Napatingin ako sa tatlong lalaking nakatayo sa harap ng gusali. The Fuentebella Empire building.
Si General Fuentebella, kasama niya ang dalawa niyang anak, sina Kurt at Roswell.
Hindi ko matiyempuhan si General Fuentebella na nag-iisa. Lagi may kasamang pulis o kasama ang mga anak.
Sinuot ko muna ang ang jacket ko at sumbrero bago bumaba. Nagsuot rin ako ng mask. Nilagay ko ang aking baril sa aking tagiliran.
Bitbit ang isang hindi kalakihang bag, pumunta ako sa parking lot ng building.
Hinanap ko ang sasakyan ni General Fuentebella. Nang makita ko na ito, agad ko itong nilapitan at inayos ang bomba na dala-dala ko sa bag. Sa ilalim ng sasakyan ko ito ikinabit ang bomba. Inayos ko ang oras. Five minutes, sasabog na ang sasakyan, damay lahat na nasa underground ng building.
Dali-dali akong umalis pagkatapos kong naiayos ang lahat. Bumalik ako sa aking kotse at hinintay ang oras ng pagsabog.
One minute to go. Malapit na. Five, four, three, two, One. Isang nakakabinging pagsabog ang naganap.Nakikita ko ang mga tauhan ni General na papunta sa parking lot. Nagkakagulo na ang lahat.
Napangisi ako. Warning pa lang iyan. Next time, kasama na ang Heneral na sagabal sa lahat ng negosyo ng Daddy ko.
Agad na akong umalis at dumiretso sa airport. Ngayon ang uwi ni Andy. Si Tanya naman nasa Spain pa rin ito. Dumaan ako sa isang building kung saan doon ko iniwan ang isang kotse ko. Sinisigurado ko muna na lahat ng CCTV ay naka off.Pina hack ko ito sa aking kaibigan. Iniwan ko ang kotse na ginamit ko kanina at pinalitan ito ng may plaka. Kung sakali man matagpuan ito ng police ang kotseng ginamit ko, hindi pa rin nila matrace kung sino may-ari.
Agad na akong umalis at sinundo si Andy.
Tamang-tama pagkadating ko, nandoon na siya naghihintay.
"Tagal mo." nakairap ito sa akin.
"May pinuntahan pa ako." nakangiting saad ko sa kan'ya.
"Ihahatid ba kita sa condo mo o sa aking condo ka muna?" tanong ko sa kan'ya.
"Sa condo mo muna, may pupuntahan tayo," aniya.
Tumango na lang ako.
Si Andy Mondragon, the Multi-Billionairess Assassin. Anak sa labas ni Gordon Mondragon, Ang bilyonaryo may-ari ng mga resort at Empire hotel. Pero mas mayaman pa rin si Andy. Itinago siya ni Gordon Mondragon sa pamilya nito. Isang sundalo si Andy, pero hindi ito nagseserbisyo sa halip nagtatrabho sa organisasyon ng World Squads Assassin's.
"Saan tayo pupunta?"tanong ko kay Andy.
"Kay Gordon Mondragon."
Nagtatakang lumingon ako sa kan'ya.
"Bakit? Come on, huwag mo sasabihin guguluhin mo na naman si Mr Gordon." natatawang saad ko sa kan'ya.
"Hindi pa siya bayad, kayang-kaya ko pabagsakin ang mga negosyo niya." nakangising saad ni Andy.
"Paano ang mga kapatid mo? Si Anton Chase at Xia Jill? Right?"
"I don't care, hindi ko sila kinikilalang kapatid, itinakwil ako at hindi kinilala ni Gordon Mondragon, so, why I should treat them as my siblings?"
Napailing na lang ako.
Masama lang ang loob niya kay Gordon pero alam ko may puwang pa sa puso niya ang mga kapatid niya. Hindi man siya kilala ni Anton at Xia, alam kong mahal ni Andy ang mga ito.
"Di ba si Gordon Mondragon nagbigay sa pangalan at apelyido mo?" nakangising tanong ko sa kan'ya.
"Dala ko lang apelyido niya, but its nothing. Mas mayaman pa rin ako kahit hindi ko gagamitin ang kan'yang apelyido."
Nagkibit balikat lang ako.
Pagdating sa condo ko, tinulungan ko si Andy bitbitin ang mga gamit niya.
"Kamusta ang mission mo kay General Fuentebella?" tanong niya sa akin.
"Malapit na. Sa ngayon dahan-dahanin ko muna," saad ko.
"Want a help?"
Napatingin ako sa kan'ya.
"Sure. Kung hindi ka busy."
Tumawa naman ito.
Next month, babalik ulit ako sa US. May mission ako na pinapatrabaho sa akin, babalik din agad ako sa Pilipinas.
"Ligo muna ako," saad ko.
After ko naligo, nagsuot na lang ako ng pants at white sando.
Bumalik na ako sa sala. Nakabihis na rin si Andy.
Sinuot ko na ang heels ko at kinuha ang susi ng kotse.
"Let's go," saad ko kay Andy.
Pupunta kami sa Empire Hotel. Pagdating namin sa gusali ng Mondragon, agad na kami pumasok, pero hinarangan kami ng dalawang guwardiya.
"Ma'am sino po ang pupuntahan ninyo? May appointment ba kayo kay Sir Gordon or kay Sir Anton?"
Napatingin kami ni Andy sa isa't isa.
"I'm Andy Mondragon.Can you please call Gordon Mondragon, and told him that I'm here." pakiusap ni Andy sa guwardiya.
"Ah sige po Ma'am."
Naghintay muna kami ni Andy habang tinatawagan ng guwardiya si Gordon Mondragon.
"Ma'am pinapaakyat na kayo ng sekretarya ni Sir Gordon."
Ngumiti kami ni Andy sa guwardiya at pumunta na kami sa elevator.
Nasa ten floor ang office ng CEO. Nang nasa ten floor na kami, lumabas na kami ni Andy sa elevator. Lahat nakatingin sa amin. Why not. Matangkad kami ni Andy. Maputi. Maganda ang katawan. Higit sa lahat, ang magandang mukha na ginagamit namin sa mga kalaban.
"Hi, can I talk to Mr.Gordon Mondragon?" nakangiting saad ni Andy sa sekretarya.
"Pasok na po kayo, Ma'am." nakangiting sagot niya.
"Dito na lang ako," saad ko kay Andy.
"Come with me," aniya niya sa akin.
Sumama ako kay Andy sa loob ng office ni Gordon Mondragon. Kumatok muna si Andy bago binuksan ang pinto.
Naabutan namin si Gordon Mondragon na kausap ang isang napakaguwapong lalaki. Sobrang tangkad nito. Magkamukha sila ni Andy. Si Anton Chase Mondragon.
"A-Andy?" aniya ni Mr.Gordon.
"Hey, nice to meet you again, gusto ko lang ipaalam sa iyo ang resort ay pag-aari ko na." nakangising saad ni Andy.
"Who are you? Bakit sinasabi mo pag-aari mo na ang resort namin?" biglang saad ni Anton Chase.
Lumakad ako palapit kay Anton Chase.
No wonder. Kahit ako siguro mahuhumaling din sa kaguwapohan niya. Nakatingin din ito sa akin.
"Labas tayo. Hayaan natin mag-usap ang kaibigan ko at tatay mo," saad ko sa kan'ya.
Nagtataka naman itong nakatingin sa akin.
Hinawakan ko ang kaniyang kamay at hinila palabas.
"Sino kayo?" tanong niya.
Humarap ako sa kan'ya.
"I'm Van, and you?" nakangiting saad ko.
"Anton Chase." tipid na sagot niya.
Napatingin ako sa sekretarya na pasimple itong nakatingin sa amin. Nilapitan ko si Anton at hinawakan ang mukha niya.
"Daddy!"
Napalingon kami sa batang babae na palapit sa amin. May kasama itong magandang babae, baka Mommy ito ng batang babae. Tamang-tama naman ang paglabas ni Andy.
"Let's go," aniya ni Andy sa akin.
Humarap ulit ako kay Chase.
"Nice to meet you again." saad ko at umalis na kami ni Andy.
Bago kami sumakay ng elevator, narinig pa namin na inaaway ng babae si Anton.
"Asawa niya yata iyon?" natatawang saad ko kay Andy.
"Yeah." nakangising sagot ni Andy.
Tumingin ako sa aking relo.
Alas-sais na na pala ng gabi.
"Casa bar tayo, na miss ko na mag party."yaya sa akin ni Andy.
"Sure."sagot ko.
Isang linggo na hindi na kami nagkita ni Kurt pagkatapos nang mainit na tagpo noong nakaraang linggo sa bar.
Ibig sabihin, hindi siya seryosong makipag relasyon sa akin.
Thirty minutes lang ang biyahe papunta sa Casa bar.
Nagbabasakali rin ako na baka magkita ulit kami ni Kurt. Kanina ko lang siya ulit nakita nang pinasabog ko ang parking lot ng building nila.
Bumaba na kami ni Andy at pumasok sa loob. Sobrang dami ng mga tao. Kapag ganitong weekend halos mapuno na ang bar na ito.
Pagkapasok namin halos na mga kalalakihan nakatingin sa amin ni Andy.
"Counter tayo," saad ko kay Andy.
"Mauna ka na muna, may susundan lang ako." nagtatakang tumingin kay Andy.
"Who?"
"Basta, pahiram ako ng susi ng kotse, baka makatakas pa!"
Agad ko ibinigay sa kan'ya ang susi ng kotse ko.
Pumunta na ako sa counter at umupo.
"Hard please," aniya ko sa bartender.
Kapag nandito ako sa Pilipinas, madalas ako sa bar. Isa akong Doctor, pero pakiramdam ko hindi itong gusto kong trabaho. Parang may kulang pa rin sa buhay ko.
"Hey, another one!"
Napatingin ako sa aking katabi.
Napataas ang kilay ko. Ang guwapo niya. Kahit nakaupo ito, halatang napaka tangkad. Sa itsura pa lang may foreign blood ito.
"Nakapasa na ba ako sa taste mo?" nakangising saad niya sa akin.
"No." blangkong mukha na sagot ko sa kan'ya.
"Here's, Ma'am." agad ko kinuha ang alak ko. Tinungga ko na ito at humingi ulit.
"I'm Kenjie, and you?"
"Van."
Humarap ako sa kan'ya. Nakatingin ito sa akin. Pulang-pula na ang mukha nito, halatang lasing na.
"You're so beautiful."
Napapailing na lang ako. Napatingin ako sa grupo na nakaupo sa kabilang mesa. Nakita ko si Kurt at Roswell, na may mga kasama ang mga ito. Napatingin ako kay Kurt at may inaakbayan na babae, ang kan'yang fiancee.
"Are you single?" tanong ko kay Kenjie.
"Half German and has 12 inches." sagot niya.
What the hell!
"Sabi ko single ka ba!" sigaw ko sa kan'ya.
Napahalakhak naman ito.
"Of course, single ako tonight." nakangising saad niya.
"Kiss me!" Utos ko sa kan'ya.
"Whoah!" gulat na reaction niya.
P*****a talaga!
Tinanggihan ako.
"Okay, huwag na pala. Sa iba na ako magpapahalik." Tumayo na ako at tumalikod na. Pero tumayo din ito at hinila ako palapit sa kan'ya.
Nanlalaki naman ang mga mata ko nang walang sabi-sabing hinalikan ako ng mapusok.
"Come with me." bulong niya sa akin habang naglalakbay na ang kamay niya sa aking katawan. Nasa gilid kami ng counter ng bar kaya hindi masyadong agaw atensyon ang puwesto namin.
Napapikit ako nang bumaba ang halik niya sa aking leeg. Hinawakan niya ang aking kamay at dinala sa kan'yang gitnang hita.
Ohh fuck!
"Big?" nakangising tanong niya sa akin.
Hinila niya ako at sinandal sa gilid.
"Trespassing kana, Mr.German." seryosong saad ko sa kan'ya.
Hindi nito ako pinansin, sa halip hinalikan niya ulit ako sa labi. He is a good kisser.
"Van let's get out of here." Bulong niya sa akin. Panay ang pisil sa aking tagiliran.
Bigla na lang may humila kay Kenjie at sinuntok ito.
Si Kurt. Galit na galit ang mukha nito.
"She's my girl, fuck you Alcantara!"
Magkakilala sila?
Nakangisi naman si Kenjie.
Hinila ako ni Kurt palabas ng bar.
"Really! Nakipaghalikan ka sa lalaking iyon?" Galit na saad niya.
Humarap naman ako kay Kurt.
"I told you before, hindi mo ako puwedeng angkinin hangga't kayo pa ng fiancee mo."
"Fuck! Okay! Hihiwalayan ko na siya, simula ngayon, akin ka na Van!"
Pasimple naman akong ngumiti.
Nagsisimula na ang laro ko.
"Yes Kurt, ikaw na ang nagmamay-ari sa akin." ubod tamis akong ngumiti sa kan'ya.
Next plan.
Kailangan makapasok na ako sa pamilya niya, lalong-lalo na sa tatay niya.
Pero isa lang ang puwede kong gawin.
I will marry him.
"Hi. Ako pala po si Savannah Samonte. Iyong mag-aaply sana ng waitress," nakangiting saad ko sa manager ng restaurant.
ABALA ako sa pagpupunas ng lamesa nang bigla lamang may yumakap sa aking likuran.
PANAY ang hithit ko ng sigarilyo habang nakatingin sa matandang lalaki na masayang nakipagkuwentuhan sa isang napakaguwapong lalaki. Ang mag-amang Kayaki Shamiro at Kei Shamiro.
"Van, bakit nawala ka ng dalawang araw?" agad na tanong ni Cielo pagkarating ko sa restaurant. "Pasensiya na, umuwi kasi ako sa probinsya. Hindi nga rin ako nakapagpaalam sa manager," nahihiyang saad ko naman kay Cielo. "Ano ka ba! Malakas ka naman kay Sir Ross," hagikhik na saad ng dalaga. Napangiti naman ako sa tinuran ni Cielo. Hindi ko na rin nakita si Ross sa restaurant. Naging abala naman ang buong araw ko. Halos hindi ko na namalayan ang oras. Tamang-tama na alas singko sinundo na ako ni Kurt. "Lumipat ka na sa condo ko. Para magkasama na tayo araw-araw," aniya ng binata sa akin. "O-Okay lang ba? Ahmm.. Kurt? Paano si C-Cindy?" "Don't worry. Nakausap ko na siya at ang pamilya niya," nakangiting saad niya. Iniwas ko ang aking mukha at tumingin sa labas ng bintana. Sumilay ang ngiti sa aking
"Van, table number three!" sigaw ni Cielo sa akin. "Okay," saad ko naman at agad dinala ang order. Papunta na ako sa table number three at may isang nakatalikod na babae na nakaupo. "Here's your order, Ma'am," saad ko at hindi man lang tiningnan ito. "What's up, Van?" Napatigil ako sa pag-aayos ng plato at sabay tingin kay Z. Napangisi naman ako na tumingin rito. "Hanggang dito pa ba naman naaamoy mo pa rin ako?" nakangising tanong ko kay Z. "Iisa lang ang amoy natin, Van," ngising aso na sagot niya. Nanliliit naman ang mga mata ko na sinalubong ang nagbabagang mga mata ni Captain Ziandra Athena Santiago. "Alam mo ba na inupahan ako ni Mr.Foller para ipatumba ka?" aniya na hindi tinatanggal ang tingin sa akin. "Nice! Hindi kita uurungan. Hihintayin kita,Z," kininditan ko sabay talikod. Seryoso ang mukha ko na bumalik sa kusina. Hindi na ako nagtataka na kumuha ng mas magaling at ekspe
Ayoko mabulyaso ang lahat ng plano ko. Habang abala kami sa aming pagkain, bigla na lamang may bumagsak sa aming mesa."Cindy?!" gulat na saad ni Kurt na napatayo pa ito."Siya ba?! Kaya ka ba nakipaghiwalay sa akin dahil sa waitress na iyan?!" aniya ni Cindy na galit na galit sa akin.Pasinmple naman akong napangisi."Damn, Cindy! Huwag ka dito mag-iskandalo!" mahina at diin na saad ni Kurt rito.Tumayo naman ako at humarap sa binata. "Akala ko ba wala na kayo. Ayusin mo ito Kurt, kung ayaw mong iwanan kita," saad ko at lumabas na ng restaurant.Sumilay naman ang ngiti sa aking mga labi habang naglalakad.Abot kamay ko na ang lahat. Si Kurt Fuentebella. Ang lalaking makakatulong sa mga plano ko.Ilang araw na iniiwasan ko muna ang binata. Pero araw-araw itong pumupunta sa restauran"Van, please. Kausapin mo naman ako," nakikiusap na saad ni Kurt sa akin.Humarap naman ako rito. "Nagtatrabaho pa ako, Kurt. Mamaya na tayo mag-usap.""Galit ka sa akin, right? Nakipaghiwalay na ako k
PARANG wala ako sa sarili habang nagtatrabaho. Iniisip ko pa rin si Kurt at ang pagtatapat ng pagmamahal niya sa akin."Okay ka lang ba, Ganda?" tanong ni Reese na kanina pa ito nakatingin sa akin.Napabuntonghininga naman ako. "Na-inlove ka na ba, Reese?" tanong ko sa dalaga. Hindi man masabing kagandahan si Reese pero ang ganda talaga ng mga mata niya. Medyo matangos ng konti ang ilong at makipot ang mga labi."Hindi pa pero alam kong walang magkakagusto sa akin," aniya na umiwas ito ng tingin.Humarap naman ako sa dalaga. "Why not?" "Eh basta. Huwag na lang natin pag-uusapan ang tungkol sa akin. So, inlove ka ba?" nakangiting tanong niya na sinundot ang aking tagiliran.Napapailing na nakangiti na lang ako sa reaksyon ng dalaga."I-I think, I'm in love," sabay kagat ko sa aking ibabang labi."Hala! Kanino?! Kay Sir Ross ba?!" impit na sigaw ni Reese.Napatawa naman ako."No. Kurt Fuentebella."Napatigil ito at nakanganga na nakatitig sa akin."K-Kurt Fuentebella? As in ang anak
"May problema ka ba sa akin, Sir Ross?'' diin na tanong ko rito. Kanina pa kasi ito panay utos sa akin.''Ayusin mo ang trabaho, Van,'' aniya na sobrang sama ng tingin sa akin.''Inaayos ko naman! Ikaw itong utos ng utos!'' inis na tumalikod ako rito pero agad niya hinila ang braso ko palapit sa kan'ya.''Sino ba ang pinagyayabang mo, si Fuentebella? Mayaman din ako, Van.''Lumiit naman ang mga mata ko nakatingin kay Ross. ''Hindi pa naman ako mukhang pera. And...you're nothing...kaya puwede ba, tigil-tigilan mo na ang pagpapansin sa akin.''''Babawiin kita, Van. Ngayon na nagkita na tayo, kukunin kita kay Fuentebella.''Napasapo naman ako sa aking ulo. ''Kasal na ako kay Kurt. At hindi na kita mahal. Akala ko ba, pinupormahan mo si L.A.''''L.A? Sino yan?'' nakakunot ang kan'yang noo.So, hindi niya kilala si L.A? O dahil iba ang pangalan na ginamit ni L.A dito. Nalaman ko kay Nix na umuwi na si L.A galing ng US.''Nevermind. Uuuwi na po ako, Sir Ross. Hinihintay na ako ng asawa ko.
Naglalakad ako sa isang madilim na lugar.Nagtataka ako kung bakit nandito ako.Hindi ko alam kung nasaan ako."Damon?"Kinakabahan ako.Napatigil ako nang may humarang sa aking dinadaanan."S-sino ka?"natatakot na tanong ko sa kaniya.Tiningnan ko ito ng mabuti.Napatigil ako nang nagkasalubong ang aming paningin.Ang kulay asul niyang mga mata, puno ng galit.Ang guwapo niyang mukha."T-Tres? Anak! Tres!"umiiyak na saad ko.Nakatingin lang ito sa akin."Tres!"nilapitan ko ito.Nagulat ako nang itinutok nito ang baril sa akin.Napasulyap ako sa kan'yang mga kamay.Lalo ako napaiyak nang makita ko ang tattoo niya.Ang numero.Ang pangalan niya."I-ikaw nga anak ko.Tres baby! I missed you!"hinawakan ko ang kaniyang kamay kahit nakatutok sa akin ang baril."I am not your son, I'm here to kill you, I'm here to kill your husband,"diib na sabi niya.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Anak, ako ang Mommy mo.Anak umuwi kana, hinihintay ka ng mga kapatid mo."umiiyak ako habang hinawakan ang kaniyang ka
Walong buwan.Walong buwan na hindi pa rin mahanap si Tres.Sobrang sakit.Lagi ko iniisip kung okay lang ba siya.Kung nakakain na siya.Kung nakatulog ito ng maayos.Minsan iniisip ko, sana hindi ko na lang sila isinilang kung ganito ang nararanasan ng mga anak ko."Ate?"Pasimple kong pinunasan ang aking mga luha bago humarap sa aking kapatid.Nandito na kami sa Isla ni Dia.Sa isang buwan babalik na kami sa Manila dahil doon ako manganganak.Ngumiti ako sa kan'ya nang humarap na ako."Umiyak ka na naman."ani niya.Mapait akong nakangiti kay Dia."Hindi ako mapakali.Paano kung sinasaktan nila ang anak ko? Paano kung hindi nila ito pinapakain? Paano kung sa sahig nila ito pinapatulog? Lahat nasa utak ko iyan."sunod-sunod na umaagos ang mga luha ko sa aking pisngi.Niyakap naman ako ni Dia."Ginagawa namin ang lahat ate, pero hindi pa rin namin mahanap si baby Tres."malungkot na saad ni Dia."Si Alas at Quatro, hindi ko sila sinukuan.Ayoko ring sumuko kay Tres.Please Dia, hanapin niyo ang
"Bro?"Napalingon ako kay Dos."Anong balita?"mahinang tanong ko kay Dos."Hindi pa rin mahanap ang katawan ni baby Tres."Napahawak naman ako sa aking ulo."Pero bro, ang hinala namin, kinuha si Tres."Napatingin ako kay Dos."Paano mo nasabi?"diin na tanong ko."Huwag ka na magtaka, marami tayong kalaban, hindi lang ikaw pati si D, alam nila na pamangkin ni D ang Quads mo."sagot ni Dos.Awang-awa na ako kay Mary.Halos hindi na ito kumakain.Araw-araw na lang umiiyak.Kanina bago ako umalis papunta dito sa presinto, nakatulala ito.Buti na lang nandoon ang asawa ni Dos."Wala nang katapusan ang problema na dumadating sa buhay namin."mahinang saad ko.Tinapik ni Dos ang balikat ko."Damon?"Napaangat ako ng tingin.Si Z, kasama niya si Jenny."Mag-iisang linggo na, wala ang katawan ni Tres sa gumuhong gusali."ani ni Z."Believe me, kinuha nila ang bata, sadyang ang target nila ay isa sa mga Quads."ani naman ni Jenny."Lahat ng connection ko sa underground ginamit ko na para hanapin ang
"Ready?"nakangiting tanong ni Damon kay Alas.Ngayong araw ang uwi namin sa mansion ni Damon."Yes! Yes!"masayang sigaw ni Alas.Nakangiting napapailing ako sa mag-ama."Miss ka na ng mga kakambal mo.""Damon, puntahan ko muna si Dra.Cindy,"ani ko."Okay love, take your time."Lumaban na ako at pumunta sa clinic ni Dra."Si Dra.Cindy?"tanong ko sa nurse."Sa loob po Doc."Kumatok muna ako at pumasok na.Naabutan ko ito na parang umiiyak."Dra?"nagtatakang tawag ko."H-hi Dra.Fernando, pasensiya ka na, hindi agad kita mapansin."umiwas ito ng tingin."Ahmm..uuwi na pala kami, baka next week balik trabaho ulit ako."mahinang saad ko."Gaoon ba, sige mag-ingat kayo."Nilapitan ko ito."May problema ka ba?"tanong ko sa kan'ya.Bigla lang ito humagulhol.Mabait si Dra.Cindy.Alam kong niipit ito sa nangyayari kay Savannah.Hinawakan ko ang kan'yang dalawang kamay."Si Kurt ba?"tanong ko sa kan'ya.Tumango lang ito."Pero kasal pa rin sila ni Savannah.Dra, matalino ka, mistress ka pa rin sa pa
"Ayos na naman ang results ng mga examinations ni baby Alas."nakangiting saad ni Dra.Cindy.Sobrang sayako, sa wakas okay na si Alas."Salamat Dra.Cindy."nakangiting saad ko.Napalingon kami sa pinto nang pumasok si Damon at Bry."Damon."masaya ko itong nilapitan at niyakap."Okay na si baby Alas."Gumanti rin ito ng yakap sa akin."Dra.Fernado, aalis na ako."mahinang saad ni Dra.Cindy."Wait Dra.Cindy."seryosong sabi ni Bry.Humarap naman si Dra.Cindy."You know what..stop acting you're really a nice person,"ani ni Bry na parang galit ito."Bry?"nagtatakang saad ko sa kan'ya."Hindi ko alam ang sinasabi mo Mr. Coloner."mahinang sagot ni Dra.Cindy."Fuck yeah...hindi mo alam? Masaya na kayo dahil nasa kulungan na ang kapatid ko!"sigaw ni Bry."Stop it Bry!"saway ni Damon.Nasa kulungan si Savannah?Dali-dali namang lumabas si Dra.Cindy."Damon, totoo bang nakakulong si Savannah?"tanong ko kay Damon."Yeah pero inaayos na ni Z at Jenny ang kaso ni Savannah."mahinang sagot nito."Makakal
Nine months.Siyam na buwan nang comatose si Alas."Doc?"Napalingon ako sa nurse."A-anong oras daw po ninyo ipapatanggal ang mga aparato ni baby Alas?""Mamaya na, hinihintay ko lang ang kapatid ko,"mahinang sabi ko.Masakit.Pero kailangan na bitawan.God knows, lahat ginawa ko na.Lahat ginawa ko, pero lalo lang nanghihina at lumala ang kalagayan ng anak ko.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi na hindi tumitigil sa pagdaloy.Lumapit ako kay baby Alas.Pinatanggal ko na ang tubo na nakasalpak sa bibig niya.Halos buong katawan na niya namamaga.Parang piniliga ang puso ko."A-Alas, why baby?"napahagulhol ako habang hinahaplos ang kan'yang pisngi."I-I'm sorry, I'm so sorry! Alam kong pagod kana, alam kong hirap na hirap kana,""P-papahingain na kita.Baby? Mahal na maha ka ni Mommy, mahal na mahal ka ng mga kakambal mo,"Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak ko.Siyam na buwan.Hindi pa rin nagpaparamdam si Damon.Nakaramdam ako ng galit sa kan'ya.Hinalikan ko sa noo si baby
Nailipat na si baby Alas sa room ni baby Quatro."Ate?"napalingon ako nang tinawag ako ni Dia."S-sino sila? Bakit nila gustong patayin ang mga anak ko! Dia please, huwag mo hayaan na saktan nila ang mga Quads,""Nireview na namin ang CCTV, at hindi na sila makakabalik dito,"Huminga ako ng malalim."Napapagod na ako, parang walang katapusan na problema,"nanghihinang saad ko."Kapag okay na si Alas at Quatro, bumalik muna kayo sa Isla, mas ligtas kayo doon,""Paano si Damon? P-paano kung babalik siya? maluha-luhang tanong ko kay Dia."Ako mismo ang magdadala sa kan'ya sa Isla,"nakangiting saad ni Dia.Niyakap ko ito ng mahigpit."Gusto ko buuin ang pamilya ko, gusto ko na makasama ng Quads ang Daddy nila,""Of course, hindi ko na kayo ilalayo kay Damon, pero ang paglayo niya, may malalim siyang dahilan,"Napatingin ako kay Dia."A-alam mo? Nasaan siya?""Ate, babalik siya.Basta babalikan niya kayo,"Malakas ang pakiramdam ko na alam ni Dia kung saan si Damon.Dahil hindi man lang siya
"Dra. Fernando, mayroon na ulit heart donor para kay Alas,"ani sa akin ni Dra.Cindy.Nagtataka akong tumingin sa kaniya."K-kanino galing?"Kinakabahang tanong ko."It's unknown person,"Agad ko iniwan si Dra.Cindy at patakbong pumunta sa silid ni Damon.No!Pagkabukas ko ng pinto walang tao.Mga aparato lang ang nandoon.Napalitan na rin ng bagong bedsheets ang kama at ang punda ng una."D-Damon?"mahinang saad ko.Lumabas ulit ako ng silid.Umiiyak akong pumunta sa clinic ni Zia.Hindi na ako kumatok, agad na akong pumasok."Dra. Harrison?"bungad ko kaagad sa kan'ya."Hi.May donor na pala si baby Alas,"nakangiting saad niya."S-sino ang donor? Nasaan si D-Damon?""Wala si Damon? Di ba may surgery pa siya next week?"nagtatakang tanong din sa akin ni Zia."W-wala siya sa room niya! Saan galing ang heart donor?""Wala namang sinabi si Dra.Cindy, wait..fuck, huwag mo sabihin si demonyo ang donor!"sigaw ni Zia."Si Savannah? Ang kapatid ni Damon? Nakita mo ba siya?"natatarantang tanong ko."
"Kuya?" "Kuya, ngayon pala gagawin ang heart transplant kay Quatro,"mahinang saad ni Savannah."S-saan kayo nakahanap ng donor?"nanghihinang tanong ko.Kagagaling lang ni Mary dito, agad rin itong umalis dahil tinawag siya sa intercom."Basta lang may nagdonate, hindi namin alam kung sino,""Van, g-gusto ko mabuhay si baby Alas, gusto ko dugtungan ang buhay ng anak ko,"umiiyak na saad ko sa kan'ya.I'm so fucking Helpless.Wala ng kuwenta ang buhay ko kung mamamatay ang isa sa Quadroplets namin ni Mary!"Are you insane! Kuya may one week pa! Naghahanap rin ako, kung wala na talaga, a-ako na lang ang magdodonate baka ka match ko si baby Alas, mas kailangan ka ng mga anak mo,"mahinang saad sa akin ni Savannah."No! Huwag Van, hindi mo kailangan gawin ito!""It's okay kuya, matagal ng miserable ang buhay ko, I'm so tired, nakakapagod rin, Mary Flor deserve to be happy, bigyan mo ng kumpletong pamilya ang Quads, masaya na ako na makikita sila na buo,""Van!""Lalabas muna ako, i-check ko