Chapter 5

Marami ng nagawang poses sa camera si Javier para sa shoot ng isang brand. Napili siya ng mga ito dahil sa pasok na appearance niya para sa brand nila. Sa totoo lang ilang buwan na siya puro trabaho, napapagod na siya sa araw-araw na photoshoot at shooting ng movie niya. Gusto man niya magpahinga, pero hindi magawa dahil wala siyang choice dahil bayad na siya.

Isa pa, nitong mga nakaraang buwan, lumulutang palagi ang isip niya. Iniisip niya si Serenity. Iniisip niya kung kailan ito uuwi ng Pilipinas.

Naputol ang connection nila ilang linggo nang makauwi siya ng Pilipinas. Nung una okay naman sila, pero bigla na lang hindi matawagan at mai-message ang dalaga. Nagri-ring naman ang cellphone nito pero hindi sumasagot.

Para siyang mababaliw, hindi niya alam kung ano ginawa niya kung bakit naging ganun ang dalaga. Iniisip niya baka umayaw na ito at hindi masabi sa kanya kaya ganun way ang ginawa para tapusin ang agreement nila. But may time na iniisip niya na busy lang ito sa work kaya walang time humawak ng cellphone.

Umaasa pa rin siya na susunod ang dalaga sa kanya. Umaasa siya na okay pa sila.

"Okay! Nice photoshoot, everyone!" Sumigaw at pumalakpak ang direktor. Naghiyawan naman ang lahat na nasa studio dahil tapos na ang mahabang photoshoot.

Nagpasalamat naman si Javier sa mga staffs sa paghihintay at pag-aayos ng set. Ang iba ay masayang nagpapicture sa kanya dahil ngayon lang naging libre ang lalaki na makipag interact sa mga fans dahil sa busy schedule niya. Halos buong araw silang nag photoshoot dahil kailangan na ito sa company ng kumuha kay Javier at nagmamadali din sila na tapusin ito dahil may shooting muli siya na gagawin.

Nang matapos makapag interact sa fans, dumiretso siya sa dressing room para makapag palit ng damit. Nagsuot lang siya ng casual na damit na lagi niyang isinusuot. Isang white t-shirt at black denim pants na tinernohan ng black converse.

Pagkalabas niya sa dressing room nakita niya agad ang bestfriend niya. Natawa siya dito dahil parang hindi niya ito manager sa itsura nito ngayon.

Si David Rosales, ang bestfriend at manager niya. CEO talaga ito pero pinili pa rin niya na maging manager ni Javier dahil walang pinagkakatiwalaan ang lalaki sa industriya. At siya ang dahilan kung bakit pumasok sa industriya si Javier.

Ngumiti ito ng makalapit siya at inakbayan siya. "Inom tayo sa bar ni Dominic ngayon. Ako na bahala sa mga tao basta sumama ka lang sa amin,"

Tumango lang si Javier sa kanya at sabay na sila naglakad palabas ng building. Naghiwalay sila dahil magkaiba ang sasakyan na gagamitin nila papunta sa bar ng kaibigan nila.

Nauna na si David sa kanya, chineck niya muna ang cellphone niya at nakita niya na may unknown messaged sa kanya pero hindi niya pinansin. Pumasok na siya sa kotse niya at pinaandar papunta sa bar.

Makarating sa parking ng bar, bumaba siya at naglakad sa entrance. Ngumiti siya sa mga bouncer at nakipag fist-bump bago pumasok sa maingay na bar. Maraming tao palagi dahil kilalang tao ang isa niyang kaibigan at spacious ang bar, maganda ang location na madali lang mapuntahan ng mga tao.

Naglakad siya sa mataong daan. Minsan ay may humaharang sa kanya na mga babae, sinusubukan siyang halikan, hilahin sa cr, hawakan ang katawan niya. Alam na niya ang ibig sabihin ng mga ito pero hindi siya pumayag dahil alak ang pinunta niya dito hindi babae.

Naiiling siya ng may maalala. Hindi niya napansin na nasa harap na pala niya ang table ng mga kaibigan niya. "Ang tinik mo talaga, naka score ka agad?" tanong ng kaibigan niya.

Umupo siya sa tabi ni David at kinuha ang baso na may alak. "Gago, pass ako," sagot niya bago ininom ang alak. Naguluhan naman ang mga kaibigan niya sa sagot niya kaya tumawa muna siya bago nagsalita. "Ayoko na makipag sex sa kanila,"

"Wow, ikaw pa talaga umayaw sa mga babae, ha," natatawang sabi ng isa niyang kaibigan.

"Oo, dahil ayoko na talaga, Tobi," sagot niya.

Ngumisi naman ang isang kaibigan niya na nasa harap niya lang. "Baka naman meron ka na kaya ayaw mo na sa iba,"

"Yeah, maybe," Kibit-balikat niyang sagot.

Kumunot naman ang noo ni David. "Anong maybe? Hindi ka sure?"

Tumango lang si Javier.

"Paano? Sino ba 'yan?" tanong ni Dominic.

Natawa naman si Javier sa dami ng tanong ng mga kaibigan niya. "Ang dami niyo naman tanong. Buti pa si Yves tahimik lang sa gilid," Tinuro niya ang isa niyang kaibigan na katabi lang ni Tobias.

Umiling lang si Yves bago tumawa. "Sino ba ‘yan, bro?" tanong nito. Tumango naman ang iba bilang sang-ayon sa tanong.

"I met her sa Spain noong nag bakasyon ako," sagot niya. Bumuntong hininga siya. Bumigat na naman ang pakiramdam niya ng maalala ang dalaga. "I just met her lang ng ilang araw pero may nararamdaman na akong something pero hindi ko masabi kung ano 'yon kaya maybe ang sagot ko kasi hindi ako sure,"

"Kabag lang 'yan, bro. Wala sa vocabulary mo na magka girlfriend sa busy mong schedule at alam naman natin na sex lang ang hanap mo," Nagtawanan silang apat maliban kay Javier.

Napa-isip na naman siya sa sinabi ng kaibigan. Naisip niya na tama ito na wala siyang balak magka girlfriend ngayon dahil marami siyang ginagawa. Naguguluhan siya dahil may nararamdaman siya sa tuwing iniisip niya ang dalaga.

Nawala siya sa malalim na pag-iisip ng mag vibrate ang cellphone niya. Tinignan niya ito dahil unknown message na naman ang nakita niya.

Hi, ito pa rin ba number mo?

Nagtaka naman siya kung sino ito. Mga kaibigan at pamilya niya lang nakakaalam ng number niya. Naisip niya na siguro scam ito kaya binalik niya sa bulsa ang cellphone bago kinuha ang baso ng balak.

Nag vibrate ulit ito, kaya kinuha niya ito sa bulsa gamit ang isang kamay niya habang ang isa ay nakahawak sa alak. Naibuga niya ang alak na nasa bibig niya ng mabasa ang message nito.

Ay, binasa lang message ko. This is Wren. Sorry kung hindi agad ako nagpakilala sa'yo. Nakalimutan ko pala na superstar ka pala dito sa Pilipinas.

"Ano ba, Javi! Ang astig ng porma ko tapos bubugahan mo lang ako?!" Singhal ni Dominic sa kanya. Pinagpag ang damit dahil nabasa ito ng kaunti. Tinawanan lang siya ng mga kaibigan niya.

Tumaas naman ang tingin ni Javier sa kanya at tumawa ng makita na nakabusangot na ito sa kanya. "Sorry, bro. Akala ko kasi hindi ka pa naliligo kaya nag provide na ako sa'yo," Tumawa naman ang mga kaibigan nila sa sagot niya. Tumayo naman siya at tinignan ang mga lalaki. "Mauuna na ako sa inyo. Tumawag si lolo, need ko umuwi sa bahay. Ingat kayo pauwi,"

Hindi na nakapagsalita ang mga kaibigan niya dahil bigla na lang siyang tumakbo sa maraming tao. Nagtagumpay siya na makalagpas dito kahit na tumatakbo siya.

Agad siyang pumasok sa kotse niya, ini-start ang engine. Kinuha niya ang cellphone niya sa bulsa niya bago tinawagan ang number ng dalaga. Nanginginig ang mga kamay niya habang hinihintay na sagutin ito ng dalaga, hindi ito sumasagot kaya lalo lang nanginig ang kamay niya.

Sa pangalawang tawag niya ay sumagot na ito. Huminga siya ng malalim at nagsalita. "Hey,"

Hindi ito sumagot. Naririnig niya na may mga taong nagsasalita sa kabilang linya pero medyo hindi na ito maintindihan.

Kumunot ang noo niya nang marinig na suminghot ang dalaga at malalim ang pahinga nito. "Hey, where are you?" Pinaandar na agad niya ang kotse palabas sa parking. "Send me your location. Now,"

Pinatay na agad niya ang tawag at dinala ang kotse niya sa highway. Ilang minuto bago sinend ng dalaga ang location niya. Napamura siya dahil medyo malayo ito sa kung nasaan siya ngayon.

Gusto na niya paliparin ang kotse niya papunta sa location na binigay ng dalaga sa kanya. Naramdaman niya na may mali sa dalaga kaya hindi na siya nagtanong kung okay lang ba ito.

Inabot siya ng isang oras dahil sa layo at nag traffic pa kaya lalong kumunot ang noo niya sa inis. Bakit sa ganitong oras pa nag traffic kung kailan kailangan siya ng dalaga. Pero hindi niya masisisi dahil traffic naman talaga sa Manila kahit anong oras.

Nang makarating siya sa location na binigay ng dalaga. Agad niya itong nakita na nakaupo, yakap ang binti nito. Bumaba siya at naglakad papunta doon. Nagpapasalamat siya dahil madilim na kaya walang makakakilala sa kanya. Tumayo siya sa harap ng dalaga pero hindi siya napansin nito dahil nakapikit ito at umiiyak. Kaya pinantayan niya ito at hinaplos ang likod.

"Hey, I'm here," sabi niya. Umangat ang ulo ni Serenity. Sinalubong nila ang mata ng isa't isa. Nakita niya na may luha pa ito sa mata. Ngumiti siya sa dalaga dahilan para sunggaban siya nito mahigpit na yakap.

Muntik na silang pareho mapa-upo pero mabilis na tinukod ni Javier ang isa niyang kamay niya. Tumayo siya kasama ang dalaga. Nakayakap pa rin ito sa leeg niya habang nakasubsob ang mukha sa leeg. Naririnig niya na humihikbi ito at malalim pa rin ang hininga.

Hindi siya makapag salita dahil gusto niya na kumalma muna ito bago niya kausapin. Ilang minuto siya naghintay bago ito tumigil sa pag-iyak at tinignan siya. Nakita niya na namumula ang ilong nito at basang basa ang mukha sa pag-iyak.

Hinalikan niya ang noo nito bago pinunasan ang mukha ng dalaga. "Kain tayo?" tanong niya. Tumango si Serenity sa kanya bago inayos ang sarili.

Hinawakan ni Javier ang kamay niya at sabay silang naglakad papunta sa kotse ng lalaki. Huminto si Serenity at tinanggal ang kamay niya nang may maalala siya. "Baka may makakakita sa atin. Ayoko ng gulo, Javier,"

"Don't worry, safe ka sa akin," Hinawakan ni Javier ang kamay niya at hinalikan ito. Inikot ni Serenity ang tingin niya sa paligid. Wala ng tao at masyado nang madilim kaya hindi na sila mapapansin.

Pumayag na si Serenity at pumasok na sila sa kotse ni Javier. Pagpasok nila ay naamoy agad ng dalaga ang amoy ng kotse. Namangha siya sa interior ng kotse. Iba ito sa sasakyan ng lalaki sa Spain. Two seats, black and gray ang interior. Typical na taste talaga ng lalaki ang nilagay sa kotse.

Nilingon ni Javier si Serenity. Nakita niya ito na pinagmamasdan ang loob ng kotse niya. "Kain tayo sa bahay ko o sa hotel na lang ulit?"

Umiling si Serenity sa kanya bago sumandal sa upuan. "Kahit saan basta safe sa mga tao," Tumango lang si Javier bago tumutok sa pag drive.

Hindi na sila nagsalita pagkatapos nun, tanging radio lang ang maririnig sa loob. Hindi na nagtangka na magtanong si Javier sa dalaga dahil ayaw naman niya ito pilitin. Gusto niya na mismong babae ang magkwento sa kanya. Alam niya ang boundary na gusto ng dalaga kaya nirerespeto niya ng malaki ito.

Nakatulog na si Serenity sa byahe dahil medyo malayo ang bahay ni Javier sa Manila. Mga ilang oras bago makarating sa Batangas, kung saan nakatayo ang bahay na binili niya gamit ang sariling pera. Naisip niya dito dalhin ang dalaga dahil alam niya na may makakakita sa kanilang dalawa once na umuwi sila sa condo niya.

Maingat na binuhat niya si Serenity. Umungol ito at niyakap ang leeg niya. Napangiti naman siya sa ginawa nito.

Pagpasok sa bahay niya ay umakyat siya sa kwarto niya para mailapag ang dalaga. Inayos niya ang pagkakahiga nito bago hinalikan ang noo at lumabas.

Marami siyang kwarto sa bahay pero walang malinis na kwarto na pwede tulugan ng dalaga dahil hindi ito nalilinis. Ngayon na lang ulit siya nakauwi sa Batangas kaya hindi na niya maayos ang bahay para sa dalaga.

Nagpasya siya na maligo muna dahil galing siyang trabaho at amoy alak din siya. Matapos maligo ay nagsuot lang siya ng shorts at white tank sando.

Pagkababa niya dumiretso na agad siya sa kusina para makapagluto. Gutom na gutom rin siya dahil wala siyang kinain simula umaga. Mabuti na lang at nagyaya ang mga kaibigan niya na mag-inuman kaya nagkaroon siya ng chance makakain kahit kaunti bago uminom.

Naisip niya na iluto ang mga foods na sure na magugustuhan ng dalaga. Nagluto na rin siya ng favorite niyang chicken curry. Habang nagluluto ay naghubad siya ng sando dahil nainitan siya sa loob ng kusina.

Ilang oras din ang ginugol niya sa pagluluto. Tinignan niya ang orasan, nakita niya na alas-otso na ng gabi kaya inayos niya muna ang mga pagkakainan nila habang hinihintay magising ang dalaga.

Nagising si Serenity sa kakaibang kwarto. Natakot siya dahil wala pa nakakaalam na nakauwi na siya sa Pilipinas. Kalaunan ay napahinga siya maluwag ng maalala na tinawagan niya si Javier ngayon.

Tumayo siya sa kasama at pumasok sa cr para makaligo na. Medyo malaki ang space sa cr ng lalaki kasya na siguro mga tatlong tao sa laki nito. Nakita na naman niya na ready na lahat ng gagamintin. Napangiti siya bago nag-shower.

Matapos maligo agad siyang bumaba nang maamoy ang masasarap na ulam na alam niya na niluluto ni Javier. Pagkarating sa kusina, nakita niya ito na nakatalikod sa kanya. N*******d na naman ito sa harap niya. Naisip niya na siguro ugali na ito ng lalaki na palagi maghubad sa bahay.

Hindi niya napansin na nakaharap na si Javier na may malaking ngiti sa labi. "Good evening, kain na tayo," Nilapag nito ang ulam na hawak bago siya nilapitan at hinalikan ang noo niya.

Pinaghila siya nito ng upuan bago umupo. Nilagyan na din siya nito ng pagkain sa pinggan. Nagpasalamat siya sa lalaki at ngumiti lang sa kanya ito. Tinikman niya ito ng tahimik. Nakatingin sa kanya ang lalaki na parang hinihintay ang feedback niya.

"Ang sarap. Pwede ka na maging chef," sabi ni Serenity. Sumubo ulit siya ng pagkain. Hindi talaga siya nagsisinungaling na magaling magluto si Javier.

Pinunasan muna ni Javier ang gilid ng labi ni Serenity dahil may naiwan na dumi doon. "Thanks. Kain ka lang dyan, mamaya na tayo mag-usap,"