Chapter 36

Carrying a big suitcase in my hand with a backpack hanging on my back. I come out of the bedroom. Yes, I said before that no matter what he did, I could forgive him, but a simple apology or his efforts cannot heal the wound he has left me.

Hindi ko siya tinapunan ng tingin. Nang makita ako agad siya tumayo mula sa sofa at hinarang ang malaking katawan niya sa aking daanan. Magkasalubong ang kilay tiningala ko siya.

"Love... Love... Wag mo gawin 'to. Hindi ko makakaya. Please."

"Diba sabi ko tapos na tayo? Wag mo ko subukan pigilan Axel!"

There's no love nor pity left for me as of this moment. Pagkamuhi ang tanging namumutawi sa puso ko. Punong-puno na ako sa mga kasinungalingan at mga pangakong palagi na lang niyang pinapako.

No worries, your moon will never leave your side day and night.

Sa tuwing naalala ko iyon parang pinipiga ang puso ko. Nasaan ba siya noong nalaman kung buntis ako? Wala. Nasaan ba siya noong nagkaroon ako ng miscarriage? Andoon kasama si Georgina. Sawang-sawa na