Kabanata 3

Kabanata 3 - Ang Imbitasyon

HINDI matahimik ang kalooban ni Fabio habang nakamasid sa anak na natutulog. It's been another day. Hindi na maganda ang ganitong pakiramdam niya, na kahit dito sa tagong bakasyunan ay peligro pa rin ang nasa kanyang isip.

Why?

Because culprits nowadays are really evil. Nakikisabay na rin sa teknolohiya ang mga masasamang loob, kaya hindi siya makampante. Natatakot siya na anumang oras ay may dumating na mga kidnappers at kunin sa kanya ang kaisa-isa niyang anak.

Naputol ang titig niya kay Sofia nang biglang mag-vibrate ang kanyang smartphone sa loob ng kanyang suot na sweatpants. Agad niyang kinuha ang aparato dahil naghihintay siya ng tawag mula kay Albert Alcatara. Para na siyang maiihi na hindi niya maintindihan. Why is that man not contacting him yet? Wala ba ang sinasabi no'n na anak na pulis ni Greyson?

Patay na pala si Greyson. Hindi man lang niya nalaman. Nang mawala kasi ang kontak niya sa mga Alcantara pitong taon matapos niyang makilala ang pulis na iyon, nasira ang kanyang cellphone at hindi na narecover ang mga nasa contacts. Sa America na rin naman siya noon naka-base, kaya tumagal ang panahon na wala na talaga silang naging komunikasyon pa.

Dismay filled his entire senses when he saw his girlfriend's name, Inez. Akala niya ay si Albert na, hindi pala.

Hindi niya alam kung bakit din pagkadismaya ang naramdaman niya, sa halip na ma-excite siya dahil may kakampi siya ay hindi ganoon ang nasa puso niya. Inez is a very understanding woman. In fact, he's really decided to marry her, pero sa ngayon ay hindi ito ang kailangan niya.

He opened her message but he thought he heard something. Kaagad siyang napatayo at itinago na muli ang smartphone, nang hindi nagri-reply kay Inez. Instead, kinuha niya ang kanyang baril mula sa waistband ng kanyang sweatpants.

Fabio’s reflexes are quick and strong. Agad na pumunta ang binata sa may bintana, hawak ang baril. Sumilip siya sa makapal na kurtina. Napakunot noo siya nang makita ang isang may edad na lalaking may hawak na baston.

Kinilatis niya na husto ang matanda, na kausap ang kanyang gwardiya. But he was more curious when a lady hopped out from the SUV, too.

Napatulala siya sa matangkad na babae na may mahabang buhok. Sa inisyal na tingin niya kahit na napakalayo no'n ay pihadong maganda ang babae.

Looks can always be deceiving. Aniya sa isip. Hindi niya alam kung sino ang mga iyon dahil mukhang hindi naman lady bodyguard ang babae. Naka-bestida iyon na kulay pink.

Fabio released the curtain and looked back to check his daughter. Tulog pa rin si Sofia kaya naman lumabas na muna siya para tingnan ang tao sa labas ng gate, na kausap ng kanyang guard.

On his way to the stairs, Shawy is on her way upstairs, too.

"Good morning po, sir Fabs," nakangisi na bati ng babae.

Tumango lang siya pero walang nagbago sa ekspresyon ng kanyang mukha. His face was as stern as hell.

"Sakto po, papaakyat sana ako dahil may bisita po kayo. Nagpresinta po ng I.D. Albert Alcantara raw po saka Zianna Victoria Alcantara."

His jaws dropped. Niloloko ba siya ni Albert?

"Bantayan mo si Sofi," he just ordered and went downstairs.

Dumiretso siya sa main door para lumabas pero agad siyang napatigil nang makita na papalapit na ang matanda.

Ito na nga ba si Albert? Using his memory, Fabio tried to remember the face of Albert Alcantara he once met before. Si Greyson ang tumatak sa kanyang isipan, but he sees resemblance of that cop to this old man. Hindi maipagkakaila na magkapatid ang dalawa. Kahit na may edad na ang lalaking ito ay mababakas pa rin ang tikas ng pagkalalaki.

Albert was wearing a very wide smile upon seeing him but his eyes went to the lady behind Albert. Malayo iyon at nakatalikod, na para bang may inaanalisa na kung ano da paligid.

Unknowingly, his eyes traveled across her body. She was slim but not like a thin bamboo stick. She was also curvaceous. Balakang ang nakikita niya sa suot no'n na mabukang bestida na hindi lalagpas sa tuhod. Her hair was black with big curls. Umaabot iyon sa may baywang, at talagang hindi niya mapapaniwalaan kung sasabihin na iyon ang lady bodyguard na anak ni Greyson. Mas mukha iyong tiktoker.

"How do you find my niece, Fabio?"

Iyon ang nagpabalik sa kanya sa katinuan.

Finally, the old man was in front of him. Agad na iniabot nito ang palad sa kanya, na kaagad niyang tinanggap kahit na medyo natutuliro pa siya.

"Albert?" He asked right away.

"At your service, son. What do you need as a proof? Papers?" Nakangisi na tanong nito sa kanya.

"I'm sorry. I'm just being protective," sagot naman niya.

"Oh, I know that. I was just kidding."

"Come in. How about your—" natilihan siya nang tingnan ang babae. She was now facing him.

Bagaman at nakatingin ito sa second floor ay kitang-kita na niya ang mukha.

What the fuck?

Ito ang babae na muntik na niyang mabangga sa Maynila.

"Zianna, iha! Come here, honey. Tama na ang pag-survey!" Nakangisi naman na sabi ni Albert kaya halos mapahugot siya nang malalim na hinga. Tumalikod siya at nagpatiuna sa salas. Kasunod niya kaagad si Albert.

"Have a seat, Albert. Thank you for coming," he said, "Let's have breakfast in the lawn."

"Of course."

Parehas silang napalingon nang marinig nila ang sliding glass door na bumukas.

There entered the woman. Muling napako ang mga mata ni Fabio sa dalaga. Mas maganda ito sa malapitan. Nang makita niya ito sa Maynila ay nakapantalon ito at jacket. Ngayon ay babaeng-babae ang datingan nito lalo pa at pink ang kulay ng bestidang suot.

Nakatanga rin ito sa kanya tapos ay tumingin sa tiyuhin.

"M-Magkakilala ba kayo?" Albert asked them while switching glances.

Wala rin sa kanilang makasagot. Isinara na lang ng babae ang pintuan tapos ay humakbang papalapit nang kaunti sa kanila.

"Medyo, Uncle," she said after a moment.

"Medyo?"

Bumuntong-hininga ito habang siya ay nakatingin pa rin.

"I almost hit her while we were on our way home here," siya na ang nagsalita.

"Siya ba iyon, Zianna, anak?" Albert asked her, and she nodded.

"Nakita niya ang tsapa ko pero nilayasan niya ako, Uncle," ani ng dalaga na hindi tumitikal ng tingin sa mukha niya.

"I had a reason, and now you know why. I am willing to pay for the charges anyway. I gave you my calling card," ani naman ni Fabio.

"Ikaw si Atty. Hector Fabio de la Espriella kung ganoon," sagot naman ni Ziana.

"I am," maikli na sagot ng binata saka tumingin kay Albert, "Let's go to the lawn."

Naglakad sila papunta sa lawn matapos niyang senyasan si Lerma na isunod sa kanila ang cart ng pagkain. Albert pulled a chair for his niece, and he couldn't help but just glance. Hindi naman niya intensyon na tumingin sa dalaga pero kusang gumagalaw ang mga mata niya. This woman has a beauty that isn't tiring to look at. Simple lang ito, walang make-up pero ma-appeal.

"How are you going to protect my daughter with that—" he scanned her, "look?" Hindi napigil na itanong ni Fabio kay Ziana.

Nagkatinginan muna ang mag-tiyuhin. Nakaupo na no'n si Albert pero ang dalaga ay nakatayo pa rin, nagmamasid sa paligid.

She looked at him and raised her brows, "Una, tinakasan mo ako kahit na alam mong pulis ako. Pangalawa naman kinukwestyon mo ang kakayahan ko sa pagbabantay sa anak mo, Atty. de la Espriella."

Itinaas nito ang laylayan ng suot nitong bestida, lagpas sa kalahati ng hita. Dumako naman kaagad ang mga mata ni Fabio roon, at nakita niya ang 45 na nakasabit sa isang gun holster. May itim na kutsilyo rin doon. Bumalik ang mga mata niya sa mukha ng dalaga, tapos ay sumulyap siya kay Albert. Nangingiti lang naman ang matanda saka humigop ng kape sa tasa.

"I am Police Leiutenant Alcantara from PNPA. I am twenty-three. I am not here to bargain myself, Atty. My uncle just asked me to come with him and see your daughter. Ako ang magde-desisyon kung tatanggapin ko ang trabaho. Besides, nandito lang naman ako para magbakasyon, hindi para maging bodyguard ng anak ng isang mayamang abogado," madaldal na sabi nito sa kanya, puno ng angas ang magandang mukha.

And he was quite halted. As a lawyer, he doesn't easily halt. This time, he does. She talks like a boss. Well, she is really a boss. Police Lieutenant kaagad ito kahit na napakabata pa.

"Ang iinit niyo," sabi ni Albert so they both looked at the man, "Sit down, both of you. Pardon me for commanding you, Atty. Fabio. Nandito ako hindi bilang isang retired police o ano. I am here as a mentor, a father to protect the innocent child."

Naupo siya pero hindi si Ziana. She remained standing, hands on her waist. Naka-posing ito habang nakatingin sa tiyuhin. Ganito ba talaga ito? Maangas? She doesn't look boyish in his eyes. In fact, babaeng-babae ito sa mga mata niya kahit na nakapatalon man at hindi naka bestida.

"Ayaw kong ipagkatiwala sa iba ang seguridad ng bata, Fabio. I know how you feel. I can feel it, believe it or not. It's not that I don't trust my men, but I trust my niece more than any bodyguard in this world. Nasa bakasyon lang talaga siya pero kung tatanggapin niya ang trabaho, isasakripisyo ko na lang ang isang buwan na makakasama ko siya para sa anak mo."

Hindi siya sumagot pero tumango siya. Ayaw man niya o ina-underestimate niya si Ziana dahil babae ito, dahil anak ito ni Greyson ay gusto niya rin na tanggpin ito bilang bodyguard ni Sofia. Buong angkan ng mga Alcantara ay mga pulis o militar. Hindi niya lang alam sa bagong henerasyon, kaya nadadala siya na um-oo sa iniaalok na serbisyo ni Albert.

Nag-iisip pa rin siya kaya hindi siya makasagot. His phone rang. Biglang nawala si Fabio sa concentration ng pag-iisip niya. Saglit niyang sinulyapan ang aparato nang ilabas niya saglit sa bulsa.

Inez calling...

There was a message from his girlfriend so he read it first before answering.

"Babe, I found a bodyguard for our baby. Surely, mapagkakatiwalaan ito. I personally interviewed him. Galing pa siya sa General na kumpare ni Dad. Naging presidential bodyguard ito kaya wala kang aalalahanin. What do you think? I wanted to help. I know how badly troubled you are. Kahit na pag-reply sa akin ay hindi mo na magawa. I know you're not okay, babe."

He sighed. He is really not okay and he doesn't know if he will be okay.