Chapter 5

Mas naging malapit ang mga anak ni Harah sa kanilang ama. Nagawa nang igala ni Shawn ang kanilang mga anak. At tuwang tuwa naman ang triplets.

"Thank you so much po, Papa! Super duper nag enjoy po kaming magkakapatid!" masiglang sambit ni Nikolai.

"Walang anuman anak, basta para sa inyong lahat. Bilang pagbawi ko na rin." masayang tugon ni Shawn. Kapag talaga kasama niya ang mga anak. Kahit naiilang si Harah kay Shawn ay masaya naman siyang nakikita ang mga bata na masaya.

Sabay sabay silang kumakain ngayon ng Hapunan sa Mansion ni Shawn. Dito na tumira ang mag iina at mas nakakapag focus na silang dalawa ni Harah sa pag aalaga sa mga bata. Sa hindi maipaliwanag na dahilan, tila ngayon lang naranasan ni Shawn maging masaya ng totoo. At dahil iyon sa mga bata.

"Sige na, pumasok na muna kayo sa loob. Mag uusap lang kami ng Mama niyo." seryosong saad ni Shawn. Masayang tumango naman sila Nikolai at sinunod ang bilin ng kanilang ama.

Naiwan sila Harah at Shawn sa may hapagkainan. Seryosong tumitig si Shawn kay Harah.

"Ano? Pumapayag ka na ba sa nais kong mangyari? Hindi mo ba nakikita ang mga bata? Sobra ang saya nila dahil akala nila ay buo na ang kanilang Pamilya. Huwag mong hayaang mabasag ang kaligayahan nilang iyon, Harah." seryosong saad ni Shawn.

"Ayokong magpakasal sa'yo dahil lang sa mga bata. Bakit ba ipinipilit mo sa'kin ang bagay na iyon? May mapapala ka ba kapag pinakasalan mo ako?" kunot noong tanong ni Harah kay Shawn.

"Aaminin ko sa'yo. Bukod sa gusto kong palakihin ang mga anak natin na may kinikilalang ama. Mapapasa'kin ang lahat ng ari arian ng mga Peñafranco dahil sa'yo at sa mga bata. Aksidente man ang nangyari sa ating dalawa pero nais kong panindigan ka. Ayaw mo ba?" nakataas ang kilay na tanong ni Shawn. Nag salubong naman ang kilay ni Harah sa kaniyang narinig.

"Kung ganoon, kaya mo lang ako papakasalan ay para sa yaman? Hindi ba't sobrang yaman mo na? Sakim ka rin ano?" hindi mapigilang magkomento ni Harah. Sumama ang timpla ng mood ni Shawn sa sinabing iyon ni Harah.

"Hindi mo dapat ako kinuk'westiyon, Harah. Hindi mo pa ba tatanggapin ang Offer ko? Masiyado ng maganda ang bagay na iyon para lang tanggihan mo." may diin na saad ni Shawn. Naiinis na siya sa pagiging usisera ng babae.

"Anong akala mo sa'kin? Basta basta nalang? Shawn, hindi porket may nangyari sa'tin ay pahihintulutan na kita. Hindi ako bagay na anumang oras mong angkinin ay mapapasayo. May sarili akong buhay at hindi ka kasama sa buhay na iyon." galit na sambit ni Harah. Padaskol siyang tumayo sa pagkakaupo at naglakad na paalis. Mabilis naman siyang hinabol ni Shawn at hinawakan ng mahigpit sa Braso.

"Sino ka para talikuran ako habang kinakausap kita?! Ang ayoko pa naman sa lahat ay iyong kagaya mong sinusukat ang pasensiya ko. Harah, hindi mo ako kilala. Huwag mong hayaang maging malupit ako sa'yo at makalimutan kong ina ka ng mga anak ko." gigil na sambit ni Shawn kay Harah. Nasaktan si Harah sa pagkakahawak nito at nakaramdam siya ng kakaibang kaba. Kaba na alam niyang hindi dapat maramdaman. Kaya wala sa sarili siyang pumayag sa gustong mangyari ni Shawn.

"Sige, pumapayag na ako sa gusto mo. Pero gusto ko, limang taon lang ang validity ng kasal natin at pagkatapos noon. Hindi na tayo dapat magkita pa. Tanging mga anak nalang natin ang iintindihin natin." Malamig ang boses na tugon ni Harah.

"At ang lakas naman ng loob mong mag demand ng ganiyan. Sa tingin mo ba ay hindi ka mahuhulog sa'kin? Ha?" naiinis na saad ni Shawn.

"Hindi ko alam. Basta kung ipipilit mo ang gusto mo. Tanggapin mo ang kondisyon na gusto ko." pagmamatigas ni Harah kaya pumayag si Shawn.