LOGINShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 136
Last Updated:
2025-01-21 22:08:19
Related chapters
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 137
Habang binabaybay nila ang madilim na daan patungo sa hinaharap, alam ni Sugar na ang bawat hakbang ay magiging isang pagsubok ng lakas. Ngunit ang mga salitang binitiwan ni Vash ay nagbigay sa kanya ng isang matibay na dahilan upang patuloy lumaban."Paano tayo magsisimula?" tanong ni Sugar, ang kanyang tinig ay puno ng pagnanasa na muling makapiling ang magulang, ngunit alam niyang kailangan nilang maghintay."Sa bawat detalye," sagot ni Vash, ang kanyang tinig ay kalmado at seryoso. "Lahat ng nangyari, lahat ng hakbang na ginawa nila—si Stephan, si Pia, pati na ang mga taong kaugnay nila—kailangan natin silang subaybayan. Kailangan nating tuklasin ang mga sikreto nila, at kapag nakuha natin ang mga ebidensiya, doon tayo maghahanap ng pagkakataon."Ang bawat salitang binitiwan ni Vash ay tumalab kay Sugar, na nagsimulang makaramdam ng lakas. Hindi na siya nag-iisa. Hindi pa man siya handa, ngunit sa kanyang mga mata, may muling pag-asa at pagkakataon."Dahil sa iyo, Vash, nagsimula
Last Updated : 2025-01-21SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 138
Ang mga salitang iyon ni Vash ay nagsilbing ilaw sa madilim na landas na tinatahak ni Sugar. Hindi na siya nag-iisa. Nagsimula siyang magtiwala sa proseso, magtiwala na darating ang oras na makikita rin siya ng kanyang magulang, at makakamtan nila ang hustisya.Habang ang kanilang plano ay nagsisimulang bumuo, si Sugar ay nagsimulang maglakad patungo sa isang landas na puno ng mga pagsubok at kahirapan. Ngunit sa bawat hakbang, ang tapang at determinasyon ay nagiging bahagi ng kanyang pagkatao. Ang liwanag na mula kay Vash ay nagbigay sa kanya ng lakas, at sa wakas, natutunan niyang magtiwala sa sarili, sa bawat hakbang na tatahakin nila.Tulad ng mga bituin sa madilim na langit, si Sugar ay nagsimulang magtiwala na may pag-asa pa sa gitna ng dilim.Matapos ang matinding pag-uusap sa harap ng abogado, si Herbert at si Mercy ay nagpasya nang umuwi sa kanilang tahanan, dala ang matinding galit at pagnanais na makamit ang katarungan para kay Champagne. Ang bawat hakbang na kanilang tinat
Last Updated : 2025-01-21SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 139
"Bakit, pa, kasalanan mo rin ito kung hindi mo ako pinilit na magpakasal sa dabianang Champagne? Hindi magkaletse-letse ang buhay ko! Alam mo namang hindi ko mahal si Sugar. Kung sakim ako, mas sakim ka pa! Tinuruan mo akong maging ganito! Huwag mong isisi lahat sa akin!" Galit na sabi nito sa amang si Amorsolo.Si Pia naman, na tahimik na nagmamasid, ay muling nagsalita. "Bakit ba ako nandito, Stephan? Bakit tayo nagkaganto? May pagkakataon pa ba tayo para ayusin ito?" Ang mga mata ni Pia ay puno ng takot at pagsisisi.Si Amorsolo, na tumayo mula sa upuan, ay nagbigay ng isang matalim na tingin kay Stephan. "Nasa kamay mo ang lahat ng nangyari. Kung nagdesisyon ka nang tama, kung hindi ka naging sakim, baka hindi tayo nagkakaganito. Ngunit ngayon, wala na tayong magagawa kundi tanggapin ang lahat ng pagkakamali natin."Ang mga salita ni Amorsolo ay tumama kay Stephan tulad ng isang matalim na suntok sa kanyang dibdib. Tila ba ang bawat pahayag ni Amorsolo ay isang matinding dagok na
Last Updated : 2025-01-21SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 140
Habang dahan-dahang lumabas mula sa sasakyan, ang mga paa ni Sugar ay tila may bigat na hindi kayang alalahanin ng katawan. Sa harap niya ay ang mataas na gate ng mansion na siya na ngayong nagiging simbolo ng kanyang nakaraan—ang nakaraan ng isang buhay na nawawala, isang buhay na tinanggal sa kanya sa paraang hindi niya kayang ipaliwanag. Ang mga mata niyang naglalaman ng mga alaala ng pagkabata, ng pagmamahal, at mga pangarap na naiwan, ay ngayon nakatuon sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Dito siya lumaki, dito siya itinaguyod, at dito siya tinanggap ng mga magulang niyang hindi alam na siya'y nawawala.Ngunit ngayon, kahit ang pader ng bahay na iyon ay tila nagiging hadlang. Si Sugar ay nagnanais na lumapit, upang yakapin ang kanyang mga magulang, ngunit wala siyang lakas. Sa loob ng kanyang dibdib, puno ng tensyon, pagnanasa, at takot, siya’y naglalaban sa kanyang mga damdamin."Vash..." ang tanging nasabi niya, ang boses niya’y nanginginig sa bawat salitang bumangon mula s
Last Updated : 2025-01-22SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 141
Habang patuloy na nag-iimpake sa loob ng mansion, si Stephan at ang kanyang amang si Amorsolo ay nag-uusap ng mabagsik. Ang tensyon sa pagitan nila ay mabigat, at ang mga salitang binitiwan nila ay tila mga talim na tumatama sa isa’t isa."Ikaw kasi, Pa," inis na sabi ni Stephan, habang ipinapalo ang isang maleta sa ibabaw ng lamesa. "Kung hindi mo ako pinilit na magpakasal kay Champagne, hindi tayo magkakaganito. Kung hindi mo ako pinilit na magtago, baka hindi ako mapilitan gumawa ng mga bagay na hindi ko gusto!""Ikaw ang nagdesisyon!" sigaw ni Amorsolo, ang mga mata niya’y nag-aalab sa galit. "Hindi ko ipinilit na gawin mong mga kalokohan ang mga ginawa mo! Ikaw ang nagtakda ng iyong kapalaran! At hindi ako puwedeng maging responsable sa mga kasalanan mong pinili mong tahakin."Si Stephan ay tumigil sa kanyang ginagawa at hinarap ang kanyang ama. Ang mga mata niya ay puno ng galit at pagsisisi. "Hindi ko na kayang itago pa, Pa. Hindi ko na kayang magsinungaling. Pati ang sarili ko
Last Updated : 2025-01-23SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 142
Ang bawat salita ni Stephan ay tila tumama kay Amorsolo na nagsimula nang maghinagpis. "Hindi mo ba naiintindihan, anak?" sabi ni Amorsolo na may panghihinayang sa boses. "Gusto ko lang na magtagumpay tayo. Gusto ko lang na matutunan mong maging responsable at tanggapin ang mga pasanin ng pamilya. Ngunit hindi mo nakita ang bigger picture. Ang aking mga desisyon, ang mga hakbang na ginawa ko, lahat 'yon ay para sa atin.""Para sa atin?!" sigaw ni Stephan, ang mga mata ay nag-aalab sa galit. "Hindi ko nakikita 'yon, Pa! Para saan? Para sa anong magandang bukas na pinapangarap mo kung sa huli naman, masisira ang lahat dahil sa mga desisyon mong walang pakialam sa nararamdaman ng iba? Pati ako, pati si Champagne, pati ang pamilya nila—lahat kami ay nagiging mga saksi sa mga maling hakbang mo!"Si Amorsolo, na halos mawalan ng hangin, ay nanatili ng tahimik. Ang mga salita ni Stephan ay tumusok sa kanyang puso, at hindi niya alam kung paano tatanggapin ang mga pag-aakusa ng anak. Sa kabil
Last Updated : 2025-01-23SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 143
Matapos nilang mag-empake, lumapit si Pia kay Stephan, ang mukha niya'y puno ng pag-aalala. "Paano ang transaction natin sa stocks sa kumpanya mo, Stephan? May mga assets pa na hindi nalilipat," tanong niya, ang boses niya'y nanginginig.Napabuntong-hininga si Stephan habang hawak ang isang maleta. Tila ba ang bigat ng lahat ng problema ay nakasandal sa kanyang balikat. "Hindi ko na alam, Pia," sagot niya, ang tinig niya'y puno ng pagod at panghihinayang. "Wala na akong oras para asikasuhin pa 'yan. Ang dami nang nangyari. Hindi ko alam kung paano pa ililigtas ang mga natira.""Pero, Stephan," giit ni Pia, inilapit ang sarili sa kanya. "Kung hindi natin ito maayos ngayon, baka lalo tayong malubog. Ang stocks at assets na 'yun ang natitirang paraan natin para makaahon. Hindi ba pwedeng ipasa na natin agad sa isang trusted partner?"Umiling si Stephan habang iniwas ang tingin kay Pia. "Trusted partner? Sa lagay ng sitwasyon natin ngayon, wala nang magtitiwala sa akin. At kung may makaal
Last Updated : 2025-01-24SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 144
Kinabukasan, matapos ang lahat ng pag-eempake, tuluyan nang nilisan nina Amorsolo, Stephan, at Pia ang Miranda Mansion.Ang kaluskos ng mga kahon at ang ingay ng mga tauhan habang binibitbit ang natitirang ari-arian ay tila musika ng pagkatalo. Si Amorsolo, ang pinakamatanda sa kanilang tatlo, ay halatang nagmamadali. Mabilis ang bawat utos, walang sinasayang na segundo. Ngunit sa likod ng kanyang pagiging organisado ay ang halata niyang pagkasabik na makalayo sa lugar na iyon—isang lugar na puno ng eskandalo at pagkawasak.Ang mga natirang gamit na hindi maisakay sa truck ay ipinagkatiwala muna ni Amorsolo sa kanyang kaibigan. "Baka puwedeng dito muna ang iba kong gamit. Hindi naman siguro ito tatagal ng isang buwan," pakiusap niya habang nakatingin sa mga tauhan na nag-aayos. Ang kanyang boses ay malumanay ngunit nangingibabaw ang kaba.Pagdating nila sa hotel, ramdam ang tensyon sa kanilang grupo. Si Pia, bagamat abala sa pag-aayos ng kanilang reserbasyon, ay bakas sa mukha ang pag
Last Updated : 2025-01-25
Latest chapter
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 145
Tumawa nang malamig si Sugar, halatang pilit na itinatago ang sakit sa kanyang puso. "Gusto ko silang makita sa parehong kalagayan na iniwan nila ako—wasak, luhaan, at walang magawa kundi tumingala sa langit, umaasang may darating na himala. Gusto kong ipaalala sa kanila kung paano nila sinira ang buhay ko."Napabuntong-hininga si Vash. Kilala niya si Sugar, at alam niyang wala itong planong umatras. Ngunit bilang taong nagmamahal sa kanya, hindi niya maiwasang mag-alala.Samantala, si Sugar at Vash ay nakamasid lang sa kanila.Sa labas ng hotel, nakatayo sina Sugar at Vash sa loob ng isang tinted na sasakyan, hindi alintana ang malamig na simoy ng hangin. Mula sa kanilang puwesto, tanaw nila ang bintana ng kwarto nina Stephan at Pia. Si Sugar, tahimik ngunit puno ng emosyon, ay tila nilalamon ng mga alaala ng kanyang nakaraan—ang parehong nakaraan na muling bumabalik ngayon, ngunit sa ibang anyo."Hindi mo kailangang gawin ito kung hindi ka pa handa," basag ni Vash sa katahimikan. An
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 144
Kinabukasan, matapos ang lahat ng pag-eempake, tuluyan nang nilisan nina Amorsolo, Stephan, at Pia ang Miranda Mansion.Ang kaluskos ng mga kahon at ang ingay ng mga tauhan habang binibitbit ang natitirang ari-arian ay tila musika ng pagkatalo. Si Amorsolo, ang pinakamatanda sa kanilang tatlo, ay halatang nagmamadali. Mabilis ang bawat utos, walang sinasayang na segundo. Ngunit sa likod ng kanyang pagiging organisado ay ang halata niyang pagkasabik na makalayo sa lugar na iyon—isang lugar na puno ng eskandalo at pagkawasak.Ang mga natirang gamit na hindi maisakay sa truck ay ipinagkatiwala muna ni Amorsolo sa kanyang kaibigan. "Baka puwedeng dito muna ang iba kong gamit. Hindi naman siguro ito tatagal ng isang buwan," pakiusap niya habang nakatingin sa mga tauhan na nag-aayos. Ang kanyang boses ay malumanay ngunit nangingibabaw ang kaba.Pagdating nila sa hotel, ramdam ang tensyon sa kanilang grupo. Si Pia, bagamat abala sa pag-aayos ng kanilang reserbasyon, ay bakas sa mukha ang pag
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 143
Matapos nilang mag-empake, lumapit si Pia kay Stephan, ang mukha niya'y puno ng pag-aalala. "Paano ang transaction natin sa stocks sa kumpanya mo, Stephan? May mga assets pa na hindi nalilipat," tanong niya, ang boses niya'y nanginginig.Napabuntong-hininga si Stephan habang hawak ang isang maleta. Tila ba ang bigat ng lahat ng problema ay nakasandal sa kanyang balikat. "Hindi ko na alam, Pia," sagot niya, ang tinig niya'y puno ng pagod at panghihinayang. "Wala na akong oras para asikasuhin pa 'yan. Ang dami nang nangyari. Hindi ko alam kung paano pa ililigtas ang mga natira.""Pero, Stephan," giit ni Pia, inilapit ang sarili sa kanya. "Kung hindi natin ito maayos ngayon, baka lalo tayong malubog. Ang stocks at assets na 'yun ang natitirang paraan natin para makaahon. Hindi ba pwedeng ipasa na natin agad sa isang trusted partner?"Umiling si Stephan habang iniwas ang tingin kay Pia. "Trusted partner? Sa lagay ng sitwasyon natin ngayon, wala nang magtitiwala sa akin. At kung may makaal
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 142
Ang bawat salita ni Stephan ay tila tumama kay Amorsolo na nagsimula nang maghinagpis. "Hindi mo ba naiintindihan, anak?" sabi ni Amorsolo na may panghihinayang sa boses. "Gusto ko lang na magtagumpay tayo. Gusto ko lang na matutunan mong maging responsable at tanggapin ang mga pasanin ng pamilya. Ngunit hindi mo nakita ang bigger picture. Ang aking mga desisyon, ang mga hakbang na ginawa ko, lahat 'yon ay para sa atin.""Para sa atin?!" sigaw ni Stephan, ang mga mata ay nag-aalab sa galit. "Hindi ko nakikita 'yon, Pa! Para saan? Para sa anong magandang bukas na pinapangarap mo kung sa huli naman, masisira ang lahat dahil sa mga desisyon mong walang pakialam sa nararamdaman ng iba? Pati ako, pati si Champagne, pati ang pamilya nila—lahat kami ay nagiging mga saksi sa mga maling hakbang mo!"Si Amorsolo, na halos mawalan ng hangin, ay nanatili ng tahimik. Ang mga salita ni Stephan ay tumusok sa kanyang puso, at hindi niya alam kung paano tatanggapin ang mga pag-aakusa ng anak. Sa kabil
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 141
Habang patuloy na nag-iimpake sa loob ng mansion, si Stephan at ang kanyang amang si Amorsolo ay nag-uusap ng mabagsik. Ang tensyon sa pagitan nila ay mabigat, at ang mga salitang binitiwan nila ay tila mga talim na tumatama sa isa’t isa."Ikaw kasi, Pa," inis na sabi ni Stephan, habang ipinapalo ang isang maleta sa ibabaw ng lamesa. "Kung hindi mo ako pinilit na magpakasal kay Champagne, hindi tayo magkakaganito. Kung hindi mo ako pinilit na magtago, baka hindi ako mapilitan gumawa ng mga bagay na hindi ko gusto!""Ikaw ang nagdesisyon!" sigaw ni Amorsolo, ang mga mata niya’y nag-aalab sa galit. "Hindi ko ipinilit na gawin mong mga kalokohan ang mga ginawa mo! Ikaw ang nagtakda ng iyong kapalaran! At hindi ako puwedeng maging responsable sa mga kasalanan mong pinili mong tahakin."Si Stephan ay tumigil sa kanyang ginagawa at hinarap ang kanyang ama. Ang mga mata niya ay puno ng galit at pagsisisi. "Hindi ko na kayang itago pa, Pa. Hindi ko na kayang magsinungaling. Pati ang sarili ko
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 140
Habang dahan-dahang lumabas mula sa sasakyan, ang mga paa ni Sugar ay tila may bigat na hindi kayang alalahanin ng katawan. Sa harap niya ay ang mataas na gate ng mansion na siya na ngayong nagiging simbolo ng kanyang nakaraan—ang nakaraan ng isang buhay na nawawala, isang buhay na tinanggal sa kanya sa paraang hindi niya kayang ipaliwanag. Ang mga mata niyang naglalaman ng mga alaala ng pagkabata, ng pagmamahal, at mga pangarap na naiwan, ay ngayon nakatuon sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Dito siya lumaki, dito siya itinaguyod, at dito siya tinanggap ng mga magulang niyang hindi alam na siya'y nawawala.Ngunit ngayon, kahit ang pader ng bahay na iyon ay tila nagiging hadlang. Si Sugar ay nagnanais na lumapit, upang yakapin ang kanyang mga magulang, ngunit wala siyang lakas. Sa loob ng kanyang dibdib, puno ng tensyon, pagnanasa, at takot, siya’y naglalaban sa kanyang mga damdamin."Vash..." ang tanging nasabi niya, ang boses niya’y nanginginig sa bawat salitang bumangon mula s
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 139
"Bakit, pa, kasalanan mo rin ito kung hindi mo ako pinilit na magpakasal sa dabianang Champagne? Hindi magkaletse-letse ang buhay ko! Alam mo namang hindi ko mahal si Sugar. Kung sakim ako, mas sakim ka pa! Tinuruan mo akong maging ganito! Huwag mong isisi lahat sa akin!" Galit na sabi nito sa amang si Amorsolo.Si Pia naman, na tahimik na nagmamasid, ay muling nagsalita. "Bakit ba ako nandito, Stephan? Bakit tayo nagkaganto? May pagkakataon pa ba tayo para ayusin ito?" Ang mga mata ni Pia ay puno ng takot at pagsisisi.Si Amorsolo, na tumayo mula sa upuan, ay nagbigay ng isang matalim na tingin kay Stephan. "Nasa kamay mo ang lahat ng nangyari. Kung nagdesisyon ka nang tama, kung hindi ka naging sakim, baka hindi tayo nagkakaganito. Ngunit ngayon, wala na tayong magagawa kundi tanggapin ang lahat ng pagkakamali natin."Ang mga salita ni Amorsolo ay tumama kay Stephan tulad ng isang matalim na suntok sa kanyang dibdib. Tila ba ang bawat pahayag ni Amorsolo ay isang matinding dagok na
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 138
Ang mga salitang iyon ni Vash ay nagsilbing ilaw sa madilim na landas na tinatahak ni Sugar. Hindi na siya nag-iisa. Nagsimula siyang magtiwala sa proseso, magtiwala na darating ang oras na makikita rin siya ng kanyang magulang, at makakamtan nila ang hustisya.Habang ang kanilang plano ay nagsisimulang bumuo, si Sugar ay nagsimulang maglakad patungo sa isang landas na puno ng mga pagsubok at kahirapan. Ngunit sa bawat hakbang, ang tapang at determinasyon ay nagiging bahagi ng kanyang pagkatao. Ang liwanag na mula kay Vash ay nagbigay sa kanya ng lakas, at sa wakas, natutunan niyang magtiwala sa sarili, sa bawat hakbang na tatahakin nila.Tulad ng mga bituin sa madilim na langit, si Sugar ay nagsimulang magtiwala na may pag-asa pa sa gitna ng dilim.Matapos ang matinding pag-uusap sa harap ng abogado, si Herbert at si Mercy ay nagpasya nang umuwi sa kanilang tahanan, dala ang matinding galit at pagnanais na makamit ang katarungan para kay Champagne. Ang bawat hakbang na kanilang tinat
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 137
Habang binabaybay nila ang madilim na daan patungo sa hinaharap, alam ni Sugar na ang bawat hakbang ay magiging isang pagsubok ng lakas. Ngunit ang mga salitang binitiwan ni Vash ay nagbigay sa kanya ng isang matibay na dahilan upang patuloy lumaban."Paano tayo magsisimula?" tanong ni Sugar, ang kanyang tinig ay puno ng pagnanasa na muling makapiling ang magulang, ngunit alam niyang kailangan nilang maghintay."Sa bawat detalye," sagot ni Vash, ang kanyang tinig ay kalmado at seryoso. "Lahat ng nangyari, lahat ng hakbang na ginawa nila—si Stephan, si Pia, pati na ang mga taong kaugnay nila—kailangan natin silang subaybayan. Kailangan nating tuklasin ang mga sikreto nila, at kapag nakuha natin ang mga ebidensiya, doon tayo maghahanap ng pagkakataon."Ang bawat salitang binitiwan ni Vash ay tumalab kay Sugar, na nagsimulang makaramdam ng lakas. Hindi na siya nag-iisa. Hindi pa man siya handa, ngunit sa kanyang mga mata, may muling pag-asa at pagkakataon."Dahil sa iyo, Vash, nagsimula
