Sa sinabi nito’y mas lalong sumikip ang kanyang dibdib. She didn’t know. Palagi siyang pinag-iinitan ng kanyang Lolo noon ngunit kailan ay hindi niya alam ang rason kung bakit. Minsan nga’y siya lang mismo ang sinasadya nitong uwiin para pagsabihan. She bit her lower lip. “Lolo…” “Your grandmother
“Sigurado ka po bang hindi mo na hihintayin si mommy?” tanong ng kanyang kapatid sa hindi niya mabilang na pagkakataon. Tipid siyang ngumiti rito at humugot ng malalim na hininga. “Hindi na, Eli. I have a lot of things to do. May mga plates pa akong kailangang gawin at kailangan ko nang umalis.” N
Habang nakatingin sa labas ng bintana ay dumapo ang kanyang paningin sa isang malaking billboard kung saan kitang-kita si Beau sa harap ng isang site. That made her smile. He’s so successful now. May billboard na sa EDSA na tinitingala ng lahat. Minsan kaya ay sumasagi siya sa isipan ng binata? Or
Kasunod niyang pumasok sa loob ng kanyang opisina ang kanyang sekretarya na may seryosong ekspresyon sa mukha. Nang mag-angat ito ng tingin sa kanya ay ngumiti ito. “Sir, the Architect is waiting for you in your office lobby. Would you let her in now?” tanong nito. Tumingin siya sa kanyang pambisi
Hindi alam ni Emory kung ano ang kanyang sasabihin. Nangangapa siya ng sasabihin dahil pareho silang dalawa ni Beau na walang imik. It was awkward. She doesn’t know how o freaking start the conversation. And besides, nag-aalala rin siya sa mga anak niya. Alam niyang ilang saglit lang ay tatawag na a
“I see,” sambit nito at mas lalong lumamig ang tinig nito sa kanya. “We’ll visit the site tomorrow. We’ll discuss everything tomorrow.” She nodded her head. Kung bukas pa nila pag-uusapan, bakit siya nito inimbita ng dinner meeting? Dinner meeting pero walang meeting na nangyayari? Is that even a v
Mukhang hindi na ito makatiis ay nagsalita na ito. “How are you?” she asked politely. “I’m good,” diretsong sagot niya. “How about you? How were you… in the past five years?” Tipid itong ngumiti sa kanya. “I was happy for the past five years. How’s your married life with… who was that again?” Ku
“Coffee or liquor?” tanong ng kanyang kaibigan nang lumapit ito sa kanya sa balkonahe. Nilingon niya ito at mahinang natawa. “I’ll take the liquor.” “Wrong. It’s coffee. I’m letting you guess, silly.” Mahina itong natawa at inabot sa kanya ang hawak nitong tasa. Emory shook her head and accepted
“Finn,” bati ni Ivy sa bata. “Maaga bang natapos ang classes mo?”“Yes, mom.” Humalik ito sa pisngi ng kanyang ina at nagawi ang tingin sa kanya.Mukhang napansin naman ni Ivy ang pagtingin ng bata nito sa kanya dahilan para agad itong ngumiti. Tumuwid ito ng tayo at nakangiting tumingin sa kanya.“
Sumakay siya sa passenger’s seat at hinugot ang kanyang phone mula sa kanyang bulsa, baka sakaling may text si Beau o kung ano. But to her disappointment, wala siyang makitang text mula rito na siyang ikinanguso niya.“Nga pala, is it okay to ask about your former wedding planner?” tanong ni Ivy at
TWO WEEK passed and everything returned to normal. Medyo naninibago siya sa katotohanang wala na rito si Selim. Ayaw niya sanang ibigay ang wedding invitation na bigay ng ina nito, but Selim has the rights to know before that day comes.Naging normal ang daloy ng kanilang buhay. She and Beau are now
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old
HINDI ALAM NI Bliss kung ano ang kanyang sasabihin. Her mother standing in front of her felt surreal. She doesn’t even know what to say. Naging blanko ang kanyang isipan sa kung ano man ang kanyang dapat na sabihin sa kanyang ina.“M-mommy,” she uttered.“Anak…” Lumapit ito sa kanya at nagulat siya
This is frustrating. Naiinis siyang sabihin na mayroong point ang binata.But it’s not like he’s not doing his best, right? Ginagawa niya naman ang lahat ng kanyang makakaya para magkaayos sila ni Emory. Ayaw niyang mawala ito sa kanya.Sinubukan niyang isipin ang sarili na kasama ang ibang babae, n
She also turned on the faucet to fill the tub with warm water. Humikab siya at tinitigan ang sarili. The dark bags under her eyes is already making her look horrible. These dark bags aren’t just from last night. Idagdag mo na rin ang mga pag-iyak niya nang buong magdamag nang mag-away sila ni Beau.