha ay maputla, at ang kanyang mga labi ay nanginginig. "Stephan... bakit mo sinabi?!" sigaw niya, tila hindi makapaniwala na tinraydor siya nito.Matalim ang titig ni Amorsolo kay Stephan. "Anak, paano mo nagawang itago ito?!" Sigaw niya, halos masakal sa galit at hinagpis. "Bakit mo hinayaang mangyari ito?! Champagne was innocent! Wala siyang kasalanan sa inyo!"Biglang bumukas ang pinto ng presinto, at pumasok sina Herbert at Mercy. Halos hindi makalakad si Mercy sa sobrang panghihina. Ang kanyang mga mata ay namumula sa kaiiyak. Si Herbert, bagama’t matapang ang tindig, ay bakas sa mukha ang sakit na dinadala. "Pinuntahan namin kung saan niyo tinapon si Champagne, wala kaming nakitang bakas ng bangkay niya! Wala kayong konsensya, tinuring ko kayong kapamilya!" galit na sabi ni Herbert. "Patawarin mo, anak ko, balae, handa akong magpakulong alang-alang sa anak
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 163
"Kung siya nga..." ang bulong ni Herbert, ang tinig ay puno ng alinlangan. "Paano kung ito ang tadhana na matagal na nating inaasahan? Paano kung buhay pa siya, at hindi natin siya nakilala?"Si Mercy, na hindi kayang tanggapin ang mga naglalaro sa kanyang isip, ay huminga ng malalim. "Herbert, kung anak nga natin siya... paano natin siya matatanggap? Paano natin haharapin ang lahat ng sakit na nararamdaman natin ngayon?"Nagkatinginan silang dalawa, at sa mata ni Herbert, nakikita ni Mercy ang bigat ng tanong na binabalikat nila. "Hindi ko alam, Mercy. Hindi ko kayang isipin na nagkakaroon tayo ng ganoong posibilidad. Ngunit may nararamdaman akong malalim sa aking puso. Parang may koneksyon siya sa atin. Ang puso ko, hindi maipaliwanag ang sigaw na nagsasabing siya nga si Champagne."Si Mercy ay dumapo sa dibdib ni Herbert, ang kanyang kamay ay malakas na nakakapit sa kanyang asawa, na parang ito lang ang makakapagpatibay sa kanya. "Herbert, kailangan natin ng sagot. Kailangan nating
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 162
Habang yakap ni Vash si Sugar, ramdam ni Sugar ang bawat patak ng kanyang puso na nagsasalita sa gitna ng katahimikan. Naramdaman niya ang init ng katawan ni Vash, ang pagtanggap sa kanya nang walang tanong, nang walang kondisyon. Sa mga sandaling iyon, hindi na siya nag-iisa. Bawat galak at sakit na nararamdaman niya ay may kasamang kay Vash.Hindi na kailangan ng mga salita upang iparating kung gaano siya pinahahalagahan nito. Ang bawat halik, ang bawat yakap, ay nagsilbing gabay sa kanya, na hindi na kailangang mag-isa sa bawat hakbang. Sa kabila ng lahat ng dilim at takot, sa kabila ng mga lihim at hindi pa nasasagot na mga tanong, nahanap niya ang kaligtasan sa mga bisig ni Vash."Vash..." mahina niyang bulong, ang boses ay puno ng pagod at pagnanasa, pero may kasamang kaligayahan. "Sapat na ito... ang pagmamahal mo. Sapat na."Sumagot si Vash ng isang malambing na ngiti. "Hindi ko kayang ipaliwanag ang mga nararamdaman ko, Sugar," aniya. "Pero wala akong ibang hihilingin kundi a
