04

"Now let us humbly invoke God's blessing upon this bride and groom, that in His kindness He may favor with His help those on whom He has bestowed the Sacrament of Matrimony," the priest started his speech.

How did I end up in this situation?

Hindi ko maiwasang mapatunganga dahil sa bilis ng mga pangyayari. Wala ako sa sarili sa loob ng seremony.

Pagkatapos ibigay sa'kin 'yong papel ay napansin ko na lang na nasa isang shotgun wedding na ako.

"You need to sign here to officially make this contract confidential. If you fail to keep this secret, you will have to pay with your life," walang emosyon habang may pagbabanta niyang sabi kahapon.

Nalilito at nangangapa pa nga lang ako ng pwedeng isagot tapos sinabi niya na agad 'yong plano at may halong pagbabanta pa. Akala niya siguro na tatanggapin ko 'yong offer niya.

"What do you think you're doing? When did I agree to this bullshit agreement?"

Sa sobrang kalituhan ay napamura tuloy ako. Stressed na stressed 'yong brain cells ko sa mga nangyayari.

Ni hindi pa nga nila ako pinapakain at tanging tubig lang ang nagpapawi sa gutom na nararamdaman ko kagabi pa.

It's a basic thing to do pa naman na bigyan ako ng pagkain.

"Watch your words," may pagbabanta na sabi sa'kin ng isa sa mga tauhan ng Mr. De Vistal na ito at sabay-sabay din nilang tinutok ang mga baril nila sa gawi ko.

Mabilis kong itinaas ang dalawang kamay ko at napasinok pa sa gulat.

"Enough." Isang salita lang galing sa boss nila at agad silang sumunod.

Sa isang iglap ay mabilis na ibinaba ng mga tauhan niya ang kanilang armas.

"We need your cooperation. I promise that you will get home safe and sound."

A gasp escaped from my mouth. Pati yata ang mga nakarinig sa sinabi niya ay bahagyang nagulat.

Sa pagkakaalala ko ay hindi gumagamit ng salitang "pangako" 'yong Maetel De Vistal na kilala ko mula sa libro dahil para sa kaniya ay sacred word ito.

Tutol parin talaga ako sa deal na ibinigay niya dahil kung totoo man talagang nandito ako at patay na ay malabo na talagang makauwi pa ako.

I don't have a reason to accept his deal pero mabilis na napaisip ako. Kung gusto kong mabuhay at maka-survive dito, kinakailangan ko talaga ng malaking pera lalo na't walang-wala ako dito sa mundong ito.

I lost my family, friends, and my career.

Bumuntong-hininga ako, and then I chose the latter.

I can take his deal for my advantages kaya wala na akong oras pang sinayang.

Pero bakit kailangan ko pang magpanggap as a substitute kay Rendyl? Did she run away? Pero ang alam ko ay matagal na itong may gusto kay Maetel kaya imposible na tumakbo ito palayo sa kaniya.

Sa libro ay isa silang perpektong couple. They were made for each other pa nga sabi ng mga tao.

Sa sobrang daming katanungan na gumugulo sa isip ko ay naglakas-loob akong isatinig iyon. I asked him about that night before the wedding.

Pansin ko ang pagiging alerto ng mga tauhan niya. Humigpit ang pagkakahawak nila sa mga bitbit nilang baril. Nakahanda agad na sa isang maling salita ko lang ay buhay ko na agad ang kapalit.

"Where's your real bride and why do I need to act as your wife?" buong tapang kong tanong.

"Six foot in the ground," he casually answered.

Bahagya akong nagulat nang maintindihan ko agad ang sinabi niya. Lumaki ang dalawang mga mata ko at napamaang dahil hindi ako makapaniwala sa sagot niya.

"Tama ba ang nasa isip ko?" paninigurado ko. Dahil kahit hindi ko natapos 'yong libro ay alam kong buhay si Rendyl.

"Are you that slow, or are you just acting dumb?" nauubusan ng pasensya agad niyang sagot.

Kahit nakasalalay ang buhay ko ay hindi ko pa rin maiwasan na taliman siya ng tingin. Sinisimulan na naman ako.

"I accidentally killed her," sagot niya na tila wala lang sa kaniya.

Hello? May murder nang nagaganap pero ang kalmado niya pa rin.

Pero kung sabagay, hindi na nakapagtataka na tila wala lang 'yon sa kaniya dahil ang Maetel De Vistal na kilala ko ay isang walang puso na mafia boss. Halimaw ito sa pakikipaglaban pero under pa rin sa parents niya. Medyo takot pa sa ina niya.

Nataguriang mafia boss pero pagdating sa parents niya o mas lalo na kay Rendyl ay tiklop ito.

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nalaman ko. Malayong-malayo sa libro ang nangyayari ngayon.

Ba't napatay niya ang bride-to-be niya kung maayos naman ang relasyon nila simula't sapul?

May nakaligtaan ba ako?

Kailan ba nagbago ang ikot ng story sa libro na ito? Simula ba nang mapadpad ako rito?

Napabalik ako sa reyalidad nang marinig ko ang pagtikhim ng pari na nagkakasal sa amin. Nasa harapan pala namin ito ngayon.

Nakalimutan ko pa na kinakasal pala ako ngayon sa lalim nang iniisip ko na nangyari kagabi.

"Do you take Maetel De Vistal as your lawful husband, to have and to hold, from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and cherish until death do you part?"

Naramdaman ko ang pagtapat ng bibig ng katabi ko sa may tainga ko.

"Your answer? Make it fast or you'll meet my bullets," bulong niya na may halo na namang pagbabanta.

Naramdaman ko ang pagsitaasan ng mga balahibo ko.

Nasa Catholic Church kami. Isang traditional na kasal 'yong nagaganap pero kahit nasa harap ng pari at altar, 'yong mga lumalabas sa bibig niya ay pangdemonyo pa rin.

Bahagya akong nanigas lalo na't alam kong hindi lang pagbabanta ang sinabi niya. Kanina ay pasimple kong tiningnan ang mga tauhan niya. Napansin ko na may patagong binibitbit itong mga armas.

"I-I do." Hindi ko maiwasan na mautal dahil sa pagkataranta.

Narinig ko ang tawanan ng mga tao na naging saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Mr. De Vistal.

Akala ata nila, natataranta ako dahil overwhelmed ako. Ang hindi nila alam ay may pressure na nakapukol sa'kin.

Ibinaling rin ng priest ang tanong kay Maetel. Hindi pa nga ito natatapos sa sinasabi ay mabilis niya itong pinutol at sabay sabi ng 'I do'.

We recited our vows na scripted while exchanging wedding rings.

Kumuha pa talaga si Maetel ng tauhan para gumawa ng wedding vows.

Mabuti na nga lang ay sanay na akong mag-memorize ng mahahabang script kahit maliit na oras lang 'yong ibinigay.

Hindi ito ang unang beses na may wedding scene ako. Kaya alam ko na agad kung paano i-deliver ng tama 'yong mga lines ko.

Magaling rin sa pagpapanggap si Maetel na halos 'yong mga nakasaksi ay mangha-mangha sa kaniya.

Tumatagos talaga sa puso kahit na ang totoo ay labas sa ilong 'yong mga salitang binibitawan namin para sa isa't isa.

"In the sight of God and these witnesses, I now pronounce you husband and wife! You may now kiss!" Nakangiting sabi ng priest sa'min. Kaya hinarap ko tuloy itong paladesisyon sa buhay ko na lalaking ito.

Naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Hindi naman ito bago sa'kin. May kissing scenes din sa trabaho ko pero kinakabahan pa rin ako. Dahil alam kong pagkatapos nito ay tuluyan na talagang magbabago ang buhay ko.

Nakatitig lamang ako sa kaniya habang abala naman siya sa marahan na pag-alis ng belo na suot ko.

Halos malagutan ako ng hininga nang hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko. Pagkatapos ay unti-unting siyang lumapit.

Mariin akong napapikit nang tuluyan kong naramdaman ang pagdampi ng labi niya sa labi ko.

Ang naririnig ko lang sa mga oras na 'to ay ang malakas na kabog ng puso ko. Hindi ko na masyadong narinig pa ang sigawan ng mga tao na animo'y tuwang-tuwa sa nasaksihan.

Segundo lang ata ang lumipas bago niya pinutol ang halik namin.

Mahina akong humihinga habang tinitingnan siya.

He was looking at me intently. Pagkatapos ay hinarap na niya ang mga witnesses sa kasal namin.

Napabaling rin ang atensyon ko sa kanila at namumulang ngumiti. Katulad ng nasa plano ay naglakad na kami ni Maetel sa aisle habang sinasabuyan ng white petals galing sa puting rosas.

Puno kami ng congratulations at best wishes galing sa mga tao.

Hanggang nakalabas kami sa simbahan ay wala pa ring tigil ang pag-ulan ng mga rose petals.

Nakita kong papalapit sa'min ang mga parents namin ni Maetel.

I gave my all to give my best smile para maging perpekto ang pagpapanggap naming dalawa. We also took some pictures together with our family.

Hindi pa rin ako makapaniwala dahil 'yong kilala ko lang sa isang libro na binabasa ko noon ay asawa ko na ngayon. N*******n ko pa at nahawakan. Pero ayon nga lang, ang kapalit ay makukulong ako ng isang taon sa buhay niya.

Ramdam ko na tila may nakalimutan akong importante.

Mabilis na lumaki ang mga mata ko nang maalala ko ito at agad na kinabahan.

Don't tell me na ang mga mangyayari kasama ang female lead ay mangyayari rin sa'kin?

Kung may kasal, edi may honeymoon?

I got goosebumps pagkatapos maisip iyon.

"Congratulations to the both of you, my princess," pag-congratulate sa'kin ng totoong ama ni Rendyl.

"Thank you, daddy," mahinhin kong ani bago ito ginawaran ng halik sa pisngi at bahagyang niyakap.

The real Rendyl Revamonte was a sweet daddy's girl.

Kaya grabe 'yong pagpapanggap ko kahit na sa kaloob-looban ko ay halos mamula na ako ng sobra dahil sa hiya. Hindi pa talaga kasi ako sanay na tawagin siya sa nakasanayan na tawag ng totoong Rendyl sa kanya.

Ginagawa ko rin nang maayos ang pagpapanggap ko kung hindi ay buhay ko ang kapalit.

Alam ko na kahit gaano ka-sweet pa ito sa unica hija niya ay may tinatago itong ugali na hindi magdadalawang-isip na kumitil ng buhay.

Halos pinagpapasalamat ko pa nga dahil maliban sa ugali, pananalita at kung paano manamit ay wala na akong dapat pang baguhin pa sa sarili ko.

Nakapagtataka lang dahil walang pinagbago 'yong itsura ko.

Pwede ba 'yong ma-reincarnate ang buong katawan? Akala ko kasi 'yong soul lang. But don't tell me na magkamukha talaga kami ng totoong Rendyl Revamonte?

Malamang! Bibigyan pa kaya ako ng pansin ng isang Maetel De Vistal kung wala akong paggagamitan?