LOGINShare
119
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Raze and Anjie had already started to notice Cas’s strange behavior. Well, not necessarily “strange”, really, just… uncustomary. Sanay kasi sila sa karaniwan nang pang-araw-araw na routines ng kanilang bunsong kapatid. Bihira lamang iyon maabala o magbago.
Kaya naman nang napansin ng dalawa na tila bahagyang nagbago ang nakagawian nito ay medyo nagtaka na sila. Noong una ay hinayaan lamang nila ito. Kahit naman triplets sila at magkakapatid ay may mga pagkakataon pa rin na mas gusto nilang gawin ang ibang bagay nang mag-isa at hindi kasama ang isa’t isa.
“When will you let us meet your friend, Cas?” usisa ni Anjie nang minsan ay hindi na ito nakatiis.
“Soon.” ang laging simpleng sagot ni Cas.
“That&
Related chapters
Running Away from the Villainous CEO 120
Normal lang naman sa mga magkakapatid ang hindi pagkakasunduan, pero ang madalas na nagkakaroon ng pagtatalo ay sina Anjie at Raze. Kapag nangyayari ang gayon, si Cas ang nananatiling neutral at siya ring umaawat sa dalawa. Cas seldom has seldom quarrelled nor had any disagreements with either Anjie or Raze, so it came as a surprise to him to experience a conflict with them the first time, not only with one of them but with both.Bilang siyang bunso, madalas siyang pinagbibigyan at naii-spoil ng mga nakatatandang kapatid, kahit na ilang oras lang naman ang tanda ng mga ito sa kanya. Kaya naman ang kanilang kasalukuyang sitwasyon, sina Anjie at Raze na nakatayos sa kanyang harapan at parehong bakas ang pagtatampo kay Cas, ay naghatid ng pagka-hindi mapalagay kay Cas. Hindi tuloy nito alam kung ano ang sasabihin o gagawin para amuhin ang dalawang mga kapatid.
Running Away from the Villainous CEO 121
Sandali pa silang naghintay doon. Umaasa si Cas na sa araw na iyon babalik ang kanyang kaibigan. Sinamahan naman siya nina Anjie at Raze. Ngunit lumipas ang oras hanggang sa tumunog ang warning bell na siyang hudyat na kailangan na nilang bumalik sa kanilang classroom ay hindi pa rin bumalik ang kaibigan ni Cas.Napansin ng kanyang mga kapatid ang unti-unting paglungkot at panlulumo ng kanyang ekspresyon na siyang nagdulot ng pag-aalala sa dalawa.“Don’t be sad, Cas,” Anjie comforted his younger brother, “Your friend must be busy doing something and forgot the time.”Hindi pa rin napigilan ni Cas ang lungkot na nararamdaman. Nag-aalala rin siya na baka hindi na bumalik ang kanyang kaibigan at hindi na sila muli pang magkikita.Bahagya
Running Away from the Villainous CEO 122
Katulad ng kanilang nakagawian pagkauwi galing sa school, nagbeso ang tatlong bata kina Ellaine at Garreth. Sandali silang nagkatinginan dahil pareho nilang napansin na tila matamlay ang tatlo. Tahimik lamang sina Raze at Anjie at hindi nag-uunahang maikuwento sa kanila ang lahat ng nangyari at ginawa nila sa school. Wala rin ang ngiti ng mga ito.Bukod pa roon ay napansin ni Ellaine na maya’t mayang tinatapunan ng nag-aalangang tingin nina Raze at Anjie si Cas na mas walang imik kaysa sa karaniwan.Nahulaan na agad ni Ellaine na nagkaroon ng pagtatalo ang tatlo. Medyo nabigla siya dahil tila ang dalawang nakatatanda ang nasa isang panig at si Cas naman ang nasa kabila. Ito ang unang beses iyong nangyari. Hindi niya maiwasang mapaisip kung ano ang dahlan ng hindi nila pagkakasundo.Hindi maiwasan ni Ella
Running Away from the Villainous CEO 123
Sa tabi ng kuwarto ng triplets ay ang kanilang shared playroom at siya ring nagsisilbing study room ng tatlo. That’s where Elliaine found Cas.Kaiba sa pangkaraniwan nitong ginagawa kapag nasa silid na iyon, nakaupo ito sa child-sized na writing desk at chair at kasalukuyang nagkukulay sa isang pahina ng farm animal na coloring book nito.Naupo si Ellaine sa katabing bakanteng silya sa tabi nito. “Hello, darling.”“Hello, Mommy,” walang siglang sagot ni Cas nang hindi tumitigil sa ginagawa nito.“Feeling sad?”Ilang minutong hindi sumagot si Cas. Ellaine waited patiently.“My friend is gone.” pagkuway bulong ni Cas.
Running Away from the Villainous CEO 124
Natuldukan lamang ang katahimikan at pag-aalangan sa pagitan ni Cas at ng batang lalaki dahil sa isang kakaibang ingay– ang kanilang kumukulong tiyan dala ng gutom.Tila natauhan si Cas at hinawakan sa kamay ang batang lalaki. “Kain na tayo,” pagyayaya niya rito. Ipinakita pa nito ang dalang punong-punong lunch box na para talaga sa kanilang dalawa.Tinitigan ng batang lalaki ang maputing kamay na siyang nakakapit sa isa niyang kamay.Napakalaki ng pagkakaiba nila. Maputi ang balat nito, malambot ang palad, maiikli ang mga kuko. At malinis. Walang kahit na anong mantsa o dumi roon. Sa maliit na distansya nila ay naaamoy rin niya ang halimuyak nito na dahil siguro sa pabango o pulbo na ginamit nito. Hindi pa niya nararanasang makagamit ng mga gayon.
Running Away from the Villainous CEO 125
Kahit na alam na ng batang lalaki na kailangan na niyang magpaalama sa kanyang kaibigan ay medyo nag-aalangan pa rin siya. Kita iyon sa pagbagal ng kanyang pagkain sa mga biscuit na kanina lang ay mabilis niyang nilalantakan. Hindi niya gustong umalis. Pero sadyang kailangan.Hindi siya nababagay sa lugar na iyon. Hindi iyon ang kanyang mundo.At si Cas… ang presensiya nito at ang hatid nitong pagkakaibigan ay nagpabuhay sa kanya ng mga hangaring ang akala niya ay matagal na niyang nalimutan. Mapanganib iyon para sa kanya… dahil nagsisimula na naman siyang maghangad at umasa sa mga bagay na napakaimposible para sa isang tulad niya.Tumunog ang warning bell. Hudyat iyon ng kanilang paghihiwalay. Siguro ay panghabang-buhay na iyon.Tinulungan niyang mag
Running Away from the Villainous CEO 127
Sa isang lumang warehouse…“Hindi ba’t sinabi ko nang mag-ingat kayo sa mga kilos niyo?! Ayan tuloy, nabulilyaso pa tayo! Muntik na tayong mahuli ng mga pulis dahil sa mga padalos-dalos niyong gawi!” galit na wika ng isang may edad na lalaki pagkahubad nito suot na ski mask. Malaki ang katawan nito at may mga tattoo sa namumutok na braso. Ang lalaking ito ay kilala bilang “Manong” na siyang may hawak sa maraming batang lansangan at pulubing namamalimos.Ang pinagbubuntunan nito ng galit ay ang tatlo nitong kasamahan na nakagawa ng pagkakamali kaya pumalpak ang kanilang huling plano.May koneksyon si Manong sa isang sindikato ng krimen at ilang beses na ring lumahok sa mga ilegal na gawain. Ngunit kahit na gayon ay nasa pinakamababang ranggo pa lamang ito.
Running Away from the Villainous CEO 127
“Tuloy pa rin ang pagtugis sa mga dumukot at pumatay sa batang babaeng annak ng isang mayamang negosyante…”Salubong ang kilay na pinapanood ni Ellaine ang balita sa TV nang marinig ang pagdating ng mga bata galing sa kanilang school. Rinig niya ang masasayang sigawan at pagbati ng mga ito sa ilang mga kasambahay na nakakasalubong nila bago sila makarating sa living room kung nasaan si Ellaine.Napanatag ang kanyang balisang loob na dala ng malagim na balita kanyang napanood.Huminga siya nang malalim. Isa sa pagbabago na dala ng pagiging ina ay ang pagiging mapag-alala. Hindi na ganoon kalaki ang tiwala niya sa mundo dahil pakiramdam niya kung minsan ay makalingat lang siya sandali ay mangyayari na agad na hindi maganda sa isa sa mga bata. Nababalisa siya at naaapektuhan ng m
Latest chapter
Running Away from the Villainous CEO 229
Malabo ang mga alaala ni Ellaine ng mga nangyari nang makaraang gabi pagkatapos niyang ikulong ang sarili sa loob ng banyo. But when she opened her eyes, she wasn't surprised when she saw Garreth's face beside hers on the pillow. Getting almost assaulted was not a pleasant experience. She hated how she allowed herself to get in that kind of situation where she's completely helpless and dependent on somebody else to save her. Not a good feeling at all. Ang nakakainis pa ay hindi man lang niya nagamit ang mga self-defense techniques na pinag-aralan niya. Catherine was able to gain the upper hand on her because she wasn't that wary of her yet.At isa pa, mayroon itong System na siyang nagsisilbing cheat slash goldfinger nito.Sandaling natigilan si Ellaine nang maalala si Catherine at ang System. Ilang segundo bago bumalik sa kanyang memorya ang nagyari sa CR kung saan ay kinuryente siya ni Catherine. Sigurado si Ellaine na dahil iyon sa kakayahan ng System. Marahil ay may iba itong
Running Away from the Villainous CEO 228
R18//Some scenes are not suitable for minors. ***Halos mabaliw si Garreth sa kakahanap kay Ellaine nang malaman nyang nawawala ito. Hindi niya akalaing makakaramdam siya ng ganoon katinding emosyon dahil lamang sa pag-aalala na baka may kung ano nang nangyari ditong masama. Ginamit niya ang kanyang impluwensiya, koneksyon, at kapangyarihan para ipasarado ang buong venue upang masigurong walang makakalabas sa lugar. Ang sabi ng staff na nagbabantay sa lobby at parking kot ay wala pang umaalis na bisita kaya ang ibig lang nitong sabihin ay basa paligid lamang si Ellaine. Kinapalan na niya ang mukha at nanghiram ng tauhan mula sa mga kakilala niyang naroroon para halughugin maging ang kasuluk-sulukan ng buong lugar. Marami ang nainis at nayamot dahil sa abalang idinulot niya.Pagkatapos ng masinsinan at mabilisang imbestigasyon ay nakakuha rin sila ng impormasyon na nakapagturo sa kanila ng kinalalagyan ni Ellaine.Isang cleaner ang nakapagsabi na kakaiba ang ikinikilos ng isa sa mga
Running Away from the Villainous CEO 227
Nagising na lamang si Ellaine na nakahiga na siya sa isang malambot na kama sa isang hindi pamilyar na kuwarto. Dama pa niya ang panghihina ng kanyang kalamnan dahil sa pagkuryente sa kanya ni Catherine– ang pekeng heroine! “Letsugas ka, Catherine! Lintik lang ang walang ganti!” inis na pinaghahampas ni Ellaine ang unan sa tabi niya. Natigilan siya. Catherine wouldn’t cause her to faint just so she could let her sleep in a soft bed. May balak ang bruhilda! Naalerto si Ellaine. Kung hindi siya nahanap ng kanyang mga bodyguard, maaaring si Catherine ang nagdala sa kanya sa silid na iyon. Sa tingin niya ay wala itong magandang balalk para sa kanya. Ang silid na kasalukuyan niyang kinalalagyan… hindi maganda ang kutob niya. Pinilit niyang bumangon kahit na hinang-hina siya. Kailangan niyang makaalis sa lugar na iyon. She was able to get out of bed but the moment her feet landed on the floor, it was like all her strength was sucked out of her. She fell to her knees by the side of t
Running Away from the Villainous CEO 226
Nasa isang charity function si Ellaine. Wala sana siyang bapak na daluhan ang event na iyon subalit nakiusap sa kanya ang organizer na kahit magpakita lang daw siya kahit na kalahating oras lang sa mismong venue at magpakuha ng ilang litrato sa press ay sapat na. Malaki na ang maitutulong ng kanyang pangalan para makahakot ng atensyon mula sa media at sa mga possible donors.Pumayag si Ellaine dahil nagpasabi rin sa kanya ang assistant ni Garreth na dadalo rin ito sa nasabing event.Si Garreth agad ang unang hinagilap ng mga mata ni Ellaine nang makarating siya sa venue. Hindi niya ito nakita sa ballroom area, gayundin ang assistant nito. She looked for a comfort room so she can have some time to herself.Mag-isa lang siya sa comfort room. Tatawagan niya dapat si Garreth para tanungin kung nasaan ito subalit nagulat na lang siya nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Catherine.Kumunot ang noo ni Ellaine nang makita ito. What a small world. Hindi niya inaasahang makikita niya it
Running Away from the Villainous CEO 225
“Bakit kailangan kong maparusahan gayong wala naman akong kasalanan? Sila mismo ang lumapit sa’kin. At isa pa, bayad ang transaksyong iyon. Mas mahal pa nga iyon kaysa sa mga dati kong pinupuntahang lugar na may ganoon ring serbisyo. Nakuha namin pareho ang gusto namin. Masuwerte pa nga sila sa akin at medyo normal ang s*xual appetites ko kaysa sa iba na mas extreme ang gusto.”Napangiwi ang karamihan nang marinig ang walang kuwentang pahayag na ito ng pangalawang Tito ni Garreth. Mababakas ni Garreth mula sa mukha ng kanyang pinsan na nagpigil lamang ito nang sobra upang hindi nito maibulalas ang pandidiri sa kamag-anak nilang ito. Nakakasuka na related sila ganitong klase ng tao. Sa huli ay hindi rin ito nakatiis at nagkomento ng, “Tito, Your s*xual appetite isn’t exactly “normal”. You like f*cking teens, barely legal college students. Bukod sa labag sa batas, napaka-immoral pa.”Ngumisi ito. “Kung immoral lang din ang pag-uusapan, sa tingin ko ay mas pasok doon ang isang katulad m
Running Away from the Villainous CEO 224
Tahimik ang ancestral house ng Randall Family. Bahagyang nanibago si Garreth sa katahimikan niyon dahill nasanay siyang umuuwi roon sa tuwing may espesyal na okasyon kung kailan madalas ay nagre-reunion ang kanilang angkan. Walang anumang okasyon nang araw na iyon. His grandfather had contacted Garreth and asked him to go back to their ancestral house so he could visit him. Batid ni Garreth na hindi tatanggapin ng kanyang lolo ang isang negatibong sagot kaya nanatili siyang tahimik hanggang sa ipahayag nitong hihintayin siya nito.May ideya na si Garreth kung bakit siya pinauuwi ng kanyang lolo. May kinalaman iyon sa mga kasong kinasasangkutan ng kanyang mga kamag-anak– ng kanyang Tito at pinsan. Mapang-uyam ang ekspresyon ni Garreth. When he was a child, Garret used to look up to his grandfather. The old Randall patriarch was a force to be reckoned with in the business world. Everybody in their caste both look up to him in fear and admiration. He made a formidable figure to his op
Running Away from the Villainous CEO 223
Inis na inis si Catherine. She had revealed herself to the Villain! Hindi niya alam kung paano nangyari iyon. She was trying her best to let him fall under her spell pero tulad ng naunang dalawang beses ay pumalpak na naman ang produkto ng System.Si Garreth…She hates him! Ang lakas ng loob nitong pagsalitaan siya. Akala ba nito ay makakaligtas ito? Matteo and Janes have already decided. They wanted his seat. Hindi ito mananalo laban sa kanila, lalo pa at pati si Arturo ay nangakong tutulungan silang makuha ang RanCorp.[Mission to conquer World's Villain… Result: Failed.]Hindi makapaniwala si Catherine sa narinig na announcement na iyon mula sa System. "System! Anong ibig sabihin nito?!" taranta niyang tanong.[Ayon sa analysis ng Main System, wala nang pag-asa na makuha mo ang favorability points galing sa Villain dahil naunos mo na ang tatlong pagkakataon na puwede mong gawin iyon.]"Tatlong pagkakataon? Anong ibig mong sabihing tatlong pagkakataon? Wala namang ganoon sa mga na
Running Away from the Villainous CEO 222
“Garreth!” Hindi napigilan ni Garreth ang pagkunot ng kanyang noo nang marinign ang tinig na iyon na tumawag sa kanya. Aakto sana siyang hindi iyon narinig at magpapatuloy sa paglalakad. Subalit hindi agad bumukas ang pinto ng elevator kaya naabutan din siya nito.“Garreth,” malamyos ang tinig na tawag sa kanya ni Catherine Alavarado.Halos mapangiwi siya sa sobrang tamis ng boses nito sa pagtawag sa kanyang pangalan. Kahit ang Assistant niya ay napatingin na sa kanya nang may pagdududa sa mukha nito. Alam naman ng lahat na may asawa at anak na siya subalit heto at may isang babae pa ang naghahabol sa kanya. Tila nakaligtaan ng mga ito na ang babaeng ito na “humahabol” sa kanya ay may asawa na rin at matagal nang kasal.“Please call me “Mr. Randall” since our relationship is purely business,” matiim na wika ni Garreth kay Catherine nang wala na siyang magawa kundi ang lingunin ito at kausapin. Nilakasan pa niya ang pagbigkas sa mga salitang “purely business” para marinig ng kanyang
Running Away from the Villainous CEO 221
“It’s Daddy again~” Masayang itinuro ni Raze ang screen ng TV kung saan nakabalandra ang mukha at pangalan at posisyon ni Garreth. Ang mukha nito ang laman ng headlines sa karamihan ng mga locak channels. Nagsipaglapitan ang iba pang mga kapatid nito para makita nang masinsinan ang ama na ilang araw na rin nilang hindi nakikita o nakakausap sa personal maliban na lamang sa ilang maiikling tawag nito para magsabi ng “Good night” sa mga bata. Ramdam ni Ellaine kung gaano nami-miss ng mga ito ang kanilang ama. Ilang beses nila itong hinahanap sa isang araw. Napabuntong-hininga siya bago malumanay na sinaway ang mga bata, “Huwag masyadong lumapit sa TV. Your eyesight’s going to get bad.” “Okay, Mommy~” Simula ng mga suliraning kinakaharap ng RanCorp ay mas lalong dumalang ang pagkikita nila sa personal ni Garreth gayundin ng mga bata. Kung ano namang idinalang nilang makita ito sa personal ay ganoon naman nila kadalas makita ito na laman ng mga balita sa TV at pahayagan. Pagkatapos
