I couldn’t believe what I was seeing. Evander looked like an outcast there even though he was just wearing jeans and a plain white shirt that defined his muscles. He was tall and his presence really drew attention no matter what he wore.Nakaramdam ako ng saya dahil sa wakas ay nakita ko siyang muli. Kahit na maraming nagbago sa nakalipas na buwan, ganon pa rin ang epekto niya sa akin. Nakita ko na nilapitan nga siya noong isa sa tatlong babae na kumakain na rin ng binili nitong street food, nagpapakitang gilas ata na pareho sila ng kinakain para lang may mapag-usapan sila. I saw how he ignored the woman as if she was invisible. Masyado siyang focus sa pagkain ng kwek-kwek at halatang hindi siya interesado sa iba kundi sa pagkain lang niya! Ngumiti nang hilaw ang babae at umatras. Pulang-pula ang mukha nito at pinagtitinginan na ng mga taong naroon. May iba na umiiling at nagtatawanan nang palihim. Base sa reaksyon nila, mukhang hindi na bago sa kanila na makita ang ganitong eksena
Himas-himas niya ang kanyang likod habang lukot ang mukha. Napakurap-kurap ako at nang mahimasmasan ay agad kong itinapon ang kahoy sa pinanggalingan nito."Ano'ng ginagawa mo rito?" gulat kong tanong."I think there was a nail on the wood that you hit me with. I think it pierced my back," he replied, cursing under his breath.Nanlaki ang mga mata ko at agad na inangat ang damit niya para tingnan ang kanyang likod. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang wala namang dumudugo. Sobrang sakit kaya n'on!"Wala namang sugat. At bakit ka kasi sunod nang sunod sa akin? Akala ko kung sino kaya nahampas tuloy kita!"Umayos siya ng tayo at mukhang naka recover na. "You walked past me earlier. You fucking ignored me," he scoffed, as if feeling insulted.Napaawang ang bibig ko. "May klase ako kanina! At bakit naman kita lalapitan?" "Bakit hindi?" he snapped back. "I've waited for you at your school gate the who
Nakapangalumbaba akong nagbabasa ng libro rito sa library. Katatapos lang ng isa naming subject at may dalawang oras na break bago ang sunod. Nasa may pinakagilid ako sa pang-isahang desk. Ginugugol ko talaga ang break ko sa pag-aaral dahil hindi dapat sinasayang ang oras. 11 am na nang mag beep ang phone ko sa text message ni Pearl na nagtatanong kung nasaan na raw ba ako dahil magla-lunch na kami.Me:Nasa library pa ako.Pearl:Punta ka na lang sa labas ng gate. Btw, nandito pa rin pala si Mr. Perfect! *smiling face with heart-shaped eyes emoji*Nalaglag ang panga ko.Ano pa ba ang ginagawa niya rito? Hindi pa ba malinaw sa kanya na ayaw ko nang magpakita pa siya sa akin?!Nag reply ulit ako.Me:Sa cafeteria na lang tayo, Pearl.Pearl:Hihintayin na lang kita rito kasi nakakapagod maglakad pabalik.Me:Pero subukan naman natin dito. Lagi n
"Oh my gosh! He was talking to you. He called you by your real name. Do you know him, Lia?!" gulat na bulalas ni Pearl pagkaraan ng isang minuto dahil namilog muna ang bibig at mga mata niya habang tulala. Ngayon lang siya nahimasmasan kaya sunod-sunod na ang mga tanong niya.Hindi ako makasagot agad."Ilang araw siyang nag-aabang sa gate. Tapos natatandaan ko nung sinabi kong nakatingin siya sa atin, totoo pala talaga iyon? I mean sa 'yo siya nakatingin?!" Pearl's voice was filled with wonder and disbelief, her eyes searching for answers in mine.Napabuntong hininga ako at nahihirapan pang sumagot, "Oo, Pearl.""Then why did you lie to me? Hindi mo sinabi agad sa akin. Mukha akong tanga kakaisip kung ano ang ginagawa niya roon. Kung anu-ano pa ang pinagsasabi ko sa 'yo tapos ikaw pala ang inaabangan!" "Hindi ko rin naman kasi sigurado kung ako nga ang inaabangan niya...""Huh?" naguguluhan niyang tanong at kumunot ang noo. "Bakit hindi mo sigurado? Ano ba kasing nangyari? Boyfriend
"Hay salamat walang pasok!" tuwang-tuwang bulalas ni Pearl matapos mag announce sa gc ang propesor namin sa panghapong subject na walang pasok. Ito lang ang subject namin kaya pwede na kaming umuwi."Saan na tayo? Lunch?" tanong niya sa akin.Umiling ako. "Sa bahay na lang ako kakain. Sayang lang ng pera e."Magla-lunch pa lang kasi kami nang mag announce ang professor namin. Ganito naman ako palagi. Kapag walang pasok sa hapon ay diretso uwi ng bahay. Minsan ay gumagala naman kami ni Pearl kapag naisipan o kaya nag-aaya siya.Nasa palengke si Tita Melinda kaya ako lang ang nasa bahay niyan. May isda naman palagi roon na pwedeng lutuin. "Okay! Actually, uuwi na rin ako. I want to take a nap to recharge for Damon's party later. I know it's gonna be fun and last past midnight, so I need to be energized."Marahan akong tumango. Naglakad na kami paalis ng room pero pagbaba namin sa building ay maghihiwalay na rin kami dahil hihintayin niya ang driver nila."Ayaw mo bang ihatid ka na lang
Hindi ko alam kung ilang segundo nagtagal ang halik niya sa akin. Mistulang nawala na ako sa aking sarili nang dahil doon. Ni hindi ko alam ang gagawin ko. It was my first kiss. He kissed me!He pulled away from the kiss, and our eyes locked. He looked at me as if he didn't regret what he just did. Mapungay ang kanyang mga mata na tila ba lasing. He licked his lips, and then his gaze lowered to mine.Nakaramdam ako ng hiya kahit na siya naman ang humalik sa akin. Uminit ang pisngi ko at mabilis na lumangoy palayo sa kanya. Naramdaman kong sumunod siya sa akin kaya sumisid ako. But he was too fast. Within seconds, he caught up with me. Nahuli ng kanyang mga kamay ang baywang ko at muling siniil ang aking mga labi.Muling namilog ang mga mata ko at hindi na sinubukang tumakas pa. I slowly closed my eyes and let myself feel his soft lips against mine. Ipinatong ko ang aking mga kamay sa kanyang balikat, pinapahiwatig na hinahayaan ko siya sa kanyang ginagawa.Hindi ko alam kung paano hum
"Sino 'yun, Madam?! Bakit mukhang timang ka riyan kung makangiti?"Napaigtad ako nang biglang sumulpot si Ernie sa harapan ko na may nagsususpetsang tingin. Hindi ko napansin na naglalakad pala siya pasalubong sa akin. Nakasuot siya ng school uniform ng BSC. May pasok ata siya.Agad akong lumapit sa kanya at hinila siya papasok sa bahay namin. Hindi raw kasi aalis si Evander hanggat hindi ako nakakapasok sa bahay."Si Evander," sabi ko sa kanya na may ngiti sa labi."Iyong hot na boss mo noon?! Kaya pala pamilyar ang sasakyan," gulat niyang bulalas at namilog ang mga mata. "Akala ko ba ay wala na siya sa resort?""Bumalik na siya.""E bakit ka niya hinatid? Hindi ka naman nagtatrabaho roon ah? At bakit basa ang damit mo? Nahulog ka ba sa kanal, Madam?"Hinampas ko siya sa braso. "Ano 'ko, tatanga-tanga para mahulog sa kanal? May nahulog ba sa kanal na malinis, ha? Nag swimming ako!" "E ano ngang ginawa mo kasam
Nakakunot na naman ang noo ni Jaime sa akin pagkalabas ko ng bahay. "Anyare naman sa 'yo ngayon, babaita?" tanong niya sa nagtatakang ekspresyon. "Noong isang araw mukha kang pinagsakluban ng langit at lupa. Tapos ngayon mukha ka namang naka jackpot sa lotto. Balato naman diyan, para naman akong others!" "Sorry, kuripot ako."Nginisihan ko lang si Jaime. Para nga akong naka jackpot sa lotto. Sobra pa nga.Excited na akong pumasok dahil magkikita kami ni Evander katulad ng napagkasunduan namin. Nag text siya sa akin kani-kanina lang na nasa airport na siya para sa flight pabalik ng Buenavista."Tsk. Ngayon pa lang nagkakaalaman nang hindi ka pwedeng mautangan pag yumaman ka na. Tandaan mo, kahit sincong duling ay wala kang mahihita sa akin kapag naging engineer na ako," pagdadrama niya."FYI, 'di kita uutangan dahil alam ko namang wala ka ring ipapautang sa akin," banat ko pabalik at umirap."Ha!" singhal niya. "Kung gusto mo nga ay bigyan na lang kita ng pera e. Huwag kang mag-alala