Share

134

Author: Airi Snow
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

Tahimik ang lugar. Madilim ang buong paligid sa kalagitnaan ng gabi. Unang beses pa lamang ni Garreth na makapunta sa lugar na iyon pero pamilyar pa rin ito sa kanya. Kasama kasi iyon sa listahan ng mga prime real estate location na siyang napupusuang bilihin ng kanilang kumpanya para i-develop. 

It was an old private Catholic boarding school that had already closed a few years ago. Sa tagal ng pagkakatatag sa lugar ay maituturing na nga itong isang historic site. Ilang henerasyon galing sa iisang pamilya ang siyang nagmamay-ari sa eskwelahang iyon dati ngunit hindi lahat ng mga taong humawak sa pamunuan nito ay naging maayos ang pamamalakad sa institusyon. Kaya naman pagkatapos ng mahaba nitong kasaysayan ay kinailangan na rin itong ipasara.

Dahil sa laki ng naging utang nito sa bangko– nasangkot kasi ang pinaka-recent nitong presidente sa isang emb

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • Running Away from the Villainous CEO    135

    Nagkita sila sa isang malawak at madamong bakanteng lote na siyang dating soccer field ng eskwelahang iyon. Sa ilang taon nang inanbandona ang lugar, nakapagtatakang hindi pa ganoon kataas ang mga damong tumubo roon. Sa pinakagitna pa nga ng loteng iyon ay tila mas malinis ang lupa at wala masyadong mga ligaw na halaman.It’s because the abandoned lot had been the venue of a few wild parties and activities for some young adults who run on the wild side. The gloomy place had unconsciously invited groups of friends and schoolmates who want to participate in dares and courage tests and celebrating afterwards.Ang espasyo na iyon ang siyang paglalapagan ng helicopter.Pagkatapos ng pagpapalitan ng pera at kanilang mga bihag ay ang tauhan niyang dating miyembro ng isang crime syndicate sa abroad at isang dating mil

  • Running Away from the Villainous CEO    136

    Napaaray ang isa sa mga bodyguard ni Garreth. Isang bagay rin ang narinig niyang nalaglag sa lupa.The bullet came from somewhere to their left. Base sa trajectory niyon, tantiya ni Garreth ay sa fourth floor iyon ng school building na siyang pinakamalapit sa kanilang kinaroroonan. Mukhang hindi nagustuhan ng bumaril ang ginawang pasimpleng pagdukot sa bulsa ng bodyguard na kasama ni Garreth.Pasimple niyang sinulyapan ang eksaktong lokasyon kung saan sa tingin niya ay nagmula ang bala. Kung sino man ang bumaril na iyon, ito ay isang malaking alas ng kalaban at malaking hadlang naman para sa kanila.Matatagalan ang mga tao niya bago makarating sa kinaroroonan nito. Ibayong pag-iingat ang kailangan niyang gawin.Nilingon niya ang bodyguard na nabaril. Nakasapo

  • Running Away from the Villainous CEO    137

    Nakatutok kina Garreth ang mga baril ng mga kidnapper. Isang maling galaw lamang niya at alam niyang hindi mag-aatubili ang mga ito na paulanan siya ng bala. Sa puntong iyon, ang tanging mahalaga lamang sa kanya ay ang mailigtas ang anak niya.“Double time, double time.” Narinig ni Garrreth na wika ni Manong upang pagmadaliin siya.Kinuha ni Garreth ang briefcase na naglalaman ng pera mula sa isa niyang bodyguard na may hawak niyon. Makahulugan ang naging palitan nila ng tingin sa mabilis na saglit na iyon.Pagharap niya muli sa mga kidnapper ay nakahanda na siya.Bago natuloy ang kanilang palita ay bahagyang lumipat ng mga puwesto ang mga ito palapit sa helicopter na wala nang sakay. Iyon ay para mas mabilis silang makatakbo papunta roon pa

  • Running Away from the Villainous CEO    138

    Humahangos si Ellaine na bumaba ng kotse pagkaparada pa lamang nito sa parking lot ng ospital. Tila bumara ang kanyang puso sa kanyang lalamunan sa matinding pag-aalala.Hindi pa siya tinatawagan ni Garreth upang ipaalam kung ano na ang kinalabasan ng pakikipagnegosasyon nito sa mga kidnappers. Hindi tuloy niya maiwasang mag-isip masyado kung may masama bang nangyari o kaya naging bigo itong tuparin ang pakay.Ang iilang nalaman niya mula sa isa sa mga tauhan nito ay hindi sapat upang mapanatag ang kanyang kalooban. Nakarating din sa kanyang pagkakaalam ang tungkol sa naganap na palitan ng putok. Ang totoo niya’y nakaramdam siya ng anxiety nang malamang nakipagpalitan pa ng putok sina Garreth at ang mga kidnappers.Mas lalo siyang nag-alala at kinabahan doon.

  • Running Away from the Villainous CEO    139

    Pahapyaw lamang na inilahad ni Garreth ang lahat ng nangyari sa pakikipagnegosasyon niya sa mga kidnappers na dumukot sa kanilang anak at sa kaibigan nito. Binanggit lamang ni Garreth ang ilang mga impormasyon na makakapagpabawas sa kanyang pagkabalisa dahil sa buong pangyayaring iyon.Wala rin naman si Ellaine sa tamang wisyo nang mga oras na iyon. Nahahati ang kanyang atensyon sa sinasabi ni Garreth at sa kalagayan ng dalawang bata.Maybe later, when they’re at home and well rested after the whole ordeal, she’ll demand the whole story and not the edited version of it. Later.Kahit na alam ni Ellaine na ligtas na si Cas, hindi pa rin sila kaagad na makakauwi. Nag-aalangan din siyang iwan ang batang lalaking kaibigan ni Cas na mag-isa at walang kasama habang napaliligiran ng mga hindi nito ki

  • Running Away from the Villainous CEO    140

    Kumikirot ang bandang kaliwa niyang balikat. Hindi pa siya lubusang nakakaahon mula sa malalim na kadiliman ng kawalan ng malay-tao ngunit ang sakit ng sugat na iyon ang agad niyang naramdaman at unti-unting nagpapagising sa kanya.Sugat? Saan nanggaling ang sugat na iyon?Nabugbog na naman ba siya dahil bigo siyang makaabot sa kota ng dapat kitain sa araw na iyon? O, pinagtulungan na naman siya ng iba pang mga batang katulad niya para makuha ng mga ito at mapaghatian ang kanyang kinita?Kung nasugatan siya, ibig sabihin ay mas malupit at mas marahas ang ginamit sa kanyang pamamaraan.Kumunot ang kanyang noo. Subalit hindi iyon maaari.Hindi na ganoon kalaki ang tanda sa kanya ng mga pinakamatataas ang edad na mga batan

  • Running Away from the Villainous CEO    141

    Ngumiti si Ellaine upang mapanatag ang loob ng batang lalaki. Medyo awkward nga lang na tinitigan lamang siya nito nang walang emosyon sa mukha.To have an expression like that on someone as young as he is… It's discomfiting and a little bit saddening."Hello," masigasig ngunit malumanay na pakilala ni Ellaine sa katamtamang lakas ng boses upang hindi magising si Cas na natutulog sa isa pang hospital bed sa silid na iyon. "Ako nga pala ang Mommy ni Cas. Nandito ako para bantayan at alagaan kayo hanggang sa tuluyan na kayong gumaling. Nagkita na tayo ng isang beses, hindi ba? Sa labas ng isang fastfood? Naaalala mo pa ba?"Ilang segundo ang lumipas bago ito tumango.Lihim na nakahinga nang maluwag si Ellaine dahil sa naaalala pa siya ng bata. At least, hindi nito a

  • Running Away from the Villainous CEO    142

    Lumaki siyang walang magulang. Dati pa lang ay alam na niyang wala siyang pamilya. Noong mas bata pa siya, hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang sitwasyon niya. Bakit ang ibang batang nasa paligid niya ay may mga nanay at tatay, pero siya, kahit isa sa mga iyon, ay wala.Isang lola ang nagpalaki sa kanya. Mag-isa lang ito at walang kasama sa buhay dahil iniwan na ito ng mga anak. Nagtitinda ito ng gulay sa palengke, pati na rin mga murang tradisyonal na meryenda na tulad ng turon at ilang klase ng kakanin. Maliit lamang ang kita nito ngunit sapat naman para sa kanilang dalawa.“Totoy” o kaya ay “Utoy” ang madalas na itawag sa kanya ng kanyang lola kaya iyon ang kinagisnan niyang pangalan. Pero hindi niya gusto ang pangalan na iyon. Kaso wala naman siyang maisip na gusto niyang pangalan kaya hinayaan na lamang rin niya.

Latest chapter

  • Running Away from the Villainous CEO    229

    Malabo ang mga alaala ni Ellaine ng mga nangyari nang makaraang gabi pagkatapos niyang ikulong ang sarili sa loob ng banyo. But when she opened her eyes, she wasn't surprised when she saw Garreth's face beside hers on the pillow. Getting almost assaulted was not a pleasant experience. She hated how she allowed herself to get in that kind of situation where she's completely helpless and dependent on somebody else to save her. Not a good feeling at all. Ang nakakainis pa ay hindi man lang niya nagamit ang mga self-defense techniques na pinag-aralan niya. Catherine was able to gain the upper hand on her because she wasn't that wary of her yet.At isa pa, mayroon itong System na siyang nagsisilbing cheat slash goldfinger nito.Sandaling natigilan si Ellaine nang maalala si Catherine at ang System. Ilang segundo bago bumalik sa kanyang memorya ang nagyari sa CR kung saan ay kinuryente siya ni Catherine. Sigurado si Ellaine na dahil iyon sa kakayahan ng System. Marahil ay may iba itong

  • Running Away from the Villainous CEO    228

    R18//Some scenes are not suitable for minors. ***Halos mabaliw si Garreth sa kakahanap kay Ellaine nang malaman nyang nawawala ito. Hindi niya akalaing makakaramdam siya ng ganoon katinding emosyon dahil lamang sa pag-aalala na baka may kung ano nang nangyari ditong masama. Ginamit niya ang kanyang impluwensiya, koneksyon, at kapangyarihan para ipasarado ang buong venue upang masigurong walang makakalabas sa lugar. Ang sabi ng staff na nagbabantay sa lobby at parking kot ay wala pang umaalis na bisita kaya ang ibig lang nitong sabihin ay basa paligid lamang si Ellaine. Kinapalan na niya ang mukha at nanghiram ng tauhan mula sa mga kakilala niyang naroroon para halughugin maging ang kasuluk-sulukan ng buong lugar. Marami ang nainis at nayamot dahil sa abalang idinulot niya.Pagkatapos ng masinsinan at mabilisang imbestigasyon ay nakakuha rin sila ng impormasyon na nakapagturo sa kanila ng kinalalagyan ni Ellaine.Isang cleaner ang nakapagsabi na kakaiba ang ikinikilos ng isa sa mga

  • Running Away from the Villainous CEO    227

    Nagising na lamang si Ellaine na nakahiga na siya sa isang malambot na kama sa isang hindi pamilyar na kuwarto. Dama pa niya ang panghihina ng kanyang kalamnan dahil sa pagkuryente sa kanya ni Catherine– ang pekeng heroine! “Letsugas ka, Catherine! Lintik lang ang walang ganti!” inis na pinaghahampas ni Ellaine ang unan sa tabi niya. Natigilan siya. Catherine wouldn’t cause her to faint just so she could let her sleep in a soft bed. May balak ang bruhilda! Naalerto si Ellaine. Kung hindi siya nahanap ng kanyang mga bodyguard, maaaring si Catherine ang nagdala sa kanya sa silid na iyon. Sa tingin niya ay wala itong magandang balalk para sa kanya. Ang silid na kasalukuyan niyang kinalalagyan… hindi maganda ang kutob niya. Pinilit niyang bumangon kahit na hinang-hina siya. Kailangan niyang makaalis sa lugar na iyon. She was able to get out of bed but the moment her feet landed on the floor, it was like all her strength was sucked out of her. She fell to her knees by the side of t

  • Running Away from the Villainous CEO    226

    Nasa isang charity function si Ellaine. Wala sana siyang bapak na daluhan ang event na iyon subalit nakiusap sa kanya ang organizer na kahit magpakita lang daw siya kahit na kalahating oras lang sa mismong venue at magpakuha ng ilang litrato sa press ay sapat na. Malaki na ang maitutulong ng kanyang pangalan para makahakot ng atensyon mula sa media at sa mga possible donors.Pumayag si Ellaine dahil nagpasabi rin sa kanya ang assistant ni Garreth na dadalo rin ito sa nasabing event.Si Garreth agad ang unang hinagilap ng mga mata ni Ellaine nang makarating siya sa venue. Hindi niya ito nakita sa ballroom area, gayundin ang assistant nito. She looked for a comfort room so she can have some time to herself.Mag-isa lang siya sa comfort room. Tatawagan niya dapat si Garreth para tanungin kung nasaan ito subalit nagulat na lang siya nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Catherine.Kumunot ang noo ni Ellaine nang makita ito. What a small world. Hindi niya inaasahang makikita niya it

  • Running Away from the Villainous CEO    225

    “Bakit kailangan kong maparusahan gayong wala naman akong kasalanan? Sila mismo ang lumapit sa’kin. At isa pa, bayad ang transaksyong iyon. Mas mahal pa nga iyon kaysa sa mga dati kong pinupuntahang lugar na may ganoon ring serbisyo. Nakuha namin pareho ang gusto namin. Masuwerte pa nga sila sa akin at medyo normal ang s*xual appetites ko kaysa sa iba na mas extreme ang gusto.”Napangiwi ang karamihan nang marinig ang walang kuwentang pahayag na ito ng pangalawang Tito ni Garreth. Mababakas ni Garreth mula sa mukha ng kanyang pinsan na nagpigil lamang ito nang sobra upang hindi nito maibulalas ang pandidiri sa kamag-anak nilang ito. Nakakasuka na related sila ganitong klase ng tao. Sa huli ay hindi rin ito nakatiis at nagkomento ng, “Tito, Your s*xual appetite isn’t exactly “normal”. You like f*cking teens, barely legal college students. Bukod sa labag sa batas, napaka-immoral pa.”Ngumisi ito. “Kung immoral lang din ang pag-uusapan, sa tingin ko ay mas pasok doon ang isang katulad m

  • Running Away from the Villainous CEO    224

    Tahimik ang ancestral house ng Randall Family. Bahagyang nanibago si Garreth sa katahimikan niyon dahill nasanay siyang umuuwi roon sa tuwing may espesyal na okasyon kung kailan madalas ay nagre-reunion ang kanilang angkan. Walang anumang okasyon nang araw na iyon. His grandfather had contacted Garreth and asked him to go back to their ancestral house so he could visit him. Batid ni Garreth na hindi tatanggapin ng kanyang lolo ang isang negatibong sagot kaya nanatili siyang tahimik hanggang sa ipahayag nitong hihintayin siya nito.May ideya na si Garreth kung bakit siya pinauuwi ng kanyang lolo. May kinalaman iyon sa mga kasong kinasasangkutan ng kanyang mga kamag-anak– ng kanyang Tito at pinsan. Mapang-uyam ang ekspresyon ni Garreth. When he was a child, Garret used to look up to his grandfather. The old Randall patriarch was a force to be reckoned with in the business world. Everybody in their caste both look up to him in fear and admiration. He made a formidable figure to his op

  • Running Away from the Villainous CEO    223

    Inis na inis si Catherine. She had revealed herself to the Villain! Hindi niya alam kung paano nangyari iyon. She was trying her best to let him fall under her spell pero tulad ng naunang dalawang beses ay pumalpak na naman ang produkto ng System.Si Garreth…She hates him! Ang lakas ng loob nitong pagsalitaan siya. Akala ba nito ay makakaligtas ito? Matteo and Janes have already decided. They wanted his seat. Hindi ito mananalo laban sa kanila, lalo pa at pati si Arturo ay nangakong tutulungan silang makuha ang RanCorp.[Mission to conquer World's Villain… Result: Failed.]Hindi makapaniwala si Catherine sa narinig na announcement na iyon mula sa System. "System! Anong ibig sabihin nito?!" taranta niyang tanong.[Ayon sa analysis ng Main System, wala nang pag-asa na makuha mo ang favorability points galing sa Villain dahil naunos mo na ang tatlong pagkakataon na puwede mong gawin iyon.]"Tatlong pagkakataon? Anong ibig mong sabihing tatlong pagkakataon? Wala namang ganoon sa mga na

  • Running Away from the Villainous CEO    222

    “Garreth!” Hindi napigilan ni Garreth ang pagkunot ng kanyang noo nang marinign ang tinig na iyon na tumawag sa kanya. Aakto sana siyang hindi iyon narinig at magpapatuloy sa paglalakad. Subalit hindi agad bumukas ang pinto ng elevator kaya naabutan din siya nito.“Garreth,” malamyos ang tinig na tawag sa kanya ni Catherine Alavarado.Halos mapangiwi siya sa sobrang tamis ng boses nito sa pagtawag sa kanyang pangalan. Kahit ang Assistant niya ay napatingin na sa kanya nang may pagdududa sa mukha nito. Alam naman ng lahat na may asawa at anak na siya subalit heto at may isang babae pa ang naghahabol sa kanya. Tila nakaligtaan ng mga ito na ang babaeng ito na “humahabol” sa kanya ay may asawa na rin at matagal nang kasal.“Please call me “Mr. Randall” since our relationship is purely business,” matiim na wika ni Garreth kay Catherine nang wala na siyang magawa kundi ang lingunin ito at kausapin. Nilakasan pa niya ang pagbigkas sa mga salitang “purely business” para marinig ng kanyang

  • Running Away from the Villainous CEO    221

    “It’s Daddy again~” Masayang itinuro ni Raze ang screen ng TV kung saan nakabalandra ang mukha at pangalan at posisyon ni Garreth. Ang mukha nito ang laman ng headlines sa karamihan ng mga locak channels. Nagsipaglapitan ang iba pang mga kapatid nito para makita nang masinsinan ang ama na ilang araw na rin nilang hindi nakikita o nakakausap sa personal maliban na lamang sa ilang maiikling tawag nito para magsabi ng “Good night” sa mga bata. Ramdam ni Ellaine kung gaano nami-miss ng mga ito ang kanilang ama. Ilang beses nila itong hinahanap sa isang araw. Napabuntong-hininga siya bago malumanay na sinaway ang mga bata, “Huwag masyadong lumapit sa TV. Your eyesight’s going to get bad.” “Okay, Mommy~” Simula ng mga suliraning kinakaharap ng RanCorp ay mas lalong dumalang ang pagkikita nila sa personal ni Garreth gayundin ng mga bata. Kung ano namang idinalang nilang makita ito sa personal ay ganoon naman nila kadalas makita ito na laman ng mga balita sa TV at pahayagan. Pagkatapos

DMCA.com Protection Status