Chapter One: Rebelasyon
Nakauwi na ako. Matapos kong
Makipagkulitan sa lalaking ‘yon ay
Sumakay na ako sa taxi at dumiretso na sa aking suite.
Hindi ako makapaniwala sa confidence ng lalaking ‘yon. Matapos ba naman akong pahiyain sa maraming tao e, nagawa ba namang hingan ako ng number! Gosh, that ashole!
Ang kapal ng mukha! Nakakagigil! Sarap bugbugin! Bwiset!
Alam ko may istura siya, hindi ko
Maipagkakaila ‘yon. Matangkad,
Matangos ang ilong, moreno, kissable lips, at perpektong panga! He’s a good example of perfectionist! Perpektong perpekto na tipong kahit saang angulo, gwapo! At Boses palang talagang bibigay kana!
Kung hindi ngalang gano’n ang first Impression namin ay baka pinagpapantasyahan kona siya. Sa
Gano’ng kagwapo, sigurado ako
Habulin ng mga babae yun, at sa gano’ng features ng mukha hindi rin malabong maging isang fuck boy yun. Syempre, ginagamit niya ang kagwapuhan niya para matyansingan yung mga babaeng nagkakandarapa sa kanya. Sus, mga lalaki talaga.
I hate boys.
Binuksan ko ang cabinet at kumuha ng roba ‘tyaka dumiretso sa banyo at naligo.
Matapos akong maligo ay namili ako ng aking isusuot. Pinili ko ang mga damit na siguradong hindi na sisilip ang bola ko, at ng hindi na maka agaw pa ng pansin. Sa una ang napili ko ay isang floral dress na kulay orange pero napansin kong medyo manipis ang tela kaya hinubad ko iyon at naghanap uli ng ibang maiisusuot. Sa huli ang napili ko ay isang vintage dress na kahit minsan ay hindi ko isinuot.
Tumingin ako sa salamin. Napangiwi ako dahil hindi ako komportable sa ganitong dress, gusto ko yung medyo labas ang katawan para mas agaw pansin. Ang vintage dress na ito ay natatakpan ang buong katawan ko. Mula leeg dahil sa turtle neck nito, braso dahil sa long sleeves nito at hita dahil sa mahaba nitong tela.
Napanguso ako at wala ng nagawa. Mas maganda na yu’ng ganito kaysa bastusin pa ako.
Naglagay ako ng light make up para mas bumagay pa ang dress sa akin.
Tinignan ko ang oras ng matapos at napagdesisyunan na pumunta sa isang boutique.
Sumakay ako sa taxi at sinabi kung saang boutique ko gustong pumunta.
Sa totoo lang, hindi ako mahilig bumili ng mga damit ngunit kailangan kong bumili ng marami dahil halos lahat ng mga damit ko ay kita ang ibang bahagi ng katawan ko.
Sanay na akong magsuot ng mga damit na may kaunting pasilip sa katawan. Ewan koba, pero feeling ko kasi kapag naka suot ako ng ganoon pinagtitinginan ako ng mga tao at yung tipong laway na laway sila. Pero nag-iba ang perception ko matapos ang nangyaring iyon, feeling ko hindi kona kayang mag suot pa ng mga gano’ng damit sa takot kong baka ra-pin ako. Ngayon pang nasa pilipinas ako.
Pangalawang beses ko palang dito sa pilipinas. Ipinanganak ako sa South Korea at ang nationality ko ay half, korean at half filipino. Tumira ako rito sa pilipinas ng more than 7 years. After kong mag grade 2 sa korea ay inilipat na ako sa pilipinas hanggang sa mag grade 9 ako then, after no’n lumipat kami sa States at doon na nanirahan.
My father died because of lung cancer, ang nanay ko naman na isang pilipina ay nag asawang muli. Nag divorced sila nung lumipat kami ng States, nalaman kasi ng tatay ko na may ibang lalaki ang nanay ko.
Lumaki ako sa States ng independent, after mag college sumali ako sa mga beauty contest hanggang sa mapunta kay Ms Q, at naging P.A ni Stella.
Nagkakilala naman kami ni Stella sa isang bar, nakita ko kasi siyang nagpapakalasing. Yun naman pala niloko ng jowa kaya nagkanda ugaga. Pagkatapos ng meet nayon ay naging mas close pa kami sa isa’t-isa hanggang sa ipasok niya ako kay Ms Q at ngayon ito na ako.
Unang naging trabaho ko kay Ms Q ay isang freelance model pero kalaunan ay pinili ko nalang maging PA ni Stella dahil sa mga masasamang salitang naririnig ko sa bawat hakbang ko sa intablado.
Hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isipan ni Stella kung bakit hindi niya pa napapatawad si Emman, yung nangloko sa kanya. Sa pinagdaanan niya kasi, sa tingin ko hindi lang basta pangloloko ang dahilan ng paghihiwalay nila eh, alam ko may something. Pero hindi na ako masyado nangi-elam, dahil personal na bagay na iyon kahit kaibigan kopa siya.
Namili ako ng mga dress. Ang mga napili ko ay puro long sleeve dress at turtle neck. Pumiwesto ako sa fitting room at nagsukat ng isa. Habang inaalis ko ang kasalukuyan kong dress ay nakarinig ako ng wirdong tunog mula sa katabing fitting room.
“Hmmm, ah!”
Napakunot ang noo ko ngunit binalewala ko iyon. Siguro nahihirapan lang magsuot ng kung ano man ang isinusuot ng tao sa fitting room na iyon.
Ipinagpatuloy ko ang paghuhubad at isinukat ang isang dress na kulay red. Maganda siya at bagay na bagay sa akin. Aalisin kona sana ang dress ng makarinig uli ako ng tunog mula sa fitting room na naman na iyon.
Sa curiosity ko ay dahan-dahan akong pumunta sa pader at itinapat ang tenga ko roon.
“Oh, gosh… ah, ang sarap! Ah!”
Sinabay pa iyon ng makapanindig balahibong ungol ng lalaki.
Nanlaki ang mata ko at para akong nabuhusan ng malamig na tubig.
Im very sure hindi nagsusukat ng damit ang mga iyon. May kababalaghan silang ginagawa! At dito pa talaga sa fitting room ng isang boutique! My gosh, I can’t believe it!
Lumabas ako sa fitting room at tumingin sa buong store. Doon ko napagtantong halos walang tao. Napakunot ako ng noo.
Tumingin ako sa fitting room na pinaggalingan ng ingay. Tumayo ako sa harap no’n at dahan-dahang iginilid ang kurtina.
Nanlaki ang mata ko nang makita ang kanilang posisyon. Nakayuko ang babae habang ang lalaki naman ay nakatayo at nakatingalang lumalabas-pasok. Pareho silang walang saplot sa katawan kaya napatakip ako sa aking bibig at hindi na alam kung ano ang gagawin.
Napansin ako ng babae at nanlaki ang mata nito kaya sumigaw siya at humiwalay sa lalaki.
“Oh, my god!” napatakip siya sa kanyang bibig.
Nagtatakang napaharap naman ang lalaki sa gawi ko at mas lalo akong nagulat nang makita ang mukha nito.
“Ikaw?” Duro ko sa kanya at nablangko ang utak ko dahil sa matinding rebelasyon.
Ngumisi siya at humalukipkip. “Hi miss,” itinaas baba pa nito ang kilay niya na para bang tuwang-tuwa pa siya na nakita ko silang dalawa sa ganoong posisyon.
Ibang klase rin ang lalaking ito, nagawa niya pang ngumisi!
Nakaagaw sa pinsin ko ang matindig na katawan nito, makisig at punong-puno ng muscle at hindi rin nakaligtas sa paningin ko ang nagpapansin na alaga nito.
Nanlaki ang mata ko nang makita kung gaano ito kalaki at ng mapansin niya na tinitignan ko iyon ay mas lalo siyang ngumisi. Labag sa loob ko namang nag iwas ng tingin.
“Anong ginagawa mo rito miss?” nakangising nakahalukipkip niyang tanong.
Nangapa ako ng sagot. Napatingin ako sa babaeng sumiksik sa gilid at tinakpan ang buong katawan.
Wow, siya pa ang nahiya samantalang parehas lang naman kaming meron ng tinatakpan niya.
Nanliit ang mata ko at kumalap ng maisasagot sa kanyang tanong.
Humalukipkip din ako. “At kayo, ano naman ang ginawa niyo rito?” Lakas loob kong tanong.
Suminghap si Steff at umabante sa akin. Napaatras ako.
Nakakaloko siyang ngumisi at yumuko. Kinabahan agad ako dahil baka ano ang gawin niya sakin. Napapikit ako sa takot at nakiramdam sa mga susunod na mangyayari.
Nang wala akong naramdaman kahit haplos sa aking katawan ay iminulat ko ang aking mga mata. Nakita kong naka yuko na sa sahig si Steff at hinahawakan ang boxer na natapakan ko pala! Gosh!
Uminit ang pisngi ko at pilit na winala ang ginawa ko kanina.
Kinuha niya iyon at Isinuot ng patalikod sakin. Humarap siya ng sa wakas ay naitago na ang kanyang alas. “Obvious paba miss? Ano sa tingin mo ang ginawa namin, huh?” nakangisi nitong sabi.
Wala akong naisagot bagkus napalunok nalang ako.
Lumapit siya sakin at dahil sa kabang nadarama ay hindi ko nagawang umatras. Inilagay niya ang dalawa niyang braso sa magkabilang gilid ng semento kung nasaan ang magkabilang dulo ng kurtina.
Matangkad siya kaya yumuko pa siya para lang pantayan ang height ko.
“Alam mo miss, hindi ako ang gumagawa ng kahihiyan sayo, hindi ko sinasadya na sumisilip ang dibdib mo kaya napansin ko, at mas lalong hindi ko rin sinasadya na pumunta ka rito para panuorin ang palabas namin.” Ngisi niya at suwabeng inilabas mula sa bibig niya ang mga salitang iyon.
Napataas ako ng kikay. “Alam mo rin, hindi ko sinadya na ipasilip sayo ang dibdib ko, malay ko bang gumawa ka ng paraan para masilip ako. Kung talagang hindi mo ginusto ang view ko, bakit ka nakipagpalit ng upuan sa kasama mo?” Nanghahamon na sambit ko.
Ngumisi siya at umiling-iling. “Ibang klase ka,” mahina iyon ngunit rinig na rinig ko.
Tumayo siya ng diretso at binigyan niya ako ng nanghahamong titig. “Sino kaya ang nag e-enjoy sa ating dalawa sa nakikita niya ngayon?”
Gosh, bakit kasi nag stay pa ako rito.
Nag-iwas ako ng tingin. “Well, do what you want. Ituloy niyo kung ano man ang naudlot na pangyayari. Aalis na ako, at para sabihin ko sayo ‘mister’, hindi ako nag enjoy sa katawan mo at… ‘wag mong ipagmalaki ang alaga mo dahil hindi naman kalakihan!” Sinabi ko iyon ng may kompiyansa sa sarili kahit ako mismo ay hindi sumasang ayon sa sinabi ko.
Chapter Two: Good and HandsomeMy god that asshole! I can’t believed it!Ako na nga ang nakahuli ako pa ang napahiya! Nakakainis!Sa sobrang gwapo, sumobra rin ata ang kompiyansa sa sarili ng lalaking yun! Sa sobrang dami niyang puring natatanggap ay lumalaki na ang ulo niya! At ang boba-boba naman ng babae dahil nagpagamit siya! Naku, I hate boys talaga lalong-lalo na ang lalaking ‘yon! He’s driving me crazy!Hindi kona ipinagpatuloy pang isukat ang mga natitirang pinamili kong dress sa fitting room na iyon. Binayaran ko nalang agad at umuwi na sa suite ko dahil hindi kona makakayapang magkita kaming muli at makipagsabwatan sa lalaking iyon!Nang maghapon ay tumawag si Ms Q, ipinaalala niya sa akin na mayrong photo shoot si Stella bukas. Isinulat ko iyon sa notepad ko at nagpaalam ng maayos kay Ms Q.Kinabukasan ay maaga akong naghanda para
Chapter Three: Simula His brows up. “Bakit? May dumi ba ako sa mukha?” Aniya ipinakita sakin ang magkabila niyang pisngi. “W-Wala naman.” Kinakabahang usal ko at nag-iwas ng tingin. Dahan-dahan siyang tumango na para bang meron siyang nararamdaman pero hindi siya nagpahalata. Mas lalo naman akong kinabahan dahil do’n. “Pagkatapos natin dito, ihahatid na kita,” aniya. “Okay,” yun lang ang sinabi ko at hindi na nasundan pa hanggang sa matapos kaming kumain. Sinunod naman niya ang sinabi niya. Tahimik kaming bumiyahe hanggang sa makarating kami sa building kung saan niya ako sinundo kanina. Ipinagbuksan niya ako ng pinto at inilalayan pababa sa kanyang Lamborghini. “Salamat,” “Dito ba ang condo mo?” aniya, tumingala at tinignan ang buong building. Nangapa ako ng sagot. Nung wala siyang nakuhang sagot mula sa’kin ay kunot noo siyang tumingin sa’kin. “Oo,” ngumiti ako. Hindi nagpahalatang nag d
Chapter Four: Hate “Asan na kaya yung mga ‘yon? Kahapon pa sila wala, hanggang ngayon wala parin sila!” Kabado nang sabi ni Ms Q kinaumagahan. Mag-iisang araw na kasing wala sina Stella at Emman, si Ms Q naman ay hindi na mapakali dahil baka kung ano na raw ang nangyari sa dalawa. “Ms Q kumalma ka lang darating rin ‘yong mga ‘yon.” Pampakalmang hagod naman ni Jelcie sa likod ng halos atakihin na sa pusong si Ms Q. “Diyos'ko, hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung may mangyari mang masama sa kanila! Sana pala hindi ko nalang sila pinag-isa!” dagdag pa ni Ms Q. Humakbang ako papalapit sa kanya. “Ms Q, alam kong ginawa mo iyon para sa ikaaayos nila, wala ka pong kasalanan at kung pwe-pwede lang po ay iwas-iwasan niyo ang pag-iisip ng hindi maganda dahil makakasama iyon sa kalusugan niyo,” concern kong sabi para mapatahan ang hindi na mapakaling si Ms Q. “Oo nga Ms Q, mas magandang magpahinga ka nalang muna at kung sakaling dumating na sila
Chapter Five: Crazy Buwan ang lumipas at puro kaliwa’t kanan ang mga interviews ni Stella. Naging sobrang busy rin ako sa pag aayos ng mga kailangan niya. At ng sa wakas ay naging libre si Stella, ay pinaunlakan kami ni Ms Q na magbakasyon. Napili naman ni Stella na magbakasyos sa kanilang probinsya. Libre ako ngayon kaya ng makita kong paubos na ang stock ng mga make-up ko ay magpasya akong lumabas at bumili. Sa isang sikat na brand ako pumunta para mamili. Namili ako ng napakaraming make-up at sandamakmak na lipsticks sa isang sikat na brand. Pumila ako sa counter pagkatapos. “₱15,499 po lahat ma’am,” nakangiting saad ng cashier. Tumango ako at nag kalkal sa aking sling bag. Kumunot ang noo ko ng mapagtantong wala rito ang pitaka ko. “Saglit lang miss ah,” pasensiya ko kay ate at sinubukang ulit kalkalin ang buong bag. Mula sa malaking bulsa hanggang sa pinakamaliit na bulsa. Nanlumo ako ng walang nakitang pitaka. Malas naman, ano na
Chapter Six: Jealous Ganoon nga ang ginawa niya, umalis kami roon at namili ng mga appliances para sa bagong condo unit ko. Hindi ko alam kung paano ko siya pasasalamatan dahil sa sobrang dami nito. Nag-aayos na kami ng gamit ngayon, marami kami, kasama ang mga iilang staff ng building. Pinasok nila ang mga package at idinala sa unit ko. Napatingin ako kay Steff na ang u-unbox ng aircon. Mukha siyang busy at seryoso sa ginagawa. Aaminin ko, mas gwapo siya sa kanyang aura lalo pa’t nakikita ko ang mas maamo nitong mukha sa pagkukumpuni ng bagay. Tumikhin ako. Napatingin siya sa gawi ko. “Uh, thank you ah,” wala sa sarili kong sambit. Ngumiti siya at nakita ko ang kasiyahan sa kanyang mga mata. “No problem.” Aniya at itinuloy ang ginagawa. Kinabukasan ay maaga akong nagising dahil sa pang umagang sikat ng araw. Napatingin ako roon. Dito ako natulog sa unit na ibinigay ni Steff. Gabi na kami natapos sa pag-aayos, ng matapos kami ay agad n
Chapter Seven: Ungol “So, tell me. Your jealous,” kulit niya. Wala siyang makuhang sagot sa’kin kundi ‘hindi’ hindi rin naman ako nagsasawang itanggi iyon, at wala rin naman akong balak aminin iyon. Pinaandar niya ang Range Rover at iniwan ang kawawang babae na naghihintay ng masasakyan sa labas. Tinanaw ko siya sa side mirror. Niyakap ang sarili, nilalamig. “Buti nga sayo.” Bulong ko. Hindi na ako kinulit ni Steff dahil siguro nagsawa narin sa pa ulit-ulit kong sagot. Tahimik kami buong biyahe. Huminto ang kotse niya sa tapat ng building kung nasaan ang condo ko. Binuksan ko ang pinto ngunit naka lock parin iyon. Napatingin ako sa kanya. Seryoso niya naman akong tinitigan pabalik. “I know your jealous,” nag taas siya ng kilay. “Hindi ako nagseselos.” Sabi ko. “Buksan mo na at ng maka uwi na ako.” Umiling siya. “Uh-uh. Hindi ko ‘yan bubuksan hangga’t hindi ka umaamin sa akin.” Napataas ang kilay ko. “Edi
Chapter Eight: Towel Kumain kami ng tahimik sa kitchen. Masarap ang luto niya, hindi nga lang ako pamilyar doon. “Uh, sorry pala kanina. Hindi ko gustong maalala mo-“ “It’s okay Cass,” he said. Tapos na kaming kumain. Nakaupo ako ngayon sa high chair at pinapanood siyang magligpit ng mga pinagkainan namin. Tumayo ako at inagaw ang mga pinggan sa kaniya. “Ako na, magpahinga ka muna, kanina kapa galaw ng galaw.” Agaw ko sa mga pinggan. Ibinaba ko iyon sa sink at pinunsan ang mga kalat sa lamesa. “You sure?” Nagugulat namang aniya. Tumango ako. “Ako ang babae rito. Ako dapat ang gumagawa ng mga ito.” Ngumiti ako. Isinuot ko ang apron at sinimulan ng maghugas ng pinggan. “I’ve always love your smile,” hindi ko inaasahan na yayakapin niya ako patalikod. “Ano ba Steff, bitawan mo ako.” Ibinaba na naman niya ang baba sa aking balikat. He always doing that, he knows how to provoke me. Iyon na ata ang kah
Chapter Nine: Prank Agad kong naimulat ang mga mata ko nang makarinig nang tunog ng kursara at pinggan. Tinignan ko si Steff na maingat na inaayos ang mga pagkain sa side table. "Good Morning," he greeted when he feel my eyes on him. "Ano yan?" Mataray kong pinasadahan ng tingin ang itlog, bacon, at yogurt sa side table. "Breakfast," he raised a brow. Kumunot ang noo ko. "Bakit mo ginagawa 'to?" He smiled and shook he's head. "Nothing. Kailangan pa bang lagyan lahat ng meaning? It's what we called service." He smirked. I rolled my eyes on him. "Service-servive ka pang nalalaman..." Bulong ko. "Okay, thanks then," "Always," he smiled and walk away. Hinintay ko pa siyang makalabas ng kwarto bago ko tikman ang mga luto niya. He's good. Halos lahat nalang nasa kanya na. Gwapo, mayama
Chapter Twenty-six: Never"Hoy Cassandra!" Kalabit sa akin ni Stella matapos umalis ni Steff. "Ano 'yon ha? Bakit kayo magkasama ni Steff?" Sunod-sunod na tanong niya."Coincidence lang. Wala 'yon." Sabi ko at pumasok sa booth para tignan si Steffan habang si Stella naman ay kataka-taka parin akong sinundan."Anong coincidence?" Kunot-noong sumunod sa akin si Stella papasok sa booth. "May pa thanks thanks ka pang nalalaman ah, sobra ka namang nanlamig kanina." Ngisi niya.May sasabihin pa sana si Stella kaso ay hindi na niya naituloy dahil nakita na ako ni Steffan."Mommy! Where did you go?" Lapit sa akin ng anak ko."Nilandi ang tatay mo," rinig kong bulong ni Stella sa tabi ko. Agad ko siyang siniko at todo naman ang tawa niya."There." Turo ko sa malayo. "Nag-grocery. Anyway, did you enjoy shopping?" I asked him and he nodded."Sus nag-grocery raw. Lumandi kamo..." bulong na naman ni Stella sa gilid ko. Sinamaan ko nalang siya ng tingin at pinabayaan na.Matapos no'n ay umuwi na ka
Chapter Twenty-five: Mastermind"Mommy look at this!" Tumatakbo papalapit sa akin si Steffan at sa likod naman niya ay si Emman na hawak ang mga gamit niya sa school. Niyakap ko siya at taas noo naman niyang ipinakita ang perfect score niya sa exam. Nanlambot ang puso ko at naging masaya para sa anak, "wow Steffan, pinapaiyak mo naman si mommy eh..." sabi ko. Niyakap ko siya ulit dahil hindi ko lubos akalain na sobra-sobra na ang naibibigay niya sa akin."Oh Steffan, losyang na ang mommy mo gusto mo pa rin ba siya?" natatawang biro ni Stella sa gilid namin dahil sa pangingilid ng luha ko.Kumalas si Steffan at tumingin sa tita niya, "of course tita. She's my mommy and I love her so much," sagot naman ng anak ko.Napangisi tuloy ako at inismiran si Stella. Akala mo ah.Mas lalong tumawa si Stella sa naging reaksyon ko. Lumapit naman sa kanya si Emman at pinulupot ang braso sa baywang niya.Ngumuwi ako sa harap nila. "Oy may bata. Tuturuan niyo pa ang anak ko mga hayop kayo."Tumawa si
Chapter Twenty-four: FiancèePaulit-ulit kong hinahaplos ang malambot na buhok si Steffan habang natutulog. Hindi ako makatulog dahil sa mga naiiisip. Humalik ako sa noo niya at ngumiti."'Yung papa mo anak. Sinasaktan ako," parang batang sumbong ko sa kanya. "Tama ba ang mga desisyon ko noon? Tama bang inilayo kita sa kanya? Paano kung hindi ko iyon ginawa? Masaya na kaya tayong tatlo ngayon?"Puro pagsisisi at sakit ang nararamdaman ko matapos mangyari ang lahat. Kung sana lang ay maaari kong maibalik ang nakaraan at kalimutan ang mga nasayang. Sana ay maaari ko pang ibalik ang gabing iyon. Ang gabi kung kailan kami naging masaya. At ang gabi kung kailan ako nadurog nang sobra.Ilang linggo ang lumipas at ganoon pa rin ang nangyayari. Sa trabaho ay seryoso ako at ganoon rin si Steff sa akin ngunit sa pag-uwi ay hindi siya pumapalyang ihatid ako kahit pa hindi ko gusto. Maayos rin ang naging trabaho ko at naging successful ang report ko kanina kaya nag-celebrate ang buong financial
Chapter Twenty-three: KeyPaulit-ulit kong binasa ang huling text niya at prinoseso pa ng utak ko kung ano iyon. Gusto niya akong pakasalan? He's joking right? Kahit pa affected sa nabasang text ay nagpatuloy ako sa paglalakad papuntang parking. Pinipilit kong alisin sa isip ko iyon ngunit nang makita ko na siya na nakasandal sa isang BMW ay bigla ko ulit naalala kasama ang pagbilis ng tibok ng puso ko.Gumalaw siya nang masulyapan ako at hindi pa man ako nakakalapit ay pinagbuksan na niya agad ako ng pinto. "Salamat," sabi ko at sumakay na agad sa front seat. Siya naman ay umikot na sa driver seat."Saan ka ba maghahanap ng apartment?" tanong niya nang tuluyan nang umandar ang BMW niya."Uh... sa malapit lang. 'Yung walking distance lang sana...""Emman told me that you are living with them. Bakit ka pa maghahanap ng apartment? Malapit lang naman ang mansion nila dito ahh.""Gusto ko sanang maging independent. Ayokong palaging umasa sa kanila lalo pa't ngayong may trabaho na ako."
Chapter Twenty-Two: Sir "Thank you..." sabi ko nang sa wakas ay huminto na ang sasakyan niya sa gate ng mansion nila Stella. Hindi kona hinintay pang pagbuksan niya ako ng pinto dahil pagkahintong-pagkahinto niya ay mabilis kong kinalas ang lock at binuksan ang pintuan. Mabilis rin naman niyang pinaandar ang sasakyan at umalis. Naka hugot ako ng malaking hininga nang sa wakas ay nawala na ang BMW niya sa paningin ko. Hindi ko alam pero tagaktak ang pawis ko kahit pa man air-conditioned ang BMW niya. Siguro dahil narin sa presensiya niya at sa pag-uusap namin. Pagkapasok ay agad na tumakbo si Steffan sa akin para yumakap at magiliw ko naman siyang niyakap pabalik. "How's your day Mommy?" naka ngiting tanong niya. Napa ngiti naman ako sa tanong niyang iyon. He was just like his father. He aslo asked me with that question. "It was fine Steff. How about you?" Lumapad ang ngiti niya at agad tumakbo kay Stella. May kinuha siyang supot doon at tumakbo ulit papalapit sa akin. "Mom, lo
Chapter Twenty-one: StoplightCome back? Sino ‘yun? Bakit niya alam ang numero ko?Ilang sandali akong napaisip hindi dahil sa tawag kung hindi dahil sa nag text gamit ang hindi ko kilalang numero. Napaisip ako kung sino-sino ang mga taong nakagawa sa akin ng masama at kung sino-sino ang may mga posibilidad na taong mag se-send no’n sa akin.May isa akong taong naiisip ngunit hindi naman siguro siya iyon. Bakit niya gagawin iyon? Mula nga noong nagkita kami ay nag aapoy ang mata niya at tila galit pa sa akin. Malabo nga. Malabong si Steff iyon. Huwag mo nalang pansinin Cass, baka na wrong send lang iyon. Tama! Wrong send lang ang message na iyon. Wala lang kaya huwag mo ng isipin pa.Sa kabilang dako naman ay naghalo-halo ang emosyon ko. Saya, gulat, at pagkalito mula sa anunsyo na nakuha ko. Hindi ba ayaw nila sa akin? Ang Senign Enterprises lang ang kaisa-isang tumanggap sa akin so far sa lahat ng in-applyan ko pero nabigo rin ako sa huli. A
Chapter Twenty: Number ANO?! Siya ang may ari ng kompanya? Naghahabol ako ng hininga nang makaalis roon. Hindi ako makapaniwala. Si Steff? Sa pagkaraming kompanya pa naman na pwedeng pag applyan ay 'yung kompanya pa talaga niya? At siya ang nag utos? Tanggap na ako ah. Bakit niya binago? Halo-halo ang emosyon ko nang umuwi ako sa mansion nila Stella. Alalang napagawi sa akin si Stella nang makita ako. "Anong nangyari? Nakahanap kaba?" Alalang sambit ni Stella. Napapailing naman ako at napahawak nalang sa sentido dahil sa mga nangyari ngayon. I can't believe it. Siya ang may ari ng kompanya. He really changed a lot. He was rich before but became more reacher than now. Hindi ko lubos akalain na siya pa pala ang may ari ng kompanyang pagtratrabahuan ko sana. Should I be thankful or what? I maybe thinking of that in to the positive side. Siguro nga hindi ako para roon at ginawa lang ng HR o ni Steff ang mabusising pagpipili sa mga applikante at alam ko rin namang may mas magaling
Chapter Nineteen: LeaveMaaga akong tumahak para maghanap ng trabaho. Humalik muna ako sa noo ni Steffan bago siya iniwan.Madilim palang pero mas pinili ko ng mas maagang tumahak kaysa umaraw na. Mas magandang mas maaga para mas marami akong mapuntahan.Una kong pinuntahan ay ang isang convenience store pero nabigo lang ako. Pangalawa ay sa isang supermarket pero nabigo lang din ako. Tanghali na at tagaktak na rin ang pawis ko habang naglalakad sa kahabaan ng kalsada. Pinunasan ko muna ang pawis ko at tumingin ako ng mapagkakainan.Habang nag o-order ay biglang tumunog ang cellphone ko. Akala ko tinawagan na ako ng isang kompanyang inaplayan ko pero nung nakita kong si Daryl 'yon ay sinagot ko nalang."Cass," tawag niya."Napatawag ka?""Kumusta?""Ayos lang. Medyo nahihirapan lang maghanap ng trabaho." Pag aamin ko."You know what? May kakilala akong company na naghi-hire ng financial assistant. You should try there. Kilala ko ang HR."Lumiwanag ang mukha ko nang marinig iyon. Bigla
Chapter Eighteen: Carbon Copy"Manang padala na rin ito," turo ko sa isang maleta.Gabi na at gabi lang ang na i-book kong flight namin kaya naman hindi na nagising si Steffan at kinarga ko nalang.Habang karga-karga si Steffan ay na kay manang naman ang mga maleta namin kasama na rin ang kanya. Magkasama kami sa flight papuntang Manila pero siya ay lilipad ulit ng isa pa papunta naman sa Cebu. Sinabi ko sa kanya na huwag na niya kaming samahan sa Manila at dimiretso nalang sa Cebu pero ayaw niya. Gusto niya daw sulitin ang iilang sandali kasama si Steffan. Hindi ko rin siya masisisi dahil siya ang nag alaga sa anak ko ng mga ilang taon.Matapos naming mag ayos at maghanda ay dumiretso na kami sa airport. Tinawagan ko si Stella pagkatapos para ipaalam sa kanya ang arrival namin. Sinabi ko rin sa kanya na roon muna kami tutuloy dahil wala pa akong nahahanap na apartment. Ayaw ko rin namang tumul