Share

15

Author: ajixaya
last update Last Updated: 2025-01-22 13:09:09

Habang ang mga tahimik na tunog ng mga estudyante sa loob ng klase ay nagiging kabuntot ng mga pag-uusap, nakaupo si Leandra sa likuran ng silid, tahimik na nakikinig sa lektura ng propesor. Ang paksa ng araw na iyon ay tungkol sa mga teorya ng developmental psychology—isang mahalagang aspeto ng kurso na siyang siyang magiging pundasyon ng kanyang mga susunod na pag-aaral. Pinag-aaralan nila ang mga sikolohikal na pagbabago mula sa pagkabata hanggang sa pagtanda, at paano ito nakakaapekto sa pagbuo ng personalidad.

“Sa bawat yugto ng buhay, nagkakaroon tayo ng mga pagbabago,” wika ng propesor, “na humuhubog sa ating pananaw, ugali, at mga reaksyon sa mga nangyayari sa ating paligid. Ang ating mga relasyon sa iba, lalo na sa ating pamilya at mga kaibigan, ay may malaking papel sa ating pag-unlad.”

Habang nag-iisip, napansin niyang may babaeng sumulyap sa kanya mula sa gilid ng kanyang mata. Hindi na bago ang mga matang iyon na minsan ay nagmamasid o nagmamasid sa mga kasama sa klase. N
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • Rekindling Hope: Lea's Return   16

    Naguguluhan ay halos dalawang beses umiling si Leandra. Mariin ang titig niya sa lalaki na para bang sinisisid kung ano ang nasa utak nito.“What?” Bakas sa boses ni Draven ang inis.Tinapunan nito ng masamang tingin si Leandra ngunit para sa babae ay kakaiba ang tingin nito. Tila ba hinihipnotismo nito ang kaniyang kaluluwa. Sa lalim ng tingin nito ay kada segundo’y pakiramdam niya ay hindi siya makahinga.“Hey, I said get in.” Ang baritonong boses ni Draven ang nakapagbalik sa kaniyang ulirat. Ang kaniyang mga kilay ay mas lalo pang kumunot at mas sumama ang tingin sa kaniya.Napaayos ng tayo si Leandra at napalunok bago muling umiling. “No Sir, we’ve talked about this. Salitan ang pagpunta ko kay Mara dahil may klase rin ako.”Kita ang pagtutol sa mata ni Draven. Tiim bagang itong tumingin sa kaniya at tila ba pinaglalaruan ang dila sa loob ng kaniyang pisngi.“Uuwi ako kay Kara, Sir. Salamat.”Mabilis na tumalikod si Leandra at walang lingunang sumakay sa isang bus. Ang totoo ay

    Last Updated : 2025-01-22
  • Rekindling Hope: Lea's Return   17

    Pagkatapos ng tensyonadong sandali sa ilalim ng ulan, halos hindi na nag-usap sina Draven at Leandra sa biyahe papunta sa apartment ni Mara. Tahimik ang sasakyan, tanging ang tunog ng wiper na naglilinis ng basang windshield ang maririnig. Paminsan-minsan ay pasimple si Leandra na sumusulyap kay Draven. Basa pa rin ang damit nito, at ang patak ng ulan ay tila nagpapatingkad sa matipunong pangangatawan niya. Ang lalim ng tingin nito habang nagmamaneho ay nagdudulot ng kakaibang init sa dibdib ni Leandra na pilit niyang nilalabanan. “We’re here. This is Mara’s apartment. Ginagamit niya pag may pasok. Help your self out.” Nang makarating sila sa apartment, agad na binuksan ni Draven ang pinto at tumungo sa banyo. Si Leandra naman ay naiwan sa sala, nagbabantay habang pinupunasan ang sarili ng maliit na tuwalya na nakuha niya sa bag. “May mga damit akong pwedeng mahiram kay Mara,” bulong niya sa sarili, ngunit ang isip niya’y abala pa rin sa nangyari kanina. Paulit-ulit na bumabalik s

    Last Updated : 2025-01-24
  • Rekindling Hope: Lea's Return   18

    “Why are you dong this?” mahinang tanong ni Leandra, halos bulong, habang pilit na nilalabanan ang sariling kahinaan. Hindi kumurap si Draven. Ang titig niya’y parang binabasa ang kaluluwa ni Leandra, tila gustong sirain ang mga pader na matagal niyang itinayo. Bago pa siya makapagsalita, isang malutong na boses ang sumingit sa tensyon. “Well, isn’t this a cozy little scene?” Sabay silang napalingon sa pinto, kung saan nakatayo si Mara. Suot nito ang isang cream trench coat at mataas na leather heels, na nagbigay-diin sa kanyang kagalang-galang at elegante niyang itsura. Ang kanyang maayos na nakapusod na buhok ay kumikintab pa sa kaunting ulan. Hawak niya ang ilang mamahaling shopping bag sa isang kamay at ang isang payong na basa pa sa kabila. “Mara,” mahinang sabi ni Draven, ang boses niya’y mababa ngunit kontrolado. Tumayo siya nang tuwid, agad na bumalik ang kanyang awtoridad sa eksena. “Maaga kang nakauwi.” “I don’t recall needing permission to return to my own apartment,”

    Last Updated : 2025-01-25
  • Rekindling Hope: Lea's Return   19

    Nagising si Leandra sa malambot na kama, ramdam pa rin ang panghihina sa kanyang katawan. Ang liwanag ng umaga ay malumanay na pumapasok sa kwarto, bumabalot sa paligid ng mapayapang ambiance. Unti-unting bumalik ang kanyang diwa, at doon niya napansin na hindi siya nag-iisa. Sa tabi ng kama, nakaupo si Kara, nakasuot ng isang simpleng white blouse at jeans, may bahagyang kunot sa noo habang nakatingin sa kanya. “Good morning, sleepyhead,” bati ni Kara, may halong pag-aalala sa boses. “Kumusta ang pakiramdam mo?” Napasinghap si Leandra at dahan-dahang bumangon, ngunit agad niyang naramdaman ang bahagyang pagkahilo. Mabilis namang inalalayan siya ni Kara. “Easy lang,” sabi ni Kara, maingat na inayos ang unan sa likod niya. “Hindi mo ako puwedeng biglain ng ganyan. Buti na lang tinawagan ako ni Draven, kung hindi, baka napabalikwas ako sa kama sa sobrang gulat.” Bahagyang kumunot ang noo ni Leandra. “Tumawag siya sa’yo?” Tumango si Kara. “Kaninang madaling-araw. Sinabi niyang nan

    Last Updated : 2025-01-29
  • Rekindling Hope: Lea's Return   01

    “Ang tagal kong hinintay ito.”Isang ngiti ang iginawad ni Leandra sa kaniyang sarili sa harap ng salamin habang pinagmamasdan ang suot niyang damit. Isang puting bestida na regalo sa kaniya ng kaniyang asawang si Reiwon. Hindi mapawi ang ngiti sa kaniyang mukha nang makarinig ito ng katok.“Ma‘am, nariyan na po si Sir Rei!” galak na salubong ng kanilang mayordoma. “Salubungin niyo na po siya sa baba.”Isang tango ang kaniyang iginawad at dahan-dahang binagtas ang marmol na hagdanan. Bawat hakbang ay parang tumatagos sa katahimikan ng malaking mansyon. Mula sa itaas ay tanaw na ni Leandra ang isang katulong na naghihintay sa kaniya sa ibaba. Tila gumuhit ang sakit sa kaniyang puso nang makita ang kaba sa mga mata nito. Ang kaninang ngiti ay onti-unting napawi at ang kaniyang mga yapak ay tila naging tunog ng kalungkutan.“Ma‘am Leandra, hinihintay ka po ni Sir Rei sa opisina niya.”Hindi pa man tuluyang nakakababa sa hagdan ay sinalubong na siya ng kanilang katulong. Tila isang mabig

    Last Updated : 2024-10-10
  • Rekindling Hope: Lea's Return   02

    “Magpahinga ka na muna, ma'am.”Mas lumakas ang hagulgol ni Leandra nang maramdaman ang paghagod ng kanilang mayordomang si Rosa kaniyang likuran.“Naku, hindi ko matanggap na pinalayas ka lang nila ng gano’n, Ma'am!” anas ng isa pang kasambahay.Nang palabasin si Leandra sa mansion ay mabilis siyang nilapitan ng mga kasambahay at pinagpahinga sa loob ng maid's quarter na nakahiwalay sa mansion.“Huwag kayong magsalita ng ganiyan, amo niyo pa rin iyon,” anas Leandra sa isang mahinang boses.Pasiring lamang ang sinagot ng ibang kasambahay. Sa tagal ng pag-iisa si Leandra, tanging ang mga kasambahay lamang niya ang kaniyang nakakausap at nakakasama. Ilang minuto pa ang lumipas at tanging iyak lamang ang ginagawa ni Leandra. Tila ba hindi pa matanggap ng kaniyang utak ang nangyayari. Pilit na inaalala ng kaniyang isipan ang kaniyang mga ginawa.Tuwing may sakit si Reiwon ay nariyan siya. Nang apuyin ito ng lagnat ay kahit na may ginagawa si Leandra ay itinitigil nito upang kamustahin an

    Last Updated : 2024-10-10
  • Rekindling Hope: Lea's Return   03

    “What?!”Halos napatakip ng tainga si Leandra nang sumigaw si Kara. Kasalukuyan pa rin silang nasa loob ng sasakyan at halos treinta minuto na ang nakakalipas ay naikwento na ni Leandra ang lahat kay Kara.“Hindi mo sinabi sa akin na umalis siya! Ano, all this past months, mag-isa ka sa inyo?!”Tanging tango na lamang ang naisagot ni Leandra sa tanong ng kaniyang kaibigan. Ang galit sa mukha ni Kara ay sapat na upang tumahimik si Leandra at hindi na dagdagan pa ang kuwento.“You should've told me! Sana pinasundan ko siya!”Napabuntonghininga na lamang si Leandra sa kaniyang kaibiga. Si Kara ay mula sa pamilyang Cruz, isa sa kilalang pamilya sa bansa. Halos lahat ata ng gustuhin ni Kara ay kaya niyang makuha. Mula sa pera, gamit o ari-arian. Ngunit isa sa pinaka nagustuhan ni Leandra dito ay hindi lahat ng tao ay alam ang antas nito sa buhay.“Grabe! Hindi naman ganoon ka-gwapo si Reiwon para gawin ‘yan! ‘Tsaka, ano bang nakita nun kay Anastasia?”Hindi niya mapigilan ang mapaisip. Kun

    Last Updated : 2024-10-10
  • Rekindling Hope: Lea's Return   04

    Chapter 4“Uhm, hello! I'm Anastasia. Can we talk, Lea?”Tila nanlamig si Andrea sa kaniyang kinatatayuan. Sa kaniyang harapan ay ang babaeng nagmamay-ari ng puso ng kaniyang asawa.“Talk? Are you fucking dumb, Anastasia?”Isang malakas na boses ni Kara ang bumalot sa katahimikan nilang dalawa. Ang hawak ni Kara sa kanyang braso ay dahan-dahang dumidiin habang nakatingin kay Anastasia.Ngumiti lamang si Leandra at bahagyang iginilid si Kara. Ang mukha nito ay tila ba puno nang pagtutol sa binabalak ni Leandra ngunit wala itong nagawa kung hindi gumilid at tignan na lamang ng masama ang babaeng kanilang kaharap.“Siguraduhin mong wala kang gagawing katangahan, Leandra. Tila hindi siya napansin ni Anastasia dahil ni isang tingin ay hindi niya ito tinapunan. “I’ll wait for you outside, Lea.” anito at tumalikod na. Bago pa man makalabas si Leandra ay hinarang na ito ni Kara at pinakitaan nang isang determinadong tingin.“Tandaan mo, ang problema ay hindi ikaw, Lea,” bulong niya. “Hindi

    Last Updated : 2024-10-10

Latest chapter

  • Rekindling Hope: Lea's Return   19

    Nagising si Leandra sa malambot na kama, ramdam pa rin ang panghihina sa kanyang katawan. Ang liwanag ng umaga ay malumanay na pumapasok sa kwarto, bumabalot sa paligid ng mapayapang ambiance. Unti-unting bumalik ang kanyang diwa, at doon niya napansin na hindi siya nag-iisa. Sa tabi ng kama, nakaupo si Kara, nakasuot ng isang simpleng white blouse at jeans, may bahagyang kunot sa noo habang nakatingin sa kanya. “Good morning, sleepyhead,” bati ni Kara, may halong pag-aalala sa boses. “Kumusta ang pakiramdam mo?” Napasinghap si Leandra at dahan-dahang bumangon, ngunit agad niyang naramdaman ang bahagyang pagkahilo. Mabilis namang inalalayan siya ni Kara. “Easy lang,” sabi ni Kara, maingat na inayos ang unan sa likod niya. “Hindi mo ako puwedeng biglain ng ganyan. Buti na lang tinawagan ako ni Draven, kung hindi, baka napabalikwas ako sa kama sa sobrang gulat.” Bahagyang kumunot ang noo ni Leandra. “Tumawag siya sa’yo?” Tumango si Kara. “Kaninang madaling-araw. Sinabi niyang nan

  • Rekindling Hope: Lea's Return   18

    “Why are you dong this?” mahinang tanong ni Leandra, halos bulong, habang pilit na nilalabanan ang sariling kahinaan. Hindi kumurap si Draven. Ang titig niya’y parang binabasa ang kaluluwa ni Leandra, tila gustong sirain ang mga pader na matagal niyang itinayo. Bago pa siya makapagsalita, isang malutong na boses ang sumingit sa tensyon. “Well, isn’t this a cozy little scene?” Sabay silang napalingon sa pinto, kung saan nakatayo si Mara. Suot nito ang isang cream trench coat at mataas na leather heels, na nagbigay-diin sa kanyang kagalang-galang at elegante niyang itsura. Ang kanyang maayos na nakapusod na buhok ay kumikintab pa sa kaunting ulan. Hawak niya ang ilang mamahaling shopping bag sa isang kamay at ang isang payong na basa pa sa kabila. “Mara,” mahinang sabi ni Draven, ang boses niya’y mababa ngunit kontrolado. Tumayo siya nang tuwid, agad na bumalik ang kanyang awtoridad sa eksena. “Maaga kang nakauwi.” “I don’t recall needing permission to return to my own apartment,”

  • Rekindling Hope: Lea's Return   17

    Pagkatapos ng tensyonadong sandali sa ilalim ng ulan, halos hindi na nag-usap sina Draven at Leandra sa biyahe papunta sa apartment ni Mara. Tahimik ang sasakyan, tanging ang tunog ng wiper na naglilinis ng basang windshield ang maririnig. Paminsan-minsan ay pasimple si Leandra na sumusulyap kay Draven. Basa pa rin ang damit nito, at ang patak ng ulan ay tila nagpapatingkad sa matipunong pangangatawan niya. Ang lalim ng tingin nito habang nagmamaneho ay nagdudulot ng kakaibang init sa dibdib ni Leandra na pilit niyang nilalabanan. “We’re here. This is Mara’s apartment. Ginagamit niya pag may pasok. Help your self out.” Nang makarating sila sa apartment, agad na binuksan ni Draven ang pinto at tumungo sa banyo. Si Leandra naman ay naiwan sa sala, nagbabantay habang pinupunasan ang sarili ng maliit na tuwalya na nakuha niya sa bag. “May mga damit akong pwedeng mahiram kay Mara,” bulong niya sa sarili, ngunit ang isip niya’y abala pa rin sa nangyari kanina. Paulit-ulit na bumabalik s

  • Rekindling Hope: Lea's Return   16

    Naguguluhan ay halos dalawang beses umiling si Leandra. Mariin ang titig niya sa lalaki na para bang sinisisid kung ano ang nasa utak nito.“What?” Bakas sa boses ni Draven ang inis.Tinapunan nito ng masamang tingin si Leandra ngunit para sa babae ay kakaiba ang tingin nito. Tila ba hinihipnotismo nito ang kaniyang kaluluwa. Sa lalim ng tingin nito ay kada segundo’y pakiramdam niya ay hindi siya makahinga.“Hey, I said get in.” Ang baritonong boses ni Draven ang nakapagbalik sa kaniyang ulirat. Ang kaniyang mga kilay ay mas lalo pang kumunot at mas sumama ang tingin sa kaniya.Napaayos ng tayo si Leandra at napalunok bago muling umiling. “No Sir, we’ve talked about this. Salitan ang pagpunta ko kay Mara dahil may klase rin ako.”Kita ang pagtutol sa mata ni Draven. Tiim bagang itong tumingin sa kaniya at tila ba pinaglalaruan ang dila sa loob ng kaniyang pisngi.“Uuwi ako kay Kara, Sir. Salamat.”Mabilis na tumalikod si Leandra at walang lingunang sumakay sa isang bus. Ang totoo ay

  • Rekindling Hope: Lea's Return   15

    Habang ang mga tahimik na tunog ng mga estudyante sa loob ng klase ay nagiging kabuntot ng mga pag-uusap, nakaupo si Leandra sa likuran ng silid, tahimik na nakikinig sa lektura ng propesor. Ang paksa ng araw na iyon ay tungkol sa mga teorya ng developmental psychology—isang mahalagang aspeto ng kurso na siyang siyang magiging pundasyon ng kanyang mga susunod na pag-aaral. Pinag-aaralan nila ang mga sikolohikal na pagbabago mula sa pagkabata hanggang sa pagtanda, at paano ito nakakaapekto sa pagbuo ng personalidad.“Sa bawat yugto ng buhay, nagkakaroon tayo ng mga pagbabago,” wika ng propesor, “na humuhubog sa ating pananaw, ugali, at mga reaksyon sa mga nangyayari sa ating paligid. Ang ating mga relasyon sa iba, lalo na sa ating pamilya at mga kaibigan, ay may malaking papel sa ating pag-unlad.”Habang nag-iisip, napansin niyang may babaeng sumulyap sa kanya mula sa gilid ng kanyang mata. Hindi na bago ang mga matang iyon na minsan ay nagmamasid o nagmamasid sa mga kasama sa klase. N

  • Rekindling Hope: Lea's Return   14

    Pagkatapos ng mahabang araw sa mansyon ng mga Rolus, umuwi si Leandra sa bahay ng kanyang matalik na kaibigan, si Kara. Inabutan niya itong nakaupo sa couch, nakasandal habang iniinom ang paboritong red wine. Kaagad siyang nilapitan ni Kara, bakas ang excitement sa mukha nito. “Hey, you’re home! How was your first day with Mara Rolus?” tanong ni Kara, kasabay ng pagbibigay sa kanya ng isang baso ng tubig. Napaupo si Leandra sa kabilang dulo ng couch at napabuntong-hininga. “It was… a lot,” sagot niya, halatang pagod pero may halong alanganin sa boses. Kumunot ang noo ni Kara. “A lot? I thought you’d be tutoring her. Hindi naman siguro gano’n kahirap magturo, di ba?” Umiling si Leandra, iniwas ang tingin na parang nag-iingat sa mga sasabihin. “It’s not about the lessons. I mean, Mara’s smart. Pero…” Nag-atubili siya, pilit nilalabanan ang pagnanais na magkuwento. “Pero ano?” usisa ni Kara, nakatingin sa kanya nang mabuti. “May something off,” sagot ni Leandra. “Hindi ko maip

  • Rekindling Hope: Lea's Return   13

    Ang tensyon na nararamdaman ni Leandra ay mabilis na napalitan ng bahagyang ginhawa nang may babaeng nagsalita sa kanilang gilid.“Naku, Sir Reiwon! Narito pala kayo, hindi ako nakapaghanda ng kakainin.”Isang matandang naka-daster ang sumalubong sa kanila. Puti na ang taas ng buhok nito at ngiting-ngiti habang nakatingin kay Leandra.“Manang, hindi magtatagal si kuya rito. That's Leandra, my tutor.”Tinapunan ni Leandra ng tingin si Mara, na ngayon ay pabalang na naupo sa isang napakalaking couch. Naka-krus ang mga kamay nito at bored na nakatingin sa kanya.“Mara is right, Manang. Hinatid ko lamang si Leandra. Kayo na po muna ang bahala rito.”Isang tango lamang ang binigay ni Draven sa kanila at tumalikod na ito hanggang sa mawala sa kanilang paningin.Tahimik na naupo si Leandra sa harap ni Mara. Ramdam niya ang bigat ng tingin ng dalaga, ngunit pilit niyang pinanatiling magaan ang kanyang ekspresyon. Sa likod ng pagmamataas ng dalaga ay may halatang tensyon, parang anumang pagkak

  • Rekindling Hope: Lea's Return   12

    Nasa loob ng isang mamahaling sasakyan si Leandra. Tahimik siyang nakaupo sa likuran habang pinipilit pigilan ang kaba na nararamdaman niya. Ang interior ng sasakyan ay hindi katulad ng kahit anong nasakyan niya noon—ito’y isang jet-black Rolls-Royce Phantom. Ang mga leather seats ay kulay cream na malambot at halatang mamahalin, habang ang mga accent ng wood paneling ay parang pinakintab na ginto. Ang ilaw mula sa overhead starlight ceiling ay parang mga kumikislap na bituin sa gabi, nagdadagdag ng kakaibang ambiance.Sa dashboard ay makikita ang touchscreen interface na kumokontrol sa halos lahat ng aspeto ng sasakyan, mula sa temperatura hanggang sa entertainment system. Malinis, moderno, at sobrang elegante—isang sasakyan na nagpapakita ng yaman at kapangyarihan.Tahimik na nagmamaneho si Draven sa harapan, nakasuot pa rin ng kanyang tailored black suit. Wala siyang imik, ngunit ang presensya niya ay napakabigat, halos mapuno ang kabuuan ng sasakyan. Sa gilid niya, naroon ang isan

  • Rekindling Hope: Lea's Return   11

    Sa isang café, nagkaharap sina Leandra at Draven. Ang buong paligid ay tila punong-puno ng katahimikan, pero para kay Leandra, ang bawat segundo sa presensya ni Draven ay nagdadala ng bigat na mahirap ipaliwanag.Si Draven ay nakasuot ng tailored black suit, na lalong nagpapalabas ng kanyang aura ng awtoridad. Nang umupo siya sa tapat ni Leandra, agad niyang ipinako ang kanyang malamig ngunit matalim na tingin sa babae.“Leandra,” bungad ni Draven, ang boses niya’y malalim, kalmado, ngunit puno ng implikasyon na siya ang nasusunod. “I’m glad you came. Let’s not waste time—do you accept the deal?”Saglit na nagdalawang-isip si Leandra, ngunit nagdesisyon siyang huwag ipakita ang kanyang pag-aalinlangan. Tumuwid siya ng upo at sinagot ito nang diretso. “Yes, I think, I can. I’ll start helping Mara.”Tumango si Draven, ang ekspresyon sa kanyang mukha ay nanatiling walang pagbabago. “Good. You’ll start today.” Iniabot niya sa mesa ang isang leather folder. “Inside are all the materials yo

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status