Hi. Don’t forget to subscribe, vote and give comments in my story. Thank you.
Nagsalubong ang mga kilay ni Amos nang makitang full storage na ang gallery niya. Nakaupo lang siya sa pang-isahang sofa habang si Zein at ang kaniyang mommy ay nasa mahabang sofa sa living room. Ilang beses niyang kinuhanan ang kaniyang sarili pati na rin si Zein na abala sa pakikipag-usap sa kaniyang ina. Gusto niya kasing may maiwang alaala ang gabing iyon. Kahit gusto niyang habang buhay na manatili ang kiss mark ng kasintahan, wala siyang magagawa. Napangiti na lang siya at umiling.So gay... Tumayo si Amos at lumapit sa mga ito. Hindi nakaligtas sa kaniya ang gumuhit na ngiti sa mga labi ni Zein habang pinagmamasdan ang mga larawan niya noong bata. Kinamot niya ang kaniyang kilay nang mas lumawak pa ang ngiti nito.“Mommy, pahiram ng camera mo.” Inagaw niya sa mga ito ang photo album at ipinatong iyon sa center table.“Baby, why?”“Mommy!” Kinusot niya na lang ang ilong niya. Hindi pa rin pala tumigil ang kaniyang ina sa pagtawag sa kaniya ng baby.“What?” mahinahong tanong nit
Pagkalabas ng banyo ni Zein, biglang tumunog ang cellphone niya. Nakatapis lang siya ng tuwalya kaya inayos niya iyon para hindi mahulog. Dinampot niya mula sa ibabaw ng kama niya ang cellphone at tiningnan ang message ni Amos. What should I wear?Natawa si Zein nang mahina. Sasama si Amos sa kaniya mamaya sa resto-bar. Ipakikilala niya na kasi ito sa kaniyang mga kaibigan dahil si Yvette pa lang ang nakaalam ng relasyon nila. Napangiti siya nang maalala ang reaksiyon nito nang sinabi niyang handa na siyang ipakilala ito sa mga kaibigan niya. Nataranta ang lalaki at panay ang tanong kung anong magandang suotin at dalhin sa mga ito. Tila haharap ito sa pinakaimportanteng tao sa bansa dahil sa naging asal kahapon. Tumipa si Zein sa keyboard ng kaniyang cellphone. Mag-gown ka!Inilapag ulit ni Zein sa kama ang cellphone. Kinuha niya ang blower at sinimulang patuyuin ang buhok. Nang matuyo ang buhok niya, pumunta siya sa cabinet niya at naghanap ng damit na masusuot. Isang gray na v-nec
Napangiti si Amos nang makitang palapit sa kaniyang table si Zein. Tumayo siya at sinalubong ito ng halik sa pisngi. Inatras niya ang katabing upuan at inalalayan itong umupo bago siya umupo sa sariling upuan. Nasalubong niya ang masamang tingin ni Lester na kabababa lang ng stage. Nang-uuyam siyang ngumisi rito. Inalis niya ang tingin sa binata at lumingon sa dalagang katabi. “Hindi ka ba naiinip?” nagtatakang tanong ni Zein sa kaniya habang nginunguya ang bubble gum sa bibig. Sinulyapan nito ang baso ng iced tea na kanina niya pang ininom. “You didn’t order food. Baka mamaya ay sisihin mo ako at sabihing ginugutom kita. Mangisay ka na riyan.” Natawa si Amos dahil sa pagiging seryoso ng nobya. Inilagay niya ang braso sa balikat nito at hinila palapit sa kaniya. “Hindi ako maiinip,” gigil na sabi niya pero kabaliktaran naman iyon sa ginawa niya. Marahan niyang hinaplos ang buhok ni Zein. “Talaga?” Tumango siya. “Darling, you’re amazing. Ibang-iba ka sa stage. I like the way you p
Kanina pang nakaharap sa desktop si Zein. Hindi pa siya kumakain pati na rin ang kaniyang team ng lunch dahil kailangan pa nilang ayusin ang mga naka-assign sa kanilang trabaho para sa pelikulang ginagawa ng company para sa buwang iyon. Limang buwan na ang nakararan simula nang maging video editor siya sa kompanyang pinapasukan. Sa tulong ng koneksiyon ni Amos, nagkaroon agad siya ng trabaho. May kaibigan kasi ito sa Gamski street na nasa industriya ng showbiz kaya ini-recommend siya nito sa kompanyang iyon. May koneksiyon din naman ang kaniyang ate pero hindi niya na lang ito inistorbo dahil busy ito sa trabaho. Sinabi niya na lang na may tumulong sa kaniyang isang kaibigan kaya madali siyang nakahanap ng trabaho. Pinuntahan siya ni Zelda isa o dalawang beses sa isang buwan. Walong buwan na sila ni Amos at hindi niya pa rin nasasabi sa kaniyang ate ang tungkol sa kanila ng kasintahan. Laging masaya si Zelda kapag nasa bahay nila sa Mapski street subalit nakita niya ang lungkot sa
Kapapasok lang ni Amos sa loob ng gymnasium dala ang box ng cake nang may tumamang bola sa kaniya. Itinaas niya agad ang cake kaya sa tiyan niya tumama iyon. Masama ang tingin na bumaling siya kay Denny.“What the heck?! Muntik mo nang masira ang cake para kay Zein!” sigaw niya sa kaibigang tumatawa. Gustong ibato ni Amos pabalik sa lalaki ang bola pero mas inisip niya ang safety ng cake. Parang tumaas ang lahat ng dugo niya sa ulo nang tumawa rin ang iba niyang kaibigan. Nandoon ang lahat ng kaibigan sa birthday at monthsary nila ni Zein subalit hindi talaga mawala ang pang-iinis ng mga ito sa kaniya.Pumunta si Amos sa lamesang pina-assemble niya kay Yvette at maingat na ipinatong ang box ng cake. Napangiti siya nang maalala ang plano niya. Gusto niyang maging espesiyal ang araw na iyon para sa kanilang dalawa. Sigurado na siya sa damdamin niya. Mahal niya na si Zein. Sa walong buwan na relasyon nila, parang kay Zein umikot ang mundo niya. Ayaw niyang napapalayo sa babae. Gusto niy
Nakasampay ang mga binti ni Zein sa headboard ng kaniyang kama nang pumasok si Yvette sa kaniyang silid. Kanina pa siyang nakapikit subalit gising na gising pa ang diwa niya. Malapit nang mag-twelve pero gising pa silang magkaibigan. Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang paglubog ng higaan niya.“Bengut, turn off the lights,” tamad na tamad niyang utos rito.“Later.” Naramdaman niya ang pagkilos nito. Naimulat niya ang kaniyang mga mata nang may dumamping malamig na bagay sa kaniyang pisngi.“What’s that?” kunot-noong tanong ni Zein sa kaibigan.Umirap si Yvette at itinapat ang isang plastic sa mukha niya. “Duh? Facial cream para sa’yo at para sa akin. Ang pangit mo na kasi. Ayoko ng best friend na pangit.”Ginantihan niya rin ito ng irap bago muling pumikit. Hinayaan niya na lang ang dalaga na lagyan siya ng headband. Guminhawa ang pakiramdam niya nang pahiran nito ng cream ang kaniyang mukha.“You look stress, Agiw?”Mahinang tumawa si Zein. “Stress pa ako sa lagay na ito? Wala ng
“I’ll just go downstairs. I’ll just get the first aid kit and close the gate. Change your clothes… first.” Tinanggap agad ni Amos ang inabot na mga damit ni Zein. Nasa guest room siya ng bahay ng dalaga dahil ayaw niyang umuwi. Napilitan tuloy itong patulugin siya sa silid na iyon. “Thank you…”Marahan itong tumango. Pareho lang silang nakatayo sa loob. Dumako ang kaniyang mga mata sa pang-ibabang labi nitong may sugat. Hahawakan niya sana iyon ngunit maagap na lumayo ang dalaga. Dahan-dahan niyang ibinaba ang kamay at umiwas ng tingin. Parang may sumakal sa puso niya sa kilos na iyon ng dalaga. Narinig ni Amos kanina ang mga gusto niyang marinig sa dalaga ngunit hindi niya alam kung bakit ilag pa rin sa kaniya si Zein. Kung puwede niya lang na ikulong ito sa mga bisig niya nang mas matagal pa ay ginawa niya na sana. Parang sa halip na magkaintindihan, mas lalo silang nagkalabuan. Gumawa ng pader ang babae sa pagitan nilang dalawa at ayaw niya iyon. Alam niyang labis ang sakit na di
Warning: Mature ContentHindi na alam ni Zein kung saan napunta ang isip niya nang halikan siya nang mapusok ni Amos. Ang tangi niya lang nagawa ay gantihan ang mga halik nito. Ramdam na ramdam niya ang init ng katawan ng binatang nakapatong sa kaniya. “Amos…”Inungol ni Zein ang pangalan ng binata nang magsimula itong umindayog sa ibabaw niya. Magkadikit na magkadikit ang mga ibabang bahagi ng katawan nila. Kahit may mga damit pa, para siyang napapaso sa bawat haplos nito sa panga, leeg at dibdib niya. Para siyang mababaliw sa mga halik nito. Suminghap si Zein nang bumaba ang kamay ni Amos sa padyama niya. Umawang ang bibig niya nang mabilis na ipinasok ng lalaki ang kamay nito sa loob ng panty niya. Wala pa man ginagawa ang mga daliri nito sa kaniya, mabilis na agad ang paghinga niya dahil sa sensasiyong dulot niyon sa kaniya.Tumitig sa kaniya si Amos na puno ng pagnanasa. Hinaplos nito ang buhok niya at mariin ulit siyang hinalikan. Buong-puso niya namang ginantihan iyon. Gusto
Nakatayo si Amos sa mini stage sa event hall ng hotel. Kasal na sila ni Zein at reception na nila pero kinakabahan pa rin siya habang hinihintay ang asawa. Nagpalit kasi ang babae nang mas maayos na dress. “Let’s all welcome Mrs. Reolonda. Nakapagbihis na po ang ating bride,” anunsiyo ng emcee. Parang nahulog ang puso ni Amos habang pinapanood si Zein na maglakad palapit sa kaniya. Nakasuot lang ito ng simpleng infinity dress at nakalugay na ang buhok na nakatali lang kanina. Nagtagpo na naman ang mga paningin nila sa isang wedding reception katulad nang unang dumapo ang paningin ni Amos kay Zein. Sa pagkakataong iyon, sila na ang kinasal. Sa pagkakataong iyon, ang makasama ito hanggang pagtanda ang kaniyang plano. Sa pagkakataong iyon, labis na pagmamahal na ang dating atraksiyon lamang na naramdaman niya noon. “You’re so beautiful, Zein.” Hindi niya napigilang sabihin ang nilalaman ng isip nang makalapit na ito sa kaniya. Tumawa lang si Zein pero alam na alam niya ang kislap s
“I will leave you for your own good.” Nagsalubong ang mga kilay ni Zein sa sinabi ni Amos. Wala siyang kaalam-alam na may balak palang umalis ang binata. Wala siyang kaalam-alam na iiwan siya nito at ang mga anak nila. “What did you s-say?” Nawalan ng ekspresiyon ang mukha ni Amos at kinuha sa kaniya ang plane ticket at ang titulo ng bahay na nakapangalan na sa kaniya. Natulala lang si Zein habang pinagpatuloy naman ng lalaki ang pag-aayos ng mga gamit nito. Naguguluhan siya. Hindi niya agad maproseso sa utak niya ang mga nangyayari. “Y-you’re leaving. B-bakit ka aalis?” lakas-loob niyang tanong. “Please, not now…” Nagpanting ang mga tainga ni Zein. Gusto niya ng paliwanag pero hindi kayang ibigay sa kaniya ni Amos. Gusto niya itong maintindihan pero parang wala itong naririnig sa mga tanong niya. “Not now? Kailan pa? Kapag aalis ka na? One week from now, aalis ka na! Anong balak mo?! Bakit mo binigay sa akin ang bahay na ito?! Why you’ll leave us for good?!” “Zein, p-please, d
Dahan-dahang bumangon si Amos sa higaan niya. Ayaw niyang magising si Zein sa mahimbing nitong pagkakatulog. Napangiti siya at marahang hinalikan sa noo ang babae bago tumayo at lumabas ng kuwarto. Kahit gustong makasama ni Amos si Zein, kailangan niyang pigilin ang sarili. Kailangan niyang sanayin ang sarili na wala lagi ito sa tabi niya. Kaya ang mga panahong dapat katabi niya ito sa kama, ginugol niya sa pagtatrabaho sa study room. Kailangan niyang masanay para hindi sobrang hirap sa kaniyang iwan ang mag-iina niya. Hindi niya naman tatakasan ang responsibilidad niya sa mga anak niya. Sisiguraduhin niya pa rin na may magandang kinabukasan ang mga ito. Iyon nga lang, hindi niya kayang manatili hanggang ginugulo siya ng konsensiya niya. Para bang nag-set na sa utak niyang kapahamakan lang ang dulot niya sa pamilya niya sa dami ng pagkukulang at pagkakamali niya. Abala si Amos sa trabaho nang bigla na lang may kumatok sa pinto ng study room niya. “Come in.” Natigilan siya nang pum
Hindi na gaanong masakit ang sugat ni Zein. Nakakakilos na rin siya nang maayos kaya bumalik siya sa mga dating ginagawa. Kapag maaga siyang nagigising, siya na ang nagluluto para sa mag-ama niya. Hindi muna siya pinabalik sa shop para makapagpahinga siya nang maayos. “Zein, what are you doing?” Pinaglapat ni Zein ang mga labi nang kinuha sa kaniya ni Amos ang sandok na hawak. “Gusto ko lang namang magluto, Amos.” “Pero hindi pa masyadong magaling ang sugat mo. Isa pa, buntis ka. Huwag kang magkikilos. Baka mapaano kayo ni baby.” Nagsalubong ang mga kilay ni Zein. “Hindi naman nakakapagod ang pagluluto.” Tiningnan siya ni Amos ng masama. Napanguso si Zein at naglambing. Niyakap niya ito mula sa tagiliran. Naramdaman niyang natigilan ito saglit pero muli namang nagpatuloy sa pagluluto. “I… love you.” Bumuntong-hininga si Amos. “S-sige na, umupo ka na. Ako na rito. Dadaan pa tayo sa obgyne mo. Titingnan natin ang health ng baby.” Mas hinigpitan ni Zein ang yakap. Ayaw niyang komp
“Sir, your private investigator wants to talk to you.” Tumikhim si Amos at tumayo mula sa kaniyang swivel chair. Nang makapasok ang private investigator niya, mabilis niya itong pinaupo sa couch. Ito ang inutusan niya para mag-imbestiga sa nangyari kay Zein noon. Mukhang sa pagpunta pa lang nito, alam niya nang may impormasyon na itong dala. “Someone tried to kill your fiancée, sir.” Kumunot ang noo ni Amos. “What?” Ibinigay sa kaniya ng private investigator ang isang envelope. Bumilis ang paghinga niya. Namuo ang galit sa mukha niya nang makita ang isang larawan na kuha mula sa CCTV footage. Kuha iyon nina Zein at Thea. Nakatutok ang baril nitong hawak sa fiancée niya. “Thea…” Nanginig ang mga kamay niya sa galit. Halos mapunit ang picture na hawak niya. Ang babae pala ang rason kung bakit nawala sa kaniya si Zein. Hindi niya inasahang aabot sa ganoon si Thea. Hinding-hindi niya talaga ito mapapatawad at ipakukulong niya ito. “On CCTV, the girl everyone thought was Miss Zein wa
Panay ang pagsusuka ni Zein. Hindi niya maintindihan kung anong nangyari sa kaniya. Ang alam niya, gusto niya lang matulog kahit wala naman siyang ginawang nakakapagod. Sigurado rin siyang wala siyang nakaing panis. “Ma'am, ayos lang po ba kayo?” tanong sa kaniya ng maid pagkalabas niya ng banyo. Tumango na lang si Zein at tinanggap ang baso ng tubig na binigay nito. Nasa kalagitnaan kasi siya ng pagluluto nang bigla na lang niyang naramdamang nasusuka siya. Ito na lang ang nagpatuloy sa pagluluto niya. “Gusto ninyo po bang tawagan ko po si Sir Amos?” Agad siyang umiling. “No need. Hindi naman malala ’to. Ipapahinga ko lang. Alam mo naman ’yang si Amos, laging O.A.” Natawa ang maid nila sa sinabi niya. Talaga namang overreacting si Amos sa lahat ng bagay lalo na pagdating sa kanila ni Pita. Kulang na lang, ikulong sila palagi sa bisig nito para maprotektahan. Kumain muna siya bago umalis ng bahay. Pupuntahan niya kasi ang photoshop niya para tingnan ang nangyayari sa negosyo niy
Katatapos lang ng mainit na tagpo sa pagitan nina Amos at Zein nang magtanong sa kaniya ang dalaga nang saglit niyang ikina-estatwa. Sa daming maaalala nito, bakit iyon pa? Ayaw niyang maalala nito iyon. Malaki ang naging kasalanan niya sa babae noon. Humigpit ang hawak ni Zein sa kumot na nakatakip sa katawan niya. “Amos, I r-remember something. We had… s*x but you were… rough with me. I was crying because you… hurt me. H-hindi malinaw sa akin lahat pero… p-pakiramdam ko, you m-mistreated me.” Mabilis niyang sinapo ang mukha ng dalaga. “Z-zein…” “Tama ako, ’di ba? Nangyari sa atin iyon. You didn’t make love to me that time? I didn't remember love in your kisses and touches. You were mad.” Hinawakan ni Amos ang mga kamay ni Zein at hinalikan nang paulit-ulit. Nakatihaya ang dalaga sa kama, nakatulala sa kisame ng silid nila habang siya, panay ang paghingi ng tawad dito. Pinalambing niya ang boses sa pinakamalambing na magagawa niya. Ayaw niyang makahanap na naman ito ng rason para
Natawa si Zein nang itinapat ni Sammy ang kamay sa sumisirit na fountain. Mabilis niya itong hinila mula roon at hinampas sa balikat. Alam niyang probinsiyano ang lalaki pero alam niya rin na hindi naman ito ignorante sa mga ganoong bagay. Trip lang talaga nitong patawanin siya, kahit mapahiya pa ito sa harap ng maraming tao. “Kapag nahuli tayo ng guard, paaalisin tayo sa mall.” Ngumuso si Sammy at inayos ang bag sa balikat. “Aysus, ipabili mo ’to sa asawa mo. Mayaman naman ’yon, e.” Napailing na lang si Zein at hinila si Sammy sa loob ng isang Japanese restaurant. Ini-order niya ang lahat ng klase ng pagkain. Natutuwa siyang makita ang curiosity sa mukha ni Sammy sa mga pagkaing bago sa mga mata nito. Kumakain sila ng tanghalian pero nagsalubong ang mga kilay ni Zein nang makita ang isang lamesa malapit sa kanila. May grupo ng mga lalaki kasi doon at lahat naka-hoodie at naka-shades. Tinanaw niya ang isang lalaki dahil pamilyar sa kaniya ang porma ng katawan nito pero sabay-sabay
Pangarap lang ni Amos noong magkaroon ng masayang pamilya—katulad ng pamilyang pinaranas sa kaniya ng mga magulang niya. Ang kaso, hindi niya inakalang pagdadaanan niya ang lahat ng iyon. Nang minahal niya si Zein, nasira lahat ng plano niya sa buhay. Kung tutuusin, hindi maganda ang dulot ni Zein sa kaniya. Palagi na lang siya nasasaktan. Muntik na siyang mabaliw. Muntik na niyang bawiin ang sariling buhay para lang makasama itong muli. Palagi siyang nagmamakaawang huwag siya nitong iwan. Palagi na lang siya ang talo pero wala. Mahal na mahal talaga ni Amos si Zein. Kahit anong mangyari, hindi na magbabago ang pagtingin niya para sa babae. “I love you so much, Zein.” Mas hinigpitan niya ang yakap sa babae at hinalikan ito sa noo. Payapa ang kalooban ni Amos kapag nakikitang mahimbing na natutulog ito sa kaniyang tabi. Hindi siya nakatulog nang maayos kagabi. Pakiramdam niya kasi, aalis na naman si Zein. Baka iwan na naman siya ng babae. Nang imulat ni Amos kahapon ang mga mata ni