LOGINShare
Chapter 16
Last Updated:
2023-02-05 23:33:06
Related chapters
Reclaiming Property Chapter 17
"You're w-what?"Hindi ako makapaniwalang nakatingin kay Cleofa nang kumalas ako sa yakap. Umiiyak pa rin s'ya at marahang umiiling saakin. "Sorry... Sorry hindi ko sinunod 'yung sinabi mong h'wag akong tutulad sa mama ko... S-Sorry" "Cleofa..." Banggit ko ng pangalan n'ya at naawa s'yang tiningnan. Nangilid ang luha sa mga mata ko. Makailang beses akong lumunok upang pigilan ang pagtulo noon. "Tulad lang din ako ni mama... Tama sila... Tama sila, magkatulad din kami... Disgrasyada rin ako..." Umiling ako at muli s'yang niyakap. Imbis na magalit o tanungin s'ya kung paano at anong nangyari ay mas pinili kong yakapin nalang s'ya at patahanin sa pag-iyak. "I love you..." I whispered. "Hindi kayo magkatulad ng mama mo, Cleofa... Kung nagkaroon kayo ng parehas na pagkakamali sa una, hindi pa rin kayo magkatulad dahil sinigurado akong magiging isang mabuti kang ina."She hugged me so tight. Bahagya akong nangiti at tuluyang nang naiyak. Hindi ko alam 'yung mararamdaman ko. Pinaghal
Last Updated : 2023-02-05Reclaiming Property Chapter 18
"Are you okay?" I asked, my gaze narrowed on Cleofa.Lumingon ito saakin t'yaka bahagyang nagpunas ng luha. "Ayos lang, may naalala lang." She then smiled at me.Ngumiti ako at hindi maiwasang ibaling ang tingin sa tinitingnan n'ya rin kanina. Naroon si Imperial sa sofa buhat-buhat ang baby ni Cleofa na tila ba aliw na aliw pa dito. Sa tabi ni Imperial ay naroon ang boyfriend n'yang si Jeremy. "Ang bilis ng panahon 'no? Parang kailan lang hindi ko pa alam kung paano aaminin sa kanilang buntis ako..." She chuckled.Muli ko s'yang nilingon nguni't ang mata n'ya ay nakatutok pa rin sa anak. I saw sadness in her eyes pero nangingibabaw pa rin ang kakaibang saya sa kanya. Maraming buwan ang lumipas. Sa bawat buwan na iyon madaming nagbago nguni't mas madami ang nanatili sa kung ano ito dati. Naalala ko pa kung paanong umamin si Cleofa kay Imperial na buntis s'ya noong araw din ng graduation namin. Noong isinama kasi ako ni Gideon sa celebration party nilang magkakaibigan ay sumama rin
Last Updated : 2023-02-05Reclaiming Property Chapter 19
"Cleofa?" Sandali akong natigilan sa pagbaba ko sa hagdan ng bahay namin nang makita ko ang kaibigan sa living room namin. She was silently sitting on our couch, but she looked a bit tense. Agad naman s'yang nakapag-angat ng tingin saakin. Ang kaninang halos mangunot n'yang noo ay tila napalitan ng pagkabalisa na s'yang ikinataka ko. "What are you doing here?" Tuluyan akong bumaba ng huling baitang ng hagdag bago marahang lumapit sa kanya. Tumayo naman s'ya agad at pinawi ang kaninang emosyong nakita ko. Pinalitan n'ya iyon ng ngiti sa labi."Ah... dumaan lang. Pupuntahan din kasi dapat kita...""Ha? Bakit?" Nagtataka ko pa ring tanong. Kinagat n'ya ang ibabang labi. "Ano... p'wede mo ba akong samahan?" Tila nag-aalinlangan n'yang sabi. Umawang naman ang labi ko at napatango. "Saan ba? May pupuntahan din ako ngayon pero p'wedeng mamaya na rin naman. Iyong sa 'yo muna." She shook her head. "Gano'n ba? Saan ka ba pupunta? Baka importante. Kaya ko namang mag-isa..." Bahagya akon
Last Updated : 2023-02-05Reclaiming Property Chapter 20
"This is Roxana Fabrejas. She will be one of the individual finalists. Sa competition last year, s'ya rin ang nakakuha ng gold medal. I'm sure she will be one of the greatest competitors of all the finalists tomorrow. " Hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng pamumula ng pisngi sa sobrang dami ng papuring naririnig ko galing sa isang staff ng Rhythmic Gymnastics dito sa Pilipinas. Napatingin naman saakin ang head at sandaling pinasadahan ako ng tingin bago napangiti. "I recently heard things about you. Your tournament and competition feedback are all good." Malaking ngiti nito saakin. Bahagya akong tumungo at tuluyan na ring napangiti. "Thank you po." Tumango naman ito at bahagyang tumawa, tawang punong-puno ng saya. "Out of all the candidates here, I'm really rooting for your performance. Sana ay h'wag mo kaming bibiguin." Malakas ang tibok ng puso ko at sunod-sunod na napatango dito. Bahagya akong suminghap nang matapos ang pag-uusap namin hanggang tuluyan akong bumalik sa kung
Last Updated : 2023-02-05Reclaiming Property Chapter 21
"We still need to undergo some tests about his condition. Ang sabi n'yo ay wala naman s'yang asthma, but then it is possible. Nahirapan s'yang huminga at nawalan ng malay. It's either asthma or another type of heart complication." Parang unti-unting gumuguho ang mundo namin ng mga magulang ko habang pinapakinggan ang bawat katagang sinasabi saamin ng doktor tungkol sa kundisyon ng kapatid ko. Tumulo ang luha at hindi maiwasang hawakan ng mahigpit ang kamay ng kapatid kong hanggang ngayon ay nakaratay sa hospital bed at walang malay. Sunod-sunod na naman ang luha ko habang nakatingin dito. Hindi ko matanggap na matapos n'yang magkaroon ng prosopagnosia ay magkakaroon na naman s'ya ng panibagong sakit."Miro baby... Hold on for Ate... Please hold on for us. " I whispered to him, crying. Narinig ko ang hikbi ni mommy habang nakahilig kay daddy. "This is my fault. Kung sana mas naging maingat ako noon..." Sunod-sunod ang naging hikbi n'ya.Sabay naman kaming napailing ni daddy sa kan
Last Updated : 2023-02-05Reclaiming Property Chapter 22
I don't know how to absorb everything. Hindi ko alam kung paano ko tatanggapin ang lahat ng nalaman ko no'ng gabing iyon. Hindi maalis sa isipan ko kung paanong inaresto ang daddy ko, kung paano s'yang nasasaktang ngumiti saakin, at kung paanong sinabi ni mommy saakin ang kasalanang ginawa n'ya. "He's not a murderer, Rox! Your dad didn't do it on purpose! He just protected himself!" Napatay ni daddy iyong huling naging kliyente n'ya... Halos hindi ako makatulog kagabi sa kakaisip sa nangyari. Naupo ako sa madilim at sulok na bahagi ng k'warto ko at tahimik na umiiyak habang iniisip ang sunod-sunod na problemang dumating. I can't believe it. Kinikilabutan at natatakot ako sa tuwing maaalala ko ang sinabi ni mommy na nakagawa ng ganoong kasalanan si daddy. "I'm sorry Alisha. I'll make it up to you. I'm really sorry. I love you. You know that right?"Natigilan ako sa ginagawang paghakbang papunta sa gate ng school namin nang madaanan ko ang waiting sched malapit sa school ng marini
Last Updated : 2023-02-05Reclaiming Property Chapter 23
"Ate, are you c-crying?" I immediately wiped away my tears when I heard Miro's voice. Nag-angat ako ng tingin sa kanya at nakita kong gising na habang tiim na nakatingin saakin. Ang maamong mukha ng kapatid ko ay tila pumapawi sa sakit na nararamdaman ko kani-kanina lang."No, Miro... Ate is not crying." Pagsisinungaling ko pa sa kanya. Alam kong pilit n'yang akong inaaninag gamit ang mga mata n'ya kahit hindi niya naman kaya. Isang mapait na ngiti lang ang nailabas ko. I put my hand on his hand when he sat on his bed. "But I heard your sobs. Why are you crying? Did someone hurt you?" Mahina pa n'yang tanong. Marahan kong nakagat ang ibaba kong labi at pinigilang muling maiyak nang dahil sa sinabi n'ya. Everyone is hurting ate, Miro... They are hurting me... Gusto kong magsumbong sa kanya. Feeling ko ngayong wala akong mapuntahan at kapatid ko lang ang kakampi ko dahil kahit si Gideon ay hindi ko magawang lapitan dahil isa din s'ya sa dahilan kung bakit nasasaktan ako.Halos i
Last Updated : 2023-02-05Reclaiming Property Chapter 24
Trigger Warning: SuicideMy dad left just like that. Pakiramdam ko ng sandaling malaman ko ang tungkol sa nangyari sa kanya ay tuluyan na akong nawalan ng pag-asa. Tuluyan na akong nawalan ng lakas na ipagpatuloy pa ang paghihilom ng puso ko. Iniwan na nila ako. Iniwan na ako ng pamilya kong nangakong sasamahan akong abutin ang pangarap ko. I hugged my knees as I hugged the darkness. I was alone while my wounded heart was constantly bleeding. No one was there to comfort me. I have no one left but myself. I saved myself from drowning as my heart shouted for help. The darkness started to give me a blanket while my tears and sobs started to give me constant comfort. Parang nung isang buwan lang ang ayos pa ng lahat. Parang noong isang buwan lang magkakasama pa kami sa isang hapag kainan...Tapos biglang isang araw tila binawi na ang sayang naranasan ko. Binawi silang lahat saakin. Gideon... I need you, baby... Kinagat ko ang ibabang labi ko at nanghihinang inabot ang cellphone k
Last Updated : 2023-02-05
Latest chapter
Reclaiming Property Epilogue
"Bakit hindi mo pinansin iyong nag-iisang anak ng Fabrejas?" Napatingin ako kay mommy nang tanungin n'ya nalang ako bigla matapos kong seryosong sundan ng tingin ang batang babaeng iyon na sa tingin ko kasing edad ko din naman na halos malukot ang mukha sa pagkasimangot nang hindi ko pansinin matapos kaming ipakilala sa isa't isa ng mga magulang namin. I blinked. "Mukhang masungit," wala sa sarili ko nalang na nasabi na s'yang ikinailing ng mga magulang ko saakin. "Hindi masungit ang batang iyon, Gideon. Mas matanda ka lang doon ng isang taon. Napakalambing ng batang iyon, mabait at maganda." Oo nga... Malambing nga, lalo na ang boses. Mabait naman talaga at maganda...sobra. "Hayaan mo na, Louisa. Kilala mo naman ang anak mo, halos lahat ata ng babae ay iniiwasan n'yan. Umiiwas din ang babae sa kanya dahil akala ay laging may galit sa mundo ang itsura." Nakuhang biro pa ni daddy bago bahagyang ginulo ang buhok ko. I licked my lips as I look at 'that girl' again. She's so fine. S
Reclaiming Property Chapter 40
"Edi hindi ka na talaga babalik dito? Doon na kayo titira sa La Castellana?" Tanong saakin ni Sandra nang bumisita s'ya sa condo ko sa Manila. Kahapon pa kami nakaluwas dito at ngayong umaga dumating si Sandra. Tulog pa ang sila Gianna at Gideon kaya kaming dalawa ni Sandra ang magkatulong sa paggawa ng agahan."Bibisita rin kami paminsan-minsan dito, nandito din naman ang ibang business ni Gideon." Sabi ko sa kanya. Bigla n'ya namang hinampas ang braso ko. "Intrimitida ka talaga, buti nalang ayos na kayo 'no? Happy ka na ulit!" She said and smiled at me. Bahagya akong napatawa at tinanguan s'ya. "Masaya ako noong kayo lang ang kasama ko, mas lalo nga lang akong sumaya nang magkaayos na kami ni Gideon..." I said. "You know what Sandra? You're right, lahat ng sinabi mo saakin noon at lahat ng advice...Lahat 'yon tama at hindi ako nagsisising sinunod ko. Ngayon masaya na ako kasama si Gideon at Gianna." "And I'm happy that you're happy..." She uttered and held my hand. "Rox, you ar
Reclaiming Property Chapter 39
"Good morning, Atty. Fabrejas!" Nakangiting bati saakin ni Yael at ng ilang naroong lawyer sa law firm namin. Binigyan ko sila ng ngiti at tinanguan. "Good morning din," Naramdam ko ang marahang paghawak ni Gideon sa likuran ko at iginiya ako papunta sa ilang pang hindi ko kilalang under ng law firm namin. I will start working here. Inaayos ko na rin ang pag-alis ko sa dating pinagtatrabahuhan. Maybe one of this days babalik kami ng Manila. Hinayaan ko ding si Gideon na ang may hawak nitong firm dahil kahit papaano ay naging malaki na rin ang ambag n'ya rito."This is your office," binuksan ni Gideon ang isang k'warto at ganoon nalang ang pasinghap ko nang mapagtantong iyon ang office ni daddy noon. "Where is your office?" I asked.He smiled at me. "Sa kabila," "Thank you," I said, smiling. Before walking to my table, I gave him a quick hug.Hinawakan ko ang lamesang bago at hindi mapigilang mapadapo ang tingin sa titulong naroon. "Your father used to own the majority of this la
Reclaiming Property Chapter 38
You're an idiot, Roxana Imelda. You're an idiot. Pinunasan kong muli ang luha ko bago tuluyang bumaba ng sasakyan. Kauuwi ko lang nguni't hindi pa rin maalis sa isip ko ang naging usapan namin ni Yael. Shiela, Shiela Angela. Yes, I remember now. She's Imperial's sister. How could I have forgotten?!How can I assume that she's Gideon's mistress?She's also a brat... It was her fault. How can he say that she was Gideon's girlfriend? Bakit n'ya akong pinaglaruan noon? Anong ginawa ko sa kanya? Ugh! She's a real brat! Gideon chose to fail his engineering course and switch to his college course... He's a lawyer, so it's possible that he was the one who opened the case. Possible din na s'ya ang nagpanalo ng kaso... Gideon... What did I do to deserve you? Tulala ako ng pumasok sa loob ng bahay namin. Inaasahan kong wala akong maabutan ni isang tao lalo na at maghahating gabi na. Pagkatapos kasi naming mag-usap ni Yael ay mas pinili kong bumisita muna sa puntod ng pamilya ko at ni Cleo
Reclaiming Property Chapter 37
Gideon was nowhere to be seen when I woke up.And it makes me very nervous.Natulog ako kagabi kakaiyak nguni't hindi ko namang nagawang sabihin sa kanya ang gusto kong sabihin. Hindi ko nagawang sabihin sa kanya na gusto kong magkaayos na kami dahil natakot ako no'ng sabihin n'yang pagod na s'ya. I broke down in tears. I cry uncontrollably in his arms, as if that's what I needed before.Naalala ko kung paano din s'yang umiyak kagabi nguni't matapos noon ay parang ako pa 'yung kailangang patahanin saamin dalawa. I recall the last thing I said to him last night.I told him I was tired and that I wanted him to sleep next to me.I remember how I felt.I cuddled him because I was scared I'd lose him if I didn't.But the next morning, he wasn't beside me anymore. Wala na rin s'ya sa kwarto. "Ma'am!" Tila nagulat si ate Melody nang sumulpot ako sa kusina at naka pajama pa. I brushed my hair using my hands. Dali-dali pa akong naghilamos kanina. "Si Gideon?" Tanong ko agad kay ate. Sand
Reclaiming Property Chapter 36
I don't know what I should do. Should I watch their reactions? Kailangan ko bang panoorin kung paanong malaglag ang panga nila matapos kong ihayag kung bakit wala na ang best friend ko? Alam ko na, alam ko na ni isa sa kanila ay wala talagang halos kaalam-alam. The night that Cleofa took her own life. I called for some help. Humingin ako ng tulong pero iisang tao lang yung nandoon. Si ate Jess lang. S'ya lang yung tumulong saakin na alisin si Cleofa doon upang madala namin sa hospital kahit wala na talagang pag-asa. I was the one who drove the car. Kahit wala na halos akong makita pinilit naming dalhin s'ya sa ospital. Walang dumating na tulong. Walang police. Walang kapitbahay na dumulog. Wala lahat. Wala kun'di kaming dalawa ni ate Jess. I didn't bring her to her home or have a decent funeral. I chose to mourn her in the hospital, doon sa punerarya nila doon ko s'ya pinagluksang mag-isa. And after that night, We've already laid her to rest. No one knows what really happened,
Reclaiming Property Chapter 35
It's been a week since Gianna started studying at her new school. Naglakad ako papunta sa k'warto n'ya at naabutan ko s'ya roon na inaayos ang gamit niya.Ako palagi ang naghahatid sa kanya at pati na rin ang sumusundo. Kung minsan ay nagpepresinta rin si Gideon nguni't tinatanggihan ko. Sinasabi ko naman na kaya ko. Nito ring mga nakaraang araw mas napapadalas ang pag-iwas ko sa kanya. Hindi ko s'ya masyadong iniimikan at kahit maliit na bagay ay pinagtatalunan yata namin. Well, I know it's always my fault. Alam ko palaging ako ang mali nguni't ipinipilit kong ako ang tama. He was patient, and I hated it. I hate the fact that I will always start a fight and then, in the end, he will be the one who says sorry. He was the one who was going to apologize. I'm getting toxic. I'm making myself toxic because I wanted him to stop. I wanted him to stop trying to fix everything, but day by day, I'm realizing that I'm still finding his presence. Day by day, I'm getting attached again. It
Reclaiming Property Chapter 34
"Rox," Napalingon ako sa gawi kung nasaan ang pinto ng bathroom nang sandaling may tumawag saakin. I stared at him coldly. Maaga pa at kagigising ko lang. Akala ko naman ay umalis na s'ya sa kuwarto at nandoon na ulit sa opisina n'ya. I pursed my lips as I remembered what happened last night. We almost did it and, in half, he left and said sorry. I am disappointed, yes. I hate him, yes. I'm mad at him, yes.Nahihiya ako kapag inaalala ko iyong nangyari kagabi sa pagitan namin pero mas namumukod ang galit na nararamdaman ko. Why? Why can't he do that thing to me? Why does it feel like he was afraid to do that to me but can do it to someone else?Maybe it's Shiela...Hindi ko s'ya inimikan at pinagpatuloy nalang ang pagtatali sa buhok kong maikli naman. I looked at myself in the mirror. I looked wasted. There are smudges of lipstick on my lips and on the side of it. I remember how everything felt last night... God gracious, Roxana! Magtigil ka nga! "May pupuntahan ka ba ngayon
Reclaiming Property Chapter 33
Kinabukasan ay nagising akong wala na ulit s'ya sa kwarto. Maaga akong nagising dahil balak kong maaga ring pumunta ng eskwelahan nguni't mas maaga namang nagising si Gideon. Ganoon ba s'ya ka busy? Nagsuot ako ng medyo pormal na damit. I'm wearing a white blouse and fitted pants. Inayos ko ang maikli kong buhok at naglagay ng pulang lipstick sa labi ko. I don't actually know what has gotten to me to wear make-up. I just feel that I need it.Kinuha ko ang ilang papel ni Gianna na hindi ko nakalimutang dalhin, especially her birth certificate. Dala ko ang isang envelope at maliit na shoulder bag nang lumabas ako ng kuwarto at dumeretso sa kusina.Naabutan ko roon na nag-aagahan si Gideon at Gianna at may pinag-uusapan pa. Rinig ko ang hagikhik ni Gianna habang nagkukuwento sa kanya si Gideon. "Really tatay? You do those things before? That's crazy!" Napapalabi kong pinanood si Gianna na tumawa habang nakatingin sa kanya si Gideon."Maybe, maybe I'm that crazy... it's because of y
