Chapter 10: Oo Na

Abala sa pag-strum ng strings ng electric guitar si Zein nang tinawag siya ng guard ng resto-bar. Bumaba siya agad sa stage at nilapitan ito. “Bakit po?”

“May naghahanap sa’yo sa labas.”

Bahagyang kumunot ang kaniyang noo. Wala naman siyang inasahang bisita. “Sino raw po?” muling tanong niya.

Kinamot nito ang pisngi at ngumiwi. “Ayaw sabihin ang pangalan. Puntahan mo na lang daw siya.” Tumikhim ito at dumiretso ng tayo. “Manliligaw mo ba iyon, Zein?”

Mariin niyang pinadaan sa buhok ang kaniyang mga daliri at umiling. “Wala po akong manliligaw.”

“Hindi mo manliligaw ang batang iyon? Sayang, guwapo pa naman. Moreno at ang tikas ng katawan,” nakangising papuri ng guard. Ang mga mata nito ay parang nakakita ng mga sagot sa mga katanungan.

Suminghap si Zein. Mukhang alam niya na kung sino ang tinukoy ng matanda. Mahigit dalawang buwan na ang nakaraan nang sinabi ng binata na liligawan siya nito at tinotoo nga ni Amos. Lagi siya nitong pinadalhan ng mga bulaklak sa bahay at ng kung ano-anong regalo. Akala niya ay titigil na ito pero hindi niya akalain na aabot pa pala ang panliligaw nito hanggang sa trabaho niya. Iniwan na siya ng guard at bumalik na sa puwesto habang siya ay hindi mapakali. Nagdalawang-isip siya kung lalabas ba siya o hindi.

Hindi niya namalayan na inakbayan na pala siya ni Agnes. “You look tense. What’s wrong, Zein?” 

“May bisita ako sa labas. Iniisip ko kung pupuntahan ko o hindi.”

Namamanghang tumingin ang dalaga sa kaniya. “Talaga? Lalaki o babae?”

Kumunot ang kaniyang noo. Hindi niya alam kung saan nakuha ng kaibigan ang tanong na iyon. “Lalaki?” nagtataka niyang sagot.

Suminghap siyang muli nang bigla na lang humarap sa kaniya si Agnes at hinawakan nang mahigpit ang kaniyang mga balikat. “This is your time to shine.”

“Ha? What do you mean?”

Bumuntong-hininga ito. “NBSB ka, right? Grab this opportunity.” Inalog siya nito kaya bahagya siyang nahilo. Inalis niya ang kamay ni Agnes sa kaniyang mga braso.

Kumuha si Zein ng bubble gum sa kaniyang bulsa at isinubo iyon. Hindi niya lubos maisip ang mga sinabi ng kaibigan. Hindi niya pa nga sinabi kahit kanino ang panliligaw sa kaniya ni Amos pero ang kaibigan niya, bumuo agad ng konklusyon.

“Hindi ko manliligaw… iyong nasa labas, okay? Wala akong manliligaw.” 

“Are you sure?” Matiim na tiningnan siya ni Agnes dahil duda ito sa kaniyang mga sinabi. “I know you, Zein. This is the first time that there’s a man in your life aside from our male bandmates.”

Nginuya niya nang mabilis ang bubble gum at umiwas ng tingin. “Anong tawag mo sa daddy ko?”

Bago ang lahat para kay Zein. Nakipag-chat siya noong college siya pero hanggang doon lang iyon. Walang nanligaw sa kaniya. Walang nagparamdam sa kaniya kung paano ang magustuhan. Walang nagparamdam sa kaniya kung paano ang habulin kaya naman nabigla siya sa sinabi ni Amos sa kaniya. Hindi niya alam kung ano ang dapat isipin dahil kahit saan tingnan, rebound girl ang ganap niya. Gusto niya ng experience sa isang relasyon pero hindi maganda kung sa ganoong pagkakataon niya hahanapin iyon.

“There’s a difference, okay? I just want you to explore new things.” 

Kunot-noong tiningnan ni Zein si Agnes. Hindi niya alam kung ano ang pinaghugutan ni Agnes sa mga ideyang iyon. Ilang sandali pa ay hinila siya ng kaibigan palabas ng resto-bar. Nagpatianod na lang siya dahil kailangan niya rin namang harapin si Amos.

Nasa parking area na sila at napaawang na lang ang bibig niya nang makita si Amos. Pinasadahan niya ito ng tingin. Para lang itong simpleng college boy. Nakasuot ito ng hapit na black shirt na nagpakita ng muscles nito. Ngayon niya lang rin ito nakitang nakasuot ng cargo pants at rubber shoes. Ang shades nito at ang kuwintas na dream catcher ay mas lalong nagpalakas ng dating nito pero parang may mali sa lalaki.

Anong nakain niya at all black ang peg?

Nawala ang atensiyon niya kay Amos nang maramdaman ang kamay ni Agnes sa kaniyang baba. “Laway mo, tumutulo.” Pinalis niya agad ang kamay nito. Natawa ang kabanda niya sa reaksiyon niya. Kumunot ang noo niya nang marinig ang pagtawa ng lalaking kaharap.

Inalis nito ang shades nito at malawak na ngumisi. Parang nalaglag ang puso niya sa ngiting iyon at sa mga oras na iyon, inamin niya na ang pilit niyang itinanggi noon. Guwapo talaga ang lalaki!

“For you.” Inabot sa kaniya ng binata ang isang bouquet ng black roses. Kumunot ang noo niya at tiningnan nang maigi ang mga bulaklak na hawak.

Sinong matinong manliligaw ang magbibigay ng black roses?

“Ang haba naman ng hair. Ngayon mo sabihin sa akin na wala kang manliligaw,” nanunuksong bulong sa kaniya ng kaibigan.

Nakatulalang pinalobo niya ang bubble gum at hinayaan iyong pumutok. Narinig niya na naman ang pagtawa ng kaibigan.

Inabot ni Agnes ang kamay kay Amos. “Anyway, I am Agnes. I am Zein’s bandmate.”

Humigpit ang hawak niya sa bouquet nang ngumiti na naman ito. Kung wala lang ang mga ito sa harap niya, baka kinurot niya na ang sarili niya. Hindi niya maalis ang tingin sa mukha ng lalaki. Ang aliwalas ng hitsura nito kumpara nang mga nakaraang araw.

“I’m Amos. I am… Zein’s suitor,” wika nito at lumingon sa kaniya. Bigla na lang itong kumindat kaya napaiwas siya ng tingin. Mabilis niyang nginuya ang bubble gum.

“I’ll go inside. Ibalik mo na lang ang kaibigan ko mamaya kasi may rehearsal pa kami,” imporma ni Agnes sa lalaki. Pagkaalis ng kaibigan, inipon niya ang lahat ng lakas ng loob bago muling magsalita.

“What are you doing here?” tanong niya. Ibinalik niya ang bulaklak pero hindi nito tinanggap. Namulsa lang ito at ngumiti na naman.

“Darling, that’s yours. I’m here because I want to prove that I am serious about my proposal.”

Ginulo niya ang buhok niya dahil sa kakulitan nito. “Hindi nga ako pumapayag ’tapos itong bulaklak na ibinigay mo sa akin, bakit black?”

Bahagyang kinusot ni Amos ang ilong. “I thought you like black. You rejected those colorful things that I sent to your house so I assumed that you want something black. Nag-effort pa akong mag-black para match tayo tapos hindi mo pala nagustuhan.”

Nagpakawala siya ng malalim na hininga. “You don’t know me.”

Tiningnan siya nito ng may pagsusumamo. “Then, let me know you.” 

Hindi niya kayang tagalan ang titig nito. Hindi siya madaling magtiwala sa tao pero may bahagi sa kaniya na gustong isugal iyon. Gusto niyang ipagkatiwala kay Amos ang bagong damdamin na idinulot nito sa kaniya.

“Babalik na ako sa loob. May practice pa kami,” paalam niya. Tatalikod na sana siya ngunit hinawakan nito ang braso niya. Kung wala siyang hawak na bulaklak, napasubsob na siguro ang mukha niya sa dibdib nito. Amoy na amoy niya ang panlalaking pabango na humalo sa natural nitong amoy. Napasinghap na lang siya nang lumapat ang kamay nito sa kaniyang ulo. Sinuklay nito gamit ng mga daliri ang kaniyang buhok. Bahagya niya itong tiningala at napigil niya ang kaniyang paghinga nang makitang seryoso ito sa ginagawa.

Ngayon niya lang ito napagmasdan nang mabuti. Hindi gaanong makapal ang mga kilay ni Amos pero ang ganda ng mga iyon na parang sadyang iginuhit. Ang mga mata nito ay hindi kalakihan pero may mahahabang pilik-mata. Napakatangos din ng ilong ng lalaki. Ang mga panga naman nito ay parang nanghalinang paglandasin ang mga daliri niya roon. Hugis pa lang ng mukha nito, nasabi niya na agad na hindi ito basta-basta natitinag. Dumako ang mga mata ni Zein sa mga labi nito. Medyo makapal iyon pero kitang-kita ang magandang hugis at ang natural na pagkapula.

Ilang sandali pa ay ibinaba na nito ang kamay at ngumiti sa kaniya. “I like the way you ruin your hair considering that I am the only one who can fix that using my fingers.” 

Napalunok siya. Iyon lang ang mga sinabi ng lalaki pero may nagwala na sa dibdib niya. Parang may pilit na nagpumiglas ang puso niya dahil sa tuwa. “Amos…”

Napapikit ito at bahagyang humigpit ang hawak sa braso niya. “I also like the way you call me Amos.” Iminulat nito ang mga mata at sinalubong ang kaniyang tingin. Walang nagtangkang putulin iyon. Para bang sa pamamagitan ng simpleng kilos na iyon, naunawaan na nila agad ang kanilang mga damdamin.

“Let’s try this,” mungkahi niya. Bigla itong natigilan sa sinabi niya. Inalis nito ang pagkahawak sa kaniyang braso. Bumuntong-hininga siya. “Subukan natin, Amos. Kalimutan mo ang ate ko at huwag mo na siyang guluhin. NBSB ako at tulungan mo akong ma-experience kung paano ang magustuhan at—” Hindi niya naituloy ang kaniyang paliwanag dahil bumakas ang gulat sa mukha nito pero hindi maikaila ang kagalakan sa mga mata.

“Wait, Zein. What do you mean…?” nag-aalangang tanong nito.

Naghanap muna siya ng malapit na basurahan at idinura ang bubble gum. Huminga muna siya nang malalim bago humarap sa lalaki. “Oo na.”

“Oo na? Pumapayag kang manligaw ako?”

Hindi ba makuha ng lalaking ito sa isang sabi?

Inihampas niya sa dibdib nito ang bulaklak dahil sa inis. “Oo na. Pumapayag na akong maging girlfriend mo. Pumapayag na akong maging rebound —” Mahina siyang napatili nang yakapin siya ni Amos at bahagya siyang binuhat. Basta na lang nitong ibinagsak sa kalsada ang mga bulaklak. “Amos, ibaba mo ako!”

Humalakhak lang ito kaya hindi niya maiwasang mapangiti. Nang hindi sinunod ni Amos ang kaniyang sinabi, agad niya itong sinuntok nang malakas sa balikat. Nabitiwan siya agad ng lalaki. “Darling, ouch!”

“Hindi mo ako darling!” singhal niya rito pero tumawa lang ito. 

Ilang sandali pa ay inabot nito ang mga kamay niya at ginawaran ng magaang halik. “Thank you.” Niyakap siyang muli ng binata. 

Dahan-dahan siyang gumanti ng yakap kaya nahigit niya ang hininga nang mas higpitan pa nito ang yakap. “I know that you know that… I am not still over with my past relationship. Help me, Zein. Help me heal my broken heart. Can you do that for me?” 

Nagpakawala siya ng malalim na hininga at marahang tumango. Alam niyang komplikado ang sitwasyon nila pero gusto niyang subukan ang mga iyon kasama si Amos. Gusto niyang maranasan ang mga bagay na ipinagkait sa kaniya tatlong taon na ang nakararaan at sa puntong iyon, sinunod niya na ang kaniyang damdamin.