"May problema ka ba sa akin, Sir Ross?'' diin na tanong ko rito. Kanina pa kasi ito panay utos sa akin.''Ayusin mo ang trabaho, Van,'' aniya na sobrang sama ng tingin sa akin.''Inaayos ko naman! Ikaw itong utos ng utos!'' inis na tumalikod ako rito pero agad niya hinila ang braso ko palapit sa kan'ya.''Sino ba ang pinagyayabang mo, si Fuentebella? Mayaman din ako, Van.''Lumiit naman ang mga mata ko nakatingin kay Ross. ''Hindi pa naman ako mukhang pera. And...you're nothing...kaya puwede ba, tigil-tigilan mo na ang pagpapansin sa akin.''''Babawiin kita, Van. Ngayon na nagkita na tayo, kukunin kita kay Fuentebella.''Napasapo naman ako sa aking ulo. ''Kasal na ako kay Kurt. At hindi na kita mahal. Akala ko ba, pinupormahan mo si L.A.''''L.A? Sino yan?'' nakakunot ang kan'yang noo.So, hindi niya kilala si L.A? O dahil iba ang pangalan na ginamit ni L.A dito. Nalaman ko kay Nix na umuwi na si L.A galing ng US.''Nevermind. Uuuwi na po ako, Sir Ross. Hinihintay na ako ng asawa ko.
ISANG napakalakas na sampal ang dumapo sa aking magkabilang mukha."How dare you! Mas pinili mo iyon ang kalaban natin kaysa sa amin ng Mommy mo!" galit na sigaw ni Daddy sa akin.Napayuko naman ako. Nalasahan ko na rin ang dugo sa aking bibig."We both knew, General Fuentebella was innocent." diin na saad ko kay Daddy.Napabaling ulit sa kaliwa ang aking pisngi."Sergio! Tama na!" sigaw ni Mommy na hinila ako palapit sa kan'ya at niyakap ng mahigpit."Van, anak?" Umiiyak na saad ni Mommy."G-Gusto ko na magbagong buhay, m-mahal ko siya, M-Mom," mahinang saad ko habang pinupunasan ang luha na umaagos sa aking pisngi."Hindi puwede! Patayin mo si General Fuentebella! Patayin mo na rin ang mga anak niya!" nagwawala na sigaw ni Daddy."Sergio, tama na! Hayaan na natin maging masaya si Van. Marami na siyang nagawa para protektahan ang pamilyang ito!" galit naman na saad ni Mommy.Nanakit na ang lalamunan ko kakapigil ng iyak. Ayoko ipakita kay Daddy ang kahinaan ko."Huwag ka gumaya sa mg
Sa isang lumang gusali kami pumunta ni Nix. Ang gusali na iyon ay dating hideout namin. "Nandito ba ngayon si Ville?" tanong ni Nix habang naglalakad kami papasok ng gusali."Yeah, she told me na dito magkikita," sagot ko naman na palinga-linga sa paligid.Napatigil kami ni Nix sa paglalakad dahil sa isang putok ng baril."Crazy," nakangising sambit ko habang nakatingin kay Ville na tumatawa ito."Hey, Nix!" bati ni Ville kay Nix na ikinasimangot ng binata."Bakit ngayon ka lang nagpakita? Hinanap ka namin kung saan-saan!" galit naman na saad ng binata."Na miss mo ba ako, Nix?" Nakangising tanong ni Ville kay Nix.Masama naman ito tiningnan ni Nix. "Remember two years ago? noong sumabog ang site na iyon, nandoon pa rin ako sa loob," aniya ni Ville na nagulat naman ako."Paanong nangyari na naka survive ka?" nakakunot ang noo ko na nakatingin kay Ville."Mayroong basement sa gusaling iyon. Noong gumuho ang gusali, na trapped ako ng ilang araw. Pagod at gutom ang nararamdaman ko sa
Kampante lang ako nakaupo habang nakatingin kay General Fuentebella as aking asawa. Nandito ako ngayon sa event kung saan inimbitahan din ako. Hindi alam ni Kurt na nandito din ako. Ang alam lang niya ko nasa probinsyana ako. Panay ang simsim ko ng alak habang sinusundan ang bawat galaw ng asawa ko.Lumiit naman ang mga mata ko na nakatingin kay Kurt na lumapit ito kay Cindy. Selos. Iyan ang nararamdaman ko. May tiwala naman ako sa asawa ko. Pero kay Cindy Sancho, wala! Tumayo muna ako at pumunta sa restroom. Nakatitig lang ako sa aking repleksyon sa salamin. Sa likod ng magandang mukha ko, sino mag-aakala na isa akong killer?Ngayong gabi may tao akong itutumba. Si General Fuentebella. Mapait naman akong ngumiti. Kaya ko ba? Panay naman ang buntonghininga ko. Inayos ko muna ang aking sarili at lumabas na ng comfort room. Habang nagalalakd ako sa hallway, napapalingon naman ang mg kalalakihan sa akin. Umikot ako sa kabilang pasilyo at kinuha ang baril na nakalagay sa likod ng statue
"Alam na niya kung sino ako, Nix," nanghihinang saad ko.Nandito ako ngayon sa bahay ni Nix. Si Andy at Tanya, bumalik na sila sa US. "It's better na nalaman na niya ng mas maaga. Face it," aniya ni Nix.Napatingin naman ako sa pinto niya na lumabas ang isang napakaganda at batang-bata na babae.Yumuko ito ng ulo na ng makita ako na parang nahihiya."Elle, come here," nakangiting tawag ng binata rito.Masama ko naman tiningnan si Nix. Talagang matigas ang ulo ng putang-inang ito."Elle, ang kaibigan ko pala, si Van. Van, si Elle.""Hi. Asawa ka ni Geo Lee, right?""H-Hello. Ahmm..yes," mahinang sagot niya."Alam ba ng asawa mo na nandito ka sa bahay ng kaibigan ko? Siguro alam mo naman ang gulo na pinasukan mo," seryososng saad ko kay Maybelle."Van!" inis na saad ni Geo sa akin."May masama ba sa sinabi ko?""Iniwan na siya ni Geo. Wala na siya karapatan kay Elle!"Napasulyap naman ako kay Maybelle. Panay ang kagat ng kan'yang labi at namumula na ang buong mukha. Parang nagpipigil
Nanlumo ako sa desisyon ng korte.GUILTY.Dahan-dahan akong humrap sa aking kanan kung saan nandoon ang pamilyang Fuentebella."Van?" malungkot na tawag ni Kuya Damon. Malungkot naman akong humarap sa dalawang kapatid ko."Anong sabi ni Ziena?" mahinang tanong ko kay Kuya Bry."Inaayos na niya ang lahat. Kailanagan lang natin mabantayan ng maayos sila Dad at Mom dahil panigurado hindi sila titigilan ng mga big syndicate para patahimikin sila.Hindi ko naman napigilang humagulhol. Bakit kailangan idamay si Mommy. Sobrang sakit na nakikita ko kanina kung paano posasan at hinila sa selda ang parents ko."Kung hindi kaya ni Ziena bawiin ang kaso nila Dad at Mom, ako na ang gagawa ng paraan," diin na saad ko naman. Gagamitin ko ang organisasyon at mga koneksyon ko para makalabas sa kulungan ang parents namin."Van!" galit na sigaw ni Kuya Bry. Seryoso lang ako na nakatingin sa dalawang kapatid ko."Sa palagay niyo ba, papayag ang pamilyang Fuentebella na makalabas ng kulungan sila Dad?"
"K-Kurt?"Nandito ako ngayon sa presinto upang kausapin ito."What you want?" "I-Ikaw," mahinang sagot ko naman.Ngumisi naman ito sa akin."Okay, come with me," aniya na lumabas na ito.Huminga muna ako ng malalim at sumunod sa asawa ko."Come here!" Sigaw niya habang nakasandal sa kotse.Mabilis naman ako lumapit rito at tumayo mismo sa kan'yang harapan.Nagulat pa ako nang hinahaplos-haplos niya ang aking mukha. "I really really hate you, Savannah. Gusto ko maramdaman mo ang sakit na nararamdaman ko!"Yumuko naman ako. Kung alam lang nigya ang sakit na nararamdaman ko ngayon. Nawalan din ako, hindi lang isa kundi dalawa. "S-Sorry, kung alam ko lang na...na ganoon ang-...." "Shut up! Sasaluhin mo ba ang bala ng baril?! Gagawin mo ba?"Napapikit na lang akoi sa sinabi ng asawa ko."Sakay! Uuwi tayo sa mansion," diin na saad niya.Napabuntonghininga naman ako. Habang nasa biyahe wala kaming imikan. Sobrang bilis din ang pagmamaneho niya at minsan napasubsob pa ako nang biglang na
"D-Divorce?" prang sasabog sa sobrang sakit ang narinig kong salita galing sa asawa ko."Yes, ayoko na.""No! Hindi ako pipirma! K-Kurt, baka maaayos pa natin ito.""Okay, payag ka ba na ibabahay ko si Cindy?" nakangising tanong niya.Gusto nila ng laro, puwes ibibigay ko sa kanila."Payag ako."Akala ko madali lang ang lahat. Sa isang bubong, magkasama kaming tatlo. Minsan umaalis sila pa ibang bansa. Ang hirap. Kahit nasasaktan ako, kailangan ko tiisin."Manag Rosy, kapag nagtanong si Kurt kung nasaan ako, pakisabi na lang po na nagtatrabaho ako," saad ko kay Manang habang abala ito sa pagdidilig ng halaman."Ilang araw ka mawawala, hija?" "Ahmm..baka po tatlong buwan. Basta po uuwi naman ako."Napabuntonghininga naman si Manang Rosy. "Bakit ka pumayag sa ganitong set-up, hija?""Mahal ko po si Kurt," diretsong sagot ko kay Manang."Hindi na pagmamahal ang tawag diyan. Mag-isip ka ng mabuti, Van. Unahin mo muna ang iyong sarili," malungkot na saad ni manang.Nginitian ko na lang si
Naglalakad ako sa isang madilim na lugar.Nagtataka ako kung bakit nandito ako.Hindi ko alam kung nasaan ako."Damon?"Kinakabahan ako.Napatigil ako nang may humarang sa aking dinadaanan."S-sino ka?"natatakot na tanong ko sa kaniya.Tiningnan ko ito ng mabuti.Napatigil ako nang nagkasalubong ang aming paningin.Ang kulay asul niyang mga mata, puno ng galit.Ang guwapo niyang mukha."T-Tres? Anak! Tres!"umiiyak na saad ko.Nakatingin lang ito sa akin."Tres!"nilapitan ko ito.Nagulat ako nang itinutok nito ang baril sa akin.Napasulyap ako sa kan'yang mga kamay.Lalo ako napaiyak nang makita ko ang tattoo niya.Ang numero.Ang pangalan niya."I-ikaw nga anak ko.Tres baby! I missed you!"hinawakan ko ang kaniyang kamay kahit nakatutok sa akin ang baril."I am not your son, I'm here to kill you, I'm here to kill your husband,"diib na sabi niya.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Anak, ako ang Mommy mo.Anak umuwi kana, hinihintay ka ng mga kapatid mo."umiiyak ako habang hinawakan ang kaniyang ka
Walong buwan.Walong buwan na hindi pa rin mahanap si Tres.Sobrang sakit.Lagi ko iniisip kung okay lang ba siya.Kung nakakain na siya.Kung nakatulog ito ng maayos.Minsan iniisip ko, sana hindi ko na lang sila isinilang kung ganito ang nararanasan ng mga anak ko."Ate?"Pasimple kong pinunasan ang aking mga luha bago humarap sa aking kapatid.Nandito na kami sa Isla ni Dia.Sa isang buwan babalik na kami sa Manila dahil doon ako manganganak.Ngumiti ako sa kan'ya nang humarap na ako."Umiyak ka na naman."ani niya.Mapait akong nakangiti kay Dia."Hindi ako mapakali.Paano kung sinasaktan nila ang anak ko? Paano kung hindi nila ito pinapakain? Paano kung sa sahig nila ito pinapatulog? Lahat nasa utak ko iyan."sunod-sunod na umaagos ang mga luha ko sa aking pisngi.Niyakap naman ako ni Dia."Ginagawa namin ang lahat ate, pero hindi pa rin namin mahanap si baby Tres."malungkot na saad ni Dia."Si Alas at Quatro, hindi ko sila sinukuan.Ayoko ring sumuko kay Tres.Please Dia, hanapin niyo ang
"Bro?"Napalingon ako kay Dos."Anong balita?"mahinang tanong ko kay Dos."Hindi pa rin mahanap ang katawan ni baby Tres."Napahawak naman ako sa aking ulo."Pero bro, ang hinala namin, kinuha si Tres."Napatingin ako kay Dos."Paano mo nasabi?"diin na tanong ko."Huwag ka na magtaka, marami tayong kalaban, hindi lang ikaw pati si D, alam nila na pamangkin ni D ang Quads mo."sagot ni Dos.Awang-awa na ako kay Mary.Halos hindi na ito kumakain.Araw-araw na lang umiiyak.Kanina bago ako umalis papunta dito sa presinto, nakatulala ito.Buti na lang nandoon ang asawa ni Dos."Wala nang katapusan ang problema na dumadating sa buhay namin."mahinang saad ko.Tinapik ni Dos ang balikat ko."Damon?"Napaangat ako ng tingin.Si Z, kasama niya si Jenny."Mag-iisang linggo na, wala ang katawan ni Tres sa gumuhong gusali."ani ni Z."Believe me, kinuha nila ang bata, sadyang ang target nila ay isa sa mga Quads."ani naman ni Jenny."Lahat ng connection ko sa underground ginamit ko na para hanapin ang
"Ready?"nakangiting tanong ni Damon kay Alas.Ngayong araw ang uwi namin sa mansion ni Damon."Yes! Yes!"masayang sigaw ni Alas.Nakangiting napapailing ako sa mag-ama."Miss ka na ng mga kakambal mo.""Damon, puntahan ko muna si Dra.Cindy,"ani ko."Okay love, take your time."Lumaban na ako at pumunta sa clinic ni Dra."Si Dra.Cindy?"tanong ko sa nurse."Sa loob po Doc."Kumatok muna ako at pumasok na.Naabutan ko ito na parang umiiyak."Dra?"nagtatakang tawag ko."H-hi Dra.Fernando, pasensiya ka na, hindi agad kita mapansin."umiwas ito ng tingin."Ahmm..uuwi na pala kami, baka next week balik trabaho ulit ako."mahinang saad ko."Gaoon ba, sige mag-ingat kayo."Nilapitan ko ito."May problema ka ba?"tanong ko sa kan'ya.Bigla lang ito humagulhol.Mabait si Dra.Cindy.Alam kong niipit ito sa nangyayari kay Savannah.Hinawakan ko ang kan'yang dalawang kamay."Si Kurt ba?"tanong ko sa kan'ya.Tumango lang ito."Pero kasal pa rin sila ni Savannah.Dra, matalino ka, mistress ka pa rin sa pa
"Ayos na naman ang results ng mga examinations ni baby Alas."nakangiting saad ni Dra.Cindy.Sobrang sayako, sa wakas okay na si Alas."Salamat Dra.Cindy."nakangiting saad ko.Napalingon kami sa pinto nang pumasok si Damon at Bry."Damon."masaya ko itong nilapitan at niyakap."Okay na si baby Alas."Gumanti rin ito ng yakap sa akin."Dra.Fernado, aalis na ako."mahinang saad ni Dra.Cindy."Wait Dra.Cindy."seryosong sabi ni Bry.Humarap naman si Dra.Cindy."You know what..stop acting you're really a nice person,"ani ni Bry na parang galit ito."Bry?"nagtatakang saad ko sa kan'ya."Hindi ko alam ang sinasabi mo Mr. Coloner."mahinang sagot ni Dra.Cindy."Fuck yeah...hindi mo alam? Masaya na kayo dahil nasa kulungan na ang kapatid ko!"sigaw ni Bry."Stop it Bry!"saway ni Damon.Nasa kulungan si Savannah?Dali-dali namang lumabas si Dra.Cindy."Damon, totoo bang nakakulong si Savannah?"tanong ko kay Damon."Yeah pero inaayos na ni Z at Jenny ang kaso ni Savannah."mahinang sagot nito."Makakal
Nine months.Siyam na buwan nang comatose si Alas."Doc?"Napalingon ako sa nurse."A-anong oras daw po ninyo ipapatanggal ang mga aparato ni baby Alas?""Mamaya na, hinihintay ko lang ang kapatid ko,"mahinang sabi ko.Masakit.Pero kailangan na bitawan.God knows, lahat ginawa ko na.Lahat ginawa ko, pero lalo lang nanghihina at lumala ang kalagayan ng anak ko.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi na hindi tumitigil sa pagdaloy.Lumapit ako kay baby Alas.Pinatanggal ko na ang tubo na nakasalpak sa bibig niya.Halos buong katawan na niya namamaga.Parang piniliga ang puso ko."A-Alas, why baby?"napahagulhol ako habang hinahaplos ang kan'yang pisngi."I-I'm sorry, I'm so sorry! Alam kong pagod kana, alam kong hirap na hirap kana,""P-papahingain na kita.Baby? Mahal na maha ka ni Mommy, mahal na mahal ka ng mga kakambal mo,"Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak ko.Siyam na buwan.Hindi pa rin nagpaparamdam si Damon.Nakaramdam ako ng galit sa kan'ya.Hinalikan ko sa noo si baby
Nailipat na si baby Alas sa room ni baby Quatro."Ate?"napalingon ako nang tinawag ako ni Dia."S-sino sila? Bakit nila gustong patayin ang mga anak ko! Dia please, huwag mo hayaan na saktan nila ang mga Quads,""Nireview na namin ang CCTV, at hindi na sila makakabalik dito,"Huminga ako ng malalim."Napapagod na ako, parang walang katapusan na problema,"nanghihinang saad ko."Kapag okay na si Alas at Quatro, bumalik muna kayo sa Isla, mas ligtas kayo doon,""Paano si Damon? P-paano kung babalik siya? maluha-luhang tanong ko kay Dia."Ako mismo ang magdadala sa kan'ya sa Isla,"nakangiting saad ni Dia.Niyakap ko ito ng mahigpit."Gusto ko buuin ang pamilya ko, gusto ko na makasama ng Quads ang Daddy nila,""Of course, hindi ko na kayo ilalayo kay Damon, pero ang paglayo niya, may malalim siyang dahilan,"Napatingin ako kay Dia."A-alam mo? Nasaan siya?""Ate, babalik siya.Basta babalikan niya kayo,"Malakas ang pakiramdam ko na alam ni Dia kung saan si Damon.Dahil hindi man lang siya
"Dra. Fernando, mayroon na ulit heart donor para kay Alas,"ani sa akin ni Dra.Cindy.Nagtataka akong tumingin sa kaniya."K-kanino galing?"Kinakabahang tanong ko."It's unknown person,"Agad ko iniwan si Dra.Cindy at patakbong pumunta sa silid ni Damon.No!Pagkabukas ko ng pinto walang tao.Mga aparato lang ang nandoon.Napalitan na rin ng bagong bedsheets ang kama at ang punda ng una."D-Damon?"mahinang saad ko.Lumabas ulit ako ng silid.Umiiyak akong pumunta sa clinic ni Zia.Hindi na ako kumatok, agad na akong pumasok."Dra. Harrison?"bungad ko kaagad sa kan'ya."Hi.May donor na pala si baby Alas,"nakangiting saad niya."S-sino ang donor? Nasaan si D-Damon?""Wala si Damon? Di ba may surgery pa siya next week?"nagtatakang tanong din sa akin ni Zia."W-wala siya sa room niya! Saan galing ang heart donor?""Wala namang sinabi si Dra.Cindy, wait..fuck, huwag mo sabihin si demonyo ang donor!"sigaw ni Zia."Si Savannah? Ang kapatid ni Damon? Nakita mo ba siya?"natatarantang tanong ko."
"Kuya?" "Kuya, ngayon pala gagawin ang heart transplant kay Quatro,"mahinang saad ni Savannah."S-saan kayo nakahanap ng donor?"nanghihinang tanong ko.Kagagaling lang ni Mary dito, agad rin itong umalis dahil tinawag siya sa intercom."Basta lang may nagdonate, hindi namin alam kung sino,""Van, g-gusto ko mabuhay si baby Alas, gusto ko dugtungan ang buhay ng anak ko,"umiiyak na saad ko sa kan'ya.I'm so fucking Helpless.Wala ng kuwenta ang buhay ko kung mamamatay ang isa sa Quadroplets namin ni Mary!"Are you insane! Kuya may one week pa! Naghahanap rin ako, kung wala na talaga, a-ako na lang ang magdodonate baka ka match ko si baby Alas, mas kailangan ka ng mga anak mo,"mahinang saad sa akin ni Savannah."No! Huwag Van, hindi mo kailangan gawin ito!""It's okay kuya, matagal ng miserable ang buhay ko, I'm so tired, nakakapagod rin, Mary Flor deserve to be happy, bigyan mo ng kumpletong pamilya ang Quads, masaya na ako na makikita sila na buo,""Van!""Lalabas muna ako, i-check ko