Chapter Four

After one month, hindi na nagpakita pa muli si Catherine kay Nolan at kahit maliit lang ang mundo, sinusubukan niyang hindi mag-krus ang landas nila o kahit na sino sa pamilya ni Nolan. Naging abala siya na maging maayos ulit ang buhay niya kahit na nahihirapan siyang makisabay sa bagong buhay na ginagalawan niya ngayon kasama si Mina, ang pamilya ni Mina at si Loreen.

“Ayos ka lang?” tanong ni Mina kay Catherine.

Tumango si Catherine at pinunasan ang pawis sa kanyang noo. “I’m fine, hindi ko lang inasahan na ganito pala kahirap sa pabrika na pinagtrabuhan ng magulang mo,” komento niya.

Natawa naman ng bahagya si Mina dahil sa sinabi ni Catherine. “Ngayon lang din ako nagtrabaho rito kaya ganoon din ang nararamdaman ko. Tara, puntahan natin si Loreen,” aya ni Mina kay Catherine.

Agad naman nilang pinuntahan si Loreen na tila may tinitignan sa hindi kalayuan. “Anong tinitignan mo?” tanong ni Mina na siyang kinagulat ni Loreen. Bumaling siya sa mga kaibigan at tumingin ulit sa tinignan niya kanina, tinuro niya iyon gamit ang nguso niya.

“Narinig ko sa iba ay nandito ang may ari ng pabrika, I am curious kaya gusto ko rin tignan kaso wala akong kasama. Mabuti na lang nandito na kayo,” sabi niya. “Tara?” 

“Teka, bakit natin titignan? Baka pagalitan pa tayo,” sabi ni Mina. 

Nkaikinig lang si Catherine sa kanilang dalawa hanggang sa natahimik bigla ang mga tao sa factory, nagtaka naman silang tatlo kung bakit biglang naglinya ang mga empleyado. Nagkatinginan sila hanggang sa gumaya na rin sila. 

“Kakausapin kayong lahat ni Mr. Smith, may gusto lang siyang sabihin!” anunsyo ng department head ng Human Resources. 

Pagkatapos niyang sabihin iyon, biglang dumating ang lalaking ngayon lang nila nakita, kahit na ang ibang empleyado ay hindi siya masyadong nakikita. “Mr. Smith, the employees are already here and ready to listen..” Nakangiting sabi ng department head.

Naglakad sa gitna si Mr. Smith at seryosong nakatingin sa lahat ng naroon, “masyado kayong marami sa factory. I told Lena that I will get some employers here para sa dalawang bagong kumpanya. Who are available?” tanong niya.

Nagbulung-bulungan ang karamihan, gusong mag-volunteer pero nahihiya sila hanggang sa biglang tumingin si Mr. Smith sa grupo nila Catherine. “Lena, are they new here?” tanong niya at tinuro sina Catherine, Mina at Loreen.

Nagkatinginan naman sina Mina, Loreen at Catherine, sabay-sabay na nakaramdam ng kaba. “Yes, Mr. Smith. Nasa trainee pa silang tatlo, they just arrived yesterday—”

“Call them,” agad na sabi ni Mr. Smith.

“Are you sure, sir? Hindi pa sila masyadong maalam sa trabaho—”

“I said, call them…” 

“Yes, Sir…” Agad na tinawag ni Lena sina Catherine, Loreen at Mina. 

Nahihiya namang naglakad ang tatlo. “What are your names?” tanong ni Mr. Smith nang makalapit na ang tatlo sa kanya. 

“I’m Mina Lopez, Sir…”

“My name is Loreen Moore, Sir. It’ nice meeting you today…”

Pagkatapos nilang dalawa magsalita, hindi agad makasagot si Catherine. Nakatingin lang siya sa lalaki nang makita niya ng malapitan ang mukha nito na tila ba pamilyar sa kanya, ganoon din si Mr. Smith, nakatingin lang siya kay Catherine.

“And you are?” he asked. 

Siniko naman ni Mina si Catherine dahil mukhang wala itong balak magsalita. “He is asking you,” bulong ni Mina. 

“I’m sorry…have we met before?” tanong ni Catherine kay Mr. Smith dahilan para magulat at magtaka sina Lena, Mina at Loreen, lalo na si Mr Smith.

“Have we?” he asked back.

Pinilig ni Catherine ang ulo niya, inaalala kung saan niya ba nakita ang mukha ng lalaki. “I don’t know…I’m sorry for asking, I’m Catherine Adams…”

“Isa kang Adams?” tanong ni Mr. Smith dahil nagulat siya sa narinig na pangalan ni Catherine. Tumango naman si Catherine bilang sagot sa tanong ni Mr. Smith. Bumaling si Mr. Smith kay Lena, “I will get them for the new business…” he said and turned his back. 

Kahit nagulat at nagtataka pa rin si Lena, wala na siyang nagawa. Tumingin siya kina Catherine, Loreen at Mina. “We will talk to my office after this….” Huminto siya at tinignan ang mga empleyado. “Back to work, everyone!” she shouted.

Pagkatapos ng trabaho, dumiretso sina Catherine, Mina at Loreen sa office ni Lena. 

“Maswerte kayo dahil kayo ang pinili ng CEO,” panimula ni Lena nang makapasok ang tatlo sa office niya. “Ayaw ko man pumayag dahil baguhan pa lang kayo rito ngunit wala na akong magagawa. Ihahatid ko kayo bukas agad sa bagong company at kayong tatlo ang magha-handle doon, hindi ko alam kung anong magiging role niyo sa company pero pagbutihin niyo na lang. I will be the one who will guide the three of you hangga’t hindi niyo pa alam…” mahabang sabi ni Lena. 

Nagkatinginan silang tatlo, masaya dahil natitiyak nilang maganda ang magiging trabaho nila sa bagong kumpanya na sinasabi. “Makakaalis na kayo, I will see you tomorrow…”

Nang makalabas silang tatlo, lumapit ang magulang ni Mina sa kanila. “Tama ba ang narinig namin? Kayong tatlo ang kinuha?” tanong ng ina ni Mina. 

“Yes, Mom. Hindi pa namin alam pero mukhang malaki ang magiging sahod namin doon, makakalipat na tayo ng malaking bahay kung sakali…” Masayang sabi ni Mina.

“Yes, Aunt Mary. At baka makahanap na rin kami ni Loreen ng apartment para sa aming dalawa—”

“Aalis kayo?” agad na tanong ni Mary, ang ina ni Mina. Tila nalungkot siya nang marinig iyon. “Bakit kayo aalis? Hindi namin kayo pinapaalis,” dagdag niya.

Ngumiti si Catherine, “kailangan po naming umalis para mas matuto pa po kami sa buhay. Dadalawin po namin kayo palagi, Aunt Mary…” 

Wala ng nagawa ang magulang ni Mina kung iyon naman talaga ang plano ni Catherine at Loreen. 

Kinabukasan, nakarating sila sa lugar kung saan tinayo ang bagong company. Nasa opisina sila ni Mr. Smith ngayon, inaantay na makarating siya. 

“Miss Lena, nasaan na po ba si Mr. Smith?” tanong ni Loreen.

“He just texted me na malapit na siya, antayin na lang natin. Huwag kayong humawak ng mga bagay na nandito, baka makabasag kayo…” paalala ni Lena sa kanila. 

 Ilang minuto ang lumipas ay nakarating na rin si Mr. Smith, may kasama siyang isang lalaki na nakangiti sa kanilang apat. “Ladies, this is Emerson, my cousins. Don’t mind him. Shall we start?” sunod-sunod na sabi ni Mr. Smith, umupo siya sa upuan niya at ngayon ay nakaharap na sa apat na babae habang nasa tabi niya lang si Emerson, nakatayo. 

“Dude, you got a lot of chics here—”

“Shut up, Emerson. Leave now, we have some important matters to attend to…” sabi ni Mr. Smith.

“Come on, Asher. Huwag kang madamot, gusto ko rin marinig at makasama silang apat. Bawal pa ba akong pumili sa kanila? I want her—”

“They are my new employees, Emerson. Leave.” Galit ngunit seryosong sabi ni Asher sa pinsan, nainis pa siya dahil si Catherine ang nilapitan ni Emerson. 

“Okay, fine…” Itinaas ni Emerson ang dalawa niyag kamay na tila sumurender siya sa mga police at saka lumabas ng office. 

“Now, we can start….” Huminto siya at tinignan isa-isa. “Lena, you can appoint Loreen and Mina to one of our department. You can leave now,” sabi niya dahilan na kinagulat nilang apat. Tumingin sila kay Catherine.

“How about Miss Catherine? Saan ko siya ilalagay?” tanong ni Lena. 

Tumingin si Asher kay Lena at saka kay Catherine ng seryoso, kumunot ang noo ni Catherine dahil sa tingin ni Asher. “She will stay here, ako na ang bahala kung saan siya pwede.” sabi ni Asher. 

Tumingin sina Loreen at Mina, nag-alala dahil mukhang hindi nila makakasama si Catherine. “You guys can leave now, report to me after you assigned them,” sabi ni Asher kay Lena. 

Agad namang lumabas sina Lena, Mina at Loreen, naiwan si Catherine sa office ni Asher. Gusto niyang lumabas din dahil mukhang wala naman iba pang sasabihin si Asher kung ano ang magiging trabaho ni Catherine. Nakatingin lang si Asher sa laptop niya habang nag-aantay si Catherine. 

“Hey, anong magiging trabaho ko rito?” tanong ni Catherine tila nakahanap na siya ng lakas na kausapin ang binata. 

Dahan-dahang tumingin si Asher kay Catherine, seryoso ang mukha niya. “Hindi ko pa alam,” he said na siyang kinainis ni Catherine. 

“Anong ginagawa ko rito? Sana sumama na lang ako sa mga kaibigan ko—”

“I hired you so I am your boss here. Hindi ko pa alam kung saan kita ilalagay, umupo ka na lang muna d’yan…” sabi ni Asher at saka bumaling sa ginagawa niya sa laptop niya.

Lumingon si Catherine sa likod niya, she crossed here arms nang makita niya ang sofa. “I can go back to factory kung hindi mo alam kung ano ang magiging role ko rito—”

“No!” agad na sigaw ni Asher na ikinabigla ni Catherine, nang makita ni Asher na nanlaki ang mga mata ni Catherine, umayos siya ng upo. “I mean, you can’t go back there. You can be my secretary…yeah, right! That’s it, wala pa akong secretary kaya ikaw na lang,” mahabang sabi ni Asher. 

He lied, may secretary pa siya pero mukhang papalitan niya na agad ang secretary at ilagay sa ibang department.

“Are you okay with that?” tanong niya kay Catherine.

Saglit na natahimik si Catherine, iniisip niya kung tama bang tanggapin ang offer ni Asher sa kanya. Wala siyang alam sa trabaho ng secretary pero minsan na siyang nakakita kung ano ang ginagawa ng mga secretary dahil sa mga secretary ng magulang niya noon.

“Okay, I will accept it…”

“Good, you can start today and dahil secretary na kita, sa bahay ko na ikaw titira.”