Chapter 29: Unexpected.

Chapter 29: Unexpected.

It’s definitely my first hell day of work. Super excited ako at first time ko talaga sa isang biggest TV network, isa pa makakakita na ako nga artista ano. Pasimple ko pala silang pi-picturan kung makakita naman ako ngayong araw tapos sesend ko kay Bakla ewan ko lang kung hindi yun mainggit. Medyo bright ako sa part na yun. Ito na ang bago kong goal ang inggitin si Beksu, tutal hindi naman yun nakakakita ng artista kasi sa probinsya lang siya.

“Ma, alis na ako.” Sigaw ko habang nag lilipstick sa sala. 

“Oo sige, ingat ka. Tumawag ka kapag naliligaw ka na ha.” Napairap ako sa sinabi ni Mama anong maliligaw? Hindi naman ako tanga ano.

“Bye na, Ma.” Imbes na sumagot pa ay nagpaalam na lang ako. 

Mabilis lang ako nakakita ng taxi at sinabi ko na sa Manong driver kung saan talaga ako baba. Ni-wallpaper ko pa nga ang address ng company na pinapasukan ko. Isa pa para hindi na ako maghahanap pa sa photos ko ei baka matabunan na maiging i-wallpaper na lang, tutal hindi pa naman ako pamilyar sa lugar kaya maiging nakahanda lagi ang GPS ko o kaya ay mga screenshots ng place para pwede ipakita sa taxi driver.

Tsaka isa ito sa way ko para mas matuto akong mag-isa lalo na at nagpaplano nga akong tumira mag-isa. Siyempre hindi ko muna sasabihin kay Mama pag may ipon na ako tsaka pa.

Naka earphones ako habang nasa biyahe, hindi pa masyadong traffic ngayon kasi maaga pa naman. 

Sinasaulo ko din lahat ng mga nadadaanan namin, kahit yung mga naglalakihang billboard at mga building pina familiarize ko para ng sa gayon ay matuto na ako dito sa Manila. 

Dahil first day nga ng Lola niyo kabado pa ako, hindi ko alam kung anong dadatnan ko doon. Sasabak na ba ako sa paggawa ng script o more on sa production? Hindi ko alam kung anong dadatingan ko. 

Bumibilis talaga ang heart ko sa kaba. Paano kung isabak agad ako sa drama kasi maganda naman ako, opo self proclaimed po ako. Imposible naman yun ano. 

Nanonood pa ako sa youtube ng mga behind the scene ng biggest and famous movies. Ito nga oh, nagpiplay ngayon yung behind the scene na movie ni Rage Suarez hindi ko masyadong maintindihan dahil na rin sa kung ano-anong pumapasok sa utak. Basta ang alam ko lang ngayon ay gwapo siya habang nagsasalita yun lang.

“Tagahanga ka rin ba niya?” Tanong ni Manong Driver habang nanonood ako. Tinanggal ko ang isang earphone sa tainga ko at pinagtuunan siya ng pansin.

“Nako, hindi po pinapanood ko lang po kung ano ang meron sa paggawa ng film at serye.” Sagot ko sa kanya. Hindi ko pa binabalik ang earphone sa isa kong tainga dahil baka may follow-up question si Kuyang driver.

“Ganun ba, halos lahat kasi ng sumakay dito na naging pasahero ko ei taga hanga niya.” As if naman Manong tinanong ko chaross. Hindi na lang ako nagsalita pa at hinayaan niya na rin naman ako sa pinapanood ko.

Patuloy pa rin kaba ko hanggang sa makarating kami sa kumpanya.

Agad ko ng pinuntahan ang isang production team dahil dun daw muna ako. Yun ang natanggap kong email kay Mrs. Cruz kagabi. 

“Anong pangalan mo?” Tanong uli ni Ate na nasa information.

Kailangan ba paulit-ulit ang tanong niya?

“Lexia Alicia Carmona, po.” Sagot ko sa kanya. 

“Sumunod ka sa akin.” Utos niya, no choice naman ang vakla kaya sumunod na lang akes.

Nilakad namin ang isang mahabang hall way. Nakikita ko rin ang mga staff na abala at palakad lakad. Marami din silang mga bitbit na damit at halatang nagmamadali. Muntik pa nga akong mabangga ni Ate na may dalang props. Kada wall ay may mga pictures ng kilalang artista. 

“Saglit jan ka muna kailangan ko lang sagutin ang tawag. Huwag kang aalis jan.” Sabi niya at iniwan na ako. Nasa labas ako ng isang studio ng noontime show, paano ko nalaman malamang nakapaskil ang poster ng show. “Day by Day” ang title hosted by Jen. Pero mukhang everyday sila iba-iba ang guest. Biglang nagflashback sa akin ang probinsya eto kasi ang pinapanood namin ni vakla tuwing tanghali hanggang sa makatulog ako sa salas ng bahay ni Lola.

Tumingin ako sa bintana nila at halatang busy sila para sa gaganaping show mamaya, since everyday naman talaga siya.

Biglang bumukas ang pinto at lumabas ang isang lalaki. Pero sa amoy ko hindi siya lalaki.

“Ano? Tatayo lang? Huh? Kita mo naman o ang daming ginagawa ano nakatengga lang? Susweldo lang ganon?” Sigaw niya sa akin. Lumingon ako sa likuran ko at wala namang tao sa likod. 

“Gaga ikaw ang sinasabihan ko.” Sigaw niya ulit. Sa sobrang gulat ko hindi ako nakareact.

“Ano po?” Tanong ko, dahil hindi ko talaga alam ang gagawin. Gagi kasi pinapaintay lang naman ako dito dahil sinagot ni Ateng information ang tawag sa kanya.

“Naririnig mo ba ako o hindi?” Sigaw niya ulit hindi ko talaga siya gets. Gusto ko ng umiyak dahil mukhang napapahiya na ako rito. Halata ko rin na pinagtitinginan na kami  mula sa loob.

“Jusko, bobita talaga. Oh, eto gumawa ka ng script anjan ang theme for today at mga lineup ng games and segment just make sure na maayos mo yan in just two hours. Bilis pasok.” Sana okay lang ang lalamunan niya kakasigaw s aakin. Dahil baka mamaya naputulan na pala siya ng ugat hindi niya pa alam.

Pagpasok ko sa studio ay kitang kita ko na agad ang mga naglalakihang camera at ilang dancers na nag rehearse.

Napunta ako sa back stage at doon ko nakita ang ilang writers na abala sa pagsulat. Pinagkasya ko na lang ang sarili ko sa isang maliit na table at upuan. Doon ko ginawa ang sinabi nung baklang yun.

Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsimula.

Inisa-isa ko pa ang mga segments para hindi ako malito kung ano nga ba talaga ang lineup. Nagsimula na ako at wala na akong pakialam sa kung sino man ang makakita sa akin. Ang iingay din kasi ng ibang staff at sobrang busy talaga dito.

Naririnig ko din na dumating na daw ang host. Kaya nagmamadali na si baklang nag-utos sa akin kanina.

Pakiramdam ko nga hindi na ako humihinga dahil may oras akong hinahabol.

“Mali, mali hindi maganda palitan ko.” Bulong ko sa sarili ko habang pinapatungan ng white ink o correction fluid na touch and go. Hinihipan ko pa yun. 

“Tapos ka na?” Bigla na naman siyang sumigaw.

“Sorry, po patapos na po.” Sabi ko sa kanya. Inirapan niya lang ako habang nagkakape pa siya. Parang walang pakialam ang ibang tao dito at talagang hindi man lang ako pinapansin o sinisita yung paninigaw nitong staff na ito. Ganun ba talaga dito walang humanity?

Sobra sila a report ko kaya sila sa DOLE para mapa shutdown network nila. Siyempre hindi ko rin yun gagawin ano. Mawawalan din ako ng trabaho lalo na at balak ko pa naman na bumukod at mamuhay mag-isa.

Ni-finalize ko na ang ginagawa ko at tumayo na ako para ibigay sa kanya ang script na pinapagawa niya.

Ini-imagine ko pa nga na ihampas sa kanya ang papel sabay walk out pero hindi ko ginawa baka ako ang sampalin niya.

“Ito na po.” Magalang kong sabi sa kanya.

“Tapos na ba?” Tanong niya. Syempre iaabot ko ba kung hindi, utak din.

Binabasa na niya ngayon ang script na  ginaw ako. Nakakunot noo pa siya kaya hindi ko alam kung okay ba o pasado. Bakit kasi ganyan siya? Masyadong mataas tingin sa sarili. Lalo akong kinabahan nang bigla siyang tumayo. Napalunok ako ng ilang beses kahit nakatayo siya ay binabasa niya pa rin ang gawa ko.

“Bago ka ba rito?” Tanong niya at binaba niya pa ang eyeglass niyang soot.

“Opo. Bago lang po.” Sagot ko naman, nilalaro ko pa ang kuko ko.

“Talaga ba?” Tanong niya pa. Mukha ba akong joke sa kanya?

Hindi na lang ako sumagot pa at baka talagang masagot ko na siya ng hindi maganda.

“Magaling ang gawa mo. Hindi tulad ng mga nabasa ko na noon, para sa isang baguhan ha. Mahusay ka.” Sabi niya at rumampa na paalis sa harap ko. Doon pa ako huminga ng malalim shuta siya akala ko naman kung ano na ang sasabihin niya.

Tsaka ko lang naalala na hinihintay nga pala ako ni Ateng Information. Agad akong lumabas ng studio para hanapin si Ate susko first day ko sa work Lexia baka nakakalimutan mong animal ka. Grabe gandang salubong shuta.

Halos takbuhin ko na ang hallway na dinaanan namin kanina para lang mahanap si Ateng.

Binilisan ko ang takbo ng biglang may bumangga sa akin.

“Sorry.” Sabi ng lalaking ang lalim ng boses.

“Hindi ka ba tumitingin sa dinadaanan mo?” Matapang ko siyang hinarap.

“Gosh, Rage, are you okay?” Tanong ng isang babaeng maganda. Hindi nagsalita yung lalaki na nakatingin sa akin ngayon, diretso lang ang titig niya sa akin. Imbes na intindihin ko pa siya ay agad na akong umalis gosh, ang trabaho ko.

Buti na lang at nakita ko na si Ateng Information. 

“Sorry, po talaga may bigla lang pong nangyari. Pasensya na po.” Hingi ako ng hingi ng sorry sa kanya. Baka isipin niya ay tinatakasan ko trabaho na ibibigay niya.

“From now on, sa noontime show ka na naka assign.” Sabi sa akin ni Mrs. Cruz napalingon ako sa kanya na lumabas sa kung saan. 

“Po?” Tanong ko. 

“Lumapit sa akin si Direk Concio kinuha ka niya at sinabing dun ka na lang daw sa noontime show muna.” Balita na siya sa akin. Ibig sabihin nagustuhan nga talaga ni Direk yung ginawa ko. Plus, Direktor pala talaga siya akala ko staff lang.

Sa sobrang tuwa ko hindi agad ako nakareact. Shuta legit?

“Bye, magsimula ka na.” Sabi ni Mrs. Cruz at rinig kong iniwan na nila ako. Tinapik pa ako ni Ateng Information bago sumama kay Mrs. Cruz shuta gusto kong humiyaw.

Humiyaw nga ako pero walang sound. Ewan ko ba baliw na ata talaga ako.

“My gosh. Tawagan ko si Bakla.” Agad ko ng nidial ang phone ko. Para tawagan si bakla.

“Henlooo~~~, balita?” Tanong niya sa linya niya. 

“Babe!” I teased him.

“Gaga ang bantot ha.” Sagot niya sa kin.

“Kumain ka na ba babe?” I try to sound cute para mainis siya.

“Oo kakain ko lang nota want mo baka tigang ka na jan?” Walanghiya talaga hahahha.

“Ikaw naman miss na kita.” I continued make him mad, charout hindi siya nagagalit sa akin kasi nga sister niya ako.

“Hoy, tanghaling tapat ha. At ganitong bangag ako dahil nag nomas kami kagabi kaya umayos ka, masakit ulo ko.” 

“Aww, may sakit ang babe ko? Aww, sana anjan ako para alagaan ka.” I change my voice into a low pitch para naman maloka siya hahhah.

“Hoy, aso ka ba?” Doon na ako tumawa ng malakas. Dinig ko ang tawa niya rin sa kabilang linya.

“Chosera ka. Problema mo?” Tanong niya ng makabawi na siya sa kakatawa.

“Ayun na nga may trabaho na ako at alam mo kung saan ako na-assign?” Tanong ko sa kanya.

“Bakla ka, pag iisipin mo pa ako ei malay ko.” Inis niyang banat sa akin.

“Sa paborito mong noon time show.” Hindi ko alam o kung ako lang parang may naibuga siya.

“Problema mo jan?” Tanong ko sa kanya.

“Yung totoo makikita na kita sa TV?” Sigaw niya agad ko naman nilayo ang phone ko sa tainga ko, dahil feeling ko talaga masisira eardrum ko.

“OA ha, writer ako hindi artista shunga!” Sagot ko sa kanya.

“Pwede din naman kasi alam mo maganda ka talaga ei, lukaret ka lang.” Ay wow papuri ba yan?

“So, pinupuri mo na ako ngayon,wow ha babe level up ba yan?” Pang aasar ko sa kanya.

“Di nga try mo lang.” Nag suggest pa talaga.

“Siya tama na balik na ako sa trabaho, tumawag lang ako para inisin ka.” Binaba ko na ang phone at hindi ko na hinintay pa si Badeng.

Babalik na sana ako sa studio ng noontime show ng may makita akong lalaki. Siya ba yung Rage? Tama ba ako?

Nakatitig lang siya sa akin at walang sinasabi malalim din ang pagkakatitig niya.

“May kailagang ka?--” Before I finished my sentence. He kisses me.

Like shuta may humahalik sa akin ngayon at hindi ako nagpapatinag.

Kinabahan ako ng malala, pero yung kabang alam kong pamilyar at hindi nerbyos. 

I closed my two fists. Dun ako nagkaroon ng lakas ng loob na itulak ang lalaking ‘to. Kahit artista pa siya hindi ako basta-basta ano.

“What are you doing?” Rinig kong may sumigaw na isa pang kauri ni Ian na bakla.

“Direk Teng.” Rage said.

“Rage and who’s this girl?” He looks at me and to this man. 

Gosh, this first day of work is really unexpected.