Chapter 3

SA KASALUKUYAN...

Pagdating ng Airport ng mag iina nila Harah ay sinalubong sila ng mapangutyang tingin ng kaniyang kapatid na si Aryah. Kasama nito si Jack.

"Long time no see, my dear sister! Mabuti naman at pinaunlakan mo ang aming imbitasyon para sa aming nalalapit na pag iisang dibdib." Naka ngiting plastic na saad ni Aryah. Tiningnan naman ni Harah ang dalawa na parang sila ang pinaka nakakadiring nilalang sa buong mundo.

"Of course, mag kapatid tayo hindi ba?" Diin na sabi ni Harah. Nakita naman ni Aryah ang triplets na nakahawak kay Harah.

"Ay wow! Ayan na ba ang bunga ng pagtataksil mo noon kay Jack? Ang lakas ng genes ng ama ah. Triplets in one go! Paano ka nakasurvive sa loob ng anim na taon, Harah? Nagpokpok ka ba sa Japan para buhayin ang mga anak mong 'yan?" Mapang insultong saad ni Aryah kay Harah. Kumuyom ang kamao ni Harah sa kaniyang narinig.

"Hindi p****k ang mama namin! Bruha ka!" Galit na sikmat ni Nikolai.

"Mang aagaw! Wala kaming titang witch! Sama ugali mo!" Sigaw naman ni Kenji.

"Panget ugali, basura!" Komento naman ni Haruko. Gigil na gigil ang mga anak na triplets ni Harah at balak na ng mga ito sumugod sa kanilang tiyahin. Nang pigilan sila ni Harah.

"Huwag pumatol sa makitid ang utak mga anak. Wala akong dapat ipaliwanag sa'yo, Aryah. Kahit mamatay ka sa kaiisip. Siya nga pala, hindi ako nagpokpok sa Japan. Nakilala ko ang tunay nating ama. At dahil nalaman niya ang kahayupang ginawa mo sa'kin. Ako lang ang kinilala niyang anak." Nakangising saad ni Harah at nilagpasan ang dalawa. Nang gagalaiti naman si Aryah sa kaniyang narinig.

"Ano daw?! Natagpuan na siya ng aming tunay na ama? Huwag mo sabihing mayaman ang pamilya namin?!" Gulat na saad ni Aryah. Nanatili namang tahimik si Jack. At nang makita niya si Harah kanina ay bumilis pa rin ang tibok ng puso niya para sa babae. Hindi niya ikakaila na sa paglipas ng ilang taon ay ito pa rin ang hinahanap ng kaniyang puso. Kaya lang naalala niya ang ginawa nitong pangloloko sa kaniya sa mismong Engagement Party nila kaya pinipigilan ni Jack ang sarili.

Banas na banas na sumunod si Aryah kay Harah.

"You don't need to follow us. I will not stay on the Coleman's Mansion. I already book a hotel room. No need to slap me on the face with the fact of getting married to Jack. I am not affected." Malamig na sambit ni Harah. Napangisi naman si Aryah at nasaktan si Jack sa kaniyang narinig.

"Mabuti naman kung ganoon. Jack is mine, sister. At malabong ibalik ko pa sa'yo." Mayabang na tugon ni Aryah. Tumawa naman si Harah sa sinabi nito.

"Nakalipas na ang ilang taon. Pero ang laki pa rin ng inggit mo sa'kin, my dear sister. Paano mo nagagawang mabuhay araw araw kung palagi kang maiinis sa isiping iyon. Don't tell me, Jack is still into me? Kaya parang triggered ka na nagbalik ako. C'mon, you think na ang buhay ko ay kagaya pa rin noon? Walang wala at puwedeng insultuhin anytime dahil walang ni singkong duling. Oh no, nagkakamali ka. Ibahin mo ako sa noon, ngayon. Dahil kaya kitang labanan at ipahiya, Aryah. Hindi ako umuwi na walang balang dala." mariin at matapang na saad ni Harah. Nang galaiti naman si Aryah sa kaniyang narinig at napaisip.

"Ang kapal ng muka mong mag salita ng ganiyan! Ako maiinggit sa'yo? Sa'yo na isang bayaran? Duh! Are you losing your mind, Harah?" Maarteng tugon ni Aryah. Bakas sa muka nito ang matinding pagkainis. Lalo lang natuwa si Harah sa kaniyang nakikita. Sadyang pikon pa rin talaga si Aryah.

"Lokohin mo ang sarili mo, huwag ako. Kilala kita. Hindi mo naman talaga tunay na mahal si Jack. Hindi ba? You just got him from me para patunayan na ang mga bagay na pag aari ko ay madali mo lang makukuha kapag ginusto mo." Pabulong na sambit ni Harah kay Aryah.

"No! I really like him! Huwag ka ngang gumawa ng kuwento." May gigil na sabi ni Aryah. Tinawanan lang siya ni Harah. Malaki na ang pagkakaiba ng magkapatid na Harah at Aryah ngayon dahil mas maappeal at mas sexy na si Harah ngayon. Tila nahiyang siya sa panganganak.

Kalaunan ay umalis na si Harah patungo sa Hotel na inokupa nilang mag iina. Iniwanan niya ang dalawa sa airport.

"Mga anak, dito lang kayo sa loob at huwag na huwag lalabas ha. Bibili lang si mama ng makakain niyo. Ayokong umorder o magpadeliver dahil hindi ako sure kung magugustuhan niyo." Aniya sa mababang boses. Tumango ang triplets.

"Opo mama. Wait ka po namin." Si Nikolai na ang sumagot.

Nagpaalam siya sa mga anak niyang lalabas para bumili ng makakain ng mga bata. Habang naglalakad ay may magarang sasakyan na tumigil at iniluwa noon ang mga armadong lalaki. Kinabahan si Harah. Bumaba ang mga ito at hinarap siya.

"Sumama ka sa'min ngayon din!" Mataas ang boses na saad ng lalaki. Tinawag itong Pablo ng kaniyang mga kasamahan.

"Pablo, huwag mong takutin. Baka mayari tayo kay Boss.." Mahinang sambit ng isa pang lalaki.

"Hindi ako sasama sa inyo, hindi ko kayo kilala! Isa pa hindi masarap ang lamang loob ko. Isang araw akong hindi kumain paniguradong wala kayong mapapala! Hindi rin ako masarap kaya shupi!" Pang tataboy ni Harah sa mga ito. Nagkatinginan lang ang mga lalaki sabay tumawa ng malakas.

"Dakpin siya!" Seryosong utos noong Pablo at agad na dinakip si Harah. Sinakay siya ng mga ito sa magarang sasakyan at agad lumisan sa lugar. Nanginig sa takot at kaba si Harah. Hindi niya malaman kung anong gagawin. Halos natawag na rin ni Harah lahat ng Diyos at Santo sa sobrang pagpapanick.

Sobrang tagal ng naging biyahe at nang huminto iyon ay natagpuan niya ang sarili sa harap ng isang napakalaking Mansion sa Batangas. Naroon ang hindi mabilang na body guard at kasambahay. Labis na namangha si Harah sa kaniyang mga nakikita. Napakurap ng ilang beses ang kaniyang mga mata. Napahinga si Harah ng malalim.

"Ipasok niyo na si Miss Harah sa loob. Hinihintay na siya ni Boss." Utos ni Pablo sa mga kasamahan niya. Nagulat si Harah dahil narinig niya mismo sa bibig nitong kilala siya ng mga lalaking dumukot sa kaniya. Sa pagkakataong iyon kakaibang kaba ang kaniyang nararamdaman. Agad siyang hinawakan ng dalawang lalaki at isinama sa loob ng bahay.

Labis ang kaniyang pagkamangha sa mga nakikita sa loob. Sobrang laki at lawak ng Mansion. May Chandelier pa sa itaas at mamahaling mga painting. Hindi rin nawawala ang mamahaling muebles na nakadagdag sa angking ganda ng kabuohan ng Mansion.

"Hintayin niyo nalang ho rito si Sir." Seryosong sambit ng isa. Hindi na ako kumibo dahil alam kong wala rin naman akong mapapala. Wala pang limang minuto ay narinig niya na ang baritonong boses na pumailinlang sa buong sala.

"Finally, I found you.. My future wife.." Aniya sa husky na boses. Kinilabutan naman si Harah sa kaniyang narinig.