Chapter 2

Parang binibiyak ang ulo ni Criselda nang magising siya kinabukasan. Nahihilo pa siya at gusto niya pa matulog ulit. Hinila niya ang kumot nang naramdaman ang lamig sa buong silid. Pero dahan-dahang kumunot ang noo niya nang mapagtanto kung bakit biglang lumamig ang kanyang silid.

Napahinto siya sandali, at maya-maya'y nanlaki ang mga mata nang makita na wala siyang suot na damit mula sa ilalim ng kumot. Nilingon niya ang tabi niya nang marinig ang mahinang hilik, at halos malaglag ang panga niya nang makita kung sino ang nasa tabi niya.

"S-Sir Iñigo..." tawag niya sa boss na mahimbing na natutulog. Napatakip siya ng kamay sa bibig niya, gulat na gulat.

Shit. Ano ba itong pinasok niya.

Inalala niya ang mga nangyari kagabi at gusto na lamang niya sapakin ang sarili. Ang tanga niya. Siya pa ang unang humalik sa boss nila. Paano na ngayon yan? Paano niya haharapin ito pagkatapos ng nangyari gabi? Baka tanggalin siya nito dahil sa ginawa niya!

Pero gumanti rin naman si Iñigo sa halik niya kaya hindi siya nito pwede alisin basta na lang. Pero bakita ba niya ginawa yun? Ang alam niya naiinis siya sa boss nila. Nakatikim lang siya ng alak ay pakiramdam niya si Iñigo na ang pinakagwapong lalaki roon sa party!

"Kailangan ko na umalis bago pa siya magising," bulong niya sa sarili at dahan-dahang hinila ang kumot para bumangon. "Hindi niya ako pwede maabutan dito."

Hinanap niya ang mga damit niya. Nahirapan pa siya hanapin ang panty niya dahil nasa ilalim na iyon ng kama at punit punit na. Kaya naman no choice na siya kundi ipasok iyon sa loob ng bag niya at isinuot ang gown na walang panty.

Marahan siyang tumakbo palabas ng pintuan at tinungo ang elevator habang inaayos ang buhok niya. Hinding-hindi na siya iinom ulit kahit kailan, ipinapangako niya yan sa sarili niya.

Pumara siya ng taxi para ihatid siya sa apartment niya. She live with her best friend, pero sigurado naman siya na nasa trabaho na ito ngayong oras kaya safe na siya sa mga tanong nito—Iyon ang akala niya.

Akmang bubuksan niya ang pintuan ng apartment, nang bumukas iyon at bumungad sa kanya ang best friend niya. Tiningnan siya nito mula hanggang paa.

"Saan ka natulog?" curious na tanong ni Abby. "Bakit ganyan ang itsura mo—Oh my god... Don't tell me may kasama kang lalaki kagabi?" Nanlalaki ang mga mata nito habang natatawa at nakaturo pa sa kanya.

Sunod-sunod naman na napalunok si Criselda at umiling. "Wala!" Mabilis niyang tanggi at tinungo ang kusina para magtimpla ng kape. Sumunod naman sa kanya ang best friend niya. "Kasama ko... ang mga katrabaho ko. Ano, sa... sa hotel kami natulog. Libre... Libre ng boss namin," kinakabahang palusot niya.

Pinaningkitan siya ng mata ni Abby, halatang hindi naniniwala sa dahilan niya. Lumapit ito sa kanya at hinila ang leeg niya para amuyin iyon, pati na rin ang suot niyang gown.

"You're lying," ngisi ni Abby. "Amoy pabango ka ng lalaki, gaga. Ako pa talaga paglilihim mo?"

Nakagat ni Criselda ang labi. Parati na lang siya nabubuking ng best friend niya kapag sinusubukan niyang maglihim dito.

"Sinong lalaki yan?" dagdag pa ni Abby ay siniko siya. "Gwapo ba? Katrabaho mo?"

Napabuntong-hininga si Criselda at stress na naupo sa harapan ng lamesa. "Ang tanga ko, Abby," himutok niya sa kaibigan niya.

"What happened? Wait, huwag mo sabihin na nakipagbalikan ka na naman sa ex-boyfriend mo, tapos nahuli mo na naman siya na may ibang babae?" sunod-sunod na tanong ni Abby, halatang galit.

"Hindi. Hindi ko na siya babalikan." Nagpangalumbaba siya sa lamesa at inis na sinabunutan ang buhok niya. "Abby, I had sex with Sir Iñigo..."

Namilog ang bibig ni Abby at napatitig sa kanya. "Ano?!" sigaw nito.

"I was so drunk... Mukhang lasing din siya masyado kaya hindi rin niya alam ang ginagawa niya."

"Nasaan siya ngayon? Nag-usap ba kayo bago ka umalis?"

Umiling siya. "Umalis na ako bago pa siya magising. Hindi ko alam ang sasabihin ko kapag nagkaharap kami, Abby." Akmang magsasalita pa siya nang mag-ring ang cellphone niya sa bag niya, kaya kinuha niya iyon para sagutin ang tawag.

"Cris, can you come to the office today?" boses iyon ng Manager nila. "Hinahanap ka ni Sir Iñigo."

"Ma'am Raquel... I thought pwedeng hindi pumasok ngayon ang mga dumalo sa party kagabi?" Hinilot niya ang sindito at napapikit. Talaga bang inaasahan ng boss nila na makakapagtrabaho pa sila ngayong araw after nila mag-party kagabi? Napakawala talaga nitong puso.

Bigla na naman siyang kinain ng galit. Wala talagang konsiderasyon man lang ang boss nila. Makasarili ito. Ano bang akala nito sa mga employee, isang robot?

"Naku, Criselda, alam mo naman si Sir Iñigo. Sala sa init, sala sa lamig. Pagbago-bago ng desisyon." Halatang frustrated na rin ang manager nila. "I'll be expecting you in an hour, okay?"

Naputol na ang tawag at napabuntong-hininga na lang siya. Magkikita sila ni Iñigo sa office ngayon. Anong sasabihin niya kapag tinanong siya nito kung bakit niya ito hinalikan?

"I hate my life!" sigaw niya at pabagsak ibinaba ang cellphone para tumungo sa shower.

Nang lumabas siya roon ay wala na si Abby, mukhang umalis na rin para pumunta sa trabaho. It took 1 hour and 30 minutes for her para makapaghanda. At isa pa, traffic din ng araw na iyon.

"Noong isang araw ko pa ito hinahanap at ngayon mo lang naibigay?!" Malakas na singhal ni Iñigo ang sumalubong sa kanya nang makarating siya sa 25th floor.

Abalang-abala ang lahat sa bawat desk, at walang nagtatangka na na sumilip kung ano ang nangyayari sa opisina ni Iñigo.

"Bakit ngayon ka lang?" salubong sa kanya ni Manager Raquel. "Ikuha mo ng kape si sir, dalhin mo sa loob."

Tango lang ang isinagot ni Criselda, pero ang bawat pintig ng puso niya ay pabilis nang pabilis. Hindi pa siya handa na harapin ang boss niya ngayon.

"Ayos ka lang ba? Mamunutla ka. May sakit ka?" puna ng katrabaho niyang si Lenneth, na nagtitimpla rin ng kape.

"Kulang lang sa tulog," dahilan niya at nagpeke ng ngiti. "Puyat pa at may hangover."

"Hay naku, ako nga kanina gusto ko na lang huwag umalis sa shower at manatili roon buong hapon," mataray na reklamo nito. "Sana man lang ay bukas na niya tayo pinagtrabaho!"

Sabay silang napatingin sa pintuan ng office ni Iñigo nang bumukas iyon. Nakayuko na lumabas ang isang lalaki, bagsak ang mga balikat nito at halatang napagalitan ng husto. Ang bagay na kinaiinisan niya sa boss nila dahil wala man lang itong pagpapahalaga sa mga tao nito. Kapag may ginagawa silang tama ay wala silang natatanggap na puri, pero kapag nakakagawa sila ng mali ay daig pa nito ang dragon kung magalit.

Humugot siya nang malalim na hininga, bago binuksan ang pintuan ng office ni Iñigo at pumasok sa loob. Nag-angat naman ng tingin si Iñigo at nagtama ang mga mata nila, pero agad siyang umiwas at naglakad papalapit sa table nito.

"S-Sir... dinalhan kita ng kape," nanginginig niyang sabi at inilapag ang kape.

Hindi nagsalita si Iñigo, bumalik lang ang tingin nito sa mga document na binabasa at hindi rin ginalaw ang kape. Tatlong minuto naman siyang nakatayo sa harapan nito at naghihintay ng utos nito.

"You may leave," malamig nitong sabi nang hindi siya tinitingnan. She stared at him for a moment, pinoproseso kung tama ba ang narinig niya. 

Hindi niya alam kung magdidiwang ba siya dahil hindi nito binuksan ang tungkol sa nangyari sa kanila. Pero may maliit na parte naman sa kanya na parang nadismaya dahil parang normal lang ang nangyari sa kanila. Parang hindi iyon bago kay Iñigo kaya hindi niya maiwasan na magtanong sa sarili kong hindi ba siya ang unang nakasiping nito na employee.

"Sir, yes," tugon niya at pumihit patalikod. Naglakad siya papunta sa pintuan, akmang bubuksan na niya ito nang muling magsalita si Iñigo kung kaya't napahinto siya.

"Criselda, yung nangyari kagabi," panimula nito. Hindi siya humarap dito at nanatiling nakatalikod. "Mali ang nangyari kagabi. Lasing tayo pareho at nadala lang tayo ng alak. I'm engaged, and you're my employee... kaya sana ay walang makaalam sa nangyari sa atin kagabi. It'll ruin my reputation. Nakakahiya."

Parang sinampal si Criselda sa narinig. Tanggap niya at alam niyang mali talaga ang nangyari kagabi. Pero para ipamukha sa kanya ng boss niya na ganon siya kababang babae na makakasira sa reputasyon nito ay sobra naman ata.

Ikinuyom niya ang kamao at pinigilan ang galit, bago humarap kay Iñigo. "Makakasa ka, sir. I'll make sure na walang makakaalam kung anong nangyari kagabi, lalo na ang fiancee mo. Wala akong balak na gumawa ng gulo." Ngumiti siya, pero bakas sa mata ang sakit mula sa pangda-downgrade ng boss niya. "Pasensya na po kung basta na lang kita hinalikan. Hindi na yun mauulit." With that, tuluyan na siyang tumalikod at naglakad palabas.

Habang buhay niyang pagsisisihan ang nangyari sa kanilang dalawa. Ang mga katulad ni Iñigo ay walang kwentang lalaki para iparamdam sa kanya na siya ang may kasalanan. At hindi na magbabago pa ang tingin niya rito.