Beranda / Romance / SCALPEL'S KISS / SCALPEL'S KISS CHAPTER 134

Share

SCALPEL'S KISS CHAPTER 134

Penulis: MIKS DELOSO
last update Terakhir Diperbarui: 2025-01-21 22:05:58

Si Herbert, na patuloy na naglalakad pabalik at forth sa silid, ay nagpatuloy sa pagsasalita, ang kanyang mga mata’y naglalaman ng galit. “Pagtaksilan ang anak ko, at hindi ko ito papayagan! Kung may kinalaman siya sa pagkawala ni Champagne, hindi ko siya patatawarin!”

Samantala, si Stephan ay nanatiling tahimik, halos hindi makaharap ang mga magulang ni Champagne at si Atty., dahil sa takot na nararamdaman. Alam niyang hindi siya makakawala sa galit at hinagpis ng mga ito, lalo na ng kanyang mga magulang.

Habang si Pia ay nakatayo sa gilid, ang kanyang mga mata’y puno ng takot. Hindi siya makapagsalita, at bawat sandali ng katahimikan ay nagdudulot sa kanya ng matinding pagkatalo. Ang mga salitang binitiwan ni Atty. at ng magulang ni Champagne ay masakit, at siya'y walang lakas na magpaliwanag.

“Kung may kinalaman ka sa pagkawala ng anak namin, Pia, hindi kita patatawarin. At ikaw, Stephan, kung hindi mo kayang maghanap ng asawa mo at hindi mo kayang ibigay ang respeto sa pamilya nam
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terkait

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 135

    Si Herbert, na ang mga mata ay puno ng poot, ay tinigilan si Stephan nang matalim. "Hindi kami maghihintay ng katuparan sa mga salitang wala nang halaga. Gagawa kami ng lahat ng paraan upang malaman namin kung ano ang nangyari kay Champagne kahit maubos pa ang kayamanan namin. Kayo, Amorsolo at Stephan, magbalot-balot na kayo at umalis sa pamamahay ko!" "Kung hindi ninyo kayang sagutin ang mga tanong namin," dagdag ni Mercy, ang kanyang tinig ay puno ng pighati at galit, "umalis na kayo at magtago sa mga kasalanan ninyo. Ang walang katapusang mga kasinungalingan ninyo ay may katapusan!"Ang mga salita ni Mercy at Herbert ay parang matalim na kutsilyo na tumama kay Stephan at Amorsolo. Sa harap ng mag-asawa, ang kanilang mga mata ay puno ng galit at panghihinayang, ngunit sa kabila ng kanilang poot, may kalungkutan at kabiguan sa kanilang mga puso. Si Amorsolo, na madalas ay tahimik at maingat, ay nagsimulang mag-isip kung paano nila malalampasan ang galit na nararamdaman ng magulang

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 136

    Mabilis na lumapit si Vash, ang mga mata nito ay puno ng pag-aalala. “Sugar,” sabi niya nang malumanay, ngunit matindi. “Alam ko kung gaano kasakit ang makita ang mga magulang mo na naghahanap sa’yo, at alam ko rin ang iyong mga pangarap. Pero kung lalantad ka ng hindi handa, mas maraming buhay ang mawawala.”Napatingin si Sugar kay Vash, ang mga mata nito ay puno ng malasakit, ngunit ang mga salitang iyon ay parang isang suntok sa kanyang puso. “Paano mo nasabi iyon, Vash? Hindi ko ba kayang maghanap ng paraan para mapagtagumpayan ito? Hindi ko ba kayang ipakita sa kanila ang totoo?”“Mahal kong Sugar,” sagot ni Vash, ang tono ng kanyang boses ay malumanay ngunit puno ng takot. “Hindi mo kayang kalabanin ang mga tao na may kakayahang magtago ng mga sikreto at manakit ng iba. Alam mo ba kung gaano kalupit sila? Alam mo ba kung gaano sila kahanda upang protektahan ang mga kasinungalingan nila?”“Hindi ko na kaya!” sumigaw si Sugar, ang kanyang mga mata ay punong-puno ng luha. “Hindi ko

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 137

    Habang binabaybay nila ang madilim na daan patungo sa hinaharap, alam ni Sugar na ang bawat hakbang ay magiging isang pagsubok ng lakas. Ngunit ang mga salitang binitiwan ni Vash ay nagbigay sa kanya ng isang matibay na dahilan upang patuloy lumaban."Paano tayo magsisimula?" tanong ni Sugar, ang kanyang tinig ay puno ng pagnanasa na muling makapiling ang magulang, ngunit alam niyang kailangan nilang maghintay."Sa bawat detalye," sagot ni Vash, ang kanyang tinig ay kalmado at seryoso. "Lahat ng nangyari, lahat ng hakbang na ginawa nila—si Stephan, si Pia, pati na ang mga taong kaugnay nila—kailangan natin silang subaybayan. Kailangan nating tuklasin ang mga sikreto nila, at kapag nakuha natin ang mga ebidensiya, doon tayo maghahanap ng pagkakataon."Ang bawat salitang binitiwan ni Vash ay tumalab kay Sugar, na nagsimulang makaramdam ng lakas. Hindi na siya nag-iisa. Hindi pa man siya handa, ngunit sa kanyang mga mata, may muling pag-asa at pagkakataon."Dahil sa iyo, Vash, nagsimula

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 138

    Ang mga salitang iyon ni Vash ay nagsilbing ilaw sa madilim na landas na tinatahak ni Sugar. Hindi na siya nag-iisa. Nagsimula siyang magtiwala sa proseso, magtiwala na darating ang oras na makikita rin siya ng kanyang magulang, at makakamtan nila ang hustisya.Habang ang kanilang plano ay nagsisimulang bumuo, si Sugar ay nagsimulang maglakad patungo sa isang landas na puno ng mga pagsubok at kahirapan. Ngunit sa bawat hakbang, ang tapang at determinasyon ay nagiging bahagi ng kanyang pagkatao. Ang liwanag na mula kay Vash ay nagbigay sa kanya ng lakas, at sa wakas, natutunan niyang magtiwala sa sarili, sa bawat hakbang na tatahakin nila.Tulad ng mga bituin sa madilim na langit, si Sugar ay nagsimulang magtiwala na may pag-asa pa sa gitna ng dilim.Matapos ang matinding pag-uusap sa harap ng abogado, si Herbert at si Mercy ay nagpasya nang umuwi sa kanilang tahanan, dala ang matinding galit at pagnanais na makamit ang katarungan para kay Champagne. Ang bawat hakbang na kanilang tinat

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 139

    "Bakit, pa, kasalanan mo rin ito kung hindi mo ako pinilit na magpakasal sa dabianang Champagne? Hindi magkaletse-letse ang buhay ko! Alam mo namang hindi ko mahal si Sugar. Kung sakim ako, mas sakim ka pa! Tinuruan mo akong maging ganito! Huwag mong isisi lahat sa akin!" Galit na sabi nito sa amang si Amorsolo.Si Pia naman, na tahimik na nagmamasid, ay muling nagsalita. "Bakit ba ako nandito, Stephan? Bakit tayo nagkaganto? May pagkakataon pa ba tayo para ayusin ito?" Ang mga mata ni Pia ay puno ng takot at pagsisisi.Si Amorsolo, na tumayo mula sa upuan, ay nagbigay ng isang matalim na tingin kay Stephan. "Nasa kamay mo ang lahat ng nangyari. Kung nagdesisyon ka nang tama, kung hindi ka naging sakim, baka hindi tayo nagkakaganito. Ngunit ngayon, wala na tayong magagawa kundi tanggapin ang lahat ng pagkakamali natin."Ang mga salita ni Amorsolo ay tumama kay Stephan tulad ng isang matalim na suntok sa kanyang dibdib. Tila ba ang bawat pahayag ni Amorsolo ay isang matinding dagok na

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-21
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 140

    Habang dahan-dahang lumabas mula sa sasakyan, ang mga paa ni Sugar ay tila may bigat na hindi kayang alalahanin ng katawan. Sa harap niya ay ang mataas na gate ng mansion na siya na ngayong nagiging simbolo ng kanyang nakaraan—ang nakaraan ng isang buhay na nawawala, isang buhay na tinanggal sa kanya sa paraang hindi niya kayang ipaliwanag. Ang mga mata niyang naglalaman ng mga alaala ng pagkabata, ng pagmamahal, at mga pangarap na naiwan, ay ngayon nakatuon sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Dito siya lumaki, dito siya itinaguyod, at dito siya tinanggap ng mga magulang niyang hindi alam na siya'y nawawala.Ngunit ngayon, kahit ang pader ng bahay na iyon ay tila nagiging hadlang. Si Sugar ay nagnanais na lumapit, upang yakapin ang kanyang mga magulang, ngunit wala siyang lakas. Sa loob ng kanyang dibdib, puno ng tensyon, pagnanasa, at takot, siya’y naglalaban sa kanyang mga damdamin."Vash..." ang tanging nasabi niya, ang boses niya’y nanginginig sa bawat salitang bumangon mula s

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-22
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 141

    Habang patuloy na nag-iimpake sa loob ng mansion, si Stephan at ang kanyang amang si Amorsolo ay nag-uusap ng mabagsik. Ang tensyon sa pagitan nila ay mabigat, at ang mga salitang binitiwan nila ay tila mga talim na tumatama sa isa’t isa."Ikaw kasi, Pa," inis na sabi ni Stephan, habang ipinapalo ang isang maleta sa ibabaw ng lamesa. "Kung hindi mo ako pinilit na magpakasal kay Champagne, hindi tayo magkakaganito. Kung hindi mo ako pinilit na magtago, baka hindi ako mapilitan gumawa ng mga bagay na hindi ko gusto!""Ikaw ang nagdesisyon!" sigaw ni Amorsolo, ang mga mata niya’y nag-aalab sa galit. "Hindi ko ipinilit na gawin mong mga kalokohan ang mga ginawa mo! Ikaw ang nagtakda ng iyong kapalaran! At hindi ako puwedeng maging responsable sa mga kasalanan mong pinili mong tahakin."Si Stephan ay tumigil sa kanyang ginagawa at hinarap ang kanyang ama. Ang mga mata niya ay puno ng galit at pagsisisi. "Hindi ko na kayang itago pa, Pa. Hindi ko na kayang magsinungaling. Pati ang sarili ko

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-23
  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 142

    Ang bawat salita ni Stephan ay tila tumama kay Amorsolo na nagsimula nang maghinagpis. "Hindi mo ba naiintindihan, anak?" sabi ni Amorsolo na may panghihinayang sa boses. "Gusto ko lang na magtagumpay tayo. Gusto ko lang na matutunan mong maging responsable at tanggapin ang mga pasanin ng pamilya. Ngunit hindi mo nakita ang bigger picture. Ang aking mga desisyon, ang mga hakbang na ginawa ko, lahat 'yon ay para sa atin.""Para sa atin?!" sigaw ni Stephan, ang mga mata ay nag-aalab sa galit. "Hindi ko nakikita 'yon, Pa! Para saan? Para sa anong magandang bukas na pinapangarap mo kung sa huli naman, masisira ang lahat dahil sa mga desisyon mong walang pakialam sa nararamdaman ng iba? Pati ako, pati si Champagne, pati ang pamilya nila—lahat kami ay nagiging mga saksi sa mga maling hakbang mo!"Si Amorsolo, na halos mawalan ng hangin, ay nanatili ng tahimik. Ang mga salita ni Stephan ay tumusok sa kanyang puso, at hindi niya alam kung paano tatanggapin ang mga pag-aakusa ng anak. Sa kabil

    Terakhir Diperbarui : 2025-01-23

Bab terbaru

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 179

    Ramdam ko ang kanyang kamay na humahagod sa aking ari habang inaabot ko at sinasaliksik ang kanyang katawan gamit ang aking kamay at mata. Madali siyang gustuhin, sabik na sabik sa pakiramdam ng kanyang mainit, basang butas na bumabalot sa akin. Pagkatapos ng ilang minuto, matigas na ang titi ko at, nang hindi naghihintay ng kumpirmasyon, sumisid ako muli. Hindi lang ang kanyang p**i ang sabik na yumayakap sa akin, kundi pati na rin ang buong katawan niya. Nagmamalupit ako sa kanyang yakap, nagsusumikap na dalhin siya sa r***k. Hinihimas ko ang kanyang malambot, pamilyar na mga labi, s********p ang kanyang mga tigas na u***g, anumang maisip ko para mapasaya siya. Dahil pangalawang round na ito, mas matagal akong makakapagtrabaho bago ako labasan, at gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para mapasaya ang aking baby Sugar. Nagpapalitan kami ng pwesto at nagsimula kaming makipag-wrestling, hindi para sa labanan ng kapangyarihan, kundi para magdagdag sa masaganang halo ng mga sensa

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 178

    Hinila niya ang sarili mula sa aking yakap, hinahaplos ang aking tumitigas na ari na may mapanlikhang ngiti, pagkatapos ay humarap at nagmadaling pumunta sa aming silid-tulugan. Sinimulan kong sundan siya, pero natapilok ako sa aking pantalon at kinailangan pang tapusin ang paghubad bago ko siya masundan. Pagdating ko sa pintuan ng kwarto, nakatayo siya sa gitna ko at ng kama, ang kanyang wedding dress nakalugmok sa kanyang mga bukung-bukong."Ang tagal mo," tumatawa siya habang dumadating ako.Baka balang araw ang tanawin ng kanyang hubad na katawan ay maging pamilyar na sapat na hindi na ako magpapaantala. Pero hindi ngayong gabi. Ang ganda-ganda niya, ang kanyang puting lace na lingerie ay pumapansin sa kanyang mga pinaka-sensitibong bahagi na labis na kaiba sa simpleng kababaang-loob ng kanyang damit. Ang bra ay may mga paru-paro na nakabrod sa mga utong at ang kanyang--"Buong panahon ba ay wala kang suot na underwear?" tanong ko."Oo, hindi ko mahanap yung thong na gusto ko

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 177

    Hindi pa natatapos ang kanilang sayaw, isang malakas na hiyawan ang dumating mula sa mga bisita. "Kiss! Kiss! Kiss!" ang sigaw nila, ang kanilang mga mata ay masaya at punung-puno ng kasiyahan. Tumawa si Sugar at Vash, nagkatinginan at bahagyang nag-pause, ngiting-ngiti ang bawat isa, hanggang sa tumango si Vash at bumulong, "Puwede ba, mahal?""O-o," sagot ni Sugar, nahihiya ngunit ang puso'y puno ng kilig. "Baka magka-crush ako sa'yo, Vash."Ang mga mata ni Vash ay kumislap ng tuwa, "Bakit, hindi ba kita kayang i-crush, mahal?""Siguradong hindi!" sagot ni Sugar, ngunit hindi napigilan ng kanyang mga labi ang magtulungan at magtaglay ng isang matamis na halik. Hindi na napigilan pa ng mga bisita, nagsimula silang maghiyawan at magpalakpakan. Tumawa ang lahat sa saya."Haha! 'More! More! More!'" isang malakas na hiyaw mula sa isang bisita ang nagsimula. Kasunod nito ang kalansing ng mga wine glasses na naging tanda ng kasiyahan at kaguluhan sa paligid. Ang tunog ng mga baso na tinata

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 176

    "Oo nga," wika ni Herbert, ang mga mata ay puno ng pagnanasa at pagmamalaki. "Tinutulungan ni Vash ang aming anak na bumangon mula sa lahat ng dilim na kanyang dinaanan. Hindi matutumbasan ang saya na nararamdaman namin bilang mga magulang."Muling nagsalita si Sharon, ang ina ni Vash, ang boses niya ay puno ng pagmamahal kay Sugar, "Hindi ko akalain na darating tayo sa puntong ito. Sugar, anak, masaya kami na ikaw ang napili ng anak namin. Walang kasing saya.""Salamat po, Tita Sharon," sagot ni Sugar, ang kanyang boses ay maluha-luha. "Walang mas hihigit pa sa pasasalamat ko sa inyo. Kung wala po ang pagmamahal at suporta ninyo, hindi ko siguro nakayang magpatuloy."Sa kabila ng lahat ng luha, ng mga kasayahan, at mga damdaming pumapaloob sa kanilang mga puso, ang kasal na ito ay hindi lamang tungkol sa dalawang tao na nagmamahalan. Ito ay isang patunay na ang bawat isa sa kanila, kasama na ang kanilang pamilya, ay lumaban at nagtagumpay. Ang kasal ay isang bagong simula ng pagmamah

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 175

    Nakatayo si Sugar sa harap ng salamin, ang gown na suot niya ay isang eleganteng white lace dress na may intricate beading at kumikinang sa bawat galaw. Parang prinsesa siya sa suot na iyon, pero halatang hindi pa rin siya makapaniwala na ikakasal na talaga siya kay Vash."Ma, ayoko namang magmukhang Christmas tree sa dami ng palamuti," reklamo niya, parang may pagkabahala."Excuse me, anak. Hindi ito Christmas tree. Ito ang modern Cinderella look! Saka ito ang kasal mo. Gusto kong maging engrande!" sagot ni Mercy, ang mga mata niyang kumikislap sa kasiyahan.Napapalatak na lang si Sugar, hindi alam kung anong sasabihin. Pero habang tinitingnan niya ang sarili sa salamin, ang mga mata ni Vash ang nahanap niya. Si Vash, tahimik na nakaupo sa isang sulok ng bridal boutique, ang mukha’y may seryosong ekspresyon, ngunit halatang ipinagmamalaki siya."Alam mo, Vash, parang hindi ko pa rin magets na ikakasal na tayo," wika ni Sugar, habang tinutukso siyang tinatanaw ng kanyang mga mata.Ngu

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 174

    Kinabukasan, masayang binalita ni Sugar sa kanyang mga magulang na ikakasal na siya, at laking tuwa ni Mercy at Herbert nang malaman ito. Pinakita niya ang engagement ring na ibinigay sa kanya ni Vash, na galing pa sa lola nito, hanggang sa kanyang ina at ngayon sa kanya—isang 6-karat diamond gold ring. "Talaga, anak? Pero ayoko pang mamatay sa kaba!" sigaw ni Mercy habang pilit na pinakakalma ang sarili. Nakaupo siya sa harap ng kanyang anak na si Sugar at asawang si Herbert, na nakatulala kay Sugar. Para silang nakakita ng multo, o mas malala pa—isang engagement ring.Mataas ang kilay ni Mercy habang nakatitig sa makintab na singsing sa kamay ng anak. "Anak, hindi ko alam kung matutuwa ako o mahihimatay. Kailan pa ‘to? Bakit ngayon mo lang sinabi? At... Diyos ko, anim na karat ba ‘yan? Baka mamaya, pag nawala ‘yan, maibenta na pati bahay natin!"Natawa si Vash, na tahimik na nasa tabi ni Sugar. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng kasintahan at tiningnan ito ng puno ng pagmamahal.

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 173

    Hinawakan ni Vash ang kamay niya at idiniin iyon sa kanyang puso. "Ako rin, Sugar," mahina nitong sagot. "Akala ko kakayanin kong lumayo sa'yo. Pero hindi ko kaya. Hindi ko kayang hindi ka nakikita. Hindi ko kayang hindi maramdaman ang init mo sa tabi ko."Napaluha si Sugar. "Ano'ng gagawin natin ngayon?" bulong niya, puno ng pag-aalinlangan. "Ganito," sagot ni Vash, hinila siya papasok sa bahay at mahigpit siyang niyakap. "Pakasal na tayo, Sugar."Nagulat siya, ngunit kasabay nito ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. "Mahal kita," bulong ni Vash sa kanyang tainga. "At hindi ko hahayaan na mapunta ka pa sa iba o malayo ka sa akin. Gusto kong magising sa umaga na ikaw ang katabi ko. Gusto kong ipagmalaki sa mundo na ikaw ang babaeng mahal ko. Kaya pakasal na tayo."Nanginginig ang labi ni Sugar, hindi makapaniwala sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung anong isasagot ko," bulong niya, nangingiti ngunit umiiyak. Ngumiti si Vash, hinaplos ang kanyang pisngi, at hinalikan siya sa noo. "Sab

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 172

    Sa loob ng isang linggo, parang nawalan ng saysay ang mundo ni Vash. Kahit anong pilit niyang ituon ang isip sa trabaho, kahit gaano karaming pasyente ang harapin niya araw-araw, may isang bagay siyang hindi kayang ayusin—ang puso niyang uhaw sa presensya ni Sugar.Isang linggo lang ang lumipas mula nang maghiwalay sila, pero para kay Vash, parang isang buong buhay na. Lagi niyang naiisip ang matamis na ngiti ni Sugar, ang paraan nitong tumingin sa kanya na parang siya lang ang lalaking mahalaga sa mundo nito. At ang huli nilang sandali bago ito tuluyang bumalik sa pamilya nito—ang yakap, ang pagtitig, ang tila hindi kayang sabihin ng kanilang mga puso.Nagkikita sila paminsan-minsan, oo. Pero hindi sapat. Hindi sapat ang mabilis na sulyap, hindi sapat ang ilang minutong pag-uusap. Hindi sapat para sa isang lalaking handang ibigay ang lahat para lang makasama ang babaeng minamahal niya.At ngayong gabi, hindi na niya kayang tiisin pa.Walang pag-aalinlangan, sumakay siya ng sasakyan a

  • SCALPEL'S KISS   SCALPEL'S KISS CHAPTER 171

    Malalim ang buntong-hininga ni Vash habang nakatayo sa balkonahe ng kanyang penthouse. Mula roon, tanaw niya ang lungsod na kumikislap sa liwanag ng gabi. Pero kahit gaano kaganda ang tanawin, hindi nito mapunan ang kakulangang nararamdaman niya sa puso.Si Sugar. O mas tamang sabihin—si Champagne.Matapos ang lahat ng nangyari, matapos ang kanilang laban para sa hustisya, napagdesisyunan ni Sugar na bumalik sa piling ng kanyang mga magulang. Naiintindihan ni Vash ang desisyon niya. Matagal na panahong nawala si Champagne sa kanila. Ngayon, gusto niyang bumawi. Gusto niyang maranasan muli ang buhay na nawala sa kanya—ang buhay bilang isang anak nina Herbert at Mercy.Ngunit hindi maitatangging masakit ito para kay Vash.Nasanay siyang laging nasa tabi ni Sugar, siya ang naging lakas nito sa mga panahong wala siyang ibang masasandalan. Pero ngayon, parang bigla siyang nawalan ng lugar sa mundo niya."Miss mo na siya, 'no?" isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa kanyang atensyon.Si Dr.

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status