“I’ll just go downstairs. I’ll just get the first aid kit and close the gate. Change your clothes… first.” Tinanggap agad ni Amos ang inabot na mga damit ni Zein. Nasa guest room siya ng bahay ng dalaga dahil ayaw niyang umuwi. Napilitan tuloy itong patulugin siya sa silid na iyon. “Thank you…”Marahan itong tumango. Pareho lang silang nakatayo sa loob. Dumako ang kaniyang mga mata sa pang-ibabang labi nitong may sugat. Hahawakan niya sana iyon ngunit maagap na lumayo ang dalaga. Dahan-dahan niyang ibinaba ang kamay at umiwas ng tingin. Parang may sumakal sa puso niya sa kilos na iyon ng dalaga. Narinig ni Amos kanina ang mga gusto niyang marinig sa dalaga ngunit hindi niya alam kung bakit ilag pa rin sa kaniya si Zein. Kung puwede niya lang na ikulong ito sa mga bisig niya nang mas matagal pa ay ginawa niya na sana. Parang sa halip na magkaintindihan, mas lalo silang nagkalabuan. Gumawa ng pader ang babae sa pagitan nilang dalawa at ayaw niya iyon. Alam niyang labis ang sakit na di
Warning: Mature ContentHindi na alam ni Zein kung saan napunta ang isip niya nang halikan siya nang mapusok ni Amos. Ang tangi niya lang nagawa ay gantihan ang mga halik nito. Ramdam na ramdam niya ang init ng katawan ng binatang nakapatong sa kaniya. “Amos…”Inungol ni Zein ang pangalan ng binata nang magsimula itong umindayog sa ibabaw niya. Magkadikit na magkadikit ang mga ibabang bahagi ng katawan nila. Kahit may mga damit pa, para siyang napapaso sa bawat haplos nito sa panga, leeg at dibdib niya. Para siyang mababaliw sa mga halik nito. Suminghap si Zein nang bumaba ang kamay ni Amos sa padyama niya. Umawang ang bibig niya nang mabilis na ipinasok ng lalaki ang kamay nito sa loob ng panty niya. Wala pa man ginagawa ang mga daliri nito sa kaniya, mabilis na agad ang paghinga niya dahil sa sensasiyong dulot niyon sa kaniya.Tumitig sa kaniya si Amos na puno ng pagnanasa. Hinaplos nito ang buhok niya at mariin ulit siyang hinalikan. Buong-puso niya namang ginantihan iyon. Gusto
“Kuya Nelson, ano po ba talagang nangyari kay Amos?”Tinanong agad ni Zein si Kuya Nelson pagkasakay pa lang niya sa driver’s seat ng sasakyan. Kasalukuyan siyang nakaupong mag-isa sa back seat. Tatlong araw na siyang sundo’t hatid ng driver ni Amos mula sa trabaho dahil may sakit ang kaniyang nobyo. Kung tutuusin, kaya niya naman ang kaniyang sarili dahil may sasakyan siya pero ayaw pumayag ng binatang hindi siya ihatid at sunduin ni Kuya Nelson habang may sakit ito.Tuwing tinatawagan ni Zein si Amos ay tinatanong naman niya ang binata kung ano ba talagang sakit nito subalit ang lagi lamang nitong sinabi sa kaniya ay huwag na siyang mag-alala. Gusto niya itong puntahan sa bahay nito sa Gamski street ngunit lagi na lang itong may dahilan kaya lumakas ang hinala niya. May tinatago ang binata sa kaniya. Ayaw niya sa nararamdaman niya. Masyado na siyang nag-aalala. Kinamot ni Kuya Nelson ang ulo at bahagyang lumingon sa kaniya. “Hindi ko po puwedeng sabihin sa inyo. Kabilin-bilinan ni
Nagpunas muna ng kamay si Amos bago lumabas ng kitchen. Nadaanan niya ang secretary niya at binalita nitong dumating na ang package na hinintay niyang ipinadala ng mismong jewelry shop kung saan suki ang kaniyang mommy. Pumunta siya sa kaniyang opisina ng may ngiti sa mga labi. Ibinato niya sa couch ang basahang hawak. Hindi siya nag-abalang magpalit muna ng damit at tinungo agad ang desk niya kung saan nakapatong ang maliit na kahon. Binuksan niya agad iyon at mas lumawak ang kaniyang ngiti nang makita ang mas maliit na pulang kahon.“I can’t wait to see you wearing this,” usal ni Amos sa kaniyang sarili. Binuksan ni Amos iyon at kinuha ang singsing mula roon. Isa iyong diamond ring. Wala siyang alam sa mga alahas kaya isinama niya ang mommy niya sa pamimili ng nababagay na singsing para sa nobya. Gaya ng inasahan ni Amos, tuwang-tuwa ito. Inistorbo pa nito ang kaniyang amang busy sa trabaho at hindi pumayag na hindi sila samahan sa jewelry shop. Animo’y ikakasal na siya sa araw na
Inilabas ni Zein ang kaniyang kamay mula sa bukas na bintana ng sasakyan ni Amos. Nabawasan ang bigat na naramdaman niya nang tumama sa kaniyang mukha at kamay ang hangin. Napangiti siya at napapikit.Papunta sila sa bahay-bakasyunan na pag-aari ng binata sa Mabini, Batangas. Wala silang dalang mga damit. Tanging pagkain lang na niluto niya ang dala nila. Akala niya ay sa bahay na lang sila mananatili o kaya ay dadalhin lang siya ng nobyo sa isang park.“Your beauty is incomparable, Zein.” Lumingon si Zein kay Amos at parang tinunaw ang puso niya nang makita ang ngiti nito. Naka-shades ito pero alam niyang puno ng emosyon ang mga mata nito.“Kanina mo pa ’yang sinasabi.” Ipinasok niyang muli ang kamay at sumandal.“I’m just stating the fact. My girlfriend is beyond gorgeous.” Inabot nito ang kamay niya at marahang hinaplos ang mga daliri habang diretso ang tingin sa daan. Hindi niya maalis ang tingin sa binata lalo nang dalhin nito sa mga labi ang kaniyang kamay at ginawaran iyon ng
Patuloy lang sa pag-inom ng red wine si Amos habang pumapalakpak ang mga bisita bilang pagbati sa bagong kasal. Nasa reception siya ng pinsan niyang si Alliah na kinasal kay Justin. Katulad noon, mapait pa rin siyang napangiti subalit hindi dahil bitter na naman siya sa bride at groom kundi dahil sa puso niyang winasak ni Zein halos apat na taon na ang nakararaan. Gusto lang naman ni Amos bumuo ng isang masayang pamilya katulad ng ibang tao pero dalawang beses na iyong pinagkait sa kaniya. Kung kailan sigurado na siya kay Zein, saka naman ito umalis. Pagkatapos ng proposal niyang hindi tinanggap ng dalaga, hindi muna siya umuwi ng Maynila. Nanatili siya sa kaniyang rest house sa Batangas para indahin ang lahat ng sakit. Gusto niya munang mapag-isa noong mga panahong iyon dahil hindi niya alam kung paanong aayusin ang puso niyang dinurog ng dalaga. Gusto niyang habulin ito ngunit masyado siyang nasaktan at baka kung ano pang magawa niya. Baka hindi niya mapigilang magmakaawa muli r
Nagising ang diwa ni Zein sa ringtone ng kaniyang cellphone. Nakapikit ang mga matang kinapa niya iyon sa side table. Napapalatak na lang siya nang makitang alas dos pa lang ng umaga at ang pangalan ni Lester ang nasa screen. “Ano bang sasabihin ng lalaking ito?” bulong niya sa sarili. “Mommy?” Lumingon si Zein sa tatlong taong gulang niyang anak na si Pita. Kinusot nito ang mga mata at bumangon para yumakap sa baywang niya. Hinaplos niya naman ang buhok nito. “Sleep ka ulit, Pita. Maaga pa.” Sinagot niya ang tawag at tinapat sa tainga niya. “Zein!” Nailayo niya sa tainga niya ang cellphone dahil sa lakas ng boses ng kaibigan. “Sira ang ulo mo! Hindi mo ako kailangang sigawan, Lester.” pasigaw niyang reklamo. “Pardon me but you should know this, Zein.” Ginulo ni Zein ang buhok niya at dumapa. “I’m worn out. Hindi ba puwedeng bukas na lang?” “Hindi puwede. Nakasalalay ang love life ko kay doktora kapag hindi ka pumunta rito. Your man is here. Ayaw niyang magpaasikaso sa akin
Kanina pang naiirita si Amos sa mga kaibigan niyang nasa sala ng bahay niya. Akala niya ay bumisita ang mga ito dahil nag-alala ang mga ito sa kaniya pero pumunta lang pala ang mga ito para kumpirmahing naaksidente talaga siya. Natanggal na ang cast sa braso niya noong isang linggo kaya ang nasa binti naman ang tatanggalin mamaya. “Zein is my only baby. Zein is my peace of mind—” Hindi na natuloy ni Huge ang pagbabasa sa mga nakasulat sa cast ng binti niya nang binato niya rito ang unan sa likod niya. “Leave my house!” Tumawa lang ang mga kaibigan ni Amos sa pagsigaw niya. Umupo sa tabi niya si Corn at tinapik ang balikat niya. “Halatang hindi ka patay na patay sa ex mo.” Napasandal si Amos at kinamot ang isang kilay. Hindi siya makapasok sa bakeshop dahil sa kondisyon niya. Wala siyang magawa kaya ang binti niya ang pinagdiskitahan niya. Si Zein ang nakasulat doon dahil ang dalaga naman ang laman ng kaniyang isip simula nang makita niya ito sa reception ng kasal ng kaniyang pins
Nakatayo si Amos sa mini stage sa event hall ng hotel. Kasal na sila ni Zein at reception na nila pero kinakabahan pa rin siya habang hinihintay ang asawa. Nagpalit kasi ang babae nang mas maayos na dress. “Let’s all welcome Mrs. Reolonda. Nakapagbihis na po ang ating bride,” anunsiyo ng emcee. Parang nahulog ang puso ni Amos habang pinapanood si Zein na maglakad palapit sa kaniya. Nakasuot lang ito ng simpleng infinity dress at nakalugay na ang buhok na nakatali lang kanina. Nagtagpo na naman ang mga paningin nila sa isang wedding reception katulad nang unang dumapo ang paningin ni Amos kay Zein. Sa pagkakataong iyon, sila na ang kinasal. Sa pagkakataong iyon, ang makasama ito hanggang pagtanda ang kaniyang plano. Sa pagkakataong iyon, labis na pagmamahal na ang dating atraksiyon lamang na naramdaman niya noon. “You’re so beautiful, Zein.” Hindi niya napigilang sabihin ang nilalaman ng isip nang makalapit na ito sa kaniya. Tumawa lang si Zein pero alam na alam niya ang kislap s
“I will leave you for your own good.” Nagsalubong ang mga kilay ni Zein sa sinabi ni Amos. Wala siyang kaalam-alam na may balak palang umalis ang binata. Wala siyang kaalam-alam na iiwan siya nito at ang mga anak nila. “What did you s-say?” Nawalan ng ekspresiyon ang mukha ni Amos at kinuha sa kaniya ang plane ticket at ang titulo ng bahay na nakapangalan na sa kaniya. Natulala lang si Zein habang pinagpatuloy naman ng lalaki ang pag-aayos ng mga gamit nito. Naguguluhan siya. Hindi niya agad maproseso sa utak niya ang mga nangyayari. “Y-you’re leaving. B-bakit ka aalis?” lakas-loob niyang tanong. “Please, not now…” Nagpanting ang mga tainga ni Zein. Gusto niya ng paliwanag pero hindi kayang ibigay sa kaniya ni Amos. Gusto niya itong maintindihan pero parang wala itong naririnig sa mga tanong niya. “Not now? Kailan pa? Kapag aalis ka na? One week from now, aalis ka na! Anong balak mo?! Bakit mo binigay sa akin ang bahay na ito?! Why you’ll leave us for good?!” “Zein, p-please, d
Dahan-dahang bumangon si Amos sa higaan niya. Ayaw niyang magising si Zein sa mahimbing nitong pagkakatulog. Napangiti siya at marahang hinalikan sa noo ang babae bago tumayo at lumabas ng kuwarto. Kahit gustong makasama ni Amos si Zein, kailangan niyang pigilin ang sarili. Kailangan niyang sanayin ang sarili na wala lagi ito sa tabi niya. Kaya ang mga panahong dapat katabi niya ito sa kama, ginugol niya sa pagtatrabaho sa study room. Kailangan niyang masanay para hindi sobrang hirap sa kaniyang iwan ang mag-iina niya. Hindi niya naman tatakasan ang responsibilidad niya sa mga anak niya. Sisiguraduhin niya pa rin na may magandang kinabukasan ang mga ito. Iyon nga lang, hindi niya kayang manatili hanggang ginugulo siya ng konsensiya niya. Para bang nag-set na sa utak niyang kapahamakan lang ang dulot niya sa pamilya niya sa dami ng pagkukulang at pagkakamali niya. Abala si Amos sa trabaho nang bigla na lang may kumatok sa pinto ng study room niya. “Come in.” Natigilan siya nang pum
Hindi na gaanong masakit ang sugat ni Zein. Nakakakilos na rin siya nang maayos kaya bumalik siya sa mga dating ginagawa. Kapag maaga siyang nagigising, siya na ang nagluluto para sa mag-ama niya. Hindi muna siya pinabalik sa shop para makapagpahinga siya nang maayos. “Zein, what are you doing?” Pinaglapat ni Zein ang mga labi nang kinuha sa kaniya ni Amos ang sandok na hawak. “Gusto ko lang namang magluto, Amos.” “Pero hindi pa masyadong magaling ang sugat mo. Isa pa, buntis ka. Huwag kang magkikilos. Baka mapaano kayo ni baby.” Nagsalubong ang mga kilay ni Zein. “Hindi naman nakakapagod ang pagluluto.” Tiningnan siya ni Amos ng masama. Napanguso si Zein at naglambing. Niyakap niya ito mula sa tagiliran. Naramdaman niyang natigilan ito saglit pero muli namang nagpatuloy sa pagluluto. “I… love you.” Bumuntong-hininga si Amos. “S-sige na, umupo ka na. Ako na rito. Dadaan pa tayo sa obgyne mo. Titingnan natin ang health ng baby.” Mas hinigpitan ni Zein ang yakap. Ayaw niyang komp
“Sir, your private investigator wants to talk to you.” Tumikhim si Amos at tumayo mula sa kaniyang swivel chair. Nang makapasok ang private investigator niya, mabilis niya itong pinaupo sa couch. Ito ang inutusan niya para mag-imbestiga sa nangyari kay Zein noon. Mukhang sa pagpunta pa lang nito, alam niya nang may impormasyon na itong dala. “Someone tried to kill your fiancée, sir.” Kumunot ang noo ni Amos. “What?” Ibinigay sa kaniya ng private investigator ang isang envelope. Bumilis ang paghinga niya. Namuo ang galit sa mukha niya nang makita ang isang larawan na kuha mula sa CCTV footage. Kuha iyon nina Zein at Thea. Nakatutok ang baril nitong hawak sa fiancée niya. “Thea…” Nanginig ang mga kamay niya sa galit. Halos mapunit ang picture na hawak niya. Ang babae pala ang rason kung bakit nawala sa kaniya si Zein. Hindi niya inasahang aabot sa ganoon si Thea. Hinding-hindi niya talaga ito mapapatawad at ipakukulong niya ito. “On CCTV, the girl everyone thought was Miss Zein wa
Panay ang pagsusuka ni Zein. Hindi niya maintindihan kung anong nangyari sa kaniya. Ang alam niya, gusto niya lang matulog kahit wala naman siyang ginawang nakakapagod. Sigurado rin siyang wala siyang nakaing panis. “Ma'am, ayos lang po ba kayo?” tanong sa kaniya ng maid pagkalabas niya ng banyo. Tumango na lang si Zein at tinanggap ang baso ng tubig na binigay nito. Nasa kalagitnaan kasi siya ng pagluluto nang bigla na lang niyang naramdamang nasusuka siya. Ito na lang ang nagpatuloy sa pagluluto niya. “Gusto ninyo po bang tawagan ko po si Sir Amos?” Agad siyang umiling. “No need. Hindi naman malala ’to. Ipapahinga ko lang. Alam mo naman ’yang si Amos, laging O.A.” Natawa ang maid nila sa sinabi niya. Talaga namang overreacting si Amos sa lahat ng bagay lalo na pagdating sa kanila ni Pita. Kulang na lang, ikulong sila palagi sa bisig nito para maprotektahan. Kumain muna siya bago umalis ng bahay. Pupuntahan niya kasi ang photoshop niya para tingnan ang nangyayari sa negosyo niy
Katatapos lang ng mainit na tagpo sa pagitan nina Amos at Zein nang magtanong sa kaniya ang dalaga nang saglit niyang ikina-estatwa. Sa daming maaalala nito, bakit iyon pa? Ayaw niyang maalala nito iyon. Malaki ang naging kasalanan niya sa babae noon. Humigpit ang hawak ni Zein sa kumot na nakatakip sa katawan niya. “Amos, I r-remember something. We had… s*x but you were… rough with me. I was crying because you… hurt me. H-hindi malinaw sa akin lahat pero… p-pakiramdam ko, you m-mistreated me.” Mabilis niyang sinapo ang mukha ng dalaga. “Z-zein…” “Tama ako, ’di ba? Nangyari sa atin iyon. You didn’t make love to me that time? I didn't remember love in your kisses and touches. You were mad.” Hinawakan ni Amos ang mga kamay ni Zein at hinalikan nang paulit-ulit. Nakatihaya ang dalaga sa kama, nakatulala sa kisame ng silid nila habang siya, panay ang paghingi ng tawad dito. Pinalambing niya ang boses sa pinakamalambing na magagawa niya. Ayaw niyang makahanap na naman ito ng rason para
Natawa si Zein nang itinapat ni Sammy ang kamay sa sumisirit na fountain. Mabilis niya itong hinila mula roon at hinampas sa balikat. Alam niyang probinsiyano ang lalaki pero alam niya rin na hindi naman ito ignorante sa mga ganoong bagay. Trip lang talaga nitong patawanin siya, kahit mapahiya pa ito sa harap ng maraming tao. “Kapag nahuli tayo ng guard, paaalisin tayo sa mall.” Ngumuso si Sammy at inayos ang bag sa balikat. “Aysus, ipabili mo ’to sa asawa mo. Mayaman naman ’yon, e.” Napailing na lang si Zein at hinila si Sammy sa loob ng isang Japanese restaurant. Ini-order niya ang lahat ng klase ng pagkain. Natutuwa siyang makita ang curiosity sa mukha ni Sammy sa mga pagkaing bago sa mga mata nito. Kumakain sila ng tanghalian pero nagsalubong ang mga kilay ni Zein nang makita ang isang lamesa malapit sa kanila. May grupo ng mga lalaki kasi doon at lahat naka-hoodie at naka-shades. Tinanaw niya ang isang lalaki dahil pamilyar sa kaniya ang porma ng katawan nito pero sabay-sabay
Pangarap lang ni Amos noong magkaroon ng masayang pamilya—katulad ng pamilyang pinaranas sa kaniya ng mga magulang niya. Ang kaso, hindi niya inakalang pagdadaanan niya ang lahat ng iyon. Nang minahal niya si Zein, nasira lahat ng plano niya sa buhay. Kung tutuusin, hindi maganda ang dulot ni Zein sa kaniya. Palagi na lang siya nasasaktan. Muntik na siyang mabaliw. Muntik na niyang bawiin ang sariling buhay para lang makasama itong muli. Palagi siyang nagmamakaawang huwag siya nitong iwan. Palagi na lang siya ang talo pero wala. Mahal na mahal talaga ni Amos si Zein. Kahit anong mangyari, hindi na magbabago ang pagtingin niya para sa babae. “I love you so much, Zein.” Mas hinigpitan niya ang yakap sa babae at hinalikan ito sa noo. Payapa ang kalooban ni Amos kapag nakikitang mahimbing na natutulog ito sa kaniyang tabi. Hindi siya nakatulog nang maayos kagabi. Pakiramdam niya kasi, aalis na naman si Zein. Baka iwan na naman siya ng babae. Nang imulat ni Amos kahapon ang mga mata ni