"Van!"Napalingon ako kay Andy. Si Andy Mondragon. Isa siya sa mga kasamahan ko sa World Squads Assassin's."Hey, anong atin?" tanong ko sa kaniya."Congrats pala, mission accomplished ka na naman." nakangising saad niya.Napangisi na lang din ako.Yes, ako ang nagpatumba sa isang world most wanted drug lord."Uuwi kana ba ng pinas?" tanong ni Andy."Yeah, bibisitahin ko sila Mommy at Daddy, baka one month lang ako doon then need ko bumalik dito sa US, another mission. Ikaw?""Next week pa, sasama ako sa Canada, may dudukutin lang." natatawang saad niya.Napapailing lang ako."Sige una na ako," saad ko rito.Nandito ako sa Underground kung saan nandito ang hideout namin."Hi Tanya," bati ko. Siya naman si Tanya Mitchell.
Sobrang sarap ng tulog ko. Nakalimutan ko yata pahinaan ang aircon dahil nakaramdam ako ng sobrang lamig o dahil nakalimutan ko magsuot ng damit, damit? Wait!Napabalikwas ako ng bangon. Nanlalaki ang mga mata ko.Shit!Galing ako kagabi sa bar, then may lalaking gusto ako maka-one-night, then may lalaking-.Fuck!Fuck!Tiningnan ko ang aking katawan na nakabalot ng puting kumot. Napahawak naman ako sa aking ulo."Good morning." napatingin ako sa lalaking nasa tabi ko na hubo't hubad din ito. Nakangiti ito sa akin.Tumayo ito na hindi man lang alintana ang kahubdan.Sobrang tangkad niya at maputi ito. Ang ganda ng katawan. Ang tambok ng puwit, at kahit tulog ang kargada niya, sobrang laki pa rin ito. Napalunok ako ng laway. Sobrang guwapo niya."Here's my payment, nag-enjoy ak
Alas singko ng hapon ako umuwi sa mansion."Yaya." nakangiting bati ko kay yaya Nessa."Van! Ang batang ito, pasulpot-sulpot ka lagi!" Sermon ni yaya. Napatawa naman ako. Si yaya Nessa ang halos nagpalaki sa aming tatlo. Matanda na rin ito."Sila Mommy po?""Tulog ang Mommy mo, ang iyong Daddy nasa library, kakahatid ko lang ng kape.""Ah sige po. Puntahan ko muna si Daddy.""Dito ka ba kakain ng hapunan?" Tanong ni yaya."Yes po, pero sa condo ako matutulog."Agad na akong umakyat sa library. Kumatok muna ako bago pumasok."Dad?""Van." agad lumapit si Daddy sa akin at niyakap ako ng mahigpit."Kamusta ka na?" nakangiting tanong ni Daddy. Magaling magsalita ng tagalog si Daddy. Dito talaga siya lumaki sa Pilipinas."I'm doing good Dad
Napatingin ako sa tatlong lalaking nakatayo sa harap ng gusali. The Fuentebella Empire building.Si General Fuentebella, kasama niya ang dalawa niyang anak, sina Kurt at Roswell.Hindi ko matiyempuhan si General Fuentebella na nag-iisa. Lagi may kasamang pulis o kasama ang mga anak.Sinuot ko muna ang ang jacket ko at sumbrero bago bumaba. Nagsuot rin ako ng mask. Nilagay ko ang aking baril sa aking tagiliran.Bitbit ang isang hindi kalakihang bag, pumunta ako sa parking lot ng building.Hinanap ko ang sasakyan ni General Fuentebella. Nang makita ko na ito, agad ko itong nilapitan at inayos ang bomba na dala-dala ko sa bag. Sa ilalim ng sasakyan ko ito ikinabit ang bomba. Inayos ko ang oras. Five minutes, sasabog na ang sasakyan, damay lahat na nasa underground ng building.Dali-dali akong umalis pagkatapos kong naiayos ang lahat. Bumalik ako sa a
"Hi. Ako pala po si Savannah Samonte. Iyong mag-aaply sana ng waitress," nakangiting saad ko sa manager ng restaurant.
ABALA ako sa pagpupunas ng lamesa nang bigla lamang may yumakap sa aking likuran.
PANAY ang hithit ko ng sigarilyo habang nakatingin sa matandang lalaki na masayang nakipagkuwentuhan sa isang napakaguwapong lalaki. Ang mag-amang Kayaki Shamiro at Kei Shamiro.
"Van, bakit nawala ka ng dalawang araw?" agad na tanong ni Cielo pagkarating ko sa restaurant. "Pasensiya na, umuwi kasi ako sa probinsya. Hindi nga rin ako nakapagpaalam sa manager," nahihiyang saad ko naman kay Cielo. "Ano ka ba! Malakas ka naman kay Sir Ross," hagikhik na saad ng dalaga. Napangiti naman ako sa tinuran ni Cielo. Hindi ko na rin nakita si Ross sa restaurant. Naging abala naman ang buong araw ko. Halos hindi ko na namalayan ang oras. Tamang-tama na alas singko sinundo na ako ni Kurt. "Lumipat ka na sa condo ko. Para magkasama na tayo araw-araw," aniya ng binata sa akin. "O-Okay lang ba? Ahmm.. Kurt? Paano si C-Cindy?" "Don't worry. Nakausap ko na siya at ang pamilya niya," nakangiting saad niya. Iniwas ko ang aking mukha at tumingin sa labas ng bintana. Sumilay ang ngiti sa aking
Naglalakad ako sa isang madilim na lugar.Nagtataka ako kung bakit nandito ako.Hindi ko alam kung nasaan ako."Damon?"Kinakabahan ako.Napatigil ako nang may humarang sa aking dinadaanan."S-sino ka?"natatakot na tanong ko sa kaniya.Tiningnan ko ito ng mabuti.Napatigil ako nang nagkasalubong ang aming paningin.Ang kulay asul niyang mga mata, puno ng galit.Ang guwapo niyang mukha."T-Tres? Anak! Tres!"umiiyak na saad ko.Nakatingin lang ito sa akin."Tres!"nilapitan ko ito.Nagulat ako nang itinutok nito ang baril sa akin.Napasulyap ako sa kan'yang mga kamay.Lalo ako napaiyak nang makita ko ang tattoo niya.Ang numero.Ang pangalan niya."I-ikaw nga anak ko.Tres baby! I missed you!"hinawakan ko ang kaniyang kamay kahit nakatutok sa akin ang baril."I am not your son, I'm here to kill you, I'm here to kill your husband,"diib na sabi niya.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Anak, ako ang Mommy mo.Anak umuwi kana, hinihintay ka ng mga kapatid mo."umiiyak ako habang hinawakan ang kaniyang ka
Walong buwan.Walong buwan na hindi pa rin mahanap si Tres.Sobrang sakit.Lagi ko iniisip kung okay lang ba siya.Kung nakakain na siya.Kung nakatulog ito ng maayos.Minsan iniisip ko, sana hindi ko na lang sila isinilang kung ganito ang nararanasan ng mga anak ko."Ate?"Pasimple kong pinunasan ang aking mga luha bago humarap sa aking kapatid.Nandito na kami sa Isla ni Dia.Sa isang buwan babalik na kami sa Manila dahil doon ako manganganak.Ngumiti ako sa kan'ya nang humarap na ako."Umiyak ka na naman."ani niya.Mapait akong nakangiti kay Dia."Hindi ako mapakali.Paano kung sinasaktan nila ang anak ko? Paano kung hindi nila ito pinapakain? Paano kung sa sahig nila ito pinapatulog? Lahat nasa utak ko iyan."sunod-sunod na umaagos ang mga luha ko sa aking pisngi.Niyakap naman ako ni Dia."Ginagawa namin ang lahat ate, pero hindi pa rin namin mahanap si baby Tres."malungkot na saad ni Dia."Si Alas at Quatro, hindi ko sila sinukuan.Ayoko ring sumuko kay Tres.Please Dia, hanapin niyo ang
"Bro?"Napalingon ako kay Dos."Anong balita?"mahinang tanong ko kay Dos."Hindi pa rin mahanap ang katawan ni baby Tres."Napahawak naman ako sa aking ulo."Pero bro, ang hinala namin, kinuha si Tres."Napatingin ako kay Dos."Paano mo nasabi?"diin na tanong ko."Huwag ka na magtaka, marami tayong kalaban, hindi lang ikaw pati si D, alam nila na pamangkin ni D ang Quads mo."sagot ni Dos.Awang-awa na ako kay Mary.Halos hindi na ito kumakain.Araw-araw na lang umiiyak.Kanina bago ako umalis papunta dito sa presinto, nakatulala ito.Buti na lang nandoon ang asawa ni Dos."Wala nang katapusan ang problema na dumadating sa buhay namin."mahinang saad ko.Tinapik ni Dos ang balikat ko."Damon?"Napaangat ako ng tingin.Si Z, kasama niya si Jenny."Mag-iisang linggo na, wala ang katawan ni Tres sa gumuhong gusali."ani ni Z."Believe me, kinuha nila ang bata, sadyang ang target nila ay isa sa mga Quads."ani naman ni Jenny."Lahat ng connection ko sa underground ginamit ko na para hanapin ang
"Ready?"nakangiting tanong ni Damon kay Alas.Ngayong araw ang uwi namin sa mansion ni Damon."Yes! Yes!"masayang sigaw ni Alas.Nakangiting napapailing ako sa mag-ama."Miss ka na ng mga kakambal mo.""Damon, puntahan ko muna si Dra.Cindy,"ani ko."Okay love, take your time."Lumaban na ako at pumunta sa clinic ni Dra."Si Dra.Cindy?"tanong ko sa nurse."Sa loob po Doc."Kumatok muna ako at pumasok na.Naabutan ko ito na parang umiiyak."Dra?"nagtatakang tawag ko."H-hi Dra.Fernando, pasensiya ka na, hindi agad kita mapansin."umiwas ito ng tingin."Ahmm..uuwi na pala kami, baka next week balik trabaho ulit ako."mahinang saad ko."Gaoon ba, sige mag-ingat kayo."Nilapitan ko ito."May problema ka ba?"tanong ko sa kan'ya.Bigla lang ito humagulhol.Mabait si Dra.Cindy.Alam kong niipit ito sa nangyayari kay Savannah.Hinawakan ko ang kan'yang dalawang kamay."Si Kurt ba?"tanong ko sa kan'ya.Tumango lang ito."Pero kasal pa rin sila ni Savannah.Dra, matalino ka, mistress ka pa rin sa pa
"Ayos na naman ang results ng mga examinations ni baby Alas."nakangiting saad ni Dra.Cindy.Sobrang sayako, sa wakas okay na si Alas."Salamat Dra.Cindy."nakangiting saad ko.Napalingon kami sa pinto nang pumasok si Damon at Bry."Damon."masaya ko itong nilapitan at niyakap."Okay na si baby Alas."Gumanti rin ito ng yakap sa akin."Dra.Fernado, aalis na ako."mahinang saad ni Dra.Cindy."Wait Dra.Cindy."seryosong sabi ni Bry.Humarap naman si Dra.Cindy."You know what..stop acting you're really a nice person,"ani ni Bry na parang galit ito."Bry?"nagtatakang saad ko sa kan'ya."Hindi ko alam ang sinasabi mo Mr. Coloner."mahinang sagot ni Dra.Cindy."Fuck yeah...hindi mo alam? Masaya na kayo dahil nasa kulungan na ang kapatid ko!"sigaw ni Bry."Stop it Bry!"saway ni Damon.Nasa kulungan si Savannah?Dali-dali namang lumabas si Dra.Cindy."Damon, totoo bang nakakulong si Savannah?"tanong ko kay Damon."Yeah pero inaayos na ni Z at Jenny ang kaso ni Savannah."mahinang sagot nito."Makakal
Nine months.Siyam na buwan nang comatose si Alas."Doc?"Napalingon ako sa nurse."A-anong oras daw po ninyo ipapatanggal ang mga aparato ni baby Alas?""Mamaya na, hinihintay ko lang ang kapatid ko,"mahinang sabi ko.Masakit.Pero kailangan na bitawan.God knows, lahat ginawa ko na.Lahat ginawa ko, pero lalo lang nanghihina at lumala ang kalagayan ng anak ko.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi na hindi tumitigil sa pagdaloy.Lumapit ako kay baby Alas.Pinatanggal ko na ang tubo na nakasalpak sa bibig niya.Halos buong katawan na niya namamaga.Parang piniliga ang puso ko."A-Alas, why baby?"napahagulhol ako habang hinahaplos ang kan'yang pisngi."I-I'm sorry, I'm so sorry! Alam kong pagod kana, alam kong hirap na hirap kana,""P-papahingain na kita.Baby? Mahal na maha ka ni Mommy, mahal na mahal ka ng mga kakambal mo,"Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak ko.Siyam na buwan.Hindi pa rin nagpaparamdam si Damon.Nakaramdam ako ng galit sa kan'ya.Hinalikan ko sa noo si baby
Nailipat na si baby Alas sa room ni baby Quatro."Ate?"napalingon ako nang tinawag ako ni Dia."S-sino sila? Bakit nila gustong patayin ang mga anak ko! Dia please, huwag mo hayaan na saktan nila ang mga Quads,""Nireview na namin ang CCTV, at hindi na sila makakabalik dito,"Huminga ako ng malalim."Napapagod na ako, parang walang katapusan na problema,"nanghihinang saad ko."Kapag okay na si Alas at Quatro, bumalik muna kayo sa Isla, mas ligtas kayo doon,""Paano si Damon? P-paano kung babalik siya? maluha-luhang tanong ko kay Dia."Ako mismo ang magdadala sa kan'ya sa Isla,"nakangiting saad ni Dia.Niyakap ko ito ng mahigpit."Gusto ko buuin ang pamilya ko, gusto ko na makasama ng Quads ang Daddy nila,""Of course, hindi ko na kayo ilalayo kay Damon, pero ang paglayo niya, may malalim siyang dahilan,"Napatingin ako kay Dia."A-alam mo? Nasaan siya?""Ate, babalik siya.Basta babalikan niya kayo,"Malakas ang pakiramdam ko na alam ni Dia kung saan si Damon.Dahil hindi man lang siya
"Dra. Fernando, mayroon na ulit heart donor para kay Alas,"ani sa akin ni Dra.Cindy.Nagtataka akong tumingin sa kaniya."K-kanino galing?"Kinakabahang tanong ko."It's unknown person,"Agad ko iniwan si Dra.Cindy at patakbong pumunta sa silid ni Damon.No!Pagkabukas ko ng pinto walang tao.Mga aparato lang ang nandoon.Napalitan na rin ng bagong bedsheets ang kama at ang punda ng una."D-Damon?"mahinang saad ko.Lumabas ulit ako ng silid.Umiiyak akong pumunta sa clinic ni Zia.Hindi na ako kumatok, agad na akong pumasok."Dra. Harrison?"bungad ko kaagad sa kan'ya."Hi.May donor na pala si baby Alas,"nakangiting saad niya."S-sino ang donor? Nasaan si D-Damon?""Wala si Damon? Di ba may surgery pa siya next week?"nagtatakang tanong din sa akin ni Zia."W-wala siya sa room niya! Saan galing ang heart donor?""Wala namang sinabi si Dra.Cindy, wait..fuck, huwag mo sabihin si demonyo ang donor!"sigaw ni Zia."Si Savannah? Ang kapatid ni Damon? Nakita mo ba siya?"natatarantang tanong ko."
"Kuya?" "Kuya, ngayon pala gagawin ang heart transplant kay Quatro,"mahinang saad ni Savannah."S-saan kayo nakahanap ng donor?"nanghihinang tanong ko.Kagagaling lang ni Mary dito, agad rin itong umalis dahil tinawag siya sa intercom."Basta lang may nagdonate, hindi namin alam kung sino,""Van, g-gusto ko mabuhay si baby Alas, gusto ko dugtungan ang buhay ng anak ko,"umiiyak na saad ko sa kan'ya.I'm so fucking Helpless.Wala ng kuwenta ang buhay ko kung mamamatay ang isa sa Quadroplets namin ni Mary!"Are you insane! Kuya may one week pa! Naghahanap rin ako, kung wala na talaga, a-ako na lang ang magdodonate baka ka match ko si baby Alas, mas kailangan ka ng mga anak mo,"mahinang saad sa akin ni Savannah."No! Huwag Van, hindi mo kailangan gawin ito!""It's okay kuya, matagal ng miserable ang buhay ko, I'm so tired, nakakapagod rin, Mary Flor deserve to be happy, bigyan mo ng kumpletong pamilya ang Quads, masaya na ako na makikita sila na buo,""Van!""Lalabas muna ako, i-check ko