EliezahSA DOCK nalang kami nagpalipas ng dilim dahil ang lintik na Keiron ay inaantok at ganun din ako. Nang kumalat ang liwanag kinabukasan ay bumyahe agad kami pabalik sa isla. Pagkarating namin sa isla ay naiwan ako sa dock sa baba sandali. Nauna si Keiron na umakyat pataas at bitbit yung karton at ang backpack ko. Nang matapos ako sa ginawa ko ay umakyat na ako sa hagdanan at may narinig akong mga hiyawan kaya nagtaka ako. Nagpatuloy ako sa pag-akyat at dumeretso sa lawn at ganun nalang ang pagkagulantang ko nang makita si Mr. Willis na pinagtutulungan nina Keifer at ni Keiron. Tumakbo agad ako papalapit sa kanila at pumagitna sa kanila at dahil hindi na napigilan ni Mr. Willis ang kamao niya ay ako ang natamaan at sapol ang mukha ko. WTF! Ang sakit ng pucha! Natabingi ang ulo ko at nagtagis ang bagang ko sa sobrang sakit. Parang hinambalos ng baseball bat yung mukha ko. Pinigilan ko ang sarili kong hindi makapanakit ng tao ngayon. Kinagat ko ang labi ko at tumingin kay Mr. W
EliezahBUMABA AKO at naghanap ng magagawa. Nawala na din naman kasi ang antok ko. Natanaw ko mula sa balcony si Keiron na nasa may dock at mukhang may kausap sa phone. Seryoso lang siyang nakatanaw sa dagat. Sa may pool naman ay nakahiga ang walang pang-itaas na damit si Keifer. Mukhang nag mukbang ng araw si Keifer. Tsk!Sa may lawn naman ay natanaw ko si Mr. Willis na nakapamulsa habang kausap yung Mommy niya. Seryoso ang mukha niya. Di ko namalayan na nakatitig na pala ako sa kanya. At kung hindi pa nagsalita si Keifer sa likod ko ay hindi mapuputol ang pagtitig ko sa kanya. Naka akyat na pala ang hudas! Di ko namalayan 'yon ah!"He knew some self-defense..." Sabi niya kaya napalingon ako sa kanya. Nakatingin rin siya kay Mr. Willis. "What do you mean?" Naguguluhan kong tanong. "Nag sparring kami ni Keiron the day you left and aksidenteng natamaan siya ng sipa ko and mabilis niya iyong nasangga. So niyaya namin siya and yeah, he knew." Aniya at lumingon sa'kin. "I'm doubting h
KINABUKASAN ay maaga kaming naglayag pabalik sa syudad. Pasado alas otso ng makadaong kami sa daongan. "Ako na ang magda-drive ng motor." Presinta ni Zykiel. "Sige." Nagsuot kami pareho ng helmet and after that he press the starter. "Hold tight, please." Bahagya siyang lumingon sa'kin. Tumawa ako. "Baliw ka ba. Para namang mahuhulog ako, eh sanay ako dito." Sabi ko at inayos ang malaking backpack sa likod ko. Bale mga damit niya lang ito at konting sa'kin. May mga gamit naman kasi ako doon sa headquarter. Tinapik ko siya balikat nong hindi parin siya umaandar. "Oy anuba! Tayo na!" Sabi ko. Hindi siya sumagot at umarangkada na. Walangya ang gago! Kaskasero pala! Wala akong nagawa kundi ang humawak sa balikat niya lalo pa nong lumiko siya ng pahiga na talaga. Kinabahan ako doon kasi never ko pang nagawa iyon sa tanang buhay ko. Pano kung nadisgrasya kami, eh di dedo kami! Oo at kaskasera din naman ako pero malala tong sa kanya. Parang tinakasan ako ng kaluluwa nong nag-overtake s
EliezahPAGKARATING namin sa HQ ay nanginginig ang kamay ko. Hindi naman sa natatakot ako para sa sarili ko kundi, para kay Mr. Willis. He's innocent! Or maybe not...his personal information are still unknown. Though there are people who are already assigned for it. "Agent 00013!" Sumalubong sakin si agent 00015. "Are you okay?!" Hinawakan niya ako sa siko. "I'm okay...Mabuti nalang at nakatakas kami." Sagot ko at bumaling kay Mr. Willis. "Are you okay?" Tanong ko sa kanya. Wala namang bakas ng pagkatakot ang mukha niya pero minabuti kong tanungin parin siya baka tinatago niya lang. Tumango siya. "Yeah." "Nalaman niyo ba kung sino yung mga humahabol sa'min?" Tanong ko kay agent 00015. "We're tracking it down." Sagot ni agent 00015 at naglakad na. Sumunod din ako pati si Mr. Willis sa likod namin. "I think, mga galamay 'yon ni Mr. Morgan." Sabi ni agent 00015 at pumasok sa control room. Humarap ako kay Mr. Willis. "Wait me in my room. Umakyat ka sa ikalawang palapag at yung un
EliezahNAKATINGIN lang ako sa lalaki. Pinakiramdaman kung ano ang mga kilos niya. Naghahanap ng mali. Napalingon siya sa gawi namin at bahagya siyang nagulat ng makita niya ako. Ilang saglit ay ngumiti siya ng mala-demonyo. Ngiti na parang may binabalak na kasamaan. Kinunutan ko siya ng noo. Bumaling ako sa NBI na katabi ko. "I want to get inside." Sabi ko. Tumango ang NBI na katabi ko at sinusian ang pinto. "Please, huwag kang magtagal masyado. There's a time limit in here. " Sabi ng NBI ng tuluyan na akong nakapasok. Tinanguan ko siya at humarap ako sa lalaking nag-claim na Fergie Morgan.Ngumiti siya ng mala-demonyo. Umupo ako sa tapat niya. "Anong ginagawa ng napakagandang babae sa lugar na ito?" Nakangiti niyang tanong pero hindi ko siya sinagot. "Who are you?" Tanong ko. Ngumiti siya. "I'm Fergie Morgan, dear. Why? Aren't you happy?" "Alam kong hindi ikaw ang tunay na Fergie." Mariin na sabi ko at seryoso siyang tiningnan. Nauwi sa ngisi ang ngiti niya. "Oh talaga?" Ma
EliezahNILIPAT na sa bakanteng kwarto si Mr. Willis para makapagpahinga na. Medyo malaki ang health center nila rito. Inayos ko ang pagkakakumot kay Mr. Willis at pagkatapos ay umupo ako sa plastic na upuan na nasa tabi ng bintana. Malapit ng mag-gabi at hindi parin nagigising si Mr. Willis. Tumayo ako at sinarado ang bintana. Malamig na kasi ang hangin. Pagkatapos kong isarado ang bintana ay lumapit ako sa kama ni Mr. Willis at tiningnan kong okay lang ba siya. Mukhang okay lang naman siya kaya lumabas muna ako sa kwarto para tawagan ang HQ. Baka nag-alala na sila ngayon kasi malapit ng mag-gabi. Saka kumakalam narin ang sikmura ko. Kailangan kong bumili ng pagkain. "Nurse, may mabibilhan bang pagkain diyan sa labas?" Tanong ko sa nurse na nakasalubong ko sa may pinto. "Yes Ma'am. Lakad ka lang diyan, may tindahan dyaan." Sagot ng nurse at tinuro ang hindi kalayuan. "Salamat po." Tumango lang ang nurse at pumasok na sa loob ng center. Pinuntahan ko muna ang kotse at kinuha ang
Eliezah"MATULOG ka na." I coated my words with firmness and immediately turned my back. Lihim kong hinawakan ang dibdib ko at hinagod iyon. Pakiramdam ko lalabas ang puso ko sa rib cage ko. Why is it like this? I sighed many times and it took a minutes before it gets back to normal again. Nawala na ang antok ko. Binuksan ko ng konti ang bintana at dumungaw roon. Malamig ang simoy ng hangin pero maganda sa pakiramdam. Tumingin ako sa maitim na langit. Walang bituin at puro ulap na maitim ang naroon. Mukhang uulan yata ano mang oras. Mukhang matatagalan pa yata kami rito. Sigurado akong nag-aalala na ang HQ ngayon kung nasaan na kami at baka nagpatupad narin si General ng search and rescue operation. I hope they will find us soon. Mr. Willis is still in pain and it would be hard for us to get a cab here cause only few vehicles goes here. Well, baka may mahingian kami ng tulong rito. Bukas magtatanong ako kung may nagbebenta ba dito ng gasolina para makabili ako. Tumingin ako sa relo
Eliezah"DO they know each other?" Tanong ni Kieffer habang nakaturo sa pinto. Kumiling ang ulo ko. "I don't know. Baka crush niya si Mr. Willis kaya ganun siya maka react." Nakapamulsa na sagot ko. "Maybe. Pero... Aish! Ano bang nangyari sa kanya? Kainis naman!" Maktol ni Kieffer at naunang naglakad papunta sa kwarto ni Mr. Willis. I chuckled and followed him. Pagkapasok namin ay naabutan namin na nakayakap si agent 00015 kay Mr. Willis pero nang matanaw kami ni Mr. Willis ay agad niyang tinulak si agent 00015. Huminga ako ng malalim bago ako humakbang papunta sa silya at binigay iyon kay agent 00015 na agad din namang umupo. "Kukuha lang ako ng ibang silya," sabi ko kay Kieffer at tumango naman siya. Badtrip na badtrip ang mukha niya. Busangot. Lumabas ulit ako sa kwarto at nanghiram ng silya sa nurse at dinala ito sa kwarto. "How are you? Saan ka ba tinamaan?" Rinig kong tanong ni agent 00015 pagkapasok ko. "Okay lang ako." Sagot ni Mr. Willis. What's going on between them?