chapter 4

Happy reading!

—

"Ms. Emmy! Mabuti at nandito ka na, nasstress na ako sa'yo, ang tagal mong sinend ang chapter na kailangan!"

Mahina akong natawa sa sinabi ni Ms. Bernadeth. Napatingin ako sa kabuoan ng opisina niya at malinis naman ito.

"Nga pala, Ms. Bernadeth, sa tingin ko... ito na ang magiging huling libro ko."

Hinawakan ko ang isa sa mga libro ko na nasa lamesa nito. Napadayo ang tingin ko sakanya at gulat ang nasa mukha nito.

"Bakit naman, Ms. Emmy? May nangyari ba? Hindi pa rin ba nawawala ang writer's block mo?" Umiling ako sa kanyang sinabi.

"Actually, ikinasal na ako." Itinaas ko ang kamay ko na may singsing. "At kailangan kong magfocus sa... importanteng bagay."

"Hala, bakit hindi mo naman kami ininform, Ms. Emmy! Sana nabigyan ka namin ng regalo man lang at nabati!" Lumapit ito sa akin at niyakap ako.

"Congratulations! So anong pangalan ng asawa mo?"

"Keegan," Napatingin ako sa bookshelf ng opisina nito. "Atty. Keegan Alequer Forbes."

"Wow, Atty.?!" Ngumiti ako sakanya.

"Tama ba ang narinig ko, kasal ka na Ms. Author?" Nakiusisa pa ang iba niyang kasamahan at tumango nalang ako.

"Hindi ko kayo naimbitahan, unexpected kase yon." I scratched the back of my neck and recalled what happened.

Talagang unexpected yon, sino ba kase ang mageexpect na babae na lasing tapos pinapirma ng marriage contract? Napasinghap ako sa aking isipan.

"Ah, oo nga pala, mauna na ako, may pupuntahan pa kase kami." Kumaway ako sakanila at naglakad na.

"Ihatid na kita, Ms. Emmy." Saad ni Ms. Bernadeth.

Hinatid niya ako sa pintuan ng opisina at kumaway ako sakanya. "See you soon, Ms. Bernadeth."

Kumaway rin ito pabalik at nakita ko si Keegan na nakasandal sa kanyang sasakyan. Nang makita ako nito ay umayos ito ng tayo at sinalubong ako.

"Done?" Tumango ako sakanya.

Binuksan nito ang pintuan ng sasakyan at isinara niya ito. Sumakay na rin ito at binuhat ang makina. Nagsimula na siyang magdrive habang nagsscroll ako sa social media ko.

"Sure ka ba na hindi ka pupunta sa opisina niyo? Working days ngayon ah."

"I told the office that I'm on sick leave so don't worry. Besides, saan ka ba pupunta?"

"Sa mall. Bibili ako ng new pairs of formal attire ko, nakalimutan kong dalhin no'ng umuwi ako sa probinsya no'ng nakaraan."

"Attire?" Kunot-noo itong tumingin sa akin at halata sa mga mata nito ang kuryusidad.

"Akala ko ba pinabackground check mo ako?" Tinaasan ko ito ng kilay.

"No."

"Then how did you know about that?" He stare at me at the mirror and chuckled.

"You're the one who's blabbering about what happened that day."

I diverted my gaze as my face heatened with embarrassment. "Talaga bang sinabi ko sa'yo?"

"Yeah," Lumiko ito. "You even cried and said 'Karmahin sana siya, maliit nga an—'"

Inabot ko ang kanyang bibig at tinabunan ito. "Keegan! Tama na, oo na naaalala ko na kaya huwag mo ng ibalik pa."

He laughed heartily at my embarrassing moments. Mas lalo itong pumopogi kapag tumatawa ito.

Besides, his left cheek is still swollen dahil mahahalata ito kahit nakaside view. Ilang sandali pa ay pumasok na kami sa malaking parking lot at ipwinesto ang sasakyan.

"Let's go." Inopen ko ang pintuan ng sasakyan at tanging tingin lang ang ibinigay nito sa akin.

"Uh, what?" I shrugged at him.

"Let me open the door for you next time."

Tumango nalang ako at pabirong itinaas ang dalawang kamay. "Okay, fine."

He chuckled at my behavior and tap the elevator. "Which floor are we going?"

"6th." Sunandal ako sa gilid. "Although... I don't know kung do'n ba 'yon, hindi naman kase ako mahilig pumunta sa mga mall. Tsaka lang kapag may importanteng bibilhin."

"Likewise, I don't like crowded place." Tumango ako sa kanyang sinabi.

"Maingay at amoy pawis, right?" Tumawa ito sa aking punto. Pati ako ay natawa sa sinabi ko.

"Partly, you're right."

The elevator stopped and it opened. May iba pang shoppers na pumasok kaya naman ay dumikit na sa akin si Keegan.

It closed again and start going up until it reached 6th floor. Lumabas na kami at tsaka palang ako nakahinga ng maluwag.

"Oh, I think tama ako. Puro mga clothing stores ang nandito." Tinuro ko ang nakikita kong tindahan.

"Then, let's go."

Sasabay na sana ako sakanya sa paglalakad nang biglang nagring ang kanyang phone. "It's from the office, I'll take it so you can walk ahead of me."

Tumango ako sa kanya at nauna na akong maglakad. Palingon-lingon pa ako habang nagmamasid kung saan clothing store ako papasok.

Sandali lang ay lumingon ako kay Keegan at ang phone nito ay nasa kanyang tenga pa rin. Bumalik ako sa pagtingin hanggang sa may nakita akong may nakadisplay na damit na pang opisina at pumasok ako.

"Welcome to Sew in Styles Boutique, where you can find brand new items. How may I help you ma'am?" Magalang na ngumiti sa akin ang sales lady.

"Hello, I'm looking for office attires, can I take a look?"

"Yes ma'am, this way po."

Sinundan ko ang sales lady at nagtingin-tingin na rin ako sa mga displays. Magaganda nga ang design ng mga ito at hindi lang formal attires, may mga sports attire, casual, may mga mini dresses and even sexy clothes.

"Ma'am here's our new released items that you're looking for.  Also, we're in discount since we just opened recently. So please enjoy!"

"Thank you."

Nagtingin-tingin na ako ng mga disenyo. I pick the plain yet elegant ones, kumuha na rin ako ng heels to pair it with the clothes.  "Can I try these?"

"Yes ma'am, may fitting room po tayo. This way please."

Iginiya niya ako sa fitting room at nagpasalamat ulit ako bago pumasok. I undressed myself and wear the pair of clothes.

Since I like skirts and slacks, I pick the skirt first and pair it with white spaghetti straps tank top and the pencil cut skirt and black stiletto. Sinuot ko rin ang kulay itim na blazer at tinignan ang katawan ko.

I smiled to see how perfect it is for me. Umaayon sa hubog ng katawan ko sa pinili kong damit at komportable akong suotin ito.

Lumabas ako at nakita ko na naghihintay ang sales lady. "Does it look good on me?"

She nodded. "Yes ma'am, creamed colored blazer will look good on it too ma'am."

"You're right, I should try it." Ngiting sabi ko at pumasok ulit sa fitting room.

Pabalik-balik lang ako sa fitting room at pumipili rin ako ng damit na susuotin hanggang sa matapos ako. I pick the ones na bumagay talaga sa akin at dinala ito ng sales lady.

"Is that all?" Napalingon ako kay Keegan.

"Oh, are you done?" Tumango ito.

"Kanina pa, I saw a colleague and have a little chat." Tumingin ito sa sales lady at ibinigay ang card nito.

"I'll be right back ma'am, sir." Magalang nitong sabi at tinungo ang cashier.

"Oh? Ako na ang magbabayad, it's my clothes." He looked at me intently, telling me to shut up and I did.

"I'll pay for it. Ano bang silbi ng pera ko kung hindi ko rin naman magagamit? It's useless." I snorted at him.

"Coming from Mr. Rich." Inirapan ako nito kaya naintriga ako.

"Aside from that, I am your husband and I told you to use me. Naiintindihan mo naman siguro 'yon, Mrs. Forbes?" Iniwas ko ang tingin sa kanya at naunang maglakad.

"Whatever."

Hindi ko alam kung anong gagawin ko sasarili ko. Kinagat ko ang dila ko para pigilan ang sariling mapangiti.

Tinawag niya akong Mrs. Forbes! Sinong hindi kikiligin do'n? Gusto kong maglumpasay sa sahig at magpagulong-gulong and I stopped myself.

Nasa likod ko lang si Keegan at ramdam ko ang tingin nito. Napatingin ako sa damit na nahagip ng mata ko.

"Hey, Keegan. Come here for a sec." Tawag ko sakanya.

"What?"

"Can you wear this?" Kinuha ko ang itim, military green at puti na korean style loose tank top at ibinigay sa kanya.

"Uh?" Tinignan niya ito.

"Wear it now." Utos ko sakanya.

"Right now?" Tumango ako.

He boyishly took off his shirt and wear the tank top. Napatingin ako sa ibang kakapasok na customer at sales lady na nakaassign sa bawat estante. Nakatingin ang mga ito kay Keegan habang sinusuot ang tank top.

Plus, ineexpose nito ang katawan nito kaya napaiwas ako ng tingin.

"How is it? Ayos ba?" Nagthumbs up ako ng hindi tumitingin sa kanya.

"Yeah..."

"Look at me, darling." Mas lalong ayaw kong tumingin sakanya pero tumingin pa rin ako sakanya at tumango ako.

"Kukunin natin yan." Naglakad na ako papunta sa cashier. "Huwag mo na yang hubarin."

Iniwan ko ito doon at namumulang tumingin sa cashier. "We will pay for these too. Pati na yung sinuot niya na."

Tinanggap naman ito ng cashier at inilagay sa paperbag.

"Thank you for purchasing at Sew in Styles, balik po kayo!"

Lumabas na kami ni Keegan at dala-dala nito ang paper bag. Napatingin-tingin pa ako sa ibang stalls at tumigil rin sa food stalls dahil nakaramdam ako ng gutom.

"Ako na ang magoorder so you can wait here."

"Okay."

Umalis na ito at tumayo sa may linya. Kinuha ko ang cellphone ko at naglaro ng mobile games na dinownload ko no'ng nakaraan.

Habang naghihintay ako sa kanya ay may umupo sa harapan ko. "Excuse me, that seat is taken."

Inangat ko ang tingin ko at hindi ko kilala ang mukhang nasa harapan ko ngayon. "Uh?"

"I'm Kenseth." Aniya. "I'm 25, an engineer."

"Okay? And?" Kita ko ang galak sa mukha nito.

"I like your attitude. I also find you beautiful and I was hoping to talk with you." He smiled flashingly.

I smiled awkwardly. "Kids nowadays."

I raised my ring finger and saw his eyes widened and his smile disappeared. "You see, I'm an uninterested fellow here. I'm Soletta, 30 years old and married."

"Oh, I'm sorry, hindi ko alam na kasal ka pala." Awkward nitong sabi.

"Yeah, sana tinignan mo ang kamay ko." Sabi ko at hindi na ito pinansin.

Tumayo na ito at umalis na. Bumuntong hininga ako at tinignan ang kamay ko. Maayos naman ang pagkakalagay at exposed naman ang kamay ko ah?

"Ano yon?" Tumingin ako kay Keegan ng ilagay nito ang food tray sa lamesa.

"Yun? Wala, may tinanong lang." Tumingin ito sa akin na para bang hindi ito naniniwala sa sinabi ko.

"I don't think so. Itinaas mo yang kamay mo na may singsing." Awkward akong ngumiti sakanya.

"Ganon ba..." Iniwas ko ang aking tingin.

"Soletta."

"Ano kase—"

"Soletta Emrose."

"Yun nga, biglang umupo sa harapan ko tapos sinabi niya yung pangalan, edad at trabaho niya. Edi ayon." He crossed his arms and looked at me attentively.

"And?"

"I told him the same but I didn't tell him my profession." I clicked my tongue.

"Instead, I told him that I'm married."

Keegan smirked and hummed happily. "Yeah, that's it darling. You can tell my name too if you want."

Inirapan ko ito at kumain na. Pagkatapos namin sa food stall ay nagpatuloy kami sa paglakwatsa sa loob ng mall na tila ba walang pagod na nararamdaman.