Pagkatapos nilang kumain ni Hendrick ay agad siyang nagpahinga sa kuwarto niya. Nakahilata siya habang balot na balot ng kumot ang katawan niya.Tila ngayon lang umepekto ang pananakit ng buong katawan niya dahil sa pagkakadapa niya kanina.Mayamaya pa ay nakarinig siya ng mahinang katok pero tinatamad siyang pagbuksan ito ng pinto. Hindi naman kasi naka-lock ang pinto ng kuwarto niya. Isa pa, alam niyang si Hendrick lang naman ang kumakatok.Napabuntong-hininga siya ng malalim at ipinagdadasal na sana umuwi na si Aling Magda ngayon. Ang kasambahay kasi nilang iyon ay minsan umuuwi rin kaagad at hindi na hinihintay na dumating pa ang araw ng lunes.Sana nga umuwi na ito mamaya. Si Aling Magda kasi ay may kaalaman sa paghihilot kaya magpapahilot siya rito dahil pakiramdam niya ay napilayan siya."Althea?" tawag ni Hendrick sa pangalan niya nang buksan nito ang pinto ng kuwarto niya."Bakit?" Nasa hamba lang ito ng pinto at nakasilip sa kaniya."Lalabas lang ako sandali," imporma nito
"Kuya Hendrick, someone gives me a dog!" masayang bungad ni Althea pagdating na pagdating ni Hendrick. "Ang cute niya! Mahal ang mga ganitong aso, 'di ba? Oh, bago mo ako pag-isipan ng masama, gusto ko lang sabihin na hindi ko 'to binili! Ang dami niya raw kasing aso kaya binigyan niya ako ng isa!""Who gives you that?" tanong nito habang salubong ang mga kilay. "Lumabas ka ba ng bahay habang wala ako?" "Hindi, ah!" Hindi naman kasi talaga siya lumabas. Sumilip lang naman siya sa gate kanina dahil nga gusto niya sanang bumili ng pagkain sa bagong bukas na kainan sa tapat nila kaya lang mariin siyang tinutulan ni Aling Magda.Humahakbang pa lang siya papunta sa gate ay takot na takot na si Aling Magda at panay ang sigaw. "Aling Magda, sino po ang nagbigay ng aso kay Althea? Lalaki po ba o babae? Kilala niyo po ba? Saan po nakatira ang taong nagbigay ng aso kay Althea?" sunod-sunod na tanong ni Hendrick kay Aling Magda na animo'y namatanda ito. "Answer me, Aling Magda."Bakas sa mukha
"Coffee?" Hinatiran ni Althea ng kape si Hendrick habang nagtatrabaho ito sa library."Bakit gising ka pa rin hanggang ngayon?" suplado nitong tanong sa kaniya. "'Di ba dapat tulog ka na sa mga oras na 'to?""Hindi pa ako inaantok, eh.""Where are your dogs?" tanong nito na ang tinutukoy nito ay ang mga aso na binili nito kanina para sa kaniya. Right now, she has two dogs. Alrick and Roquerick."Tulog na sila.""Bakit hindi mo pa sila tabihan?""Hindi pa nga kasi ako inaantok.""Hindi ka pa inaantok o hinihintay mo akong matapos?"Ngumiti siya rito dahil tama ito. Matutulog lang siya kapag tapos na ito sa ginagawa nito dahil gusto niya itong samahan hanggang sa matapos ito.She wanted to help him but Hendrick didn't let her. Kaya kahit hindi niya ito natutulungan sa trabaho nito ay sinisiguro niya na nasa tabi siya nito dahil baka sakaling may maitulong siya kahit papaano."I don't need you here so you better sleep in your room with your dogs. Binilhan na kita ng aso gaya ng hiling m
"You're fucking late again, Kate Althea Castillo!" sigaw ng stepbrother ni Althea na si Hendrick. Simula nang mamatay ang mommy niya at ang daddy nito ay nag-iba na rin ang pakikitungo nito sa kaniya. Lahat na lang ng kilos niya ay pinupuna nito. Ayaw na ayaw din nito na nakikipag-usap siya sa ibang tao partikular na sa mga lalaki.Hindi niya na alam kung ano ang gagawin niya dahil lahat na lang ng bagay na ginagawa niya ay hindi nito nagugustuhan."I'm sorry, Kuya," paghingi niya ng tawad sa lalaking nanlilisik na ang mga mata. "Katatapos lang po kasi ng program namin sa school, eh." Isa kasi siyang guro sa pampublikong paaralan na mariin nitong tinutulan noon pa man. Dapat daw kasi ay related sa business ang kinuha niyang kurso para raw matulungan niya ito sa pagpapatakbo ng mga negosyo nito.Ilan kasi sa mga sikat na mall dito sa Pilipinas ay pag-aari ng mga Dela Rosa. Kaya siguro laging mainit ang ulo nito dahil sa dami ng inaasikaso nito araw-araw. Nag-iisa lang kasi si Hen
Habang nagtitipa si Hendrick sa laptop nito ay nakatingin lang si Althea sa lalaki.Hindi niya kasi alam ang gagawin niya dahil wala naman itong sinabi sa kaniya. Basta na lang kasi siya nitong isinama ngayon sa opisina nito ng walang sinasabi kung ano ang magiging papel niya."Kuya, gusto mo ba ng kape?" tanong niya kay Hendrick. Mabilis naman itong napatingin sa gawi niya pero nakakunot ang noo nito."Umupo ka lang diyan," sabi nito dahilan para lihim siyang mapairap. Sana natulog na lang siya sa bahay nila kesa sumama rito kung wala naman pala siyang gagawin."Eh, 'di sana hindi mo na lang ako isinama rito. Sana natulog na lang pala ako sa bahay o 'di kaya'y namasyal na lang ako sa mall," himutok niya. Kahapon sinamahan siya nitong mag-file ng resignation sa eskuwelahan na pinapasukan niya dahil baka raw hindi niya sundin ang gusto nito.Tumaas ang kilay nito. "Are you mad?"Kahit laging nakasimangot si Hendrick hindi nababawasan ang pagiging magandang lalaki nito. "Hindi.""G
Hendrick was intently looking at Althea while she was sleeping on his arm. Gusto niya sana itong gisingin para sabihin na doon ito matulog sa kuwarto nito pero hindi niya naman magawa iyon. Sa tuwing tinitingnan niya ang maamo nitong mukha ay para bang gumagaan ang lahat. Kahit pagod na pagod siya sa maghapong trabaho, kapag nakikita niya ang maganda nitong mukha ay biglang napapawi ang pagod niya.Naiinis lang siya rito kapag kinukukulit siya nito o 'di kaya'y nagpapaalam ito sa kaniya na pupunta sa kung saan kasama ang mga kaibigan nito.Muntikan na kasi itong mapahamak noon dahil isinama ito sa bar ng isa sa mga kaibigan nito noong high school ito. Mabuti na lang at doon ito pumunta sa bar na pag-aari ng kaibigan niya kaya napuntahan niya ito agad bago pa man ito tuluyang mapahamak.Gusto niyang itumba ang mga kaibigan nito noon pero pinigilan niya ang sarili. Halos basagin niya ang mukha nang lalaking nakasama nito pero pinigilan siya ng kaibigan niya. Kaya magmula noon ay n
Napahinto si Althea sa pagbabasa ng libro nang sunod-sunod na mag-ring ang cellphone niya.Kasabay noon ay ang pagkunot ng noo niya dahil alanganing oras na. Hindi na kasi siya pinapayagan ni Hendrick na matulog sa kuwarto nito kaya wala tuloy siyang maayos na tulog palagi. Sa tuwing tatangkain niyang matulog sa kuwarto nito ay lagi siya nitong ipinagtatabuyan. Kagaya na lang ngayon. Alas-dos na ng madaling-araw pero gising na gising pa rin siya. Sa tuwing ipipikit kasi niya ang mga mata niya ay lagi niyang napapanaginipan ang mama niya at ang ama ni Hendrick na duguan at humihingi ng tulong.Sinsabi niya iyon kay Hendrick pero hindi naman ito naniniwala. Imahinasyon niya lamang daw iyon dahil lagi pa rin daw niyang iniisip ang mga magulang nila."Hello. Sino, 'to?" bungad niyang tanong matapos niyang pindutin ang answer button. Hindi kasi pamilyar ang numero ng taong tumatawag."Ang tagal mo namang sagutin ang tawag ko, Althea!" Napangiti siya dahil si Eva pala ang tumatawag. Ka
"Good morning, Kuya Hendrick!" masigla niyang bati sa stepbrother niya na halatang kagigising lang. "The breakfast is ready kaya tamang-tama lang ang oras ng paggising mo!"Kapag araw kasi ng sabado ay hinahayaan nitong mamasyal ang lahat ng mga kasambahay nila at lunes na ng gabi bumabalik ang mga ito kaya naman kapag mga ganitong araw ay siya ang nagluluto ng kakainin nilang dalawa. Imbes na batiin siya nito ng 'Good morning too' ay isang ismid ang iginawad nito sa kaniya kaya napanguso siya. "Kuya, may gagawin ka ba ngayon?" tanong niya habang sinasandukan ito ng kakainin sa plato nito. Kahit pa nga masama ang tingin nito sa kaniya ay nagpatuloy pa rin siya sa ginagawa niya. "Wala ka naman pasok ngayon, 'di ba?" Balak niya kasi itong yayain na mamasyal para naman makapag-relax ito. Napapansin niya kasi na wala na itong oras para sa sarili nito. Daig pa nito ang may sampung anak kung magtrabaho. Kaya nga napapadalas ang pagkakasakit nito dahil akala yata nito gawa sa robot ang k
"Coffee?" Hinatiran ni Althea ng kape si Hendrick habang nagtatrabaho ito sa library."Bakit gising ka pa rin hanggang ngayon?" suplado nitong tanong sa kaniya. "'Di ba dapat tulog ka na sa mga oras na 'to?""Hindi pa ako inaantok, eh.""Where are your dogs?" tanong nito na ang tinutukoy nito ay ang mga aso na binili nito kanina para sa kaniya. Right now, she has two dogs. Alrick and Roquerick."Tulog na sila.""Bakit hindi mo pa sila tabihan?""Hindi pa nga kasi ako inaantok.""Hindi ka pa inaantok o hinihintay mo akong matapos?"Ngumiti siya rito dahil tama ito. Matutulog lang siya kapag tapos na ito sa ginagawa nito dahil gusto niya itong samahan hanggang sa matapos ito.She wanted to help him but Hendrick didn't let her. Kaya kahit hindi niya ito natutulungan sa trabaho nito ay sinisiguro niya na nasa tabi siya nito dahil baka sakaling may maitulong siya kahit papaano."I don't need you here so you better sleep in your room with your dogs. Binilhan na kita ng aso gaya ng hiling m
"Kuya Hendrick, someone gives me a dog!" masayang bungad ni Althea pagdating na pagdating ni Hendrick. "Ang cute niya! Mahal ang mga ganitong aso, 'di ba? Oh, bago mo ako pag-isipan ng masama, gusto ko lang sabihin na hindi ko 'to binili! Ang dami niya raw kasing aso kaya binigyan niya ako ng isa!""Who gives you that?" tanong nito habang salubong ang mga kilay. "Lumabas ka ba ng bahay habang wala ako?" "Hindi, ah!" Hindi naman kasi talaga siya lumabas. Sumilip lang naman siya sa gate kanina dahil nga gusto niya sanang bumili ng pagkain sa bagong bukas na kainan sa tapat nila kaya lang mariin siyang tinutulan ni Aling Magda.Humahakbang pa lang siya papunta sa gate ay takot na takot na si Aling Magda at panay ang sigaw. "Aling Magda, sino po ang nagbigay ng aso kay Althea? Lalaki po ba o babae? Kilala niyo po ba? Saan po nakatira ang taong nagbigay ng aso kay Althea?" sunod-sunod na tanong ni Hendrick kay Aling Magda na animo'y namatanda ito. "Answer me, Aling Magda."Bakas sa mukha
Pagkatapos nilang kumain ni Hendrick ay agad siyang nagpahinga sa kuwarto niya. Nakahilata siya habang balot na balot ng kumot ang katawan niya.Tila ngayon lang umepekto ang pananakit ng buong katawan niya dahil sa pagkakadapa niya kanina.Mayamaya pa ay nakarinig siya ng mahinang katok pero tinatamad siyang pagbuksan ito ng pinto. Hindi naman kasi naka-lock ang pinto ng kuwarto niya. Isa pa, alam niyang si Hendrick lang naman ang kumakatok.Napabuntong-hininga siya ng malalim at ipinagdadasal na sana umuwi na si Aling Magda ngayon. Ang kasambahay kasi nilang iyon ay minsan umuuwi rin kaagad at hindi na hinihintay na dumating pa ang araw ng lunes.Sana nga umuwi na ito mamaya. Si Aling Magda kasi ay may kaalaman sa paghihilot kaya magpapahilot siya rito dahil pakiramdam niya ay napilayan siya."Althea?" tawag ni Hendrick sa pangalan niya nang buksan nito ang pinto ng kuwarto niya."Bakit?" Nasa hamba lang ito ng pinto at nakasilip sa kaniya."Lalabas lang ako sandali," imporma nito
Malapad ang pagkakangiti ni Althea habang nag-eempaki ng mga damit niya. Matagal na kasi niyang niyayaya na magbakasyon si Hendrick kaya masayang-masaya siya dahil dumating na ngayon ang araw na pinakahihintay niya. Pagdating nila roon ay hinding-hindi niya ito bibigyan ng sakit ng ulo para masulit nito ang pagbabakasyon.Nang matapos siya sa pag-eempaki ng mga damit niya ay agad siyang tumakbo sa kuwarto ni Hendrick para iimpake ang mga damit nito dahil baka magbago pa ang isip nito. Hindi pa man siya tapos sa pag-iimpake nang bigla itong pumasok at padabog na naglakad patungo sa kinaroroonan ng kama nito at pabagsak na humiga patalikod sa gawi niya."'Wag mo nang ituloy 'yang pag-iimpake mo dahil hindi na tayo aalis kasama ang mga gagong 'yon," sabi nito sa seryosong tinig."Bakit? May nangyari bang hindi maganda sa ibaba habang wala ako?""Marami.""Kagaya ng ano?""Don't ask too many questions, Althea. We were not going to have a vacation with them, and that's final!""Nasaan na
"Bakit nga pala nandito kayong tatlo?" tanong ni Hendrick sa mga kaibigan niya. "Sa pagkakaalam ko wala naman akong sakit para dumalaw kayo ngayong araw.""Na-miss kasi namin si Kate, eh," tugon sa kaniya ni Josh."Dude, puwede ba namin siyang isama sa ibang bansa?" pagpapaalam ni Paul sa kaniya. "May business trip kasi kaming tatlo at balak naming isama si Althea. Ang sabi niya kasi sa amin ay hindi pa raw siya nakakarating sa ibang bansa, eh. Kawawa naman 'yong kapatid mo kung hindi niya mararanasan kung gaano kaganda ang mundo."Tinaasan niya ito ng kilay. "Hindi puwede." Kung makapagsalita ang baliw na 'to akala mo naman ikinukulong niya si Althea sa bahay na 'to. Hindi niya lang talaga pinapayagan ang babaeng 'yon na umalis sa bahay na 'to na wala ang permiso niya dahil ayaw niya itong mapahamak."Bakit? Kaming tatlo naman ang kasama niya kaya hindi siya mapapahamak, Pare," sabad naman ni Rome."Pumayag ka na! Isang linggo lang naman, eh," sabay-sabay na usal ng mga kaibigan niy
"Good morning, Kuya Hendrick!" masigla niyang bati sa stepbrother niya na halatang kagigising lang. "The breakfast is ready kaya tamang-tama lang ang oras ng paggising mo!"Kapag araw kasi ng sabado ay hinahayaan nitong mamasyal ang lahat ng mga kasambahay nila at lunes na ng gabi bumabalik ang mga ito kaya naman kapag mga ganitong araw ay siya ang nagluluto ng kakainin nilang dalawa. Imbes na batiin siya nito ng 'Good morning too' ay isang ismid ang iginawad nito sa kaniya kaya napanguso siya. "Kuya, may gagawin ka ba ngayon?" tanong niya habang sinasandukan ito ng kakainin sa plato nito. Kahit pa nga masama ang tingin nito sa kaniya ay nagpatuloy pa rin siya sa ginagawa niya. "Wala ka naman pasok ngayon, 'di ba?" Balak niya kasi itong yayain na mamasyal para naman makapag-relax ito. Napapansin niya kasi na wala na itong oras para sa sarili nito. Daig pa nito ang may sampung anak kung magtrabaho. Kaya nga napapadalas ang pagkakasakit nito dahil akala yata nito gawa sa robot ang k
Napahinto si Althea sa pagbabasa ng libro nang sunod-sunod na mag-ring ang cellphone niya.Kasabay noon ay ang pagkunot ng noo niya dahil alanganing oras na. Hindi na kasi siya pinapayagan ni Hendrick na matulog sa kuwarto nito kaya wala tuloy siyang maayos na tulog palagi. Sa tuwing tatangkain niyang matulog sa kuwarto nito ay lagi siya nitong ipinagtatabuyan. Kagaya na lang ngayon. Alas-dos na ng madaling-araw pero gising na gising pa rin siya. Sa tuwing ipipikit kasi niya ang mga mata niya ay lagi niyang napapanaginipan ang mama niya at ang ama ni Hendrick na duguan at humihingi ng tulong.Sinsabi niya iyon kay Hendrick pero hindi naman ito naniniwala. Imahinasyon niya lamang daw iyon dahil lagi pa rin daw niyang iniisip ang mga magulang nila."Hello. Sino, 'to?" bungad niyang tanong matapos niyang pindutin ang answer button. Hindi kasi pamilyar ang numero ng taong tumatawag."Ang tagal mo namang sagutin ang tawag ko, Althea!" Napangiti siya dahil si Eva pala ang tumatawag. Ka
Hendrick was intently looking at Althea while she was sleeping on his arm. Gusto niya sana itong gisingin para sabihin na doon ito matulog sa kuwarto nito pero hindi niya naman magawa iyon. Sa tuwing tinitingnan niya ang maamo nitong mukha ay para bang gumagaan ang lahat. Kahit pagod na pagod siya sa maghapong trabaho, kapag nakikita niya ang maganda nitong mukha ay biglang napapawi ang pagod niya.Naiinis lang siya rito kapag kinukukulit siya nito o 'di kaya'y nagpapaalam ito sa kaniya na pupunta sa kung saan kasama ang mga kaibigan nito.Muntikan na kasi itong mapahamak noon dahil isinama ito sa bar ng isa sa mga kaibigan nito noong high school ito. Mabuti na lang at doon ito pumunta sa bar na pag-aari ng kaibigan niya kaya napuntahan niya ito agad bago pa man ito tuluyang mapahamak.Gusto niyang itumba ang mga kaibigan nito noon pero pinigilan niya ang sarili. Halos basagin niya ang mukha nang lalaking nakasama nito pero pinigilan siya ng kaibigan niya. Kaya magmula noon ay n
Habang nagtitipa si Hendrick sa laptop nito ay nakatingin lang si Althea sa lalaki.Hindi niya kasi alam ang gagawin niya dahil wala naman itong sinabi sa kaniya. Basta na lang kasi siya nitong isinama ngayon sa opisina nito ng walang sinasabi kung ano ang magiging papel niya."Kuya, gusto mo ba ng kape?" tanong niya kay Hendrick. Mabilis naman itong napatingin sa gawi niya pero nakakunot ang noo nito."Umupo ka lang diyan," sabi nito dahilan para lihim siyang mapairap. Sana natulog na lang siya sa bahay nila kesa sumama rito kung wala naman pala siyang gagawin."Eh, 'di sana hindi mo na lang ako isinama rito. Sana natulog na lang pala ako sa bahay o 'di kaya'y namasyal na lang ako sa mall," himutok niya. Kahapon sinamahan siya nitong mag-file ng resignation sa eskuwelahan na pinapasukan niya dahil baka raw hindi niya sundin ang gusto nito.Tumaas ang kilay nito. "Are you mad?"Kahit laging nakasimangot si Hendrick hindi nababawasan ang pagiging magandang lalaki nito. "Hindi.""G