CASSANDRA POINT OF VIEW. IT WAS POSSITIVE. I'M PREGNANT. BUNTIS AKO AT SI STEFANO ANG AMA. Nagbunga ang pagmamahalan namin kaya kailangan ko siyang makausap. Kailangan kong malaman kung anong nangyayari sa kaniya at bakit na lang basta na lang niya ako iniwan. Sa kabila ng magandang balita na magiging ganap na akong isang ano ay naroon din ang matindi kong kalungkutan. Another week passes by at wala pa rin akong balita kay Stefano. It saddened me that day passed by at natitiis niya akong hindi makita. Hinanap ko siya kung saan-saan. Kung saan ay baka sakaling naroon siya. Sa kung sino man ang Sa tingin ko ay nakakaalam ng kinaroroonan niya. Buntis ako at maselan ang kondisyon ko at still ay gumagawa pa rin ako ng paraan para magkita kami muli. Hanggang isang gabi, katatapos ko lang maglinis ng katawan at papasok na sana sa kwarto nang biglang may kumatok. Wala akong inaasahan na darating ngayong bisita. hinihiling na darating meron. Tamad kong binuksan ang pinto. Hind
Masaya si Derie na makita na mukhang okay naman na si Bryce pagkatapos ng masakit na pagkawala ng ama nito. Gusto niya sana itong papasukin sa loob kaya lang ay iniisip niya ang kaniyang asawa. Minsan nang sinabi ni Stefano na ayaw niyang nagiging malapit siya ss iba Specially kay Bryce. "g-ganon ba? kaya lang bryce hindi kita mapapapasok sa loob ngayon, eh. w-wala kasi ang asawa ko ngayon." pagtatapat ni Derie. "I know." Biglang nadulas si Bryce. "Hindi naman magagalit siguro ang asawa mo. Wala naman tayong gagawin na masama. Ewan ko lang siya," sarkastikong sabi ni Bryce. Walang pahintulot na pumasok siya sa loob. Wala nang nagawa si Derie kung hindi ang sundan ito. "O know what you're feeling. Relax! hindi magagalit ang asawa mo." Dahil may nalalaman si Bryce ay lumakas ang loob niya na lumapit kay Derie. Bryce is secretly obsessed to Derie. Noong una pa lang niya itong nakita at agad na siyang nabighani sa kakaibang ganda ng dalaga. Ang paglapit ni Bryce at pagtulong ay si
STEFANO POINT OF VIEW I felt a mix of joy and sadness when I found out that Cassandra is pregnant. The nights we spent together have borne fruit, and I'm not surprised. I am happy to become a father, but the problem is why now? Why now when I have already decided to break up with her? Kung kailan ko napagtanto na hindi ko na siya mahal ay saka naman ako nagkaroon ng obligasyon sa kaniya. Rason para manatili. Sa lagay ni Cassandra ngayon ay hindi ko siya pwedeng basta na lang na iwanan. Dinadala niya ang batang magiging anak ko at naniniwala siya na makikipaghiwalay din ako kay Derie. And she is challenging me to break up with my wife. ASAP! lalo lang akong naguluhan. Lalong himirap ang sitwasyon para sa akin. Nasa Bulacan ako ngayon at ayaw akong paalisin ni Cassandra at doon sa Maynila ay naroon ay may nag-aantay sa akin. Ayaw akong paalisin ni Cassandra at Alam kong inaantay naman ako ng aking asawa. Ang gulo! sumasakit ang ulo ko. Hindi ko na malaman ang gagawin. The mome
Biglang nagbagong muli ang mood ni Stefano. Muling tumaas ang kaninang namatay ng pagseselos na naramdaman niya matapos na makitang tumatawag si Bryce. Bago niya ito sagutin ay kung anu-ano ng masasakit na salitang pamimintang ang nasabi niya kay Derie. "Wala kaming relasyon Stefano. Ibinigay ko yung number ko sa kaniya oo pero walang ibig sabihin yon. Magkaibigan lang kami." "Ah, talagang hindi ka aaminin? talagang gusto mo akong gawing mangmang? Huh?!" Derie kepts on deniying kaya lalong tumaas ang emosyon ni Stefano. Sa unang pagkakataon ay ngayon lang nakita ni Derie na magalit ang asawa. Para itong Leon na lalapain na ang biktima. Sa una ring pagkakataon ay napagbuhatan ni Stefano ng kamay si Derie. "SINUNGALING! HINDI MO AKO MALOLOKO!" isang malakas na sampal ang iginawad ni Stefano sa kaniyang asawa. Sa lakas ng sampal niya ay halos bumakat ang palad niya sa mukha ni Derie May. Wala siyang awa na maramdaman kahit na nakita niyang namula ang pisngi ng asawa. Puro galit an
Ako si Derie May Vegaz, 20 taong gulang, Ulilang Lubos at kasalukuyan na nagtratrabaho bilang isang florista sa isang kilalang flowershop sa lugar namin. Ipinanganak akong bulag mula pa noong pagkabata ko kaya kahit kailan ay hindi ko nasilayan ang mga mukha ng magulang ko. Namatay ang inay ko noong ako ay ipinanganak. Ang tatay ko lang ang nakasama ko at nagpalaki sa akin. Si Angelito Vegaz, isang mangingisda. Sa pamamagitan ng pangingisda ay itinaguyod niya ang pag-aaral ko. Bagamat hindi ko nakikita ang klase ng buhay na mayroon kami, alam ko at ramdam ko na mahirap lang kami. Kahit na dalawang beses lang kami nakakakain ng ama ko sa isang araw at minsan ay natutulog kami ng kumakalam ang sikmura, masaya pa rin kami ng itay. Palagi niyang sinasabi sa akin na balang araw ay papabor din sa amin ang tadhana. Ang importante raw ay magkasama kami. Mahal na mahal ko ang itay ko dahil palagi niyang pinaparamdam sa akin ang kaniyang pag-aalaga. Hindi ko man nakikita pero ramdam
May nadaanan akong isang flower shop kaya naisipan kong huminto para bumili ng bulaklak para kay Daddy. Isang linggo na ang nakalilipas nang lisanin niya ang mundong ibabaw. Namatay siya dahil sa labis na kalungkutan. Ang aking ama na si Don Louise Avendaño ang Gobernador dito sa lalawigan ng Bulacan. Isa siyang magiting at tapat na pinuno sa kaniyang mga nasasakupan. Matulungin siya sa mahihirap at may puso sa mga nangangailangan. Sa kabila ng kabaitan niya ay puro sama ng loob ang inabot niya mula sa mga mamamayan. Namatay siya nang maraming galit sa kaniya. Sa mga bagay na alam kong hindi naman niya gawain o ginawa. As his son, I feel bad because I couldn't do anything to save him from extreme sadness. For me, he didn't deserve to die in that manner. What's sad is that even though he's gone, the people who are angry with him and want to bring down the remaining Avedaños in our area haven't stopped. Ako naman ang gusto nilang isunod. Due to the consecutive death threats I have b
"Hindi mo ba kilala yong bumili na 'yon, Derie? Anak siya ng Gobernador natin. Ang lalaking iyon ay si Stefano Avedaño!" Pagsita ni Elsa sa dalaga matapos makaalis ni Stefano. "Ha? talaga po? Kung ganoon dapat po pala ay nagpakilala ako." wika pa ni Derie na tila hindi nakuha ang tono ng boses ng kaniyang amo. "Naku, at bakit pa? Masamang tao ang mga Avendaño. Hindi mo na kailangang kilalanin ang ganoong mga tao." Wika ulit nito sa dalaga na halos siraan na ang nga Avendaño. "Tita Elsa, mali po kayo. Hindi po masamang tao ang mga avendaño. Ako po mismo ang magpapatunay na mabuti sila. Manang, ang Gobernador po ang nagbayad ng operasyon ko para makakita ako." pagtatanggol ni Derie May sa mga Avedaño. Hindi niya alam kung bakit maraming mamamayan ng Bulacan ang galit na galit sa Gobernador at sa pamilya nito samantalang mabait naman ang pagkakakilala niya sa mga ito. Bilang isang mahirap, malaki ang utang na loob niya sa Gobernador na siyang tumulong sa kaniyang ama. "Siguro s
"Saan ka ba nanggaling? balit hindi ka umuwi? Alam mo bang magdamag akong nag-aantay sa pag-uwi mo? Hindi ako makatulog sa labis na pag-aalala. Ano ba, Derie? Bakit hindi ka magsalita?" Sermon sa akin ni Tita Elsa. Mataas ang boses niya pero alam kong totoo ngang inintay niya ako. Ito kasi ang unang beses ko na hindi umuwi ng gabi. Si Tita Elsa na ang tumayong parang pangalawa mi nang magulang dahil siya ang kumpkop sa akin noong wala akong ma takbuhan. Limang taon ba rin ako sa kaniya kaya alam kong para na ring anak ang turing niya siya akin. "P-pasensya na po, tita. Hindi na po mauulit. Medyo nasarap lang po ng kuwentuhan kami ng kaibigan ko kaya hindi ko na po nagawang umuwi. pasensya na po talaga." Kinailangan kong magsinungaling para hindi na humaba ang usapan. Kung aaminin ko kasi sa kaniya ang totoong nangyari kagabi at kung sino ang kasama ko ay tiyak na malilintikan ako. Wala naman kasing nangyaring masama. Ang totoo nga niyan ay napaka saya ko kagabi kasama si Stefano.