Home / Romance / SCALPEL'S KISS / SCALPEL'S KISS CHAPTER 126

Share

SCALPEL'S KISS CHAPTER 126

Author: MIKS DELOSO
last update Huling Na-update: 2025-01-18 22:49:14

Ang mga salitang iyon ay parang tinaga sa kanilang mga puso. Si Pia ay halos hindi na makagalaw, ang mga mata niyang puno ng guilt ay hindi kayang magpaliwanag. Hindi nila kayang ipaliwanag ang lahat ng nangyari, at ang mga salita ni Mercy ay parang mga dagok na hindi nila kayang itanggi.

Ang tension sa silid ay sumabog, ang mga salitang binitiwan ni Herbert at Mercy ay nagdulot ng matinding kabang sumanib sa katawan nina Pia at Stephan. Sa gitna ng matinding tensyon, si Amorsolo ay hindi makapagsalita. Ang mga mata niya’y puno ng kalituhan at takot. Hindi niya kayang tumulong sa sitwasyong ito, hindi niya alam kung anong gagawin.

Ang mga salitang binitiwan ni Mercy at Herbert ay parang mga kidlat na dumaan sa silid, nagdulot ng matinding sigla at kalituhan. Si Pia, na tila na-sapantaha na ng takot at pagkakasala, ay halos mag-collapse sa upuan. Ang kanyang mga tuhod ay nanginginig, hindi kayang magsalita sa harap ng mga magulang ni Champagne, na ngayon ay may mga seryosong paratang a
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 127

    Ang galit sa tinig ni Mercy ay parang isang alon ng poot na bumalot sa buong silid. Ang kanyang mga mata’y nag-aalab, puno ng sakit at poot. “Stephan, asawa mo si Champagne! Pinagkatiwala namin sa'yo ang anak namin, pero wala kang ginawa para hanapin siya! Isang taon na! Isang buong taon! At ang sagot mo lang ay hindi mo alam kung nasaan siya?!” Napahikbi si Mercy, ang sakit sa kanyang puso ay parang sugat na lalong lumalalim sa bawat salita.Si Herbert naman ay hindi napigilang magsalita, ang boses niya’y puno ng galit na halos manginig ang mga pader. “Kung hindi niyo kayang sagutin kung nasaan ang anak namin, umalis kayo sa pamamahay na ito! Hindi kayo karapat-dapat na manatili dito, sa bahay na itinayo para sa pamilya ng anak namin! Sinekreto niyo ang pagkawala niya! Anong klaseng tao kayo?!”Ang bigat ng mga salita ni Herbert at Mercy ay bumagsak kay Stephan at Pia na parang mga kidlat. Si Stephan, na kanina’y tahimik, ay muling nagtangkang magpaliwanag, ngunit ang kaba at takot s

    Huling Na-update : 2025-01-19
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 128

    Namutla si Amorsolo, hindi malaman kung paano haharapin ang galit ni Herbert. “Herbert… Mercy… hindi ko sinasadya. Hindi ko alam kung paano ito nangyari. Pero—”“Hindi mo alam?!” putol ni Mercy, humakbang palapit kay Amorsolo. “Hindi mo alam o ayaw mo lang umamin dahil alam mong kasabwat ka sa lahat ng ito?!” Ang mga salitang iyon ay parang pako na tumutusok sa dignidad ni Amorsolo, na ngayon ay halos mag-collapse sa bigat ng mga paratang.“Sabihin mo na ang totoo, Amorsolo!” sigaw ni Herbert, ang mga kamay ay mahigpit na nakakuyom. “Hindi ako aalis sa bahay na ito nang hindi ko nalalaman kung nasaan ang anak ko!”Galit na galit si Mercy, hindi na kayang itago ang sakit at galit sa kanyang tinig. "Magsabi na kayo ng totoo! Asan ang anak ko?!" Napuno ng tensyon ang buong silid, ang kanyang mga salita’y tila yumanig sa konsensya nina Stephan, Pia, at Amorsolo.Muling nagsalita si Herbert, ang boses niya’y mabigat at puno ng awtoridad. “Tawagan mo ang mga pulis,” utos niya sa isa sa kany

    Huling Na-update : 2025-01-19
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 129

    Napabuntong-hininga si Amorsolo, hindi malaman kung paano kikilos. Si Pia naman ay halos hindi na makapagsalita dahil sa takot. “Wala po kaming kasalanan,” mahinang sabi niya, pero halata sa boses niya ang kaba. “Hindi namin alam kung nasaan si Champagne.”Hindi kumbinsido, sinabi ni Mercy sa mga pulis, “Dapat lang silang dalhin sa presinto para mas masinsinan ang pagtatanong. Hindi kami titigil hangga’t hindi namin nakukuha ang sagot kung nasaan ang anak namin!”Sa Presinto. Dinala silang lahat sa presinto. Ang bawat isa ay sumailalim sa interogasyon. Si Mercy at Herbert ay tahasang ipinahayag ang kanilang mga paratang laban kina Stephan, Pia, at Amorsolo, ngunit sa kabila ng mahigpit na pagtatanong, puro pagtanggi ang sagot ng tatlo.“Hindi po namin alam kung nasaan si Champagne,” paulit-ulit na sagot ni Stephan. “Wala po kaming kinalaman sa pagkawala niya.”Ang mga pulis, bagama’t masinsinan ang pagtatanong, ay hindi nakahanap ng konkretong ebidensya upang patunayan ang anumang pag

    Huling Na-update : 2025-01-19
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 130

    Habang naglalakad palayo sina Mercy at Herbert mula sa presinto, ang kanilang mga hakbang ay mabibigat at puno ng determinasyon. Ang galit at lungkot sa kanilang mga mukha ay hindi maitatago, habang nagbubulongan sila tungkol sa susunod na hakbang para hanapin ang kanilang anak.“Herbert, hindi ko mapapayagang makalusot ang mga hayop na iyon,” matigas na sabi ni Mercy habang pinapahid ang mga luha sa kanyang pisngi. “Lahat ng paraan gagawin ko, makuha lang ang hustisya para kay Champagne.”“Hindi tayo titigil, Mercy,” sagot ni Herbert, ang kanyang tinig ay puno ng tapang at galit. “Simula pa lang ito. Babawiin natin ang bahay na iyon, at sisiguraduhin nating magbabayad sila sa lahat ng kasalanan nila. Lahat ng abogadong kailanganin natin, kukunin ko.”Samantala, naiwan si Stephan at Pia sa presinto, parehong tahimik na nakaupo at pinapawisan ng malamig. Ang bigat ng mga paratang at ang presensiya ng mga magulang ni Champagne ay nagdulot ng matinding pagkabalisa sa kanilang dalawa.“St

    Huling Na-update : 2025-01-20
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 131

    Napatigil si Amorsolo, ngunit saglit lamang. Ang galit sa kanyang mukha ay muling sumiklab. "Huwag mong ibaling sa akin ang kasalanan mo, Stephan. Oo, ginamit ko si Champagne, pero hindi ko siya pinatay! Ikaw, anak ko, anong ginawa mo? Pinatay mo ang asawa mo! Buntis siya, Stephan! Pinatay mo pati ang magiging apo ko!" Ang boses ni Amorsolo ay nagbabaga sa galit, at tila handa na siyang sugurin si Stephan.“Tumahimik ka, Itay!” Tumayo si Stephan, halos magkadikit na ang kanilang mga mukha. “Kung hindi ka nagkandamatay sa utang noon, hindi ko kailangang pakasalan si Champagne! Wala akong mapapala kung hindi dahil sa pagiging sakim mo!”Nagpatuloy ang sagutan ng mag-ama, at ang tensyon sa silid ay umabot sa sukdulan. Samantala, si Pia ay halos madurog na sa takot at pagod. Ang kanyang mga hikbi ay naririnig sa likod ng kanilang argumento, ngunit wala ni isa sa kanila ang tumigil upang pansinin siya."Kasalanan mo rin ito, Pia!" biglang sigaw ni Amorsolo, sabay turo muli sa kanya. "Kung

    Huling Na-update : 2025-01-20
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 132

    Samantala, si Mercy at si Roberto ay humingi ng tulong sa media at kapulisan upang mahanap ang kanilang anak na si Champagne at magbibigay sila ng gantimpala na 1 milyong piso.Ang balita tungkol sa pagkawala ni Champagne at ang malaking gantimpala na iniaalok ni Mercy at Herbert ay mabilis na kumalat sa buong lungsod. Ang media, na hindi pinalampas ang pagkakataon, ay agad na nagtakda ng press conference kung saan iprinoklama nila ang gantimpalang 1 milyon at ang kanilang apela sa mga awtoridad upang bilisan ang paghahanap kay Champagne.Si Mercy, ang kanyang mga mata’y puno ng luha at galit, ay humarap sa harap ng mga kamera. “Anak ko si Champagne! Nais ko siyang makita, nais ko siyang makasama muli. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya, pero bilang ina, ako'y handang gawin ang lahat upang siya’y mahanap. Ang sinuman na may impormasyon ay makakatanggap ng gantimpalang 1 milyon!”Habang nagsasalita si Mercy, si Herbert naman, na mas matatag at seryoso, ay nakatayo sa tabi niya.

    Huling Na-update : 2025-01-20
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 133

    Nagkaharap ulit sina Mercy at Herbert , ang balae nila na si Amorsolo, si Stephan , at si Pia na kabit ni Stephan. Galit na galit na si Mercy at Herbert habang tinatanong nila si Stephan tungkol sa kanyang mga desisyon at ang mga pangyayaring nagdulot ng gulo sa kanilang pamilya. Tinutok ni Mercy ang kanyang mga mata kay Stephan at nagsalita ng matalim na tinig."Stephan," sabi ni Mercy, ang boses niya'y puno ng galit, "Ang mansion na iyon, ang lahat ng mga bagay na ibinigay namin sa inyo, ay isang pagpapakita ng pagtangkilik namin sa inyong mag-asawa! Ngayon, paano mo nasayang ang lahat? Pinayagan ka namin doon, binigay namin sa iyo iyon bilang bridal gift para sa inyong buhay mag-asawa, tapos nagdala ka ng kabit sa bahay namin? Ang kapal ng mukha mo!"Nagngangalit ang mga mata ni Herbert, at ang galit niya ay sumabog sa mga salitang iyon. "Paano mo nagawa iyon, Stephan? At sa kabila ng lahat, hindi mo pa hinanap ang anak namin! Nawawala ang anak namin, at ikaw, asawang lalaki, hind

    Huling Na-update : 2025-01-21
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 134

    Si Herbert, na patuloy na naglalakad pabalik at forth sa silid, ay nagpatuloy sa pagsasalita, ang kanyang mga mata’y naglalaman ng galit. “Pagtaksilan ang anak ko, at hindi ko ito papayagan! Kung may kinalaman siya sa pagkawala ni Champagne, hindi ko siya patatawarin!”Samantala, si Stephan ay nanatiling tahimik, halos hindi makaharap ang mga magulang ni Champagne at si Atty., dahil sa takot na nararamdaman. Alam niyang hindi siya makakawala sa galit at hinagpis ng mga ito, lalo na ng kanyang mga magulang.Habang si Pia ay nakatayo sa gilid, ang kanyang mga mata’y puno ng takot. Hindi siya makapagsalita, at bawat sandali ng katahimikan ay nagdudulot sa kanya ng matinding pagkatalo. Ang mga salitang binitiwan ni Atty. at ng magulang ni Champagne ay masakit, at siya'y walang lakas na magpaliwanag.“Kung may kinalaman ka sa pagkawala ng anak namin, Pia, hindi kita patatawarin. At ikaw, Stephan, kung hindi mo kayang maghanap ng asawa mo at hindi mo kayang ibigay ang respeto sa pamilya nam

    Huling Na-update : 2025-01-21

Pinakabagong kabanata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 179

    Ramdam ko ang kanyang kamay na humahagod sa aking ari habang inaabot ko at sinasaliksik ang kanyang katawan gamit ang aking kamay at mata. Madali siyang gustuhin, sabik na sabik sa pakiramdam ng kanyang mainit, basang butas na bumabalot sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto, matigas na ang titi ko at, nang hindi naghihintay ng kumpirmasyon, sumisid ako muli. Hindi lang ang kanyang p**i ang sabik na yumayakap sa akin, kundi pati na rin ang buong katawan niya. Nagmamalupit ako sa kanyang yakap, nagsusumikap na dalhin siya sa r***k. Hinihimas ko ang kanyang malambot, pamilyar na mga labi, s********p ang kanyang mga tigas na u***g, anumang maisip ko para mapasaya siya. Dahil pangalawang round na ito, mas matagal akong makakapagtrabaho bago ako labasan, at gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para mapasaya ang aking baby Sugar. Nagpapalitan kami ng pwesto at nagsimula kaming makipag-wrestling, hindi para sa labanan ng kapangyarihan, kundi para magdagdag sa masaganang halo ng mga sensa

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 178

    Hinila niya ang sarili mula sa aking yakap, hinahaplos ang aking tumitigas na ari na may mapanlikhang ngiti, pagkatapos ay humarap at nagmadaling pumunta sa aming silid-tulugan. Sinimulan kong sundan siya, pero natapilok ako sa aking pantalon at kinailangan pang tapusin ang paghubad bago ko siya masundan. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto, nakatayo siya sa gitna ko at ng kama, ang kanyang wedding dress nakalugmok sa kanyang mga bukung-bukong."Ang tagal mo," tumatawa siya habang dumadating ako.Baka balang araw ang tanawin ng kanyang hubad na katawan ay maging pamilyar na sapat na hindi na ako magpapaantala. Pero hindi ngayong gabi. Ang ganda-ganda niya, ang kanyang puting lace na lingerie ay pumapansin sa kanyang mga pinaka-sensitibong bahagi na labis na kaiba sa simpleng kababaang-loob ng kanyang damit. Ang bra ay may mga paru-paro na nakabrod sa mga utong at ang kanyang--"Buong panahon ba ay wala kang suot na underwear?" tanong ko."Oo, hindi ko mahanap yung thong na gusto ko

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 177

    Hindi pa natatapos ang kanilang sayaw, isang malakas na hiyawan ang dumating mula sa mga bisita. "Kiss! Kiss! Kiss!" ang sigaw nila, ang kanilang mga mata ay masaya at punung-puno ng kasiyahan. Tumawa si Sugar at Vash, nagkatinginan at bahagyang nag-pause, ngiting-ngiti ang bawat isa, hanggang sa tumango si Vash at bumulong, "Puwede ba, mahal?""O-o," sagot ni Sugar, nahihiya ngunit ang puso'y puno ng kilig. "Baka magka-crush ako sa'yo, Vash."Ang mga mata ni Vash ay kumislap ng tuwa, "Bakit, hindi ba kita kayang i-crush, mahal?""Siguradong hindi!" sagot ni Sugar, ngunit hindi napigilan ng kanyang mga labi ang magtulungan at magtaglay ng isang matamis na halik. Hindi na napigilan pa ng mga bisita, nagsimula silang maghiyawan at magpalakpakan. Tumawa ang lahat sa saya."Haha! 'More! More! More!'" isang malakas na hiyaw mula sa isang bisita ang nagsimula. Kasunod nito ang kalansing ng mga wine glasses na naging tanda ng kasiyahan at kaguluhan sa paligid. Ang tunog ng mga baso na tinata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 176

    "Oo nga," wika ni Herbert, ang mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamalaki. "Tinutulungan ni Vash ang aming anak na bumangon mula sa lahat ng dilim na kanyang dinaanan. Hindi matutumbasan ang saya na nararamdaman namin bilang mga magulang."Muling nagsalita si Sharon, ang ina ni Vash, ang boses niya ay puno ng pagmamahal kay Sugar, "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito. Sugar, anak, masaya kami na ikaw ang napili ng anak namin. Walang kasing saya.""Salamat po, Tita Sharon," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay maluha-luha. "Walang mas hihigit pa sa pasasalamat ko sa inyo. Kung wala po ang pagmamahal at suporta ninyo, hindi ko siguro nakayang magpatuloy."Sa kabila ng lahat ng luha, ng mga kasayahan, at mga damdaming pumapaloob sa kanilang mga puso, ang kasal na ito ay hindi lamang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan. Ito ay isang patunay na ang bawat isa sa kanila, kasama na ang kanilang pamilya, ay lumaban at nagtagumpay. Ang kasal ay isang bagong simula ng pagmamah

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 175

    Nakatayo si Sugar sa harap ng salamin, ang gown na suot niya ay isang eleganteng white lace dress na may intricate beading at kumikinang sa bawat galaw. Parang prinsesa siya sa suot na iyon, pero halatang hindi pa rin siya makapaniwala na ikakasal na talaga siya kay Vash."Ma, ayoko namang magmukhang Christmas tree sa dami ng palamuti," reklamo niya, parang may pagkabahala."Excuse me, anak. Hindi ito Christmas tree. Ito ang modern Cinderella look! Saka ito ang kasal mo. Gusto kong maging engrande!" sagot ni Mercy, ang mga mata niyang kumikislap sa kasiyahan.Napapalatak na lang si Sugar, hindi alam kung anong sasabihin. Pero habang tinitingnan niya ang sarili sa salamin, ang mga mata ni Vash ang nahanap niya. Si Vash, tahimik na nakaupo sa isang sulok ng bridal boutique, ang mukha’y may seryosong ekspresyon, ngunit halatang ipinagmamalaki siya."Alam mo, Vash, parang hindi ko pa rin magets na ikakasal na tayo," wika ni Sugar, habang tinutukso siyang tinatanaw ng kanyang mga mata.Ngu

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 174

    Kinabukasan, masayang binalita ni Sugar sa kanyang mga magulang na ikakasal na siya, at laking tuwa ni Mercy at Herbert nang malaman ito. Pinakita niya ang engagement ring na ibinigay sa kanya ni Vash, na galing pa sa lola nito, hanggang sa kanyang ina at ngayon sa kanya—isang 6-karat diamond gold ring. "Talaga, anak? Pero ayoko pang mamatay sa kaba!" sigaw ni Mercy habang pilit na pinakakalma ang sarili. Nakaupo siya sa harap ng kanyang anak na si Sugar at asawang si Herbert, na nakatulala kay Sugar. Para silang nakakita ng multo, o mas malala pa—isang engagement ring.Mataas ang kilay ni Mercy habang nakatitig sa makintab na singsing sa kamay ng anak. "Anak, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihimatay. Kailan pa ‘to? Bakit ngayon mo lang sinabi? At... Diyos ko, anim na karat ba ‘yan? Baka mamaya, pag nawala ‘yan, maibenta na pati bahay natin!"Natawa si Vash, na tahimik na nasa tabi ni Sugar. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng kasintahan at tiningnan ito ng puno ng pagmamahal.

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 173

    Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 172

    Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 171

    Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status