Chapter Two

Hindi pa rin maitindin ni Catherine ang nangyayari, nasa harap niya ngayon si Mina na nakatingin sa kanya. Nasa kwarto siya ng maid’s room, Mina’s room to be exact.

“What are you doing? You are his wife, you are the one supposed to be there, Catherin. Why are you here?” sunod-sunod na tanong ni Mina sa kanya.

Umiiyak lang si Catherine tila ba iniisip na wala na siyang magagawa kung iyon na talaga ang nangyari. “I don’t know, Mina. Hindi ko maitindihan kung bakit iba ang sinama niya roon sa kwarto namin, and that is my room noong hindi pa kami kasal. Wala akong maitindihan—”

“Ipapaintindi ko sa’yo ang nangyayari, Catherin. At sana maitindihn mo kung paano ka niya niloko, harap-harapan ka niyang sinaktan at sapat na iyon para ma-realized mo na tama na ang kahibangan mo sa kanya.” 

Mas lalong umiyak si Catherine dahil sa sinabi ni Mina. Si Mina lang ang kakampi niya sa bahay kung saan kasama niya ang pamilya ni Nolan at si Nolan, at kung wala si Mina ay panigurado na mas lalo pa siyang mahihirapan dahil wala siyang kahit na isa na shoulder to cry niya. 

“Anong gagawin ko?” tanong ni Catherine, may basag sa boses niya nang tanungin niya iyon. 

Huminga ng malalim si Mina. “Tumayo ka riyan at pumunta ka sa kwarto niyo, karapatan mo bilang asawa at mas lalong karapatan mo bilang may ari ng bahay na ito na magalit sa kanila. Go, stand up.” Hinila ni Mina si Catherine para patayuin.

Walang nagawa si Catherine dahil nanghihina na rin siya na igalaw ang katawan niya, hinayaan niya si Mina na hinalahin siya palabas at papunta sa kwarto nila ni Nolan. 

“Mina, huwag na—”

“Hindi pwedeng hayaan mo sila, Catherine.” Giit na sabi ni Mina at siya na mismo ang kumatok ng malakas sa pintuan ng kwarto.

Bahagya pang nagulat si Catherine dahil sa ginawa ni Mina pero ilang minuto ang lumipas ay bumukas ang pintuan ng kwarto at bumungad sa kanila si Nolan na walang suot na damit na pang-itaas, tanging towel lang ang nakatakip sa ibaba nito. 

Masama siyang nakatingin sa dalawang babae na sina Catherine at Nolan. “What the hell do you want?” galit niyang tanong sa dalawa. 

Umatras si Mina at tumabi siya kay Catherine na ngayon ay tahimik lang na nakatingin kay Nolan. “N-nolan…” Nauutal na tawag ni Catherine sa pangalan ng asawa niya. 

Hindi umimik si Nolan, seryoso at walang emosyon siyang nakatingin kay Catherine, nag-aantay kung ano ang sasabihin. “What do you need, Catherine? We’re sleeping—”

“Sir Nolan, this is Catherine’s room, hindi siya pwedeng matulog sa guest room o sa maid’s room,” seryosong sabi ni Mina kaya bumaling si Nolan sa kanya.

Nolan smirked at her, “who are you? Her spokesperson? I don’t care what you guys are saying, just leave…” Nolan said and he was about to close the door when Catherine stopped him. 

Pinigilan niya si Nolan na maisara ng tuluyan ang pintuan, diretso siyang pumasok sa loob ng kwarto at nanlaki ang mga mata niya nang makita ang babae sa kama nito kung saan ang palaging pwesto niya tuwing natutulog siya. Umawang ang labi ni Catherine, hindi makapaniwala sa nakita. 

The woman is laying down in her bed with a blanket covered on her body at alam niya na ang nangyari sa mga oras na iyon. Mas lalo siyang nasaktan, tila dinudurog ang puso niya. 

Dahan-dahang bumaling si Catherine kay Nolan, may luha na sa kanyang mga mata, at hindi masusukatan ng kahit anong sakit ang nararamdaman niyang sakit ngayon. Harap-harapan siyang niloloko ng asawa niya, nagdala ng ibang babae si Nolan sa mismong pamamahay niya at kahit anong bagay ang walang makakatumbas sa pagta-traydor ni Nolan sa kanya.

“Bakit mo ito ginagawa sa akin?” mahinang sabi ni Catherine kay Nolan.

Wala pa ring emosyon ang mukha ni Nolan na nakatingin kay Catherine, tila ba hindi siya nasasaktan na makitang umiiyak si Catherine dahil sa kanya. “Hindi ko na dapat sagutin iyan, alam mo na ang sagot sa tanong mo. Pero sasabihin ko na rin sa’yo para hindi ka na muling uulit pang magtanong, wala ka ng kwenta sa buhay ko, Catherine.” Mahabang sabi ni Nolan dahilan para mas lalong masaktan si Catherine. 

Kahit si Mina sa gilid ni Catherine ay nagulat sa sinabi ni Nolan, tumayo rin si Maxine mula sa kama at lumapit sa kanila, kumapit siya sa braso ni Nolan. “They are disturbing us, sino ba sila? Hindi ba katulong lang sila dito? Anong ginagawa nila sa kwarto mo?” tanong ni Maxine kaya bumaling sa kanya si Catherine at tumingin ng masama si Mina sa kanya.

“This is my room, Nolan is my husband—”

“Catherine!” sigaw ni Nolan dahilan para matigil si Catherine sa pagsasalita.

Umawang ang bibig ni Maxine, hindi makapaniwala sa kanyang narinig. Bumaling siya kay Nolan na ngayon ay galit na galit na nakatingin kay Catherine. “She is your wife? Ang sabi mo ay patay na ang asawa mo?” nagtatakang tanong ni Maxine.

Hindi siya pinansin ni Nolan at bigla na lang hinila ni Nolan si Catherine palayo. Dahil sa pagsigaw ni Nolan lumabas ng kwarto ang magulang niya at ang dalawa nitong kapatid dahil sa gulat at pagtataka.

“Anong nangyayari dito?” tanong ng ina ni Nolan pero walang sumagot.

Sumunod din si Maxine, nagulat pa ang pamilya ni Nolan nang makita si Maxine sa bahay, nagtataka kung sino siya. 

“Bitawan mo ako, Nolan! Nasasaktan ako!” sigaw ni Catherine at nagpupumiglas na bawiin ang kamay niyang hawak ni Nolan. 

Hinarap siya ni Nolan na galit pa rin. “Sinabi ko na sa’yo na huwag mong sabihin sa kanya na asawa kita!” galit na sigaw ni Nolan. “You ruined my night!” he added.

“Bakit hindi niya pwedeng malaman na may asawa ka pa? Hindi tayo naghiwalay, hindi ba? Kwarto natin iyon, ako dapat ang naroon at hindi ang kung sino—”

“Hindi na kita mahal, Catherine. Wala ka ng silbi sa buhay ko at sa buhay ng pamilya ko kaya umalis ka na dito—”

“This is my house! My family’s house!” Catherine shouted, kahit nahihirapan na siya nilakasan niya ang loob niya na sumigaw at iparinig sa mga taong naroon na may karapatan siya sa pamamahay na iyon.

“Finally!” 

Bumaling silang lahat sa ina ni Nolan nang magsalita ito. Kumunot ang noo ni Catherine at Mina nang bigla itong pumalakpak. “Finally, natauhan din ang anak ko na hindi ka na niya mahal. Kung ayaw mong umalis sa bahay na ito, pwede naman maging katulong ka na lang din, wala ka ng pera para swelduhan ang mga katulong kaya papaalisin ko sila at ikaw ang ipapalit.”

“What?” si Mina na nasa gilid ni Catherine. “Hindi niyo pwedeng gawin sa amin ito lalo na kay Catherine. Ito lang ang trabaho namin—”

“We don’t care…” sabi naman ng babaeng kapatid ni Nolan, ang ate ni Nolan. “Umalis na kayo ngayong gabi at iiwanan niyo si Catherine dito. Siya na ang magsisilbi sa amin…sa sarili niyang bahay.”

Hindi makapaniwala si Catherine sa mga naririnig niya mula kay Nolan at sa pamilya ni Nolan. How could they do this to her? Hindi nila pwedeng gawin ito kay Catherine.

“Hindi sila aalis dito at hindi kayo ang masusunod!” sigaw ni Catherine, gusto niyang ipaglaban ang mga helpers na tumagal sa kanila noong buhay pa ang pamilya niya.

Tumawa naman ang ina ni Nolan, lumapit ito kay Maxine na siyang kinagulat ni Maxine. “May bago ng magiging asawa ang anak kong si Nolan kaya huwag ka ng magsalita ng kahit ano. The decision is final, aalis ang mga helpers dito at ikaw ang maiiwan.” 

“Hindi niyo pwedeng gawin ito sa akin…this is my house—”

“Not anymore,” Maxine said, smiling. Tila ba natutuwa siya sa nakikita niya ngayon. “Narinig mo naman siguro sila, ako na ang bagong asawa ni Nolan.”

Tinignan sila isa-isa ng masama ni Catherine, ikinuyom niya ang kanyang mga kamao ngunit nanghihina siya. Lumapit sa kanya si Mina. “Sumama ka sa amin,” bulong ni Mina pero narinig nila iyon lahat.

“Hindi siya pwedeng umalis, wala kaming helper rito…” sabi ni Nolan na mas kinagulat ni Catherine. “Umalis na kayo, Mina. Maiiwan si Catherine dito at pagsisilbihan kami.”