LOGINShare
Chapter Seven
Last Updated:
2023-11-28 20:34:42Related chapters
Run Away from the Labyrinth Chapter Eight
Nakarating na kami sa amusement park at agad namang nagningning ang mata ko, like it's my first time being here. Amusement parks really excites me, I don't know why. Para nakong bata kung makangiti, but I'm still a teenager wala namang masama dun.I could also see the gigantic rides, the ferocious scream of the crowd riding those rides, the cries of a child as he beg his mother, the happy smiles of a family.Despite the crowd, I can't feel an ounce of anxiety inside me. It's as if I'm floating with the amount of joy I felt inside my heart.May nakita akong stall na may stuff toy na unicorn. Unicorn, my favorite! Para akong bata nagtalon-talon nang makita ito.And with pleading eyes, I asked him."Could you get that unicorn stuffed toy?""Sure," he agreed and smiled.Ginulo muna niya ang aking buhok bago siya nagsimulang pumwesto para matira niya yung mga lobo. In order to get a price dapat makaputok ka ng tatlong lobo with the use of five darts.Napapalakpak ako nang kauna-unahan niya
Last Updated : 2023-12-04Run Away from the Labyrinth Chapter Nine
Weekends have come to an end.Gustuhin ko mang matulog nang matulog, hindi pwede dahil kailangan ko nang pumasok sa university.Kaya matamlay akong naglalakad ngayon papuntang campus. Kung pwede lang lumiban nang kahit isang araw, kaso mapapagalitan ako ni tito at masesermonan ni tita at baka ito ang magiging dahilan para palayasin nila ako sa kanilang puder.Napabuntong hininga nalang ako.Pagkapasok ko sa gate, my body move on its own and hide behind the wall when I saw Khael walking. Di ko alam bakit pero nahihiya ako sa kanya.Naalala ko na naman ang nangyari at pinamulahan ng mukha. Bakit ba kasi kada mahihimatay ako siya yung makakasagip sakin?Ilang beses siyang nagpalinga-linga na parang may hinahanap. Ako ba ang hinahanap nya? Di naman siguro.Naglakad ako papalapit, ginawa ko pang pantapik ang bag ko."Yumi!" Bahagya akong napatalon nang tawagin niya ang pangalan ko.Napapikit nalang ako sabay nakangiting bumaling sakanya. I know my smile is so fake but I don't care anymore.
Last Updated : 2023-12-04Run Away from the Labyrinth Chapter Ten
Days had passed na walang masyadong nangyari.Just regular classes, Part time job, lunch with Khael and Zel—and as time pass by napansin ko ang awkward atmosphere na pumapaloob sa kanilang dalawa.There fights are so petty. Kahit piso pag aawayan nila, ganun sila kalala at wala na akong ibang magawa kundi ang mapasapo sa aking noo.I don't know what happen to the both of them. Zel didn't tell me what happened that time, ang sabi lang niya ay 'I will tell you at the right time,' at malay ko ba kung kailan yung right time na yun.For the past few days, Xionus is unexpectedly quiet to the point that it's giving me goosebumps.But I should be happy dahil sa wakas tumahimik na din ang nagsimula ng salot sa buhay ko. But half of me is afraid, baka may plinaplanong siyang ambush, knowing that he's a goon.This day is also a normal day. Some subjects have exams but I just ace it like a piece of cake.Naglalakad ako ngayon sa hallway dala-dala ang sangkatutak na libro, pinahatid kasi ng prof n
Last Updated : 2023-12-04Run Away from the Labyrinth Chapter Eleven
Nakatulala akong naglalakad papunta sa classroom. My mind was still on the clouds and I felt so light like a feather dancing with the wind. Gusto ko nalang matulog nang napakahaba, yung sa sobrang haba, ayoko nang magising pa. Life is full of sacrifices and choices. In every move, you choose and sacrifice the latter. You cannot be successful without sacrificing the one that really has a big part in your heart, that part would just be a burden and hinder. But the thing is, di ko alam kung anong isasakripisyo ko o kung kailangan ba talagang magsakripisyo. I can't help but sigh. I don't really know what to do about this. I hate this. I hate choosing from the choices as if I'm discarding those things I didn't choose. To follow what Xionus said about distancing myself to Khael or to decline his warning and be with Khael at masasaktan si Zel. If I would choose the latter masasaktan ang best friend ko but if I choose the former masasaktan si Khael. But I don't want to hurt Khael because
Last Updated : 2023-12-11Run Away from the Labyrinth Chapter Twelve
I look at the sky. It seems gloomy kaya nagmadali akong pumunta sa bahay. Nagulat ako nang bumungad sa akin ang mga gamit ko sa labas ng bahay. "Ano pong nangyari bakit nasa labas yung mga gamit ko?" tanong ko kay tita nang makita siya sa labas na nakahawak sa may bewang niya. "Oh, nandito ka na pala. Kunin mo na tong mga gamit mo kung ayaw mong sunugin ko ito!" tita shouted. Tumulong na din siya sa pagkuha ng gamit ko habang si tito ay nakatayo lang. "T-Tita, t-tito, what happened? Bakit nasa labas ang g-gamit ko?" nauutal kong tanong. "You really disappointed me, Yumi. For all the years na nanatili ka sa puder namin, why now? Pinalaki naman kita ng maayos,. Saan ako—kami nagkulang?" "W-what are you talking about t-tito?" Ginawa ko ang lahat para pigilan ang pagtulo ng luha ko at panginginig ng boses ko. Wala naman akong ginawang mali!—gustong-gusto ko itong isigaw. "Oh, Yumi! Ako na ang naghanda ng gamit mo sa labas, you should be thankful! May pambayad ka naman siguro para s
Last Updated : 2023-12-11Run Away from the Labyrinth Chapter Thirteen
Naalimpungatan ako nang may makarinig ng ingay. I glanced at the clock beside me, it's already three in the morning, bakit may nag iingay pa? My mind feels hazy. Nagpalinga-linga ako sa di pamilyar na silid. And I realized—nasa bahay ako ni goon. Napalingon ako sa pinagmulan ng ingay. Sa kitchen. Agad ko naman itong tinungo at dito ko natagpuan si goon. Nakapagtataka dahil nakatayo lamang siya sa kawalan. "Goon?" tawag ko. Akala ko magagalit siya pero di naman siya tumugon. Dahan-dahan akong naglakad papunta sa kanyang harapan. Mulat naman ang kanyang mga mata at nakatingin lang sa kawalan. "Xionus," tawag kong muli habang ikinaway-kaway ang aking kamay sa kanyang mukha. "What's up with you? Ang weird mo." Mas lalo akong nagtaka nang bigla lamang siyang tumalikod at naglakad. Sinundan ko siya papunta sa kwarto niya. What's happening to him? Don't tell me he's... sleepwalking? Napatawa
Last Updated : 2023-12-13Run Away from the Labyrinth Chapter Seventeen
"Xionus, una na ako," saad ko sabay nagmamadaling lumabas ng condo. Rinig ko pa ang hindi pagsang-ayon niya pero wala na siyang magagawa kasi nakalabas na ako.Napabuntong hininga nalang ako at nakayukong naglalakad sa hallway papuntang elevator."Yumi." Agad akong napatayo ng tuwid ng marinig ang isang pamilyar na boses.Dahan-dahan akong lumingon sa kanya. Oo nga pala dito din sya nakatira sa floor na ito. Gusto kong umiyak at ipokpok ang ulo ko sa pader, bakit ko ba nakalimutan yun? I can feel the awkwardness with the way I smile. I can't even look at him straight to his eyes. Alam ko namang di siya manhid at alam niya ito."Ah, una na ako, wala pa akong assignment, mangongopya pa ako kay Zel," mabilis kong sabi sabay takbo sa elevator buti nalang at bukas na ito."Yumi, wag mo naman akong iwasan... " He muttered something pero di ko na marinig nang unti-unti nang nagsirado ang pinto ng elevator.Napahawak ako sa dib
Last Updated : 2023-12-13Run Away from the Labyrinth Chapter Eighteen
Nagulat nalang ako nang makita ang sarili ko na nasa loob na ng condo ni Khael. Nag-aalangan akong tumingin sa kanya."I can go back to Xionus—""No, dito ka lang baka saktan ka niya ulit," he cutted me off.Nagtataka ko siyang tiningnan pero wala siyang kibo at napaiwas ako nang akmang hahawakan niya ang aking mga labi."Blood." He then wiped off the blood on my lips, di ko man lang napansin na dumudugo na pala ang labi ko.I don't how to pay off his kindness, his feelings."Come here." Nahihiya akong lumapit sa kanya at pinaupo niya ako sa sofa, di pa rin nawala sa isipan ko ang ginawa kong pag-iyak kanina.Mas lalo akong umiyak nang makita siya. Napatingin naman ako sa damit niya at nakita ko ang basa sa kanyang damit."I-I'm sorry. Mukhang nadumihan ko pa yung damit mo." Napatingin naman siya sa damit niya at ngumiti. His smile is so warm."It's fine. Basta sa susunod pahiram din ako ng balikat mo p
Last Updated : 2023-12-13
Latest chapter
Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty Three
"Hmm." I heard a grunt beside me when I move.Ramdam ko ang paghipit ng yakap nya sakin na para akong unan. I slowly opened my eyes and saw the most gorgeous guy in the earth silently sleeping beside me.How could he sleep like an angel but talk and act like a devil? If being handsome is a sin, then he will plead guilty.I can't stop myself as I traced his face, from his forehead to the tip of his nose until his lips. Agad pumasok sa isip ko ang ginawa naming halikan.I can still feel the softness of his lips, I can't help but to touch and bite my lower lip when I remember that scene."Are you done staring?" Bigla siyang nagmulat."W-What? I-I'm not s-staring." Nauutal kong saad r
Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty Two
A deafening silence filled the room when we heard a knock on the door. Pareho naming habol ang aming hininga habang nakatitig sa mata ng isa't isa.And that me back into reality. I could feel the heat rushing to my face. I hurriedly cover it.Oh my god. What did I just do?"You okay?" He asked.Parang wala lang sa kanya yung nangyari pero para sa akin isang malaking katangahan ito.Naging marupok ba naman ako."I-I'll get the door." I hurriedly get out of his sight.Napahawak nalang ako sa dibdib habang hinihingal. Ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng aking puso na para bang nagkarerahan sa loob ko. My stomach also felt tickli
Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty One
"Welcome home," mahina niyang saad na nakapagpatigil sa akin.I couldn't utter a word. I didn't expect him to say that so I was astounded. I could see him blushing but he looked away and headed inside first.Wala sa sarili akong pumasok sa loob. Did he actually say that? Sinong demonyo ang pumasok sa kanya?I saw him going to the kitchen. Magluluto ba siya? Diba trabaho ko yun?Binalewala ko muna ito at agad nagtungo sa kwarto ko para magbihis. Napadapo ang tingin ko sa isang papel ba nakalagay sa ibabaw ng lamesa ko.I don't remember putting a single piece of paper here kaya nagtataka ako. As my curiosity aroused, I opened it.Nabitawan ko ito nang may tumulong likido na nanggagaling sa papel. A red ink. My body was overwhelmed with fear, I totally gasped and immediately stand back.'Roses are red,Violets are blue,Get ready to bleed,I will terminate thee'Agad nagtindigan ang balahibo nang mabasa ko ang nakasulat dito. Muntik pa akong matumba buti nalang at nasalo ako ng upuan na
Run Away from the Labyrinth Chapter Twenty
Unti-unting nagmulat ang aking mga mata at sumalubong sa akin ang isang puting kisame. Dahan-dahan akong bumangon pero agad akong pinigilan ni Khael."Yumi! Don't be so hasty, baka mabinat ka." Pero matigas ang ulo ko kaya umupo pa din ako.Napahawak ako sa ulo ko."Where are we?" I asked with my croaked voice."In the clinic," sabi niya.I sighed."You should take care of yourself, I already told you. Are you okay now? I can take you home if you want. What do you want? Tell me."I was bombarded with his sermon. He's freaking out."Calm down, okay. I'm fine geez," sabi ko.He's very worried about me, I could see it. I could feel it. But then, I just found myself looking for someone—someone that's not him."You're looking for him?" He stared at me. I couldn't look at him in the eyes, getting guilty.I'm pretty sure he's the one who carries me."He's not here." He sighed. "Bakit
Run Away from the Labyrinth Chapter Sixteen
"Yums!" Napahinto ako nang may tumawag sakin. Tinig palang alam ko na kung sino. Napabuntong hininga nalang ako bago ko siya hinarap. She approached me like nothing happened. I'm still worried na baka galit siya sa akin. "Saan ka ba nagsusuot, ngayon pa lang kita nakita ulit," sabi niya pa. "Are you okay?" pagtatanong ko. Bahagya siyang natigilan pero agad siyang nakarecover at bigla nalang akong hinampas sa braso. "Ano ka ba? Syempre oo naman no! Bakit naman ako hindi magiging okay?" Di ako tumugon. I can really feel that something is strange, eventhough she have that dynamic energy. Nanatili akong nakatutok sa kanya habang siya ay may ibang sinasabi at di ko na ito nabigyan ng pansin. "Yums? Nakikinig ka ba?" "Huh?" She frowned. "Ang sabi ko may bago akong crush!" "Sino?" kunwari interesado kong tanong. She often changes her crush everytime na nakakakita siya ng gwapo. "A guy from s
Run Away from the Labyrinth Chapter Fifteen
"Yumi!" Napaikot nalang ako sa aking mata nang tawagin ulit ako ni Xionus. Di ko na mabilang kung pang-ilang beses na ito, kanina pa siya utos nang utos! "Ano?" bored kong sagot. Nandito ako sa sala, nakaupo sa sofa habang nanonood ng favorite kong cartoon, we bare bears. Kakatapos ko lang linisin ang buong condo. Weekend ngayon kaya nandito lang ako nakatambay sa condo. Gustuhin ko mang magpart-time job pero pilit niya kong pinagbabawalan. Para siyang magulang ko kung makapagbawal. "You cook, nagugutom ako." Tamad akong tumayo. Wala na akong ibang pagpipilian kundi ang sumunod sa utos ng mahal na prinsipe. "Nga pala, matanong ko lang, anong meron sa inyo ni Khael?" kuryoso kong tanong. Di ko pa rin kasi nakakalimutan ang ginawa nilang away sa gitna ng field. He just stared at me for moment, tsaka tinalikuran ako at pumasok sa kanyang kwarto. Nakanganga akong nakatitig sa pinto niya. Did he just ignore me? Did he close the
Run Away from the Labyrinth Chapter Fourteen
Bigla silang napatayo at sabay sabing, "Master". Habang ako ay naguguluhan silang tinitigan. Bakit master ang tawag nila kay Xionus? Diyos ba nila si Xionus? Xionus just look at them casually. At wala naman silang ibang magagawa kundi ang kamutin ang kanilang mga ulo at pilyong ngumiti. "N-narinig mo ba master?" Binatukan siya nung kulot na buhok na katabi niya. "Minsan talaga, maluwag ang turnilyo mo!" sabi pa niya. Tumikhim naman si Xionus para tumahimik na sila. Agad niya akong hinila papasok sa loob and I can't help but to gasp nang muntikan na akong madapa. My mouth left hanging because of the anticipation, sinong hindi hahanga, Xionus really can't stop suprising me, bakit may kwarto silang ganito sa campus? They're the privileged ones. "Where's the food?" Agad naman nilang kinuha ang pagkain sa kitchen, this room is like a condo, kumpleto ang lahat ng gamit. Inilapag agad nila ang pagkain sa dining
Run Away from the Labyrinth Chapter Nineteen
"Yumi." I don't know what to do anymore. "Yumi, hoy!" Gusto ko nang umiyak nafrufrustrate na ako. "Yumi!" "Aray!" Nagulat nalang ako ng pitikin nIya ang noo ko. "Ano bang problema mo? Bakit ka namimitik?" inis kong sabi. "Kanina pa kita tinatawag, duh? Nasa parallel space ka siszt?" Nagpaikot nalang ako ng mata dahil sa sinabi ni Zel. "Oh, puyat pa para ka nang panda." Pagpuna niya sa eyebags ko, wala naman akong ibang magawa kundi ang magbuntong-hininga nalang. "Can I stay at your place, baka nakakaabala na ako kay Khael pag patuloy akong magstay sa lugar niya." Bahagya siyang natigilan sa sinabi at maya-maya ay ngumiti siya ng peke. Alam kong peke ang binibigay niyang ngiti dahil sa ilang taon naming pagsasama kilalang-kilala ko na siya. I shouldn't have said that pero di ko na mababawi pa ito. "Wag kang dirty minded. Wala kaming ginagawang masama." She laughed t
Run Away from the Labyrinth Chapter Eighteen
Nagulat nalang ako nang makita ang sarili ko na nasa loob na ng condo ni Khael. Nag-aalangan akong tumingin sa kanya."I can go back to Xionus—""No, dito ka lang baka saktan ka niya ulit," he cutted me off.Nagtataka ko siyang tiningnan pero wala siyang kibo at napaiwas ako nang akmang hahawakan niya ang aking mga labi."Blood." He then wiped off the blood on my lips, di ko man lang napansin na dumudugo na pala ang labi ko.I don't how to pay off his kindness, his feelings."Come here." Nahihiya akong lumapit sa kanya at pinaupo niya ako sa sofa, di pa rin nawala sa isipan ko ang ginawa kong pag-iyak kanina.Mas lalo akong umiyak nang makita siya. Napatingin naman ako sa damit niya at nakita ko ang basa sa kanyang damit."I-I'm sorry. Mukhang nadumihan ko pa yung damit mo." Napatingin naman siya sa damit niya at ngumiti. His smile is so warm."It's fine. Basta sa susunod pahiram din ako ng balikat mo p
