Hendrick was intently looking at Althea while she was sleeping on his arm.
Gusto niya sana itong gisingin para sabihin na doon ito matulog sa kuwarto nito pero hindi niya naman magawa iyon.Sa tuwing tinitingnan niya ang maamo nitong mukha ay para bang gumagaan ang lahat.Kahit pagod na pagod siya sa maghapong trabaho, kapag nakikita niya ang maganda nitong mukha ay biglang napapawi ang pagod niya.Naiinis lang siya rito kapag kinukukulit siya nito o 'di kaya'y nagpapaalam ito sa kaniya na pupunta sa kung saan kasama ang mga kaibigan nito.Muntikan na kasi itong mapahamak noon dahil isinama ito sa bar ng isa sa mga kaibigan nito noong high school ito.Mabuti na lang at doon ito pumunta sa bar na pag-aari ng kaibigan niya kaya napuntahan niya ito agad bago pa man ito tuluyang mapahamak.Gusto niyang itumba ang mga kaibigan nito noon pero pinigilan niya ang sarili.Halos basagin niya ang mukha nang lalaking nakasama nito pero pinigilan siya ng kaibigan niya.Kaya magmula noon ay nag-hire siya ng taong magbabantay dito para hindi ito mapahamak.Limitado na rin ang mga lugar na pinupuntahan nito dahil iyon ang utos niya.Simula kasi nang mamatay ang mommy ni Althea at ang daddy niya ay ipinangako niya sa harap ng puntod ng mga ito na iingatan niya at aalagaan si Althea.Kaya 'yon ang ginagawa niya ngayon. Aalagaan niya ito at poprotektahan sa abot ng makakaya niya."Why are you still awake? Hindi ka ba inaantok?" tanong nito sa kaniya habang namumungay ang mga mata nito."How can I sleep if you are here!" naiinis niyang tugon dito kunwari."Tsk! Ang arte mo! Dati naman magkayakap tayo habang natutulog. Dati hindi ka naman nagrereklamo pero ngayon kulang na lang sipain mo ako palabas.""You were a kid back then. Now, you're a fucking big girl so stop entering here in my room without my consent!"Matinding pagpipigil sa sarili ang ginagawa niya para hindi niya ito magalaw sa tuwing pinapasok siya nito rito sa loob ng kuwarto niya.Noon pinapayagan niya pa ito na matulog dito dahil lagi na lang itong umiiyak kapag wala pa ang mommy nito at ang daddy niya.Ngayon iba na ang sitwasyon nila dahil pareho na silang matanda.Ngumiti ito sa kaniya. "Ang sarap kasi sa pakiramdam kapag kayakap kita, eh. At saka ang himbing rin ng tulog ko kapag nakahiga ako sa braso mo. Puwede bang dito na lang ako matulog sa kuwarto mo palagi?"Paminsan-minsan ay hindi siya nagiging komportable kapag ngumingiti ito sa kaniya."Hindi puwede!" mariin niyang pahayag dahil baka kung ano ang isipin ng mga taong kasama nila rito sa bahay niya.Sabagay, wala rin naman siyang pakialam sa iisipin ng mga ito dahil hindi naman sila magkapatid ni althea."Bakit hindi puwede?" nakanguso nitong tanong sa kaniya. "Pumayag ka na, please? Palagi na lang kasi akong nananaginip ng masama kapag doon ako natutulog sa kuwarto ko, eh. Sige na, please?""No.""Bakit ayaw mo?""Dahil hindi naman tayo mag-asawa para magsama sa iisang kuwarto, Althea!"Nalukot ang mukha nito. "Nakakainis naman!""Bumalik ka na sa kuwarto mo at doon ka matulog. Teka, kumain ka na ba?"Umiling-iling ito. "Hindi ako gutom," anito. Sa pagkagilalas niya ay bigla na lang itong pumatong sa kaniya."Fuck! What are you doing, Althea?" Mariin niyang hinawakan ang baywang nito para alisin ito sa ibabaw niya pero hindi siya nagtagumpay.Ang mga braso kasi nito ay mahigpit na nakapalibot sa leeg niya habang ang mga binti nito ay nakapulupot naman sa baywang niya na animo'y isa itong sawa."Althea, get off me!" asik niya. 'Yong pagkalalaki niya ay apektado na dahil sa ginagawa ng babaeng ito sa ibabaw niya.Althea is a fucking innocent for fuck sake!Malamang hindi nito alam kung ano epekto ng paghiga nito sa ibabaw niya ngayon.Halata naman na hindi big deal dito ang paghiga nito sa ibabaw niya pero siya ay kaunti na lang sasabog na!Pinagpapawisan na rin siya ng malapot dahil nasasagi na nito ang pagkalalaki niya."Althea!""Hmm?" paungol nitong tugon sa kaniya. Shit!"Doon ka sa kuwarto mo matulog! Ano ba'ng ginagawa mo?""Ayaw ko nga roon.""Kapag hindi ka umalis sa ibabaw ko, palalayasin kita rito sa bahay ko!" Dahil sa sinabi niya ay mabilis itong nag-angat ng tingin na para bang inaalam nito kung seryoso siya sa sinabi niya."Hindi mo ba ako mahal? Magagawa mo bang palayasin ako rito sa bahay na 'to? Gusto ko lang naman na matulog dito, eh. Hindi naman ako malikot. Hindi rin naman ako maingay. Hindi naman ako nananakit kapag tulog. Bakit ba ayaw mo sa akin?""Basta hindi puwe–" Hindi niya na naituloy ang mga sasabihin niya pa sana dahil bigla na lang pumatak ang mga luha nito.Bakit ba napakaiyakin ng babaeng 'to? Simula noon hanggang ngayon ay napakabilis nitong umiyak."Hindi nga ako nakakatulog ng mahimbing doon sa kuwarto ko. Hanggang ngayon kasi napapanaginipan ko pa rin sina Mommy at Tito Ricardo, eh. Pero kapag nandito ako natutulog sa kuwarto mo hindi nila ako dinadalaw sa panaginip ko,” umiiyak nitong sabi sa kaniya.Napabuntong-hininga na lang siya bago niya pinunasan ang masaganang luha na tumutulo mula sa mga mata nito. “Stop crying, will you?” Ayaw niya kasi na nakikita itong umiiyak dahil pati siya ay naaapektuhan rin.“Pumapayag ka na ba na dito ako matulog? Puwede ko na bang ilipat ang mga gamit ko rito?”“What?” Ano bang iniisip ng babaeng ‘to? “Hindi ko sinabing dalhin mo rito sa kuwarto ko ang mga gamit mo, Althea. Ni hindi pa nga ako pumapayag na dito ka matulog, eh!” asik niya sa babaeng iyakin.Sa pagkagilalas niya ay pinupog siya nito ng halik sa pisngi niya.“Pumayag ka na, please? Hindi mo ba ako mahal?”“Hindi.”“Bakit hindi?”“Dahil may girlfriend na ako,” pagsisinungaling niya. Marami nang babae ang dumating sa buhay niya pero hanggang sa kama lang ang papel ng mga iyon.Tumango-tango ito. “Pareho pala tayo. May boyfriend na rin kasi ako, eh.”Biglang nagpanting ang tainga niya dahil sa sinabi nito kaya naman bahagya niya itong naitulak.Dahil doon ay nagkapalit sila ng puwesto. Ito na ngayon ang nasa ilalim niya at siya na ang nasa ibabaw nito.“Ulitin mo nga ‘yong sinabi mo, Althea! Ano'ng pangalan ng boyfriend mo? Ano'ng trabaho ng gagong ‘yon? Saan ‘yon nakatira?” sunod-sunod niyang tanong dito pero para itong walang naririnig dahil nakatitig lang ito sa kaniya. “Hindi ka ba sasagot, Althea?”“A-ang bigat mo…” mayamaya ay reklamo nito. Dahil sa sinabi nito ay mabilis siyang umalis sa ibabaw nito."Talk, Althea!"Umirap muna ito bago sumagot. "I was just joking. Sabi mo bawal akong mag-boyfriend, 'di ba? Ikaw puwedeng mag-girlfriend tapos ako bawal.""You can't have a boyfriend because you're too young for that.""'Yong mga kaibigan ko nga, sixteen pa lang daw sila nang unang magka-boyfriend, eh. Samantalang ako twenty-two na pero bawal pa.""Nagrereklamo ka ba? Bakit gusto mo na bang masira 'yang buhay mo?" He will not allow her to have a boyfriend. Over his fucking body! "Sigurado ako na katawan mo lang ang habol nila. At kapag nakuha na nila 'yang pagkababae mo siguradong iiwanan ka na nila."Napangiwi ito sa sinabi niya. "I don't have a plan to have sex with them. I just want to have a guy friend.""Lalaki ako kaya alam ko kung ano ang karakas ng mga kapwa ko lalaki, Althea. Kaya ngayon pa lang sinasabi ko na sa 'yo na umiwas ka sa mga lalaki kung ayaw mong basagin ko ang pagmumukha ng mga lalaking lalapit sa 'yo. Naiintindihan mo ba ang mga sinasabi ko, ha? Hindi ka puwedeng makipagkaibigan sa kahit sinong lalaki riyan.""Ganoon ba ang ginagawa mo sa mga girlfriend mo? Katawan lang ba nila ang habol mo? Siguro katawan lang nila ang habol mo, 'no? Paano mo nalaman na katawan ko lang ang habol nila?""Pumunta ka na sa kuwarto mo at doon ka matulog!" Pag-iiba niya ng usapan."Bakit iniiba mo ang usapan? Siguro totoo 'yong sinabi ko, 'no? Totoo ba?""Shut up!" suplado niyang tugon para tumigil na ito sa kauusisa.Sinundot-sundot nito ang tagiliran niya. "Bakit nagagalit ka?" Akala siguro nito nakikipagbiruan siya. "Aminin mo na. Tsk! Babaero.""And so? Kasalanan ko ba kung babae ang lumalapit sa akin? Kasalanan ko ba kung sila mismo ang naghuhu–" Napahinto siya sa pagsasalita dahil baka mamaya ay magkaroon pa ito ng ideya."Bakit hindi mo itinuloy 'yong sasabihin mo? Siguro ang dami mo ng naging girlfriend. Siguro papalit-palit ka rin ng babae. Hindi porque guwapo ka ay may karapatan ka ng lokohin sila, Hendrick. Kung ayaw mo sa kanila sana sabihin mo kaagad ng maaga. Hindi 'yong ikakama mo muna sila bago mo sila dispatsahin. Ang sama mo talaga kahit kailan.""Pumunta ka na nga sa kuwarto mo! Kung makapagsalita ka parang kilalang-kilala mo ako, ah! Umalis ka na rito para makapagpahinga ako ng maayos."Inaamin niya na marami na siyang naging babae pero hindi naman niya niloko ang mga iyon.Umpisa pa lang kasi ay sinabi niya na sa mga ito na hindi siya pumapasok sa isang relasyon dahil ayaw niya ng sakit ng ulo."Ayoko nga! Dito na ako matutulog habang buhay sa ayaw at sa gusto mo! Kahit kaladkarin mo ako palabas dito sa kuwarto mo, babalik at babalik pa rin ako rito!" anito sabay talukbong ng kumot.Imbes na mainis siya ay lihim siyang natawa dahil para itong bata sa ginagawa nito ngayon.Siguradong hindi siya makakatulog ng maayos kapag dito ito natulog sa kuwarto niya. Kahit na sabihin pa nito na hindi ito maingay, malikot o ano pa man.Natatakot siya dahil baka hindi niya makontrol ang sarili niya at baka magalaw niya ito ng wala sa oras."Ito na ang bago kong kuwarto simula ngayon. Kung nasaan ka ay doon din ako. Salamat naman dahil makakatulog na ako ng mahimbing palagi. I love you, Hendrick," mahina nitong sabi habang nakatalukbong pa rin.Napaismid siya dahil lagi nitong sinasabi na mahal siya nito.Mahal ba siya nito bilang isang kapatid o bilang isang lalaki?"I don't love you," salat sa emosyon na tugon niya. Of course, he loved her, too."I know because you're a heartless, rugged womanizer! Makatulog na nga!" pagalit nitong sabi at pagkatapos ay tinalikuran na siya nito.Napahinto si Althea sa pagbabasa ng libro nang sunod-sunod na mag-ring ang cellphone niya.Kasabay noon ay ang pagkunot ng noo niya dahil alanganing oras na. Hindi na kasi siya pinapayagan ni Hendrick na matulog sa kuwarto nito kaya wala tuloy siyang maayos na tulog palagi. Sa tuwing tatangkain niyang matulog sa kuwarto nito ay lagi siya nitong ipinagtatabuyan. Kagaya na lang ngayon. Alas-dos na ng madaling-araw pero gising na gising pa rin siya. Sa tuwing ipipikit kasi niya ang mga mata niya ay lagi niyang napapanaginipan ang mama niya at ang ama ni Hendrick na duguan at humihingi ng tulong.Sinsabi niya iyon kay Hendrick pero hindi naman ito naniniwala. Imahinasyon niya lamang daw iyon dahil lagi pa rin daw niyang iniisip ang mga magulang nila."Hello. Sino, 'to?" bungad niyang tanong matapos niyang pindutin ang answer button. Hindi kasi pamilyar ang numero ng taong tumatawag."Ang tagal mo namang sagutin ang tawag ko, Althea!" Napangiti siya dahil si Eva pala ang tumatawag. Ka
"Good morning, Kuya Hendrick!" masigla niyang bati sa stepbrother niya na halatang kagigising lang. "The breakfast is ready kaya tamang-tama lang ang oras ng paggising mo!"Kapag araw kasi ng sabado ay hinahayaan nitong mamasyal ang lahat ng mga kasambahay nila at lunes na ng gabi bumabalik ang mga ito kaya naman kapag mga ganitong araw ay siya ang nagluluto ng kakainin nilang dalawa. Imbes na batiin siya nito ng 'Good morning too' ay isang ismid ang iginawad nito sa kaniya kaya napanguso siya. "Kuya, may gagawin ka ba ngayon?" tanong niya habang sinasandukan ito ng kakainin sa plato nito. Kahit pa nga masama ang tingin nito sa kaniya ay nagpatuloy pa rin siya sa ginagawa niya. "Wala ka naman pasok ngayon, 'di ba?" Balak niya kasi itong yayain na mamasyal para naman makapag-relax ito. Napapansin niya kasi na wala na itong oras para sa sarili nito. Daig pa nito ang may sampung anak kung magtrabaho. Kaya nga napapadalas ang pagkakasakit nito dahil akala yata nito gawa sa robot ang k
"Bakit nga pala nandito kayong tatlo?" tanong ni Hendrick sa mga kaibigan niya. "Sa pagkakaalam ko wala naman akong sakit para dumalaw kayo ngayong araw.""Na-miss kasi namin si Kate, eh," tugon sa kaniya ni Josh."Dude, puwede ba namin siyang isama sa ibang bansa?" pagpapaalam ni Paul sa kaniya. "May business trip kasi kaming tatlo at balak naming isama si Althea. Ang sabi niya kasi sa amin ay hindi pa raw siya nakakarating sa ibang bansa, eh. Kawawa naman 'yong kapatid mo kung hindi niya mararanasan kung gaano kaganda ang mundo."Tinaasan niya ito ng kilay. "Hindi puwede." Kung makapagsalita ang baliw na 'to akala mo naman ikinukulong niya si Althea sa bahay na 'to. Hindi niya lang talaga pinapayagan ang babaeng 'yon na umalis sa bahay na 'to na wala ang permiso niya dahil ayaw niya itong mapahamak."Bakit? Kaming tatlo naman ang kasama niya kaya hindi siya mapapahamak, Pare," sabad naman ni Rome."Pumayag ka na! Isang linggo lang naman, eh," sabay-sabay na usal ng mga kaibigan niy
Malapad ang pagkakangiti ni Althea habang nag-eempaki ng mga damit niya. Matagal na kasi niyang niyayaya na magbakasyon si Hendrick kaya masayang-masaya siya dahil dumating na ngayon ang araw na pinakahihintay niya. Pagdating nila roon ay hinding-hindi niya ito bibigyan ng sakit ng ulo para masulit nito ang pagbabakasyon.Nang matapos siya sa pag-eempaki ng mga damit niya ay agad siyang tumakbo sa kuwarto ni Hendrick para iimpake ang mga damit nito dahil baka magbago pa ang isip nito. Hindi pa man siya tapos sa pag-iimpake nang bigla itong pumasok at padabog na naglakad patungo sa kinaroroonan ng kama nito at pabagsak na humiga patalikod sa gawi niya."'Wag mo nang ituloy 'yang pag-iimpake mo dahil hindi na tayo aalis kasama ang mga gagong 'yon," sabi nito sa seryosong tinig."Bakit? May nangyari bang hindi maganda sa ibaba habang wala ako?""Marami.""Kagaya ng ano?""Don't ask too many questions, Althea. We were not going to have a vacation with them, and that's final!""Nasaan na
Pagkatapos nilang kumain ni Hendrick ay agad siyang nagpahinga sa kuwarto niya. Nakahilata siya habang balot na balot ng kumot ang katawan niya.Tila ngayon lang umepekto ang pananakit ng buong katawan niya dahil sa pagkakadapa niya kanina.Mayamaya pa ay nakarinig siya ng mahinang katok pero tinatamad siyang pagbuksan ito ng pinto. Hindi naman kasi naka-lock ang pinto ng kuwarto niya. Isa pa, alam niyang si Hendrick lang naman ang kumakatok.Napabuntong-hininga siya ng malalim at ipinagdadasal na sana umuwi na si Aling Magda ngayon. Ang kasambahay kasi nilang iyon ay minsan umuuwi rin kaagad at hindi na hinihintay na dumating pa ang araw ng lunes.Sana nga umuwi na ito mamaya. Si Aling Magda kasi ay may kaalaman sa paghihilot kaya magpapahilot siya rito dahil pakiramdam niya ay napilayan siya."Althea?" tawag ni Hendrick sa pangalan niya nang buksan nito ang pinto ng kuwarto niya."Bakit?" Nasa hamba lang ito ng pinto at nakasilip sa kaniya."Lalabas lang ako sandali," imporma nito
"Kuya Hendrick, someone gives me a dog!" masayang bungad ni Althea pagdating na pagdating ni Hendrick. "Ang cute niya! Mahal ang mga ganitong aso, 'di ba? Oh, bago mo ako pag-isipan ng masama, gusto ko lang sabihin na hindi ko 'to binili! Ang dami niya raw kasing aso kaya binigyan niya ako ng isa!""Who gives you that?" tanong nito habang salubong ang mga kilay. "Lumabas ka ba ng bahay habang wala ako?" "Hindi, ah!" Hindi naman kasi talaga siya lumabas. Sumilip lang naman siya sa gate kanina dahil nga gusto niya sanang bumili ng pagkain sa bagong bukas na kainan sa tapat nila kaya lang mariin siyang tinutulan ni Aling Magda.Humahakbang pa lang siya papunta sa gate ay takot na takot na si Aling Magda at panay ang sigaw. "Aling Magda, sino po ang nagbigay ng aso kay Althea? Lalaki po ba o babae? Kilala niyo po ba? Saan po nakatira ang taong nagbigay ng aso kay Althea?" sunod-sunod na tanong ni Hendrick kay Aling Magda na animo'y namatanda ito. "Answer me, Aling Magda."Bakas sa mukha
"Coffee?" Hinatiran ni Althea ng kape si Hendrick habang nagtatrabaho ito sa library."Bakit gising ka pa rin hanggang ngayon?" suplado nitong tanong sa kaniya. "'Di ba dapat tulog ka na sa mga oras na 'to?""Hindi pa ako inaantok, eh.""Where are your dogs?" tanong nito na ang tinutukoy nito ay ang mga aso na binili nito kanina para sa kaniya. Right now, she has two dogs. Alrick and Roquerick."Tulog na sila.""Bakit hindi mo pa sila tabihan?""Hindi pa nga kasi ako inaantok.""Hindi ka pa inaantok o hinihintay mo akong matapos?"Ngumiti siya rito dahil tama ito. Matutulog lang siya kapag tapos na ito sa ginagawa nito dahil gusto niya itong samahan hanggang sa matapos ito.She wanted to help him but Hendrick didn't let her. Kaya kahit hindi niya ito natutulungan sa trabaho nito ay sinisiguro niya na nasa tabi siya nito dahil baka sakaling may maitulong siya kahit papaano."I don't need you here so you better sleep in your room with your dogs. Binilhan na kita ng aso gaya ng hiling m
"You're fucking late again, Kate Althea Castillo!" sigaw ng stepbrother ni Althea na si Hendrick. Simula nang mamatay ang mommy niya at ang daddy nito ay nag-iba na rin ang pakikitungo nito sa kaniya. Lahat na lang ng kilos niya ay pinupuna nito. Ayaw na ayaw din nito na nakikipag-usap siya sa ibang tao partikular na sa mga lalaki.Hindi niya na alam kung ano ang gagawin niya dahil lahat na lang ng bagay na ginagawa niya ay hindi nito nagugustuhan."I'm sorry, Kuya," paghingi niya ng tawad sa lalaking nanlilisik na ang mga mata. "Katatapos lang po kasi ng program namin sa school, eh." Isa kasi siyang guro sa pampublikong paaralan na mariin nitong tinutulan noon pa man. Dapat daw kasi ay related sa business ang kinuha niyang kurso para raw matulungan niya ito sa pagpapatakbo ng mga negosyo nito.Ilan kasi sa mga sikat na mall dito sa Pilipinas ay pag-aari ng mga Dela Rosa. Kaya siguro laging mainit ang ulo nito dahil sa dami ng inaasikaso nito araw-araw. Nag-iisa lang kasi si Hen
"Coffee?" Hinatiran ni Althea ng kape si Hendrick habang nagtatrabaho ito sa library."Bakit gising ka pa rin hanggang ngayon?" suplado nitong tanong sa kaniya. "'Di ba dapat tulog ka na sa mga oras na 'to?""Hindi pa ako inaantok, eh.""Where are your dogs?" tanong nito na ang tinutukoy nito ay ang mga aso na binili nito kanina para sa kaniya. Right now, she has two dogs. Alrick and Roquerick."Tulog na sila.""Bakit hindi mo pa sila tabihan?""Hindi pa nga kasi ako inaantok.""Hindi ka pa inaantok o hinihintay mo akong matapos?"Ngumiti siya rito dahil tama ito. Matutulog lang siya kapag tapos na ito sa ginagawa nito dahil gusto niya itong samahan hanggang sa matapos ito.She wanted to help him but Hendrick didn't let her. Kaya kahit hindi niya ito natutulungan sa trabaho nito ay sinisiguro niya na nasa tabi siya nito dahil baka sakaling may maitulong siya kahit papaano."I don't need you here so you better sleep in your room with your dogs. Binilhan na kita ng aso gaya ng hiling m
"Kuya Hendrick, someone gives me a dog!" masayang bungad ni Althea pagdating na pagdating ni Hendrick. "Ang cute niya! Mahal ang mga ganitong aso, 'di ba? Oh, bago mo ako pag-isipan ng masama, gusto ko lang sabihin na hindi ko 'to binili! Ang dami niya raw kasing aso kaya binigyan niya ako ng isa!""Who gives you that?" tanong nito habang salubong ang mga kilay. "Lumabas ka ba ng bahay habang wala ako?" "Hindi, ah!" Hindi naman kasi talaga siya lumabas. Sumilip lang naman siya sa gate kanina dahil nga gusto niya sanang bumili ng pagkain sa bagong bukas na kainan sa tapat nila kaya lang mariin siyang tinutulan ni Aling Magda.Humahakbang pa lang siya papunta sa gate ay takot na takot na si Aling Magda at panay ang sigaw. "Aling Magda, sino po ang nagbigay ng aso kay Althea? Lalaki po ba o babae? Kilala niyo po ba? Saan po nakatira ang taong nagbigay ng aso kay Althea?" sunod-sunod na tanong ni Hendrick kay Aling Magda na animo'y namatanda ito. "Answer me, Aling Magda."Bakas sa mukha
Pagkatapos nilang kumain ni Hendrick ay agad siyang nagpahinga sa kuwarto niya. Nakahilata siya habang balot na balot ng kumot ang katawan niya.Tila ngayon lang umepekto ang pananakit ng buong katawan niya dahil sa pagkakadapa niya kanina.Mayamaya pa ay nakarinig siya ng mahinang katok pero tinatamad siyang pagbuksan ito ng pinto. Hindi naman kasi naka-lock ang pinto ng kuwarto niya. Isa pa, alam niyang si Hendrick lang naman ang kumakatok.Napabuntong-hininga siya ng malalim at ipinagdadasal na sana umuwi na si Aling Magda ngayon. Ang kasambahay kasi nilang iyon ay minsan umuuwi rin kaagad at hindi na hinihintay na dumating pa ang araw ng lunes.Sana nga umuwi na ito mamaya. Si Aling Magda kasi ay may kaalaman sa paghihilot kaya magpapahilot siya rito dahil pakiramdam niya ay napilayan siya."Althea?" tawag ni Hendrick sa pangalan niya nang buksan nito ang pinto ng kuwarto niya."Bakit?" Nasa hamba lang ito ng pinto at nakasilip sa kaniya."Lalabas lang ako sandali," imporma nito
Malapad ang pagkakangiti ni Althea habang nag-eempaki ng mga damit niya. Matagal na kasi niyang niyayaya na magbakasyon si Hendrick kaya masayang-masaya siya dahil dumating na ngayon ang araw na pinakahihintay niya. Pagdating nila roon ay hinding-hindi niya ito bibigyan ng sakit ng ulo para masulit nito ang pagbabakasyon.Nang matapos siya sa pag-eempaki ng mga damit niya ay agad siyang tumakbo sa kuwarto ni Hendrick para iimpake ang mga damit nito dahil baka magbago pa ang isip nito. Hindi pa man siya tapos sa pag-iimpake nang bigla itong pumasok at padabog na naglakad patungo sa kinaroroonan ng kama nito at pabagsak na humiga patalikod sa gawi niya."'Wag mo nang ituloy 'yang pag-iimpake mo dahil hindi na tayo aalis kasama ang mga gagong 'yon," sabi nito sa seryosong tinig."Bakit? May nangyari bang hindi maganda sa ibaba habang wala ako?""Marami.""Kagaya ng ano?""Don't ask too many questions, Althea. We were not going to have a vacation with them, and that's final!""Nasaan na
"Bakit nga pala nandito kayong tatlo?" tanong ni Hendrick sa mga kaibigan niya. "Sa pagkakaalam ko wala naman akong sakit para dumalaw kayo ngayong araw.""Na-miss kasi namin si Kate, eh," tugon sa kaniya ni Josh."Dude, puwede ba namin siyang isama sa ibang bansa?" pagpapaalam ni Paul sa kaniya. "May business trip kasi kaming tatlo at balak naming isama si Althea. Ang sabi niya kasi sa amin ay hindi pa raw siya nakakarating sa ibang bansa, eh. Kawawa naman 'yong kapatid mo kung hindi niya mararanasan kung gaano kaganda ang mundo."Tinaasan niya ito ng kilay. "Hindi puwede." Kung makapagsalita ang baliw na 'to akala mo naman ikinukulong niya si Althea sa bahay na 'to. Hindi niya lang talaga pinapayagan ang babaeng 'yon na umalis sa bahay na 'to na wala ang permiso niya dahil ayaw niya itong mapahamak."Bakit? Kaming tatlo naman ang kasama niya kaya hindi siya mapapahamak, Pare," sabad naman ni Rome."Pumayag ka na! Isang linggo lang naman, eh," sabay-sabay na usal ng mga kaibigan niy
"Good morning, Kuya Hendrick!" masigla niyang bati sa stepbrother niya na halatang kagigising lang. "The breakfast is ready kaya tamang-tama lang ang oras ng paggising mo!"Kapag araw kasi ng sabado ay hinahayaan nitong mamasyal ang lahat ng mga kasambahay nila at lunes na ng gabi bumabalik ang mga ito kaya naman kapag mga ganitong araw ay siya ang nagluluto ng kakainin nilang dalawa. Imbes na batiin siya nito ng 'Good morning too' ay isang ismid ang iginawad nito sa kaniya kaya napanguso siya. "Kuya, may gagawin ka ba ngayon?" tanong niya habang sinasandukan ito ng kakainin sa plato nito. Kahit pa nga masama ang tingin nito sa kaniya ay nagpatuloy pa rin siya sa ginagawa niya. "Wala ka naman pasok ngayon, 'di ba?" Balak niya kasi itong yayain na mamasyal para naman makapag-relax ito. Napapansin niya kasi na wala na itong oras para sa sarili nito. Daig pa nito ang may sampung anak kung magtrabaho. Kaya nga napapadalas ang pagkakasakit nito dahil akala yata nito gawa sa robot ang k
Napahinto si Althea sa pagbabasa ng libro nang sunod-sunod na mag-ring ang cellphone niya.Kasabay noon ay ang pagkunot ng noo niya dahil alanganing oras na. Hindi na kasi siya pinapayagan ni Hendrick na matulog sa kuwarto nito kaya wala tuloy siyang maayos na tulog palagi. Sa tuwing tatangkain niyang matulog sa kuwarto nito ay lagi siya nitong ipinagtatabuyan. Kagaya na lang ngayon. Alas-dos na ng madaling-araw pero gising na gising pa rin siya. Sa tuwing ipipikit kasi niya ang mga mata niya ay lagi niyang napapanaginipan ang mama niya at ang ama ni Hendrick na duguan at humihingi ng tulong.Sinsabi niya iyon kay Hendrick pero hindi naman ito naniniwala. Imahinasyon niya lamang daw iyon dahil lagi pa rin daw niyang iniisip ang mga magulang nila."Hello. Sino, 'to?" bungad niyang tanong matapos niyang pindutin ang answer button. Hindi kasi pamilyar ang numero ng taong tumatawag."Ang tagal mo namang sagutin ang tawag ko, Althea!" Napangiti siya dahil si Eva pala ang tumatawag. Ka
Hendrick was intently looking at Althea while she was sleeping on his arm. Gusto niya sana itong gisingin para sabihin na doon ito matulog sa kuwarto nito pero hindi niya naman magawa iyon. Sa tuwing tinitingnan niya ang maamo nitong mukha ay para bang gumagaan ang lahat. Kahit pagod na pagod siya sa maghapong trabaho, kapag nakikita niya ang maganda nitong mukha ay biglang napapawi ang pagod niya.Naiinis lang siya rito kapag kinukukulit siya nito o 'di kaya'y nagpapaalam ito sa kaniya na pupunta sa kung saan kasama ang mga kaibigan nito.Muntikan na kasi itong mapahamak noon dahil isinama ito sa bar ng isa sa mga kaibigan nito noong high school ito. Mabuti na lang at doon ito pumunta sa bar na pag-aari ng kaibigan niya kaya napuntahan niya ito agad bago pa man ito tuluyang mapahamak.Gusto niyang itumba ang mga kaibigan nito noon pero pinigilan niya ang sarili. Halos basagin niya ang mukha nang lalaking nakasama nito pero pinigilan siya ng kaibigan niya. Kaya magmula noon ay n
Habang nagtitipa si Hendrick sa laptop nito ay nakatingin lang si Althea sa lalaki.Hindi niya kasi alam ang gagawin niya dahil wala naman itong sinabi sa kaniya. Basta na lang kasi siya nitong isinama ngayon sa opisina nito ng walang sinasabi kung ano ang magiging papel niya."Kuya, gusto mo ba ng kape?" tanong niya kay Hendrick. Mabilis naman itong napatingin sa gawi niya pero nakakunot ang noo nito."Umupo ka lang diyan," sabi nito dahilan para lihim siyang mapairap. Sana natulog na lang siya sa bahay nila kesa sumama rito kung wala naman pala siyang gagawin."Eh, 'di sana hindi mo na lang ako isinama rito. Sana natulog na lang pala ako sa bahay o 'di kaya'y namasyal na lang ako sa mall," himutok niya. Kahapon sinamahan siya nitong mag-file ng resignation sa eskuwelahan na pinapasukan niya dahil baka raw hindi niya sundin ang gusto nito.Tumaas ang kilay nito. "Are you mad?"Kahit laging nakasimangot si Hendrick hindi nababawasan ang pagiging magandang lalaki nito. "Hindi.""G