"ANAKAN mo ako, Kurt," nagmamakaawa na saad ko rito. Kahit sobrang baba na ang tingin ko sa aking sarili, wala na akong pakialam. Kahit durog na durog na ang pagkato ko. "Anak? You don't deserve my sperm! And hindi ka karapat-dapat na maging ina ng anak ko!"Napanganga naman ako sa sinabi niya. Suno-sunod umaagos ang luha ko sa aking pisngi.Yumuko ako at hinawakan ang aking dibdib. Ramdam ko ang kirot at pakiramdam ko nahihirapan akong huminga. Narinig ko na lang ang malakas na pagsarado ng pinto. Hindi ko alam kung ilang oras ako nasa CR. Wala sa sariling itinapat ko ang aking sarili sa rumaragasang tubig. Pinikit ko ang aking mga mata habang sinalubong ang tubig sa aking mukha."Van?" Napamulat naman ako sa boses ni Manang Rosy.Dali-dali akong nagbanlaw. Nakatapi lang ako ng tuwalya paglabas ng banyo."Manang?" paos na boses na saad ko.Malungkot naman nakatingin si Manang sa akin."Okay ka lang ba?" Pilit naman akong ngumiti rito."Bumaba ka na, at kakain na kayo."Nakakunot
PASAMANTALA, hindi muna ako umuwi sa mansion. Nakipagkita muna ako kay Jenny Rivas. Sa mismong restaurant nila Roice at Ross kami nag-usap."Si Grace Chua ang pumatay kay Tanya," aniya ni Jenny sa akin."Are you sure, si Grace ba talaga ang pumutay? Paano kung hindi si Grace," seryosong saad ko naman rito.Nakakunot naman ang noo ng dalagang pulis. "What you mean? Nagdududa ka ba sa amin?" nang-uuyam na saad niya."Come on. Pinaglalaruan na tayo ng mga kalaban. Mahina na yata ang pang-amoy ninyo. Umaasa ako na tayong dalawa lang ang nakakaalam nito," saad ko kay Rivas. May tiwala naman ako sa dalaga. "Na comatose ako ng halos pitong buwan kaya hindi ko na alam kung ano ang nangyari. And about naman sa pinag-uusapan natin ngayon, makakaasa ka na tayong dalawa lang ang nakakaalam nito."Napabuntonghininga naman ako. "Patay na ang kakambal ni Grace, right?" tanong ko rito.Tumango naman ito. Alam kong may mali. Ako mismo ang magtatrabaho at aalamin ang lahat ng ito. "Can I ask you a fa
K-Kurt?""Yes?""M-May tiwala ka sa akin, right?""Depende sa sitwasyon. Aalis na ako, hininhintay na ako ni Cindy."Pinunasan ko naman ang luha ko. "Pinapalaya na kita. Ayoko na."Nakakunot ang noo niya na nakatingin sa akin."Makipaghiwalay ka na sa akin?" diin na tanong niya.Dahan-dahan naman akong tumango. Hindi ko na patatagalin ito at lalong nagdududa ako sa sinasabi niyang vedio."Are you finishing that or.....-"Agad ko naman pinutol ang kan'yang sasabihin."Tinatapos ko na ang lahat! Sa palagay mo sa tatlong taon na tiniis ko na pumayag sa set-up ng pagsasama natin, naging masaya ako?!""Do it. I dare you!" galit na saad niya."Alright, I'll leave you," seryosong saad ko naman. Nakangisi lang ito sa akin. Huminga naman ako ng malalim. Tumayo ako at kinuha ang roba na nakasabit sa gilid ng closet. Samantala nakasunod lang ng tingin si Kurt sa akin."Alright, let's see that," nang-uuyam na saad niya.Humarap naman ako rito."Leave," saad ko rito sabay turo sa pinto.Umigting
"Huwag muna tayo padlos-dalos, Captain," saad ko naman kay Grace. Nag-alala lang ako at baka mapahamak lang ito."Stick our plan, Van. Ayoko ko rin may madamay na inosente," aniya na Panay ang hithit ng sigarilyo. Nakailang upos na ito ng sigarilyo. Napapailing na lang ako sa na nakatingin sa aking kaibigan.AFTER namin nag-usap ni Grace, agad naman ito nagpaalam na uuwi na ito. Ako naman nagpahinga muna dahil babalik ulit ako sa hospital. Ayoko ko muna i-involve ang problema namin ni Kurt sa problema ni Kuya Damon. Sa sobrang pagod ko na rin halos hindi ko namalayan ang haba ng oras ng tulog ko. Napabalikwas ako ng bangon dahil sa tunog ng aking telepono."HELLO?" papungas-pungas kong sagot sa kabilang linya."Sav? It's Kei.""SHIT! Kei! Nasaan ka?" pasigaw na tanong ko rito.Isang malakas na tawa naman ang narinig ko sa kabilang linya."Kararating ko lang dito sa Pilipinas. I'm so sorry kung ngayon lang ulit ako nagparamdam after three years. Sasabihin ko sa'yo ang lahat, Sav.""It'
"MRS.FUENTEBELLA . YOU'RE BEING ARRESTED FOR MURDERED. You have the right to remain silent-...." Nakatingin lang ako kay Kurt sa likuran ng Police na nagsasalita. Parang hangin lang dumaansa akin ang boses ng Police habang nilalagyan ng handcuff ang mga kamay ko. Nakangisi naman sinalubong ko ng tingin ang asawa ko. "It wasn't supposed to end like this. Bullshit. Everything was bullshit!" natatawang saad ko habang hinihila ako papasok sa loob ng patrol car. Pagdating sa presinto halos lahat ng mga mata nasa akin nakatutok. Kinuha ng isang police ang mga bagay na nakakabit sa aking katawan, lalo na ang watch phone ko. Pinaupo muna ako at nag-umpisa na akong tanungin. Tanging oo ar hindi lang ang ang sinagot ko. Ang ibang tanomg naman, sinabi ko na hintayin muna ang abogado na kukunin ko. "Asawa 'yan ni Sir Fuentebella?!" Bulong-bulongan sa aking paligid. Ipinikit ko muna ang aking mga mata at sinandal ang ulo ko sa upuan. "Mrs.Fuentebella?" Agad naman ako nagmulat at tumingin s
"Van?" naaawang niyakap ako ni Kuya Bry. Si Kuya Damon, kahapon binisita rin ako sa kulungan."Gagawin namin lahat para makalabas ka. Putang-inang, Fuentebella na iyon!" galit na saad ni kuya."It's okay, Kuya Bry. Inaasikaso na rin ni Ziena ang lahat.""Konting tiis na lang, okay? Lalabas ang katotohanan na wala kang kasalanan. See? Asawa mo mismo ang nagpapahamak sa'yo!"Yumuko naman ako. I swear, everything is already change.Tinapik naman ni kuya ang aking balikat. Nagpaalam na ito na uuwi muna sa bahay at susunduin niya pa si Gabrielle sa hospital.Si Gabrielle Lee ay kapatid ito nina Geo at Gold. Hindi ko alam kung anong relasyon meron ang kapatid ko at ni Gabrielle. Napakabata pa ni Gabby, at malaki ang age gap ng kapatid ko rito.KASALUKUYAN, nakahiga ako habang malalim nag-iisip. Pilit ko binabalikan ang nangyari noon sa gusali kung saan binaril si General Fuentebella. Lalo na ang nangyari sa parents ko.Napatayo ako bigla at napahawak sa aking sikmura. Parang nasusuka ako na
Ang daya-daya!Saglit lang pinahiram at pinaramdam sa akin na maging isang ina!Akala ko, iyon na ang hudyat para lisanin ang dating magulong buhay ko. Hindi pala!I feel like, I've failed as a mother. "I-I'm s-so sorry, Van. S-Sorry kasi...h-hindi natin siya nailigtas," paos na boses na saad ni Kurt.Tamad ko lang ito tiningnan."Leave," diin na saad ko sa kan'ya."V-Van?""I said, leave!" Sigaw ko rito.Napabuntonghininga naman ito at dali-daling lumabas.Hindi ako ang tipong magmumukmok at maghihinagpis habang sila pinagtatawanan ako. May rason ang lahat kung bakit nangyayari ito sa akin.Dito lang din nila ako dinala sa maliit na hospital na sakop pa rin sa presinto. Ibig sabihin, hindi man lang nag-alala si Kurt o sadyang wala siyang pakialam!Bumangon ako at tinanggal ang dextrose sa aking kamay. Nagulat pa ang nurse nang nakita ang ginawa ko. Sumirit pa ang dugo sa aking kamay."Ma'am, bawal pa po kayo tumayo!" natatarantang saad ng Nurse."I don't fucking care. Can you call s
"What the fuck do you think you're doing?" inis na saad sa akin ni Terrence."Shut up!" Sigaw ko naman.Nandito kami ngayon sa isang Grand Hotel na pag-aari ng mga Fuentebella. "Ako pa talaga ang ginamit mo para paselosin ang iyon asawa!" galit na saad sa akin ni Terrence.Humarap naman ako rito at hinaplos ang mukha ng binata. Kung sa kaguwapohan, ayaw talaga magpapatalo ng mga Geller. Sa berdeng mga mata pa lang nila, talaga naman nanlalambot na ang kababaihan."Hahalikan mo ba ako?" nakangising tanong sa akin ni Terrence."Tumigil ka, Tiborcio!" sabay kurot sa kan'yang tagiliran.Tumayo na ako at hinila ito. Nakasimangot lang ito nakasunod sa aking likuran."Van, kainis ka!" aniya ng binata at inakbayan ako. Hinayaan ko na lang ang kamay niya na nakapulupot sa aking baywang."May aunction si Mayor Sancho, gusto ko ikaw ang kukuha ng lahat na ibibinta niya," saad ko kay Terrence."Bayaran mo ako, Svannah! Madami ka na utang sa akin," nakasimangot niyang saad."Kaialn ba na hindi k
Naglalakad ako sa isang madilim na lugar.Nagtataka ako kung bakit nandito ako.Hindi ko alam kung nasaan ako."Damon?"Kinakabahan ako.Napatigil ako nang may humarang sa aking dinadaanan."S-sino ka?"natatakot na tanong ko sa kaniya.Tiningnan ko ito ng mabuti.Napatigil ako nang nagkasalubong ang aming paningin.Ang kulay asul niyang mga mata, puno ng galit.Ang guwapo niyang mukha."T-Tres? Anak! Tres!"umiiyak na saad ko.Nakatingin lang ito sa akin."Tres!"nilapitan ko ito.Nagulat ako nang itinutok nito ang baril sa akin.Napasulyap ako sa kan'yang mga kamay.Lalo ako napaiyak nang makita ko ang tattoo niya.Ang numero.Ang pangalan niya."I-ikaw nga anak ko.Tres baby! I missed you!"hinawakan ko ang kaniyang kamay kahit nakatutok sa akin ang baril."I am not your son, I'm here to kill you, I'm here to kill your husband,"diib na sabi niya.Nanlalaki naman ang mga mata ko."Anak, ako ang Mommy mo.Anak umuwi kana, hinihintay ka ng mga kapatid mo."umiiyak ako habang hinawakan ang kaniyang ka
Walong buwan.Walong buwan na hindi pa rin mahanap si Tres.Sobrang sakit.Lagi ko iniisip kung okay lang ba siya.Kung nakakain na siya.Kung nakatulog ito ng maayos.Minsan iniisip ko, sana hindi ko na lang sila isinilang kung ganito ang nararanasan ng mga anak ko."Ate?"Pasimple kong pinunasan ang aking mga luha bago humarap sa aking kapatid.Nandito na kami sa Isla ni Dia.Sa isang buwan babalik na kami sa Manila dahil doon ako manganganak.Ngumiti ako sa kan'ya nang humarap na ako."Umiyak ka na naman."ani niya.Mapait akong nakangiti kay Dia."Hindi ako mapakali.Paano kung sinasaktan nila ang anak ko? Paano kung hindi nila ito pinapakain? Paano kung sa sahig nila ito pinapatulog? Lahat nasa utak ko iyan."sunod-sunod na umaagos ang mga luha ko sa aking pisngi.Niyakap naman ako ni Dia."Ginagawa namin ang lahat ate, pero hindi pa rin namin mahanap si baby Tres."malungkot na saad ni Dia."Si Alas at Quatro, hindi ko sila sinukuan.Ayoko ring sumuko kay Tres.Please Dia, hanapin niyo ang
"Bro?"Napalingon ako kay Dos."Anong balita?"mahinang tanong ko kay Dos."Hindi pa rin mahanap ang katawan ni baby Tres."Napahawak naman ako sa aking ulo."Pero bro, ang hinala namin, kinuha si Tres."Napatingin ako kay Dos."Paano mo nasabi?"diin na tanong ko."Huwag ka na magtaka, marami tayong kalaban, hindi lang ikaw pati si D, alam nila na pamangkin ni D ang Quads mo."sagot ni Dos.Awang-awa na ako kay Mary.Halos hindi na ito kumakain.Araw-araw na lang umiiyak.Kanina bago ako umalis papunta dito sa presinto, nakatulala ito.Buti na lang nandoon ang asawa ni Dos."Wala nang katapusan ang problema na dumadating sa buhay namin."mahinang saad ko.Tinapik ni Dos ang balikat ko."Damon?"Napaangat ako ng tingin.Si Z, kasama niya si Jenny."Mag-iisang linggo na, wala ang katawan ni Tres sa gumuhong gusali."ani ni Z."Believe me, kinuha nila ang bata, sadyang ang target nila ay isa sa mga Quads."ani naman ni Jenny."Lahat ng connection ko sa underground ginamit ko na para hanapin ang
"Ready?"nakangiting tanong ni Damon kay Alas.Ngayong araw ang uwi namin sa mansion ni Damon."Yes! Yes!"masayang sigaw ni Alas.Nakangiting napapailing ako sa mag-ama."Miss ka na ng mga kakambal mo.""Damon, puntahan ko muna si Dra.Cindy,"ani ko."Okay love, take your time."Lumaban na ako at pumunta sa clinic ni Dra."Si Dra.Cindy?"tanong ko sa nurse."Sa loob po Doc."Kumatok muna ako at pumasok na.Naabutan ko ito na parang umiiyak."Dra?"nagtatakang tawag ko."H-hi Dra.Fernando, pasensiya ka na, hindi agad kita mapansin."umiwas ito ng tingin."Ahmm..uuwi na pala kami, baka next week balik trabaho ulit ako."mahinang saad ko."Gaoon ba, sige mag-ingat kayo."Nilapitan ko ito."May problema ka ba?"tanong ko sa kan'ya.Bigla lang ito humagulhol.Mabait si Dra.Cindy.Alam kong niipit ito sa nangyayari kay Savannah.Hinawakan ko ang kan'yang dalawang kamay."Si Kurt ba?"tanong ko sa kan'ya.Tumango lang ito."Pero kasal pa rin sila ni Savannah.Dra, matalino ka, mistress ka pa rin sa pa
"Ayos na naman ang results ng mga examinations ni baby Alas."nakangiting saad ni Dra.Cindy.Sobrang sayako, sa wakas okay na si Alas."Salamat Dra.Cindy."nakangiting saad ko.Napalingon kami sa pinto nang pumasok si Damon at Bry."Damon."masaya ko itong nilapitan at niyakap."Okay na si baby Alas."Gumanti rin ito ng yakap sa akin."Dra.Fernado, aalis na ako."mahinang saad ni Dra.Cindy."Wait Dra.Cindy."seryosong sabi ni Bry.Humarap naman si Dra.Cindy."You know what..stop acting you're really a nice person,"ani ni Bry na parang galit ito."Bry?"nagtatakang saad ko sa kan'ya."Hindi ko alam ang sinasabi mo Mr. Coloner."mahinang sagot ni Dra.Cindy."Fuck yeah...hindi mo alam? Masaya na kayo dahil nasa kulungan na ang kapatid ko!"sigaw ni Bry."Stop it Bry!"saway ni Damon.Nasa kulungan si Savannah?Dali-dali namang lumabas si Dra.Cindy."Damon, totoo bang nakakulong si Savannah?"tanong ko kay Damon."Yeah pero inaayos na ni Z at Jenny ang kaso ni Savannah."mahinang sagot nito."Makakal
Nine months.Siyam na buwan nang comatose si Alas."Doc?"Napalingon ako sa nurse."A-anong oras daw po ninyo ipapatanggal ang mga aparato ni baby Alas?""Mamaya na, hinihintay ko lang ang kapatid ko,"mahinang sabi ko.Masakit.Pero kailangan na bitawan.God knows, lahat ginawa ko na.Lahat ginawa ko, pero lalo lang nanghihina at lumala ang kalagayan ng anak ko.Pinunasan ko ang luha sa aking pisngi na hindi tumitigil sa pagdaloy.Lumapit ako kay baby Alas.Pinatanggal ko na ang tubo na nakasalpak sa bibig niya.Halos buong katawan na niya namamaga.Parang piniliga ang puso ko."A-Alas, why baby?"napahagulhol ako habang hinahaplos ang kan'yang pisngi."I-I'm sorry, I'm so sorry! Alam kong pagod kana, alam kong hirap na hirap kana,""P-papahingain na kita.Baby? Mahal na maha ka ni Mommy, mahal na mahal ka ng mga kakambal mo,"Halos hindi na ako makahinga sa sobrang pag-iyak ko.Siyam na buwan.Hindi pa rin nagpaparamdam si Damon.Nakaramdam ako ng galit sa kan'ya.Hinalikan ko sa noo si baby
Nailipat na si baby Alas sa room ni baby Quatro."Ate?"napalingon ako nang tinawag ako ni Dia."S-sino sila? Bakit nila gustong patayin ang mga anak ko! Dia please, huwag mo hayaan na saktan nila ang mga Quads,""Nireview na namin ang CCTV, at hindi na sila makakabalik dito,"Huminga ako ng malalim."Napapagod na ako, parang walang katapusan na problema,"nanghihinang saad ko."Kapag okay na si Alas at Quatro, bumalik muna kayo sa Isla, mas ligtas kayo doon,""Paano si Damon? P-paano kung babalik siya? maluha-luhang tanong ko kay Dia."Ako mismo ang magdadala sa kan'ya sa Isla,"nakangiting saad ni Dia.Niyakap ko ito ng mahigpit."Gusto ko buuin ang pamilya ko, gusto ko na makasama ng Quads ang Daddy nila,""Of course, hindi ko na kayo ilalayo kay Damon, pero ang paglayo niya, may malalim siyang dahilan,"Napatingin ako kay Dia."A-alam mo? Nasaan siya?""Ate, babalik siya.Basta babalikan niya kayo,"Malakas ang pakiramdam ko na alam ni Dia kung saan si Damon.Dahil hindi man lang siya
"Dra. Fernando, mayroon na ulit heart donor para kay Alas,"ani sa akin ni Dra.Cindy.Nagtataka akong tumingin sa kaniya."K-kanino galing?"Kinakabahang tanong ko."It's unknown person,"Agad ko iniwan si Dra.Cindy at patakbong pumunta sa silid ni Damon.No!Pagkabukas ko ng pinto walang tao.Mga aparato lang ang nandoon.Napalitan na rin ng bagong bedsheets ang kama at ang punda ng una."D-Damon?"mahinang saad ko.Lumabas ulit ako ng silid.Umiiyak akong pumunta sa clinic ni Zia.Hindi na ako kumatok, agad na akong pumasok."Dra. Harrison?"bungad ko kaagad sa kan'ya."Hi.May donor na pala si baby Alas,"nakangiting saad niya."S-sino ang donor? Nasaan si D-Damon?""Wala si Damon? Di ba may surgery pa siya next week?"nagtatakang tanong din sa akin ni Zia."W-wala siya sa room niya! Saan galing ang heart donor?""Wala namang sinabi si Dra.Cindy, wait..fuck, huwag mo sabihin si demonyo ang donor!"sigaw ni Zia."Si Savannah? Ang kapatid ni Damon? Nakita mo ba siya?"natatarantang tanong ko."
"Kuya?" "Kuya, ngayon pala gagawin ang heart transplant kay Quatro,"mahinang saad ni Savannah."S-saan kayo nakahanap ng donor?"nanghihinang tanong ko.Kagagaling lang ni Mary dito, agad rin itong umalis dahil tinawag siya sa intercom."Basta lang may nagdonate, hindi namin alam kung sino,""Van, g-gusto ko mabuhay si baby Alas, gusto ko dugtungan ang buhay ng anak ko,"umiiyak na saad ko sa kan'ya.I'm so fucking Helpless.Wala ng kuwenta ang buhay ko kung mamamatay ang isa sa Quadroplets namin ni Mary!"Are you insane! Kuya may one week pa! Naghahanap rin ako, kung wala na talaga, a-ako na lang ang magdodonate baka ka match ko si baby Alas, mas kailangan ka ng mga anak mo,"mahinang saad sa akin ni Savannah."No! Huwag Van, hindi mo kailangan gawin ito!""It's okay kuya, matagal ng miserable ang buhay ko, I'm so tired, nakakapagod rin, Mary Flor deserve to be happy, bigyan mo ng kumpletong pamilya ang Quads, masaya na ako na makikita sila na buo,""Van!""Lalabas muna ako, i-check ko