Mag-log inShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 159
Huling Na-update:
2025-02-02 23:07:49
Kaugnay na kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 160
"Mainit ka," sabi niya, niyayakap ang aking baywang habang dumikit siya sa likod ko, "Mainit ka at gusto kong yakapin ka at gagawin ko 'yan buong gabi." Inabot ko ang kanyang buhok mula sa aking balikat at hinaplos ito ng kaunti. Sa anggulong ito, hindi ko talaga maabot ang buong haba nito o kahit ano pa man, pero mas mabuti nang may konting kontak kaysa wala. Pinagpahiran na niya ito bago matulog, pinakalma ang bahagyang pagkabuhaghag sa malumanay na mga alon."Talagang gusto kitang yakapin," sabi ko, "18 degrees ang lamig sa labas, kaya talagang kailangan ang yakap." Hindi naman gaanong malamig sa bahay namin, pero kahit na, ang yakapan sa malamig na gabi ng taglamig ay talagang masarap."Mmm, tara na," purr niya, hinahatak ako papasok sa kama, "Yakap!" Hinayaan kong mahila ako pababa sa kama para humiga sa tabi niya, umiikot sa aking tagiliran upang harapin siya. Ngumiti siya sa akin, lumapit siya at hinalikan ako."Ang sarap ng pakiramdam ko," siya ay bumuntong-hininga habang yuma
Huling Na-update : 2025-02-02SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 161
"Malapit na akong labasan," siya ay humihingal. Siya'y humihigpit, ang kanyang puki'y kumikibot sa mga spasmo, at naglabas siya ng mahabang, nasisiyahang ungol. Habang siya ay humihingal, dahan-dahan akong humihiwalay. Mga isang minuto o higit pa pagkatapos niyang labasan, hinugot ko ang mga daliri ko mula sa kanya. Hinila ko ang mga ito sa kanyang bulbol at pataas sa kanyang tiyan habang umaakyat ako pabalik upang humiga nang magkatapat ang aming mga mukha. Bumukas ang kanyang mga mata pagkatapos ng isang segundo, at sumulyap siya sa akin, may pagod na ngiti sa kanyang mga labi."Ang ganda nun, mahal," sabi niya, iniikot ang kanyang ulo para tingnan ako nang diretso, "Kamusta ang titi mo?" Nakatuon ako sa kanyang kasiyahan at kaligayahan, pero talagang tigas na tigas ako pagkatapos ng lahat ng ito."Oh, medyo stiff at masigasig," sagot ko, "Pero huwag mag-alala, ayos lang." Umusod siya at nilingon ako."Nagbago ang isip ko," aniya, habang hinahawakan ang aking pisngi, "gusto kong mag
Huling Na-update : 2025-02-02SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 162
Habang yakap ni Vash si Sugar, ramdam ni Sugar ang bawat patak ng kanyang puso na nagsasalita sa gitna ng katahimikan. Naramdaman niya ang init ng katawan ni Vash, ang pagtanggap sa kanya nang walang tanong, nang walang kondisyon. Sa mga sandaling iyon, hindi na siya nag-iisa. Bawat galak at sakit na nararamdaman niya ay may kasamang kay Vash.Hindi na kailangan ng mga salita upang iparating kung gaano siya pinahahalagahan nito. Ang bawat halik, ang bawat yakap, ay nagsilbing gabay sa kanya, na hindi na kailangang mag-isa sa bawat hakbang. Sa kabila ng lahat ng dilim at takot, sa kabila ng mga lihim at hindi pa nasasagot na mga tanong, nahanap niya ang kaligtasan sa mga bisig ni Vash."Vash..." mahina niyang bulong, ang boses ay puno ng pagod at pagnanasa, pero may kasamang kaligayahan. "Sapat na ito... ang pagmamahal mo. Sapat na."Sumagot si Vash ng isang malambing na ngiti. "Hindi ko kayang ipaliwanag ang mga nararamdaman ko, Sugar," aniya. "Pero wala akong ibang hihilingin kundi a
Huling Na-update : 2025-02-03SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 163
"Kung siya nga..." ang bulong ni Herbert, ang tinig ay puno ng alinlangan. "Paano kung ito ang tadhana na matagal na nating inaasahan? Paano kung buhay pa siya, at hindi natin siya nakilala?"Si Mercy, na hindi kayang tanggapin ang mga naglalaro sa kanyang isip, ay huminga ng malalim. "Herbert, kung anak nga natin siya... paano natin siya matatanggap? Paano natin haharapin ang lahat ng sakit na nararamdaman natin ngayon?"Nagkatinginan silang dalawa, at sa mata ni Herbert, nakikita ni Mercy ang bigat ng tanong na binabalikat nila. "Hindi ko alam, Mercy. Hindi ko kayang isipin na nagkakaroon tayo ng ganoong posibilidad. Ngunit may nararamdaman akong malalim sa aking puso. Parang may koneksyon siya sa atin. Ang puso ko, hindi maipaliwanag ang sigaw na nagsasabing siya nga si Champagne."Si Mercy ay dumapo sa dibdib ni Herbert, ang kanyang kamay ay malakas na nakakapit sa kanyang asawa, na parang ito lang ang makakapagpatibay sa kanya. "Herbert, kailangan natin ng sagot. Kailangan nating
Huling Na-update : 2025-02-03SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 164
Ang mga pulis na nasa silid ay nagkatinginan. Maging si Pia, na nasa kabilang selda, ay hindi nakapagsalita. Ang kanyang mukha ay maputla, at ang kanyang mga labi ay nanginginig. "Stephan... bakit mo sinabi?!" sigaw niya, tila hindi makapaniwala na tinraydor siya nito.Matalim ang titig ni Amorsolo kay Stephan. "Anak, paano mo nagawang itago ito?!" Sigaw niya, halos masakal sa galit at hinagpis. "Bakit mo hinayaang mangyari ito?! Champagne was innocent! Wala siyang kasalanan sa inyo!"Biglang bumukas ang pinto ng presinto, at pumasok sina Herbert at Mercy. Halos hindi makalakad si Mercy sa sobrang panghihina. Ang kanyang mga mata ay namumula sa kaiiyak. Si Herbert, bagama’t matapang ang tindig, ay bakas sa mukha ang sakit na dinadala. "Pinuntahan namin kung saan niyo tinapon si Champagne, wala kaming nakitang bakas ng bangkay niya! Wala kayong konsensya, tinuring ko kayong kapamilya!" galit na sabi ni Herbert. "Patawarin mo, anak ko, balae, handa akong magpakulong alang-alang sa anak
Huling Na-update : 2025-02-03SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 165
Tumitig si Vash sa kanya. Nakita niya ang kirot sa mga mata nito, ang sakit ng posibilidad na mawala si Sugar sa buhay niya kapag bumalik na ito bilang si Champagne. Ngunit hindi siya makasarili. Mas mahalaga kay Vash ang kaligayahan ni Sugar kaysa sa sarili niyang pangamba."Kung 'yan ang desisyon mo, susuportahan kita," sagot niya sa wakas. "Pero anong plano mo? Paano mo ipapakilala ang sarili mo sa kanila?"Humugot ng malalim na hininga si Sugar. "Pupunta ako sa presinto. Magpapakilala ako. Sasabihin ko ang totoo."Napakurap si Vash, halatang nag-aalangan. "Hindi kaya delikado 'yon? Paano kung hindi sila maniwala?""Alam kong mahirap paniwalaan ang isang bagay na parang imposible, pero andiyan ka; ikaw ang kaisa-isahang saksi noong nahimatay ako sa daan, at dahil sa pagiging eksperto mo bilang cosmetic surgeon, napabago mo ako," sagot ni Sugar, pilit na pinapatibay ang sarili. "Pero kailangan kong subukan. Kailangan kong ipaglaban ang sarili kong kwento."Sa kasalukuyan, dahan-daha
Huling Na-update : 2025-02-03SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 166
Pinakawalan ni Mercy ang isang hikbi, lumuluha habang papalapit sa kanya. "Champagne... anak... Ikaw nga ba talaga?""Ako po ito, Ma." Napaluha na rin si Sugar. "Sorry kung hindi ko agad sinabi sa inyo. Natakot ako. Natakot akong hindi niyo ako makilala. Pero hindi ko na kaya... Ayokong magtago habang ang mga taong sumira sa atin ay malayang nakangisi!""Anak!" Napayakap nang mahigpit si Mercy sa kanya. "Ikaw nga! Ikaw nga ito!"Natahimik si Herbert, tinitingnan ang anak na hindi niya akalaing makikita pang muli. Maya-maya’y lumapit siya at niyakap silang pareho. "Champagne..." mahina niyang bulong. "Patawad kung hindi kita nailigtas noon."Ngunit bago pa lumubog sa emosyon ang lahat, isang malakas na sigaw ang pumuno sa presinto. "HINDI! IMPOSIBLE!"Lumingon ang lahat kay Stephan, na ngayon ay halos maputla na sa galit at gulat. "Hindi ka pwedeng mabuhay! PINATAY KA NA NAMIN!"Ngunit ngayon, kitang-kita sa mukha niya ang tunay na takot. Humakbang palapit si Sugar, ang dating panga
Huling Na-update : 2025-02-03SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 167
Sa kabilang banda, patuloy ang pagwawala ni Stephan."HINDI ITO PWEDE! DAPAT PATAY KA NA, CHAMPAGNE!" halos mabaliw niyang sigaw habang pilit na nagpupumiglas sa pagkakaposas. "PINAGLARUAN MO LANG KAMI! HINDI MO MAIINTINDIHAN KUNG ANO ANG PINAGDAANAN KO!"Lumapit si Sugar kay Stephan at tinitigan siya sa mata—ang dating lalaking minahal niya, na ngayon ay isang kriminal na lamang sa kanyang paningin."Alam mo kung ano ang pinagkaiba natin, Stephan?" bulong niya. "Pareho tayong nasaktan, pero ako—ginamit ko ang sakit para bumangon. Ikaw? Ginamit mo ito para sirain ang buhay ng iba."Napangisi si Stephan, pilit na tinatago ang takot sa kanyang mukha. "Akala mo ba mananalo ka? Mas marami akong koneksyon kaysa sa iniisip mo, Champagne."Pero hindi natinag si Sugar. Lumapit siya nang bahagya at bumulong, "Hindi na ako si Champagne. Ang babaeng iyon ay pinatay mo. Ang kaharap mo ngayon ay si Sugar Reyes. At tandaan mo ito, Stephan... Wala ka nang kontrol sa akin."Dahan-dahang umatras si Su
Huling Na-update : 2025-02-03
Pinakabagong kabanata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 179
Ramdam ko ang kanyang kamay na humahagod sa aking ari habang inaabot ko at sinasaliksik ang kanyang katawan gamit ang aking kamay at mata. Madali siyang gustuhin, sabik na sabik sa pakiramdam ng kanyang mainit, basang butas na bumabalot sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto, matigas na ang titi ko at, nang hindi naghihintay ng kumpirmasyon, sumisid ako muli.Hindi lang ang kanyang puki ang sabik na yumayakap sa akin, kundi pati na rin ang buong katawan niya. Nagmamalupit ako sa kanyang yakap, nagsusumikap na dalhin siya sa rurok. Hinihimas ko ang kanyang malambot, pamilyar na mga labi, sinisipsip ang kanyang mga tigas na utong, anumang maisip ko para mapasaya siya. Dahil pangalawang round na ito, mas matagal akong makakapagtrabaho bago ako labasan, at gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para mapasaya ang aking baby Sugar.Nagpapalitan kami ng pwesto at nagsimula kaming makipag-wrestling, hindi para sa labanan ng kapangyarihan, kundi para magdagdag sa masaganang halo ng mga sen
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 178
Hinila niya ang sarili mula sa aking yakap, hinahaplos ang aking tumitigas na ari na may mapanlikhang ngiti, pagkatapos ay humarap at nagmadaling pumunta sa aming silid-tulugan. Sinimulan kong sundan siya, pero natapilok ako sa aking pantalon at kinailangan pang tapusin ang paghubad bago ko siya masundan. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto, nakatayo siya sa gitna ko at ng kama, ang kanyang wedding dress nakalugmok sa kanyang mga bukung-bukong."Ang tagal mo," tumatawa siya habang dumadating ako.Baka balang araw ang tanawin ng kanyang hubad na katawan ay maging pamilyar na sapat na hindi na ako magpapaantala. Pero hindi ngayong gabi. Ang ganda-ganda niya, ang kanyang puting lace na lingerie ay pumapansin sa kanyang mga pinaka-sensitibong bahagi na labis na kaiba sa simpleng kababaang-loob ng kanyang damit. Ang bra ay may mga paru-paro na nakabrod sa mga utong at ang kanyang--"Buong panahon ba ay wala kang suot na underwear?" tanong ko."Oo, hindi ko mahanap yung thong na gusto ko
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 177
Hindi pa natatapos ang kanilang sayaw, isang malakas na hiyawan ang dumating mula sa mga bisita. "Kiss! Kiss! Kiss!" ang sigaw nila, ang kanilang mga mata ay masaya at punung-puno ng kasiyahan. Tumawa si Sugar at Vash, nagkatinginan at bahagyang nag-pause, ngiting-ngiti ang bawat isa, hanggang sa tumango si Vash at bumulong, "Puwede ba, mahal?""O-o," sagot ni Sugar, nahihiya ngunit ang puso'y puno ng kilig. "Baka magka-crush ako sa'yo, Vash."Ang mga mata ni Vash ay kumislap ng tuwa, "Bakit, hindi ba kita kayang i-crush, mahal?""Siguradong hindi!" sagot ni Sugar, ngunit hindi napigilan ng kanyang mga labi ang magtulungan at magtaglay ng isang matamis na halik. Hindi na napigilan pa ng mga bisita, nagsimula silang maghiyawan at magpalakpakan. Tumawa ang lahat sa saya."Haha! 'More! More! More!'" isang malakas na hiyaw mula sa isang bisita ang nagsimula. Kasunod nito ang kalansing ng mga wine glasses na naging tanda ng kasiyahan at kaguluhan sa paligid. Ang tunog ng mga baso na tinata
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 176
"Oo nga," wika ni Herbert, ang mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamalaki. "Tinutulungan ni Vash ang aming anak na bumangon mula sa lahat ng dilim na kanyang dinaanan. Hindi matutumbasan ang saya na nararamdaman namin bilang mga magulang."Muling nagsalita si Sharon, ang ina ni Vash, ang boses niya ay puno ng pagmamahal kay Sugar, "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito. Sugar, anak, masaya kami na ikaw ang napili ng anak namin. Walang kasing saya.""Salamat po, Tita Sharon," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay maluha-luha. "Walang mas hihigit pa sa pasasalamat ko sa inyo. Kung wala po ang pagmamahal at suporta ninyo, hindi ko siguro nakayang magpatuloy."Sa kabila ng lahat ng luha, ng mga kasayahan, at mga damdaming pumapaloob sa kanilang mga puso, ang kasal na ito ay hindi lamang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan. Ito ay isang patunay na ang bawat isa sa kanila, kasama na ang kanilang pamilya, ay lumaban at nagtagumpay. Ang kasal ay isang bagong simula ng pagmamah
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 175
Nakatayo si Sugar sa harap ng salamin, ang gown na suot niya ay isang eleganteng white lace dress na may intricate beading at kumikinang sa bawat galaw. Parang prinsesa siya sa suot na iyon, pero halatang hindi pa rin siya makapaniwala na ikakasal na talaga siya kay Vash."Ma, ayoko namang magmukhang Christmas tree sa dami ng palamuti," reklamo niya, parang may pagkabahala."Excuse me, anak. Hindi ito Christmas tree. Ito ang modern Cinderella look! Saka ito ang kasal mo. Gusto kong maging engrande!" sagot ni Mercy, ang mga mata niyang kumikislap sa kasiyahan.Napapalatak na lang si Sugar, hindi alam kung anong sasabihin. Pero habang tinitingnan niya ang sarili sa salamin, ang mga mata ni Vash ang nahanap niya. Si Vash, tahimik na nakaupo sa isang sulok ng bridal boutique, ang mukha’y may seryosong ekspresyon, ngunit halatang ipinagmamalaki siya."Alam mo, Vash, parang hindi ko pa rin magets na ikakasal na tayo," wika ni Sugar, habang tinutukso siyang tinatanaw ng kanyang mga mata.Ngu
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 174
Kinabukasan, masayang binalita ni Sugar sa kanyang mga magulang na ikakasal na siya, at laking tuwa ni Mercy at Herbert nang malaman ito. Pinakita niya ang engagement ring na ibinigay sa kanya ni Vash, na galing pa sa lola nito, hanggang sa kanyang ina at ngayon sa kanya—isang 6-karat diamond gold ring. "Talaga, anak? Pero ayoko pang mamatay sa kaba!" sigaw ni Mercy habang pilit na pinakakalma ang sarili. Nakaupo siya sa harap ng kanyang anak na si Sugar at asawang si Herbert, na nakatulala kay Sugar. Para silang nakakita ng multo, o mas malala pa—isang engagement ring.Mataas ang kilay ni Mercy habang nakatitig sa makintab na singsing sa kamay ng anak. "Anak, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihimatay. Kailan pa ‘to? Bakit ngayon mo lang sinabi? At... Diyos ko, anim na karat ba ‘yan? Baka mamaya, pag nawala ‘yan, maibenta na pati bahay natin!"Natawa si Vash, na tahimik na nasa tabi ni Sugar. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng kasintahan at tiningnan ito ng puno ng pagmamahal.
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 173
Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 172
Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 171
Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.
