CHAPTER ONE

CHAPTER ONE

"Congratulations, Miss Clowie!"

"Congratulations po Miss Clowie, napaka-successful po nang exhibit niyo."

"Keep it up, Clowie. I am looking forward for your next exhibit."

She smiled at them, "Thank you so much to all of you, sa supporta niyo sa akin. I am expecting all of you again on my next exhibit."

"Sure! Pupunta ulit kami."

At nagpaalam na ang mga kaibigan niya sa kanya. 

Inihatid na muna niya ang mga ito sa labas at nang makaalis na ay tsaka lang siya ulit pumasok sa loob ng venue.

She is holding her phone and dialing her mom's number.

"Mom? Where are you? You didn't attend," bungad agad niya nang sagutin ng mama niya ang tawag. She's disappointed kasi hindi ito nakapunta sa exhibit niya.

"I'm sorry, Clo. Something bad happened to your Dad that's why hindi ako nakapunta sa exhibit mo. I rushed him to the hospital," Paliwanag nito sa kanya.

She sighed again.

"Mom, how many times should I remind you that he is not my Dad?"

"Clo-"

"Okay lang po na hindi ka nakarating but make sure sa next exhibit ko makapunta ka na. Everytime na lang na may exhibit ako ay wala ka," nagtatampo niyang sabi sa ina. Disappointment is written all over her face.

"Sige na po. I'll hang up now."

Clowie ended the call quickly. Hindi na maipinta ang mukha niya dahil ginagalit talaga siya ng step-dad niya. She never likes him at ganoon din ito sa kanya. Simula nang mag asawa ulit ang Mommy niya ay sinuportahan niya ito pero hindi niya ine-expect na ang mapapangasawa nito ay isang demonyo.

She sighed again for she doesn't know how many times already when suddenly nilapitan siya ng isang staff. Nilingon niya ito, "Miss Clowie, nandyan na po ang sundo niyo sa labas," inform ng staff sa kanya.

Luminga-linga muna siya sa paligid at tiningnan ulit ang staff.

"Did you see my bodyguards?" tanong niya.

"Opo. Nandoon po sila sa labas at parang naghihintay po sa inyo," sagot ng staff.

"Okay. Can you please tell them na nauna na akong umuwi?" I said looking straight in the staff's eyes. Tila naguguluhan na tumingin ang staff sa kanya.

"Ho?"

"Please, just do as I say."

Parang nagdalawang isip pa ang staff at kalaunan ay tumango ito.

"Thanks,” she smiled.

Kinuha niya agad ang bag at sketch pad niya at dali-daling umalis gamit ang back door.

Hindi talaga niya gusto ang laging may nakasunod sa likod niya. Feeling niya ay wala siyang privacy. This is all her step dad's plan. Kasi daw she needs protection and all which is a very upsetting for her kasi hindi na siya bata para hindi maprotektahan ang sarili. She's a fourth year college student already for Pete’s sake! 

Kasalukuyan siyang naglalakad ngayon sa gilid nang daan. Malayo-layo na rin ang nilakad niya. Sumasakit na ang mga paa niya ngunit hindi niya ito ininda. Nagpalinga-linga siya sa paligid. Maraming tao siyang nakakasalamuha at napaka-ingay nang lugar na kinaroroonan niya, may nakikita siyang Malls, Market, Fast Food, Park and Bars. She's not familiar with the place. Palagi kasi siyang nakarely sa driver niya. Hindi rin siya pinapayagan na magpunta sa mga ganitong lugar lalo na pag-gabi. Utos lang naman ng step-dad niya.

Krooook~

Napahinto siya at napahawak sa kanyang tiyan. Nagugutom na siya. Hindi pa siya kumakain simula kaninang nag umpisa ang exhibit niya hanggang sa natapos. Nawala sa isip niya ang kumain dahil sa disappointment niya sa Mommy niya. 

She looked around her, nagbabakasakali na may makita siyang pwedeng kainan and when she finally spotted one ay dali-dali siyang naglakad papunta roon.

Pumasok siya sa loob, there are so many diners inside. The staffs are very busy with the customers needs. Paroon at parito ang mga tao. Nag dalawang isip pa siya kung doon na lang kakain or maghahanap pa ng ibang makakainan pero gutom na talaga siya. This is her first time to eat in a public eatery alone. She's always with Aira, her close friend in University and they always eat in a fancy and not crowded restaurant.

Clowie was born with a silver spoon. She has the life of a princess. Noong buhay pa ang Daddy niya ay sobrang ini-spoil siya nito. Lahat nang gusto niya ay nakukuha niya. Sinusuportahan naman siya ng Mommy niya in everything she wants to do. Pero habang lumalaki siya ay unti-unti niyang inaalis sa sarili ang pagiging spoiled, kaya nga she continued her passion for Arts upang kumita siya on her own and not to rely everything on her parents. Their attention was all on her pero nagbago iyon noong namatay ang Daddy niya. Her Mom got so depressed and she was very worried. But then her Mommy met her monster Step-dad. And the rest is history.

Nakita ni Clowie na may mga nakapila sa isang counter. Sa isip niya ay doon na siguro mag oorder nang pagkain so mabilis siyang naglakad papunta sa mga nakapila.

"Good evening ma'am, welcome to Mang Kanor Eatery. What's your order po ma'am?" asked the cashier when it's already her turn.

"Ah, just one order of Rice and Adobong Manok, please," she replied, smiling. Iyon lang kasi ang kilala niya sa mga nakalagay sa menu.

"Okay ma'am, and what's your drink po? We have coke, sprite and royal po," sabi ng kahera.

"Just a glass of water na lang," she said, hindi talaga siya umiinom ng mga softdrinks. Tubig lang at fresh juice. 

"236 po lahat ma'am," sabi ng kahera sa kanya.

Kinuha niya ang wallet niya at inabot sa lady cashier ang credit card niya. 

Sinabihan siya nito na maghintay ng ten minutes para makuha ang order niya. She patiently waited beside the counter where there are other people that's waiting for their orders too, and when her order finally arrived, kinuha agad niya ito at naghanap ng available na pwesto kasi maraming tao.

Sa may bandang dulo ng kainan ay may nakita siyang kumakain mag-isa sa table at sa harap nito ay mayroong bakanteng silya. Agad na pinuntahan niya ito. Nakatalikod ito sa kanya kaya hindi niya makita ang mukha but she knows na lalaki ito based sa buhok at likod nito. The guy has a broad shoulders.

Nang makalapit na siya sa lalaki ay agad niya itong hinarap. She wears a friendly smile.

"Hi! Can I sit here? Wala na kasing available na ma-uupuan eh," she said to the guy. Nakayuko ito at busy sa pag kain.

She waited for him to respond pero tila wala itong narinig.

"Excu-"

Naputol ang sasabihin niya nang mag angat nang tingin ang lalaki. He looked directly in her eyes. Medyo nailang si Clowie sa uri nang tingin na ipinukol ng lalaki sa kanya. She can see a very intimidating look of him. Pero hindi niya maalis ang tingin sa dito. There's something deeper in his eyes that she cannot just look away from his stares. In her mind, yes, he's beautiful but he seems like a cold soul.

Napanganga siya nang bahagya at ang bilis ng tibok ng puso niya. Na starstruck yata siya sa kagwapuhan ng lalaking ito.

'he makes a very firm eye contact' naisip niya.

Biglang tumayo ang lalaki na hindi pa rin tinatanggal ang tingin sa kanya. Kinuha ng lalaki ang bag nito at umalis na without saying anything. Sinundan niya na lang nang tingin ang papalabas ng lalaki.

What was that? Tapos na ba 'yong kumain?

Tiningnan niya ang table na nasa harapan niya just to see an empty plate. So tapos na nga kumain ang lalaki.

Umupo na siya at nagsimula nang kumain. Hindi maiwasan ni Clowie na hindi isipin ang mga naganap kanina lang. Hindi pa niya naranasan ang sobrang humanga sa isang tao pero sa lalaki kanina ay napanganga pa siya! Indication na nakuha nito ang atensyon niya.

She smiled and continued eating.

Ano kaya ang pangalan niya?

***

"Narito na po si Miss Clowie," sabi ng isang maid nila.

Pagpasok niya sa dining area ay nakita agad nang mga mata niya ang Mommy at Step-dad niya whose patiently waiting for her to come down and join them for breakfast. Umupo siya sa tabi ng mommy niya.

"Young lady! I think this is not a good attitude na paghintayin mo kami ng mommy mo sa iyo. Sa susunod, learn to be on time for breakfast. I won't tolerate this kind of manners next time!" sigaw nito at nakatingin nang masama sa kanya. She glanced at her mom na nakayuko na lang. Parang wala itong pakialam na sinigawan siya ng Arturo na ito. Naiinis na siya. 

"I told you many times na huwag na ninyo akong hintayin. Pwede naman kayong mauna nang kumain. I can eat by myself. FYI," sagot niya. Nauubos na talaga ang pasensya niya sa taong ito.

"Clowie! Stop being rude to your Dad! He's still not well!" sigaw ng mommy niya sa kanya. Her mom look very angry at her. Hindi nito nagustuhan ang tinuran ng anak. Inabot ni Arturo ang kamay ng asawa at pinisil-pisil ito, "Honey, just don't mind her. You know already that she always had that rude attitude towards us. Napaka-walang manners ng anak mo," he sighed. 

"Let's just eat," at tiningnan na naman ng masama ni Arturo si Clowie. Napabuntong-hininga na lang ang mommy ni Clowie. Hindi alam kung anong ire-react sa sinabi ng asawa.

Clowie, again is very disappointed with her mother. Hindi siya nito pinagtanggol. Sumasakit ang kanyang puso sa inasta ng kanyang ina. Tumayo siya at diretsang tumingin sa ina at step dad niya, nabigla naman ang mga ito at nakatingin na din sa kanya, "Nawalan na ako nang gana. I have to go. Have fun eating," plastik siyang ngumiti sa mga ito at umalis na sa dining area. 

She can't believed her mother! Parang nag iba na ang trato sa kanya ng kanyang ina at dahil don ay sobrang sakit nang nararamdaman niya ngayon. She immediately wiped her tears nang makalabas na siya ng mansion. Gusto niyang makalayo sa lugar na iyon. 

Mabilis niyang pinaandar ang sasakyan niya upang hindi siya masundan ng mga bodyguards niya. Nagtagumpay naman siya sa gusto niya dahil hindi na niya makita ang sasakyan ng mga ito na nakasunod sa kanya kanina. Napangiti siya. 

Napadpad siya sa isang parke. She look around. Napupuno ito nang mga iba't ibang puno at bulaklak. She find it very relaxing and refreshing. Naupo siya sa isang bench doon sa may tabi ng isang puno at masayang pinagmamasdan ang paligid. Maraming mga pamilya na nagpipicnic at mga bata na naglalaro sa di kalayuan. Sayang lang at hindi niya nadala ang sketch pad niya, marami sana siyang maguguhit ngayon. Ipinikit niya ang mga mata at payapang dinadama ang simoy ng hangin na dumadampi sa kanyang balat.

"Ate.." she heard someone kaya iminulat niya ang kanyang mga mata and she saw a little girl. Medyo marumi ang bata at kunot-kunot ang soot nito. Clowie's expression turns soft. 

"Yes baby girl?" she replied while holding the arms of the little girl in front of her. "Pwede mo po akong tulungan? May ibon kasi na nahulog mula sa puno. Ibalik po natin sa bahay niya," sabi ng batang babae sa kanya. She smiled at her, "Oo naman! I'll help you," and she pinch the nose of the kid.

"Saan ba natin makikita si ibon?" tanong niya sa bata habang palinga-linga sa paligid, "Doon po!" tinuro ng bata ang kinaroroonan ng ibon. 

Dali-dali silang nagpunta kung saan ang puno at nang marating na nila ang kinaroroonan nito ay nakita agad niya ang isang maliit na ibon sa gilid mismo ng puno. Parang nahulog nga ito galing sa itaas. Tila hindi makagalaw kung kaya't kinuha agad ni Clowie ang ibon. 

"Ate, ibalik mo na po siya sa bahay niya. Baka po hinahanap na siya ng nanay niya,” sabi sa kanya ng bata. "Ah, oo. Sandali aakyat na ako." Inilagay niya ang ibon sa bulsa ng kanyang dress at nag umpisa nang umakyat sa puno. Medyo malaki ang puno at malabong ang mga dahon nito. Alam niya na medyo mahihirapan siya. She is not used to climbing pero kailangan niyang akyatin ang puno para maibalik ang batang ibon, naaawa din siya sa batang babae na nanghingi ng tulong niya.

Hingal na hingal siya pagdating sa itaas ng puno. Habol pa niya ang kanyang hininga bago yumuko at tawagin sana ang batang babae ngunit wala na ito sa ibaba. Hinanap ito ng kanyang mga mata ngunit wala na siyang makita pa. 

'Baka tinawag na ng kanyang magulang' she thought. 

Huminga siya nang malalim. She had no choice but to find the nest of the baby bird. Nag umpisa na siyang gumapang sa isang sanga. Ingat na ingat siya sa bawat gapang na ginagawa niya. Hanggang sa wakas ay nakita din niya ang bahay ng ibon. Sobrang saya niya. She carefully put the baby bird inside the nest. Gagapang na sana siya pabalik nang may mahawakan siyang malambot na bagay sa katabing sanga. Napahinto siya at dahan-dahang nilingon ang kamay niya nakapatong sa hita ng isang…..tao?!