LOGINShare
SCALPEL'S KISS CHAPTER 143
Last Updated:
2025-01-24 21:52:18
Related chapters
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 144
Kinabukasan, matapos ang lahat ng pag-eempake, tuluyan nang nilisan nina Amorsolo, Stephan, at Pia ang Miranda Mansion.Ang kaluskos ng mga kahon at ang ingay ng mga tauhan habang binibitbit ang natitirang ari-arian ay tila musika ng pagkatalo. Si Amorsolo, ang pinakamatanda sa kanilang tatlo, ay halatang nagmamadali. Mabilis ang bawat utos, walang sinasayang na segundo. Ngunit sa likod ng kanyang pagiging organisado ay ang halata niyang pagkasabik na makalayo sa lugar na iyon—isang lugar na puno ng eskandalo at pagkawasak.Ang mga natirang gamit na hindi maisakay sa truck ay ipinagkatiwala muna ni Amorsolo sa kanyang kaibigan. "Baka puwedeng dito muna ang iba kong gamit. Hindi naman siguro ito tatagal ng isang buwan," pakiusap niya habang nakatingin sa mga tauhan na nag-aayos. Ang kanyang boses ay malumanay ngunit nangingibabaw ang kaba.Pagdating nila sa hotel, ramdam ang tensyon sa kanilang grupo. Si Pia, bagamat abala sa pag-aayos ng kanilang reserbasyon, ay bakas sa mukha ang pag
Last Updated : 2025-01-25SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 145
Tumawa nang malamig si Sugar, halatang pilit na itinatago ang sakit sa kanyang puso. "Gusto ko silang makita sa parehong kalagayan na iniwan nila ako—wasak, luhaan, at walang magawa kundi tumingala sa langit, umaasang may darating na himala. Gusto kong ipaalala sa kanila kung paano nila sinira ang buhay ko."Napabuntong-hininga si Vash. Kilala niya si Sugar, at alam niyang wala itong planong umatras. Ngunit bilang taong nagmamahal sa kanya, hindi niya maiwasang mag-alala.Samantala, si Sugar at Vash ay nakamasid lang sa kanila.Sa labas ng hotel, nakatayo sina Sugar at Vash sa loob ng isang tinted na sasakyan, hindi alintana ang malamig na simoy ng hangin. Mula sa kanilang puwesto, tanaw nila ang bintana ng kwarto nina Stephan at Pia. Si Sugar, tahimik ngunit puno ng emosyon, ay tila nilalamon ng mga alaala ng kanyang nakaraan—ang parehong nakaraan na muling bumabalik ngayon, ngunit sa ibang anyo."Hindi mo kailangang gawin ito kung hindi ka pa handa," basag ni Vash sa katahimikan. An
Last Updated : 2025-01-26SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 146
Pinagmasdan ni Vash si Sugar at nakita niyang ang kanyang mata ay puno ng isang pagkahulog na hindi na kayang itago. Isang paghihirap na matagal na niyang tinago, isang sakit na matagal nang pinipilit alisin. Ngunit sa kabila ng lahat, si Sugar ay nananatili sa landas—isang landas na puno ng panganib at hindi sigurado, ngunit siyang pipiliin upang magsimula muli.Habang nag-uusap sila, isang malalim na hininga ang binitiwan ni Sugar, tila pinapalakas ang loob para sa mga hakbang na susunod. "Wala na akong takot, Vash. Kung matalo man kami, at least nakita nila ang lahat ng ginawa nila sa akin. Hindi na nila ako kayang gawing marionette."Si Vash ay hindi nakapagsalita. Naiintindihan niya ang sakit na nakatanim sa mga mata ni Sugar, ang pagkabasag ng puso, at ang matinding pangangailangan ng isang bagong buhay. Ngunit, siya rin ay natatakot. Natatakot siya na baka sa mga hakbang ni Sugar, matulad ito sa mga nagdaang trahedya."Kung kailangan mo ng tulong, nandito ako," aniya, ang mga s
Last Updated : 2025-01-27SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 1
Ang hapon na iyon ay tila nagdadala ng bagyo para kay Champagne. Sa mga nakaraang buwan, unti-unti niyang naramdaman ang paglamig ni Stephan, ngunit pinili niyang balewalain ito. Pinalakas niya ang loob sa mga salitang ibinigay ng kanyang biyenan "Busy lang si Stephan. Alam mo naman ang trabaho niya." Ngunit sa kabila ng lahat, hindi niya maiwasang makaramdam ng sakit dulot ng mga bulung-bulungan na naririnig niya sa kasambahay at mga kaibigan—na may ibang babae ang kanyang asawa.Isang araw, nagpanggap si Champagne na aalis ng bahay. "Maaga akong babalik," sabi niya sa kasambahay, ngunit ang totoo, nakatayo siya sa gilid ng gate, nagmamatyag, umaasang mali ang kanyang mga hinala. Ilang oras siyang naghintay hanggang sa isang taxi ang huminto at bumaba ang isang babaeng tila perpekto ang katawan—seksing-seksi, may suot na bestida na halos hindi na kumapit sa kanyang balat. Nag-doorbell ito, at ilang sandali lang ay si Stephan na mismo ang nagbukas ng pinto.Tuwang-tuwa si Stephan sa
Last Updated : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 2
Habang binabaybay ni Vash Delos Santos ang madilim at liblib na kalsada pauwi sa Bulacan mula sa mahabang biyahe mula Bangkok, isang hindi pangkaraniwang lamig ang gumapang sa kanya. Ang paligid ay tahimik—masyadong tahimik. Ang kalsadang dinadaanan niya ay madilim, ang mga poste ng ilaw ay tila nalimutan ng panahon, at ang liwanag ng buwan ay pilit sinusubukan ang tumagos sa kapal ng ulap.Malapit na siya sa isang kurba ng kalsada nang mapansin niya ang isang bagay na nakahandusay sa gitna ng daan. Sa una, hindi niya maaninag kung ano ito—isang bagay na parang hindi natural na naroon. Binagalan niya ang takbo ng SUV at tumingin sa rearview mirror, pilit inaaninag ang anino nito sa harapan.“Ano kaya ’yun?” tanong ni Vash sa sarili habang kinakabahan. “Kalabaw siguro. O baka naman gulong na iniwan kung saan.”Puno ng pagdududa, huminto si Vash sa gilid ng kalsada at binuksan ang headlights para mas makita ang kalsada. Kinuha niya ang flashlight mula sa glove compartment ng sasakyan at
Last Updated : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 3
“Ano bang nangyari sa’yo, miss?” bulong niya sa sarili habang pinagmamasdan ang babae na mabilis na itinutulak papasok sa operating room. Wala kang ginawa para masaktan nang ganito. Pero ipapangako ko—kung anuman ang pinagdadaanan mo, hindi kita iiwan.Habang tinutulungan ng mga doktor ang babae, napansin ni Vash ang isang bagay na kumislap mula sa kamay nito. Isang singsing. Kinuha niya ito at maingat na tiningnan. Ang disenyo nito ay tila mamahalin, isang piraso ng alahas na maaaring magsabi ng maraming kwento.“Champagne...” bulong niya nang mapansin ang nakaukit na pangalan sa loob ng singsing.Habang nakaupo si Vash sa waiting area ng ospital, tahimik niyang iniisip ang hindi maipaliwanag na koneksyon niya sa babaeng nasa kabilang silid. Sa loob ng maraming oras, hindi niya magawang umalis, kahit wala siyang obligasyon na manatili. Bakit ako nandito? tanong niya sa sarili. Ngunit ang sagot ay parang nakabaon sa likod ng kanyang isipan—isang pakiramdam na kailangang masigurado niy
Last Updated : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 4
Si Vash, na nasa tabi niya, ay tahimik na nakaupo, pinapanood ang kanyang paghihinagpis. Ramdam niya ang bigat ng emosyon sa hangin, at kahit hindi niya lubos na naiintindihan ang lahat ng pinagdadaanan ni Champagne, alam niyang ito ang uri ng sakit na hindi madaling maghilom. Maingat niyang hinawakan ang kamay ng babae, mahigpit ngunit puno ng malasakit."Champagne," mahinang tawag niya, pilit na pinapakalma ang nanginginig niyang boses. "Nasaan ang pamilya mo? Magulang mo?" maingat ngunit puno ng pag-aalalang tanong ni Vash habang nakatitig sa mukha ni Champagne. Kita niya ang bakas ng kawalan sa mga mata ng babae, parang isang bangungot na hindi pa natatapos.Napayuko si Champagne, nanginginig ang mga kamay na mahigpit na nakayakap sa kumot na nakatakip sa kanya. "W-Wala sila dito..." mahina niyang sagot, pilit pinipigilan ang luhang gustong bumagsak muli. "Nasa Canada sila. Matagal na silang naninirahan doon. Hindi nila alam ang nangyayari sa akin."Napalunok si Vash. Ramdam niya
Last Updated : 2024-11-29SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 5
Nang makauwi si Stephan at Pia, magkasunod silang pumasok sa sala ng bahay, ngunit hindi pa man sila nakakaupo, naramdaman na nila ang presensya ng matinding tensyon. Andoon sa may sofa ang kanyang ama, si Amorsolo, ang matandang lalaki na may matalim na tingin. Nang makita sila, isang mabigat na tanong ang lumabas mula sa bibig ni Amorsolo, punong-puno ng galit at disapointment.“Asan na ang mayaman mong asawa, Stephan?” tanong ni Amorsolo, ang mga mata’y sumisilip mula sa ilalim ng salamin sa mata. “Diba sabi ko sayo, wag mong dadalhin dito ang kabit mo? Ano ka ba? Hindi ka ba nag-iisip?”Ang mga salitang iyon ay parang mga suntok sa dibdib ni Stephan. Hindi na bago sa kanya ang matalim na mga salita ng ama, ngunit hindi niya rin maiwasan ang mag-init. Pinilit niyang magpigil, ngunit ang kasunod na tanong na ipinukol ng ama ay tila pinalalalim ang sugat na matagal nang nararamdaman sa kanyang dibdib.“Pa, wala akong pakialam kung saan siya pumunta!” sagot ni Stephan, ang kanyang bos
Last Updated : 2024-12-05
Latest chapter
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 146
Pinagmasdan ni Vash si Sugar at nakita niyang ang kanyang mata ay puno ng isang pagkahulog na hindi na kayang itago. Isang paghihirap na matagal na niyang tinago, isang sakit na matagal nang pinipilit alisin. Ngunit sa kabila ng lahat, si Sugar ay nananatili sa landas—isang landas na puno ng panganib at hindi sigurado, ngunit siyang pipiliin upang magsimula muli.Habang nag-uusap sila, isang malalim na hininga ang binitiwan ni Sugar, tila pinapalakas ang loob para sa mga hakbang na susunod. "Wala na akong takot, Vash. Kung matalo man kami, at least nakita nila ang lahat ng ginawa nila sa akin. Hindi na nila ako kayang gawing marionette."Si Vash ay hindi nakapagsalita. Naiintindihan niya ang sakit na nakatanim sa mga mata ni Sugar, ang pagkabasag ng puso, at ang matinding pangangailangan ng isang bagong buhay. Ngunit, siya rin ay natatakot. Natatakot siya na baka sa mga hakbang ni Sugar, matulad ito sa mga nagdaang trahedya."Kung kailangan mo ng tulong, nandito ako," aniya, ang mga s
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 145
Tumawa nang malamig si Sugar, halatang pilit na itinatago ang sakit sa kanyang puso. "Gusto ko silang makita sa parehong kalagayan na iniwan nila ako—wasak, luhaan, at walang magawa kundi tumingala sa langit, umaasang may darating na himala. Gusto kong ipaalala sa kanila kung paano nila sinira ang buhay ko."Napabuntong-hininga si Vash. Kilala niya si Sugar, at alam niyang wala itong planong umatras. Ngunit bilang taong nagmamahal sa kanya, hindi niya maiwasang mag-alala.Samantala, si Sugar at Vash ay nakamasid lang sa kanila.Sa labas ng hotel, nakatayo sina Sugar at Vash sa loob ng isang tinted na sasakyan, hindi alintana ang malamig na simoy ng hangin. Mula sa kanilang puwesto, tanaw nila ang bintana ng kwarto nina Stephan at Pia. Si Sugar, tahimik ngunit puno ng emosyon, ay tila nilalamon ng mga alaala ng kanyang nakaraan—ang parehong nakaraan na muling bumabalik ngayon, ngunit sa ibang anyo."Hindi mo kailangang gawin ito kung hindi ka pa handa," basag ni Vash sa katahimikan. An
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 144
Kinabukasan, matapos ang lahat ng pag-eempake, tuluyan nang nilisan nina Amorsolo, Stephan, at Pia ang Miranda Mansion.Ang kaluskos ng mga kahon at ang ingay ng mga tauhan habang binibitbit ang natitirang ari-arian ay tila musika ng pagkatalo. Si Amorsolo, ang pinakamatanda sa kanilang tatlo, ay halatang nagmamadali. Mabilis ang bawat utos, walang sinasayang na segundo. Ngunit sa likod ng kanyang pagiging organisado ay ang halata niyang pagkasabik na makalayo sa lugar na iyon—isang lugar na puno ng eskandalo at pagkawasak.Ang mga natirang gamit na hindi maisakay sa truck ay ipinagkatiwala muna ni Amorsolo sa kanyang kaibigan. "Baka puwedeng dito muna ang iba kong gamit. Hindi naman siguro ito tatagal ng isang buwan," pakiusap niya habang nakatingin sa mga tauhan na nag-aayos. Ang kanyang boses ay malumanay ngunit nangingibabaw ang kaba.Pagdating nila sa hotel, ramdam ang tensyon sa kanilang grupo. Si Pia, bagamat abala sa pag-aayos ng kanilang reserbasyon, ay bakas sa mukha ang pag
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 143
Matapos nilang mag-empake, lumapit si Pia kay Stephan, ang mukha niya'y puno ng pag-aalala. "Paano ang transaction natin sa stocks sa kumpanya mo, Stephan? May mga assets pa na hindi nalilipat," tanong niya, ang boses niya'y nanginginig.Napabuntong-hininga si Stephan habang hawak ang isang maleta. Tila ba ang bigat ng lahat ng problema ay nakasandal sa kanyang balikat. "Hindi ko na alam, Pia," sagot niya, ang tinig niya'y puno ng pagod at panghihinayang. "Wala na akong oras para asikasuhin pa 'yan. Ang dami nang nangyari. Hindi ko alam kung paano pa ililigtas ang mga natira.""Pero, Stephan," giit ni Pia, inilapit ang sarili sa kanya. "Kung hindi natin ito maayos ngayon, baka lalo tayong malubog. Ang stocks at assets na 'yun ang natitirang paraan natin para makaahon. Hindi ba pwedeng ipasa na natin agad sa isang trusted partner?"Umiling si Stephan habang iniwas ang tingin kay Pia. "Trusted partner? Sa lagay ng sitwasyon natin ngayon, wala nang magtitiwala sa akin. At kung may makaal
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 142
Ang bawat salita ni Stephan ay tila tumama kay Amorsolo na nagsimula nang maghinagpis. "Hindi mo ba naiintindihan, anak?" sabi ni Amorsolo na may panghihinayang sa boses. "Gusto ko lang na magtagumpay tayo. Gusto ko lang na matutunan mong maging responsable at tanggapin ang mga pasanin ng pamilya. Ngunit hindi mo nakita ang bigger picture. Ang aking mga desisyon, ang mga hakbang na ginawa ko, lahat 'yon ay para sa atin.""Para sa atin?!" sigaw ni Stephan, ang mga mata ay nag-aalab sa galit. "Hindi ko nakikita 'yon, Pa! Para saan? Para sa anong magandang bukas na pinapangarap mo kung sa huli naman, masisira ang lahat dahil sa mga desisyon mong walang pakialam sa nararamdaman ng iba? Pati ako, pati si Champagne, pati ang pamilya nila—lahat kami ay nagiging mga saksi sa mga maling hakbang mo!"Si Amorsolo, na halos mawalan ng hangin, ay nanatili ng tahimik. Ang mga salita ni Stephan ay tumusok sa kanyang puso, at hindi niya alam kung paano tatanggapin ang mga pag-aakusa ng anak. Sa kabil
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 141
Habang patuloy na nag-iimpake sa loob ng mansion, si Stephan at ang kanyang amang si Amorsolo ay nag-uusap ng mabagsik. Ang tensyon sa pagitan nila ay mabigat, at ang mga salitang binitiwan nila ay tila mga talim na tumatama sa isa’t isa."Ikaw kasi, Pa," inis na sabi ni Stephan, habang ipinapalo ang isang maleta sa ibabaw ng lamesa. "Kung hindi mo ako pinilit na magpakasal kay Champagne, hindi tayo magkakaganito. Kung hindi mo ako pinilit na magtago, baka hindi ako mapilitan gumawa ng mga bagay na hindi ko gusto!""Ikaw ang nagdesisyon!" sigaw ni Amorsolo, ang mga mata niya’y nag-aalab sa galit. "Hindi ko ipinilit na gawin mong mga kalokohan ang mga ginawa mo! Ikaw ang nagtakda ng iyong kapalaran! At hindi ako puwedeng maging responsable sa mga kasalanan mong pinili mong tahakin."Si Stephan ay tumigil sa kanyang ginagawa at hinarap ang kanyang ama. Ang mga mata niya ay puno ng galit at pagsisisi. "Hindi ko na kayang itago pa, Pa. Hindi ko na kayang magsinungaling. Pati ang sarili ko
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 140
Habang dahan-dahang lumabas mula sa sasakyan, ang mga paa ni Sugar ay tila may bigat na hindi kayang alalahanin ng katawan. Sa harap niya ay ang mataas na gate ng mansion na siya na ngayong nagiging simbolo ng kanyang nakaraan—ang nakaraan ng isang buhay na nawawala, isang buhay na tinanggal sa kanya sa paraang hindi niya kayang ipaliwanag. Ang mga mata niyang naglalaman ng mga alaala ng pagkabata, ng pagmamahal, at mga pangarap na naiwan, ay ngayon nakatuon sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Dito siya lumaki, dito siya itinaguyod, at dito siya tinanggap ng mga magulang niyang hindi alam na siya'y nawawala.Ngunit ngayon, kahit ang pader ng bahay na iyon ay tila nagiging hadlang. Si Sugar ay nagnanais na lumapit, upang yakapin ang kanyang mga magulang, ngunit wala siyang lakas. Sa loob ng kanyang dibdib, puno ng tensyon, pagnanasa, at takot, siya’y naglalaban sa kanyang mga damdamin."Vash..." ang tanging nasabi niya, ang boses niya’y nanginginig sa bawat salitang bumangon mula s
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 139
"Bakit, pa, kasalanan mo rin ito kung hindi mo ako pinilit na magpakasal sa dabianang Champagne? Hindi magkaletse-letse ang buhay ko! Alam mo namang hindi ko mahal si Sugar. Kung sakim ako, mas sakim ka pa! Tinuruan mo akong maging ganito! Huwag mong isisi lahat sa akin!" Galit na sabi nito sa amang si Amorsolo.Si Pia naman, na tahimik na nagmamasid, ay muling nagsalita. "Bakit ba ako nandito, Stephan? Bakit tayo nagkaganto? May pagkakataon pa ba tayo para ayusin ito?" Ang mga mata ni Pia ay puno ng takot at pagsisisi.Si Amorsolo, na tumayo mula sa upuan, ay nagbigay ng isang matalim na tingin kay Stephan. "Nasa kamay mo ang lahat ng nangyari. Kung nagdesisyon ka nang tama, kung hindi ka naging sakim, baka hindi tayo nagkakaganito. Ngunit ngayon, wala na tayong magagawa kundi tanggapin ang lahat ng pagkakamali natin."Ang mga salita ni Amorsolo ay tumama kay Stephan tulad ng isang matalim na suntok sa kanyang dibdib. Tila ba ang bawat pahayag ni Amorsolo ay isang matinding dagok na
SCALPEL'S KISS SCALPEL'S KISS CHAPTER 138
Ang mga salitang iyon ni Vash ay nagsilbing ilaw sa madilim na landas na tinatahak ni Sugar. Hindi na siya nag-iisa. Nagsimula siyang magtiwala sa proseso, magtiwala na darating ang oras na makikita rin siya ng kanyang magulang, at makakamtan nila ang hustisya.Habang ang kanilang plano ay nagsisimulang bumuo, si Sugar ay nagsimulang maglakad patungo sa isang landas na puno ng mga pagsubok at kahirapan. Ngunit sa bawat hakbang, ang tapang at determinasyon ay nagiging bahagi ng kanyang pagkatao. Ang liwanag na mula kay Vash ay nagbigay sa kanya ng lakas, at sa wakas, natutunan niyang magtiwala sa sarili, sa bawat hakbang na tatahakin nila.Tulad ng mga bituin sa madilim na langit, si Sugar ay nagsimulang magtiwala na may pag-asa pa sa gitna ng dilim.Matapos ang matinding pag-uusap sa harap ng abogado, si Herbert at si Mercy ay nagpasya nang umuwi sa kanilang tahanan, dala ang matinding galit at pagnanais na makamit ang katarungan para kay Champagne. Ang bawat hakbang na kanilang tinat
