CHAPTER SIX

Masayang lumabas nang elevator si Clowie. Hindi pa rin siya nakakamove-on sa naging pag-uusap nila ni Jom. Sobrang saya niya dahil kinain nito ang ginawa niyang cookies. Hindi niya inaasahan iyon. Hindi nawawala ang mga ngiti niya habang naglalakad nang biglang may humarang sa daraanan niya. She glanced at them at nakatingin lang din ang mga ito sa kanya. They're giving her bad stares. Medyo kinabahan si Clowie sa uri ng tingin na ibinibigay ng mga ito. 

Alanganin niyang nginitian ang mga babae at bahagyang kumaway, "Hello. Can I help you with something?" She asked. Nagdalawang isip pa siya kung aalis na lang o papatulan ang mga ito. Alam naman niya ang mga ganitong uri ng galawan sa eskwelahan. Siguro may balak itong mang-away sa kanya, iyon ang naisip niya. 

"Anong kailangan mo kay Jom? Bakit mo siya pinuntahan?" Tanong ng babae na sa wari niya ay ang leader ng grupo na ito.

"I just gave him cookies," tipid niyang sagot. Aalis na sana siya nang biglang harangan ulit siya ng babae. Tiningnan niya ito.

"Excuse me," sabi niya.

"Hindi ka muna aalis, hindi pa kami tapos magtanong," the girl in front of her was giving her sharp stares.

Hindi naman siya nagpatalo at tiningnan niya ito ng diretso sa mga mata. 

"Ano pa ba ang itatanong ninyo? At nang makaalis na ako, I have class pa kasi." 

"May gusto ka ba kay Jom?" Another girl behind just speak up.

Natigilan siya sandali sa tanong nito, "And what if I say yes?" She proudly asked. 

Sumeryoso ang tingin ng mga babae. Parang hindi nagustuhan ang naging sagot niya.

"You ca-" 

Naputol ang sasabihin ng babae nang may lumapit sa kanilang isa pang babae.

"Anong ginagawa niyo dito? Bakit hindi kayo pumunta ng classroom?"

Clowie turned her head to the person who just arrived. Napanganga ng bahagya ang mga labi niya. Namangha siya sa kagandahan ng babae na nasa gilid niya ngayon at nakangiti. She's very pretty and maka-binibini. 

Mabilis na nagsilapitan ang mga babae kanina sa babaeng kararating lang. Masaya nila itong niyakap. Parang mga pekeng anghel sa harap ng isang tunay na anghel. Kung umasta ang mga ito kanina ay parang kakainin na siya tapos ngayon parang nakakita ng isang diyos. Napataas ang kilay niya habang pinagmamasdan ang mga ito.

'ginawa pa akong audience! Hmp!'

Aalis na sana siya nang tawagin na naman siya but this time isang mala-anghel na boses ang narinig niya.

"Miss? Baka gusto mong sumama sa amin?" Nakangiti itong nakatingin sa kanya.

"What?! Huwag na lang po! Hindi naman siya tiga Architecture Department eh!" Maktol nong isang babae na nakatingin nang masama sa kanya. 

"No thanks, Miss. I have to go," sagot niya. Wala na siyang oras para makipagsagutan sa mga ito kaya minabuti niyang umalis na lang. 

Habang papalayo siya ay hindi niya alam na sinusundan siya ng tingin ng dalawang tao.

~~~

"Tapos ka na dyan?" tanong ni Jeane kay Clowie habang nagbuburda ito ng costume. 

"Malapit na, sandali na lang 'to, hintayin mo na lang ako sa may locker sa baba," sagot niya. 

"Oh sige, bilisan mo ah." 

Tumango siya bilang tugon kay Jeane, kailangan niya muna matapos ang ginagawa niya. Malapit naman na kaya binilisan niya ang pagbuburda.

Nag inat siya ng mga kamay at tiningnan ang kalabasan ng ginawa niya. It was beautiful. Para ito sa mga gaganap sa presentation ni Ms. Meu sa darating na event sa school. Pinaghandaan itong mabuti ng teacher nila kaya todo effort siya sa paggawa ng costume. Bigla niyang naalala na naghihintay pala sa kanya si Jeane kaya nagmamadali siyang lumabas ng classroom.

Narating niya ang locker and there she saw Jeane patiently waiting for her, nilingon siya nito na nakasimangot.

"Ang tagal mo naman! Akala ko hindi ka na bababa dito," Said Jeane. Nakasimangot pa rin ito.

She smiled at her, "Pasensya na! Ginalingan ko masyado ang susuotin ng main characters ni Ms. Meu," sagot naman niya.

She opened her locker and it surprised her to see a lot of envelopes inside. Napupuno nito ang loob ng locker niya. Napansin ni Jeane ang pagkagitla niya at nilapitan siya nito. Nagtaka rin si Jeane sa nakita. Kinuha ni Clowie ang isang envelope at binuksan iyon.

Napasinghap si Jeane nang mabasa ang laman niyon. It was all threats and bad messages for her. Clowie got speechless, hindi niya mawari kung ano ang nararamdaman niya habang binabasa ang mga nakasulat. 

Biglang kinuha ni Jeane ang mga envelopes at marahas itong inilagay sa loob ng basurahan. 

"Huwag mo nang pansinin ang mga sulat na iyon, masisira lang ang araw mo," sabi ni Jeane sa kaibigan. 

"Yeah, you're right. Wala akong panahon sa mga kalokohan nila," sagot naman niya.

Umalis na sila sa locker area at nagpunta sa school canteen upang kumain.

"Sobrang busy ng school today," sabi ni Jeane, habang sumusubo ng pagkain niya.

"Oo nga, ano bang meron?" Takang tanong niya.

"Naku, hindi mo pala alam? Tournament kasi ng Basketball team bukas kaya naghahanda ang Kaicheng," pagbibigay-alam ni Jeane.

"Oh talaga? Pupunta ba tayo dyan?" Tumaas bigla ang on fleek na kilay ni Jeane.

"Hindi mo ba alam na kasama sa Basketball team ang Jom mo?" 

Biglang napalingon si Clowie kay Jeane at napatigil sa pag kain.

"OMG, really?! Then pupunta tayo dyan! Hindi pwede na wala ako, I'll support him," ani Clowie sa kaibigan.

Napa-iling na lang si Jeane. Pagdating talaga kay Jom ay sobrang alisto ni Clowie at always on the go. Hindi na siya magtataka kung bakit maraming ayaw kay Clowie sa eskwelahan na ito. Marami yatang boto sa Jom&Jelly love team. 

Clowie suddenly hold Jeane's hand, nabigla naman si Jeane.

"Jeane, can you help me support him?" Nagmamakaawa ang mga mata nitong nakatingin sa kanya. 

"Kaya nga pupunta tayo at manonood ng tournament, diba? Kasi susuportahan natin siya," sabi pa ni Jeane.

"What I mean is, gagawa tayo ng banner para sa kanya and after that, let's have an after the game party! Lahat ng mga students dito ay invited, no matter what will be the result of the game, itutuloy pa rin natin!" Masayang sagot nito sa kaibigan.

Napanganga si Jeane dahil sa tinuran ni Clowie. 

"Party?! Magpapa-party ka talaga dai?!" Hindi makapaniwalang tanong ni Jeane kay Clowie.

Mabilis na tumango si Clowie. Nag aalangan naman ang mukha ni Jeane.

"Huwag ka na lang magpaparty, banner na lang ang gawin natin. Sure ako na hindi magugustuhan ni Jom ang pa-party mo na 'yan," sabi ni Jeane.

"Talaga? Ayaw niya 'yon?" 

"Oo nga. Alam mo naman ang aloof non eh! Kay Jelly lang nga 'yon lumalapit,"

Napansin ni Jeane na hindi na kumikibo at nagsalita si Clowie at nang tingnan niya ito ay parang nagsisi siya na sinabi niya iyon. Lumungkot kasi ang expression ng mukha nito.

"Uy dai, huwag ka nang malungkot diyan. Ang swerte mo nga kasi pinapansin at nakakalapit ka kay Jom, iyong iba nga hindi. Tsaka normal lang naman na lumalapit siya kay Jelly kasi magkababata sila," paliwanag niya dito "Ang mabuti pa ay mamili na tayo ng mga kakailanganin natin para sa gagawin natin na banner," 

Unti-unting nawawala ang kanina'y malungkot na mukha ni Clowie at napalitan ng excitement. 

"Right! I should focus on that matter. Tayo na."

Sabay silang tumayo at umalis na sa school canteen.

~~~

Kasalukuyan silang naglalakad ngayon sa may school ground ng campus habang ang ibang estudyante ay abala sa pagde-decorate ng school. May ibang mga estudyante naman na nagpapractice nang kani-kanilang sports sa ground. Halatang pinag-iigahang mabuti ang pag-eensayo. Naroon din ang Basketball team at tila may iniintay na ibang miyembro. Agad na hinagilap ng mga mata ni Clowie si Jom ngunit wala ito doon.

"Nasaan kaya si Jom? Wala siya sa ngayon sa team eh," ani Clowie.

"Baka si Jom ang hinihintay nila," sagot naman ni Jeane. 

Nagpatuloy lang sila sa paglalakad nang biglang may sumigaw.

"Miss, ilag!" 

Lumaki ang mata ng dalawa dahil may bolang lumilipad patungo sa direksyon nila at kung hindi sila iilag ay talagang mahihimatay ang tatamaan ng bola.

Bago pa man kumilos ang dalawa ay may humarang na sa kanila at sumalo ng bola.

Nagitla at hindi agad makakilos ang dalawa. Hindi nila makilala ang taong humarang dahil nakatalikod ito sa kanila. Marahas na ipinalipad ng lalaki ang bola pabalik sa ground. Hindi pa rin makakilos ang dalawa.

Biglang humarap sa kanila ang lalaki. Clowie heard a gasp from Jeane kaya napalingon siya dito at nakita niya na sobrang nagulat ito habang nakatitig sa lalaki. 

"Uh-" hindi agad nakapagsalita si Clowie dahil siya rin ay hindi pa masyadong nakarecover sa nangyari kanina lang.

"Next time, huwag kayong palaboy-laboy dito sa field especially maraming nagpa-practice dito, baka mamaya hindi na bola ang lilipad papunta sa inyo," ani ng lalaki habang nakatingin ng diretso sa kanya.

Isang baritonong boses ang narinig ni Clowie sa lalaki at walang emosyon na mukha nito habang nagsasalita. Hindi niya maintindihan but she felt uneasiness in her system. She felt something is not right about the guy. She felt frightened. By the way he looks at her, parang sinasaksak siya nito.

Nilagpasan sila nito at patuloy na naglakad patungo sa direksyon ng basketball team. Hindi na nakapagsalita si Clowie dahil sa nararamdaman niya. Gustuhin man niyang magpasalamat ngunit walang lumalabas sa bibig niya.

Natauhan lang siya nang yugyugin ni Jeane ang balikat niya.

"Clowie! Tara na, umalis na tayo dito," tila nahihintakutan si Jeane sa uri ng pananalita nito.

Mabilis na naglakad ang dalawa palayo sa field na iyon at upang makarating kaagad sa exit ng school. Nababalisa pa rin si Clowie at hindi alam kung bakit ganoon na lang ang epekto ng lalaki sa kanya. 

"Jeane, who's that guy?" Naitanong niya bigla kay Jeane.

"Si Kezuya iyon! Yong sinasabi ko sayo na kapatid ni Jom!" 

Hindi maintindihan ni Clowie kung bakit kailangan na pigilan ni Jeane ang paglakas ng boses nito na parang natatakot na may makarinig sa kanya.

"Then why are you whispering? Bawal bang banggitin ang pangalan niya?" Naguguluhan na tanong ni Clowie.

"Hindi naman, ewan ko! Basta kinatatakutan siya ng mga estudyante dito. At kung magtatanong ka kung bakit, dinidispatsya niya raw kasi ang lahat ng mga naging kaaway niya," sabi ni Jeane.

Lumaki ang mga mata ni Clowie, "Dinidispatsya?!" Biglang tinakpan ni Jeane ang bibig ni Clowie. 

"Ssh! Huwag mo ngang isigaw! Marinig pa tayo baka dispatsyahin din tayo! Gusto ko pang maging isang sikat na designer no!" Bulalas ni Jeane.

Kinuha ni Clowie ang kamay ni Jeane sa pagkakatakip sa bibig niya.

"Okay fine! Basta huwag mo na ulit tatakpan nang ganoon ang bibig ko," pagmamaktol ni Clowie.

"Sorry naman! Ikaw kasi eh!"

"But wait, ganoon ba talaga 'yong si Kezuya? Eh why did he saved us earlier?" Clowie confiously asked. 

"I don't know. Nakakapagtaka nga eh kasi hindi naman siya ganon sa ibang babae, katulad ni Jom ay kay Jelly lang siya lumalapit" sagot ni Jeane.

"Oh? Is Jelly really that special to them?" Manghang tanong ni Clowie.

Tumango-tango lang si Jeane bilang sagot sa tanong ni Clowie.

"Dito na lang tayo bibili, malayo na kasi kapag sa Mall pa," sabi ni Jeane nang marating nila ang isang Mini Stationary store.

Sabay silang pumasok sa loob at nagsimula nang kunin ang mga kailangan nila para sa paggawa ng banner. Pagkatapos nilang bayaran ang mga pinamili ay lumabas na kaagad sila.

"Clowie, pwede bang mauna kana sa school? May pupuntahan lang muna ako," sabi ni Jeane.

"Okay sure, no problem. Mag iingat ka ah," paalam ni Clowie sa kaibigan at umalis na ito.

Mag-isang naglalakad si Clowie habang dala-dala ang mga pinamili nila. Sa totoo lang kanina pa siya napapagod dahil hindi naman siya sanay maglakad at lalong-lalo na ang magbitbit ng mga pinamili. She always have a driver to drive her around and bodyguards na nagbibitbit ng mga binibili niya.

Naalala niya bigla si Jom, 'nasaan kaya siya ngayon?' naisip niya. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad kahit na ang bagal na niyang umusad. Huminto siya saglit at tumingala sa langit, she could see a gloomy clouds. It was a cool and breezy afternoon. A strong gust of wind blew againts her face. Napahawak siya bigla sa kanyang braso dahil sa lamig ng hangin.

'parang uulan yata' naisip niya.

Nagpatuloy naman siya sa paglalakad and this time ay binilisan na niya ang kilos niya dahil baka umulan, wala pa naman siyang dalang payong.

Maya-maya ay biglang kumulog at pagkatapos ay bumuhos ang malakas na ulan. She got caught in a downpour. Hindi niya inaasahan iyon. Nagmadali siyang naghanap nang masisilungan nang may nakita siyang malaking puno at tumakbo kaagad doon. When she got there, ay nicheck niya agad ang pinamili nila kung nabasa ba ito at laking pasalamat niya na hindi naman. But when she check herself, she was all wet. 

Nakaupo lang si Clowie at naghihintay na tumila ang ulan, kahit lamig na lamig na siya ay tiniis niya. Hindi na siya pwedeng sumoong sa ulan dahil baka mabasa na iyong binili nila. 

She was looking down at her shoes when suddenly she also found a pair of shoes in front of her. Dahan-dahan siyang tumingala upang tingnan kung sino ang nasa harapan niya ngayon at ganon na lang ang pagkabigla niya nang makita si Jom. He's looking down at her while holding an umbrella upang hindi mabasa si Clowie.