“Coffee or liquor?” tanong ng kanyang kaibigan nang lumapit ito sa kanya sa balkonahe. Nilingon niya ito at mahinang natawa. “I’ll take the liquor.” “Wrong. It’s coffee. I’m letting you guess, silly.” Mahina itong natawa at inabot sa kanya ang hawak nitong tasa. Emory shook her head and accepted
At sa hindi namamalayan, ang paninitig niya sa kanyang mga anak ay nauwi sa pagkaantok. Hanggang sa tuluyan na siyang nilamon ng kadiliman. Ngunit saglit niya pa nga lang pinikit ang mga mata ay narinig na niya ang pagtunog ng kanyang alarm clock. Pikit mata niyang ini-off ang alarm at napipilitang
Hindi niya na lang ito pinansin. Agad namang umalis ang kanyang sekretarya para asikasuhin ang dapat nitong asikasuhin. Tumingin siya sa labas ng kanyang glasswall at tinanaw ang maliwanag na kalangitan ng Maynila. He wanted to move the schedule so bad but he wouldn’t waste the chance of being with
She put on her sunglasses as she roamed her eyes all over the place. Accurate ang binigay nito sa kanya kagabi na mapa. Malawak ang espasyo at maganda ito para tayuan ng infrastructure. May mga kalapit din na commercial buildings, ten minute drive from here. Kinuha niya ang kanyang drone at sinet-u
She looked away. Gusto niyang maiyak at maging emosyonal ngunit hindi ito ang panahon para sa mga bagay na ‘yon. They have to leave. Lumalakas na ang ulan at baka may kung anong puno ang matumba at makahadlang sa kanilang byahe. “Umalis na tayo rito, Mr. Khaleesi. Palakas na nang palakas ang ulan,”
“Can you still walk?” he asked. She looked at him confusedly. “Bakit? K-kamay ko lang naman ang nasugatan. Saka, nasaan ba tayo?” Ang dami namang tanong. Umigting ang panga ni Beau at lumabas na ng sasakyan kahit sobrang lakas ng ulan. He closed the door and turned around to open the doors for Em
She’s looking at the pouring rain outside the window. Parang wala nang balak tumigil ang ulan sa lakas ng buhos nito. Maitim ang kalangitan na kanina lang ay kulay asul. At sa kasamaang palad, apektado ng ulan ang signal kaya naman hindi niya magawang tawagan si Selim o ang i-chat ito sa social medi
Kung bakit ba kasi umulan nang ganito kalakas? Kung alam niya lang na mauuwi sa bagyo ang masamang panahon na sinabi ng kanyang sekretarya, sana pala hindi na siya tumuloy. Nang bumungas ang pinto ay agad siyang humakbang palabas. Dumiretso siya sa harap ng pinto na kanilang inuukupa. Tinapat niya
Hindi na niya hinintay pang makasagot ito at agad na niyang pinatay ang tawag.Alam niya ang mga mapang-insultong binato ng kanyang pamilya kay Emory nang inakala ng mga itong patay siya. And that’s not what he wanted. Sinisisi nila si Emory sa mga bagay-bagay na wala namng control ang dalaga.It wa
Ilang pictures din ang kanilang kinuha bago sila nagdesisyon na muling bumalik sa loob ng sasakyan. Inaantok na rin kasi siya kaya’t kailangan na niyang umuwi.“Mommy, şimdi eve mi gidiyoruz?” tanong ni Blue nang makapasok sila sa loob ng sasakyan. [translation: Mommy, are we going home now?]Binali
THEY SPENT THE next days filled with laughter and bond with their babies. Binisita nila ang mga lugar na palaging bukambibig ng mga turista rito sa Batanes. Nakaka-amaze nga ring isipin na walang ni isang fast food restaurant ang nakapasok sa lugar na ito, making this place feels like a touch of old
HINDI ALAM NI Bliss kung ano ang kanyang sasabihin. Her mother standing in front of her felt surreal. She doesn’t even know what to say. Naging blanko ang kanyang isipan sa kung ano man ang kanyang dapat na sabihin sa kanyang ina.“M-mommy,” she uttered.“Anak…” Lumapit ito sa kanya at nagulat siya
This is frustrating. Naiinis siyang sabihin na mayroong point ang binata.But it’s not like he’s not doing his best, right? Ginagawa niya naman ang lahat ng kanyang makakaya para magkaayos sila ni Emory. Ayaw niyang mawala ito sa kanya.Sinubukan niyang isipin ang sarili na kasama ang ibang babae, n
She also turned on the faucet to fill the tub with warm water. Humikab siya at tinitigan ang sarili. The dark bags under her eyes is already making her look horrible. These dark bags aren’t just from last night. Idagdag mo na rin ang mga pag-iyak niya nang buong magdamag nang mag-away sila ni Beau.
THE NEXT MORNING, nagising na lang si Emory nang matamaan ng sinag mula sa haring araw ang kanyang mga mata. Binuksan niya nang kaunti ang kanyang mga mata para tignan kung saan galing ang liwanag na ‘yon.Doon niya napansing galing ito sa liwanag na mula sa bintanang nakalimutan niyang isara. Umiko
“You’re so fvcking wet,” he said.“I know,” she replied and smirked. “Always.”Ngumiti si Beau sa kanya. He leaned in and kissed her lips, pushing his hardness inside her. Wala sa sarili siyang napahawak sa braso nito at madiin ang kuko nang maramdaman niya ang pagsagad nito sa kanyang kaibuturan.“
Panay ang kanyang paghugot ng malalim na hininga dahil sa kiliting kanyang nararamdaman. She heaved a very deep breath. She can feel it. She’s already wet down there. Nakakaramdam din siya ng init. It was like she’s longing for him. Hindi lang puso niya ang naghihintay rito, kundi pati na rin ng kan