Novels by Audenziatic

"Bakit hindi mo pinansin iyong nag-iisang anak ng Fabrejas?" Napatingin ako kay mommy nang tanungin n'ya nalang ako bigla matapos kong seryosong sundan ng tingin ang batang babaeng iyon na sa tingin ko kasing edad ko din naman na halos malukot ang mukha sa pagkasimangot nang hindi ko pansinin matapos kaming ipakilala sa isa't isa ng mga magulang namin. I blinked. "Mukhang masungit," wala sa sarili ko nalang na nasabi na s'yang ikinailing ng mga magulang ko saakin. "Hindi masungit ang batang iyon, Gideon. Mas matanda ka lang doon ng isang taon. Napakalambing ng batang iyon, mabait at maganda." Oo nga... Malambing nga, lalo na ang boses. Mabait naman talaga at maganda...sobra. "Hayaan mo na, Louisa. Kilala mo naman ang anak mo, halos lahat ata ng babae ay iniiwasan n'yan. Umiiwas din ang babae sa kanya dahil akala ay laging may galit sa mundo ang itsura." Nakuhang biro pa ni daddy bago bahagyang ginulo ang buhok ko. I licked my lips as I look at 'that girl' again. She's so fine. S

"Edi hindi ka na talaga babalik dito? Doon na kayo titira sa La Castellana?" Tanong saakin ni Sandra nang bumisita s'ya sa condo ko sa Manila. Kahapon pa kami nakaluwas dito at ngayong umaga dumating si Sandra. Tulog pa ang sila Gianna at Gideon kaya kaming dalawa ni Sandra ang magkatulong sa paggawa ng agahan."Bibisita rin kami paminsan-minsan dito, nandito din naman ang ibang business ni Gideon." Sabi ko sa kanya. Bigla n'ya namang hinampas ang braso ko. "Intrimitida ka talaga, buti nalang ayos na kayo 'no? Happy ka na ulit!" She said and smiled at me. Bahagya akong napatawa at tinanguan s'ya. "Masaya ako noong kayo lang ang kasama ko, mas lalo nga lang akong sumaya nang magkaayos na kami ni Gideon..." I said. "You know what Sandra? You're right, lahat ng sinabi mo saakin noon at lahat ng advice...Lahat 'yon tama at hindi ako nagsisising sinunod ko. Ngayon masaya na ako kasama si Gideon at Gianna." "And I'm happy that you're happy..." She uttered and held my hand. "Rox, you ar

"Good morning, Atty. Fabrejas!" Nakangiting bati saakin ni Yael at ng ilang naroong lawyer sa law firm namin. Binigyan ko sila ng ngiti at tinanguan. "Good morning din," Naramdam ko ang marahang paghawak ni Gideon sa likuran ko at iginiya ako papunta sa ilang pang hindi ko kilalang under ng law firm namin. I will start working here. Inaayos ko na rin ang pag-alis ko sa dating pinagtatrabahuhan. Maybe one of this days babalik kami ng Manila. Hinayaan ko ding si Gideon na ang may hawak nitong firm dahil kahit papaano ay naging malaki na rin ang ambag n'ya rito."This is your office," binuksan ni Gideon ang isang k'warto at ganoon nalang ang pasinghap ko nang mapagtantong iyon ang office ni daddy noon. "Where is your office?" I asked.He smiled at me. "Sa kabila," "Thank you," I said, smiling. Before walking to my table, I gave him a quick hug.Hinawakan ko ang lamesang bago at hindi mapigilang mapadapo ang tingin sa titulong naroon. "Your father used to own the majority of this la

You're an idiot, Roxana Imelda. You're an idiot. Pinunasan kong muli ang luha ko bago tuluyang bumaba ng sasakyan. Kauuwi ko lang nguni't hindi pa rin maalis sa isip ko ang naging usapan namin ni Yael. Shiela, Shiela Angela. Yes, I remember now. She's Imperial's sister. How could I have forgotten?!How can I assume that she's Gideon's mistress?She's also a brat... It was her fault. How can he say that she was Gideon's girlfriend? Bakit n'ya akong pinaglaruan noon? Anong ginawa ko sa kanya? Ugh! She's a real brat! Gideon chose to fail his engineering course and switch to his college course... He's a lawyer, so it's possible that he was the one who opened the case. Possible din na s'ya ang nagpanalo ng kaso... Gideon... What did I do to deserve you? Tulala ako ng pumasok sa loob ng bahay namin. Inaasahan kong wala akong maabutan ni isang tao lalo na at maghahating gabi na. Pagkatapos kasi naming mag-usap ni Yael ay mas pinili kong bumisita muna sa puntod ng pamilya ko at ni Cleo

Gideon was nowhere to be seen when I woke up.And it makes me very nervous.Natulog ako kagabi kakaiyak nguni't hindi ko namang nagawang sabihin sa kanya ang gusto kong sabihin. Hindi ko nagawang sabihin sa kanya na gusto kong magkaayos na kami dahil natakot ako no'ng sabihin n'yang pagod na s'ya. I broke down in tears. I cry uncontrollably in his arms, as if that's what I needed before.Naalala ko kung paano din s'yang umiyak kagabi nguni't matapos noon ay parang ako pa 'yung kailangang patahanin saamin dalawa. I recall the last thing I said to him last night.I told him I was tired and that I wanted him to sleep next to me.I remember how I felt.I cuddled him because I was scared I'd lose him if I didn't.But the next morning, he wasn't beside me anymore. Wala na rin s'ya sa kwarto. "Ma'am!" Tila nagulat si ate Melody nang sumulpot ako sa kusina at naka pajama pa. I brushed my hair using my hands. Dali-dali pa akong naghilamos kanina. "Si Gideon?" Tanong ko agad kay ate. Sand

I don't know what I should do. Should I watch their reactions? Kailangan ko bang panoorin kung paanong malaglag ang panga nila matapos kong ihayag kung bakit wala na ang best friend ko? Alam ko na, alam ko na ni isa sa kanila ay wala talagang halos kaalam-alam. The night that Cleofa took her own life. I called for some help. Humingin ako ng tulong pero iisang tao lang yung nandoon. Si ate Jess lang. S'ya lang yung tumulong saakin na alisin si Cleofa doon upang madala namin sa hospital kahit wala na talagang pag-asa. I was the one who drove the car. Kahit wala na halos akong makita pinilit naming dalhin s'ya sa ospital. Walang dumating na tulong. Walang police. Walang kapitbahay na dumulog. Wala lahat. Wala kun'di kaming dalawa ni ate Jess. I didn't bring her to her home or have a decent funeral. I chose to mourn her in the hospital, doon sa punerarya nila doon ko s'ya pinagluksang mag-isa. And after that night, We've already laid her to rest. No one knows what really happened,