= KIAN POV = “Oohh… I miss your còck, baby…” nalilibogang anas ni Samantha habang nakayakap mula sa likuran ko. Mariin akong napapikit at mahinang napaungol nang madama ang pilya niyang pagdiin ng utòng niya sa akin. “Fvck…” naiusal ko at gumuhit ang ngiti sa labi. Makakatikim talaga ‘to nang matindi sa akin. Humalinghing siya ng tawa nang marinig ang mahina kong pagmura. Nakiliti ang tenga ko sa mainit niyang hininga kasabay ng dalawang kamay niyang senswal na naglalakbay mula sa dibdib ko pababa sa naghuhumindig kong kargàda. Tumaas ang sulok ng labi ko sa kapusukang ginagawa niya. Sinusubok niya akong talaga. Bubuksan na sana niya ang zipper ko pero inawat ko ang kamay niya at humarap sa kanya. Siniil ko siya ng halik sa leeg at balikat. Kanina pa ako nag-iinit kaya ‘di ko na napigilang sipsìpin ang makinis niyang balat. “Ohhh, Kian… ahhh…” bigkas niya kasunod ang pag-alingawngaw ng malandi niyang pagtawa. Sa reaksyon ng mukha niya ay tila sarap na sarap siya kahit
= KIAN POV = “Kuya—” “AAHHHH!” malakas kong sigaw nang makasalubong si Nexie. Akala ko kasi si Jhymea ulit. Napakurap-kurap ang kapatid ko sa ginawa ko. Tulad ni Samantha ay wala rin siyang kaide-ideya sa pinaghuhugutan ko. “Napa'no ka?” natatawa niya na lang na sabi nang makabawi. Kinaltukan ko ang sarili ko at nag-iwas ng tingin. “Nabaliw ka na ba? Sabi ko na nga ba, masama talaga sa kalusugan ang maging CEO ng kompanyang ‘to. Magpahinga ka rin kasi,” kaswal na sabi niya sa ‘kin sabay tapik sa balikat ko. Nakahinga ako nang maluwag dahil iba ang naisip niyang dahilan at hindi si Jhymea. “You're more workaholic than me. Dapat sa sarili mo pinapayo ‘yan,” tugon ko sa kanya tapos ginulo ang buhok niya. “Hey, I'm not a kid anymore. Stop petting me like a puppy,” nakamuktol niyang sabi at inalis ang kamay ko. Nilabas niya ang salamin niya at inayos ang nagulo niyang buhok. “Parang kelan lang no'ng ako pa ang nagpapalit ng diapers mo, ah. Tapos mag-iinarte ka sa akin nang
[WARNING]This story contains explicit language and mature scenes. Reader's discretion is advised.= KIAN POV =“Uggghhh… Kian… lìck me more… deeper… shiiit…” masarap na ungol ni Samantha sa pangalan ko while I'm expertly lìcking her pùssy. Napasabunot siya sa buhok ko sa sobrang panggigigil habang ginagalugad ng dila ko ang madulas niyang pagkababae.“Shìt, baby… ugghhh… there… more… oohhhh…” habol-habol ang paghingang pakiusap niya sa ‘kin. Ilang saglit pa ay umangat ako at pumaibabaw sa kanya saka ko minasahe ang malulusog niyang dibdìb. Sinìpsip ko ang dalawa niyang korona nang salitan. Naririnig ko ang mahina niyang pagtawa na wari ay nakikiliti sa t'wing nagkikiskisan ang balat naming dalawa.We've been fùcking for an hour now, and I think we'll extend it for another hour. Base sa ekspresyon ng mukha niya ay mukhang na-satisfy ko naman siya.Samantha is my father's mistress. Alam kong malilintikan ako kay Dad, pero ang sarap niya lang talagang asarin. Paniguradong mapipigti ang u
= KIAN POV =“Anong event ang pupuntahan ni Tanya?” usyuso kong tanong kay Nexie.“Uyyyy, in love ka pa ‘no?” panunukso niya sa ‘kin sa kabilang linya. She witnessed everything kung gaano ko kamahal si Tanya no’ng kami pa kaya automatic na ang reaksyon niya.“Tch, syempre naman,” pagpapakatotoo kong sabi.Saglit siyang natahimik.“Hmm, masakit pa ba?” curious niyang tanong sa akin.Mapait akong ngumiti.Syempre, masakit pa. Ipagpalit ba naman ako ni Tanya sa taong halos tinuring ko nang kapatid. Parang sinàksak ako ng dalawang beses.“H'wag na nating pag-usapan,” naiinis kong sabi. Ginantihan niya lang ako nang mahinang pagtawa.“Fine, punta ka na rito para mahimasmasan na ‘tong bagong friend ko,” pag-aapura niya sa akin.Napaungot ako. “Oo na,” sagot ko sa kanya.Kung ‘di ko lang talaga gustong malaman kung anong event yung tinutukoy niyang pupuntahan ni Tanya ay hindi na ako magsasayang ng oras.Kinuha ko ‘yong isang box ng còndom sa drawer ko na orange flavor. Mabuti na ‘yong handa
= JHYMEA POV =Naningkit ang mga mata ko kay Nexie. Naalala ko kasi ang mga hindi inaasahang pangyayari na natunghayan ko sa pagitan nila ni Sir Enriquez.Napailing ako.Kaya nga siguro niya ako kinaibigan kasi nahuli ko sila ni Sir na naghahalikan sa loob ng classroom. Naka-bra na lang si Nexie no’n habang si Sir Enriquez naman ay nakahùbad na ang polo. Nakabukas ang zipper ni Sir at nakasaludo ang nangangalit niyang alaga. Nakita ko pang mamula-mula ang saging niya. Nahulog tuloy ang kinakain kong mamon sa mga oras na ‘yon dahil sa sobrang gulat.Ang kasunod naman ay no’ng mapayapa akong naglalakad sa hallway. Nahuli ko silang dalawa sa abandonadong cr ng school na nagdodòggy-style. Akala ko pa no’n ay may nagmumulto sa cr na ‘yon kasi makailang beses akong nakarinig ng kakaibang ingay kada dumadaan ako. ‘Yon pala ay ungol lang nilang dalawa ‘yon na magkakasunod na araw na nagmimilagro.Matapos ang mga insidenteng ‘yon ay ginawa nila akong bantay. Kada may ibang taong paparating ay
= JHYMEA POV =“Yieee,” kilig na kilig na hiyawan ng lahat nang maglakad si Kian na para bang may hinahanap.Inayos ko ang sarili ko. Malay ba natin na ako ‘yong hinahanap niya, ‘di ba?Naningkit ang mga mata niya nang mapansin niya ako at nagtungo siya sa direksyon ko.Napasinghap ang lahat.Teka lang, papunta nga siya sa ‘kin?!Lumakas ang kabog ng puso ko. Nagbitaw pa siya ng killer smile. Ang puti ng ngipin niya at pantay-pantay.Shìt, kaka-in love. Nanatili akong nangingisay sa kinatatayuan ko habang papalapit nang papalapit sa akin si Kian. Nagkanya-kanyang bulungan ang lahat.“Girlfriend niya ba ang panget na ‘yan?”“OMG, this is gross. I don’t wanna see it.”“This is so eww.”“Baka nagsawa na si Fafa Kian sa magaganda kaya naghanap na lang siya ng exotic.”Nanlaki ang mga mata ko sa narinig kong ‘yon. Exotic? Talaga? Ano ako? Ipis? Inudnod ko kaya ang mapulang labi nito sa sahig?Pero bahala sila. Sa akin papunta si Kian, so ako pa rin ang reyna ng gabing ‘to.“Miss, uhm…” pa
= JHYMEA POV =Pinagtinginan kami ng ibang customers. Pare-pareho ang reaksyon nila sa amin na para bang nandidiri at nanghuhusga pero wala akong pakialam.Sabay kaming umupo ni Kian sa magkatapat na silya nang makarating kami sa table namin.“Go on, start a topic,” nababagot niyang sabi at binaba ang shades niya sa mesa. Aaminin kong maganda ang mga mata niya na kapag tinitigan ka ay gugustuhin mo na siyang pakasalan. Matangos ang ilong niya at mapula ang labi. Ang itsura niya ay paniguradong luluhuran ng kahit na sinong babae—pero lahat ng ‘yon ay wala nang epekto sa akin. Ang tumatatak na lang kasi sa utak ko ay ang kayabangan niya. Pinaikot-ikot niya sa kamay niya ang dala niyang box ng còndom na orange flavor. “Ano? Mag-uusap pa ba tayo or what? I still need to find my sister. May blind date din ako,” pag-aapura niya.Napangiwi ako.Walang kamalay-malay ‘yong kumag na ‘to na ako ‘yong ka-blind date niya.Humugot ako nang napakalalim na paghinga. Inayos ko ang postura ko at sinim
= KIAN POV =Humagalpak ng tawa ang panget na babaeng kaharap ko.“Joke lang ‘yong lahat ng sinabi ko, ito naman,” pag-amin niya.Naaasar akong tumitig sa kanya. “Ano?! Ikaw—” dinuro ko siya.“Kuya?”Natigil sa pagtawa ang panget na babae at sabay kaming napalingon sa kapatid kong si Nexie. Nakanganga ito.“Anong… nangyari sa inyo ni Eya?” nagtataka nitong tanong sa akin.Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. “Eya? Kilala mo ang panget na babaeng ‘yan?” turo ko sa panget na babaeng kaharap ko na agad akong sinimangutan.“Hoy! Nakakailan ka na, ah! Perfect ka? Perfect ka?” nag-aalburutong pagduduro niya sa ‘kin.Pinagkrus ko ang braso ko at mayabang akong tumingin sa kanya. “Yes, I can confidently say that I'm perfect, why?” kampante kong sabi saka ko naalalang butas pala ang pwètan ng slacks ko kaya nataranta ako at napatakip ulit.May nag-click ng camera pero hinayaan ko na lang.“Hey, ano ‘yan?” natatawang sabi ni Nexie. Do’n niya lang napagtantong napunit pala ang slacks ko. Napaha
= KIAN POV = “Kuya—” “AAHHHH!” malakas kong sigaw nang makasalubong si Nexie. Akala ko kasi si Jhymea ulit. Napakurap-kurap ang kapatid ko sa ginawa ko. Tulad ni Samantha ay wala rin siyang kaide-ideya sa pinaghuhugutan ko. “Napa'no ka?” natatawa niya na lang na sabi nang makabawi. Kinaltukan ko ang sarili ko at nag-iwas ng tingin. “Nabaliw ka na ba? Sabi ko na nga ba, masama talaga sa kalusugan ang maging CEO ng kompanyang ‘to. Magpahinga ka rin kasi,” kaswal na sabi niya sa ‘kin sabay tapik sa balikat ko. Nakahinga ako nang maluwag dahil iba ang naisip niyang dahilan at hindi si Jhymea. “You're more workaholic than me. Dapat sa sarili mo pinapayo ‘yan,” tugon ko sa kanya tapos ginulo ang buhok niya. “Hey, I'm not a kid anymore. Stop petting me like a puppy,” nakamuktol niyang sabi at inalis ang kamay ko. Nilabas niya ang salamin niya at inayos ang nagulo niyang buhok. “Parang kelan lang no'ng ako pa ang nagpapalit ng diapers mo, ah. Tapos mag-iinarte ka sa akin nang
= KIAN POV = “Oohh… I miss your còck, baby…” nalilibogang anas ni Samantha habang nakayakap mula sa likuran ko. Mariin akong napapikit at mahinang napaungol nang madama ang pilya niyang pagdiin ng utòng niya sa akin. “Fvck…” naiusal ko at gumuhit ang ngiti sa labi. Makakatikim talaga ‘to nang matindi sa akin. Humalinghing siya ng tawa nang marinig ang mahina kong pagmura. Nakiliti ang tenga ko sa mainit niyang hininga kasabay ng dalawang kamay niyang senswal na naglalakbay mula sa dibdib ko pababa sa naghuhumindig kong kargàda. Tumaas ang sulok ng labi ko sa kapusukang ginagawa niya. Sinusubok niya akong talaga. Bubuksan na sana niya ang zipper ko pero inawat ko ang kamay niya at humarap sa kanya. Siniil ko siya ng halik sa leeg at balikat. Kanina pa ako nag-iinit kaya ‘di ko na napigilang sipsìpin ang makinis niyang balat. “Ohhh, Kian… ahhh…” bigkas niya kasunod ang pag-alingawngaw ng malandi niyang pagtawa. Sa reaksyon ng mukha niya ay tila sarap na sarap siya kahit
= KIAN POV = “In the past quarter, we have seen significant growth in our sales figures, exceeding our targets by 15%. This growth can be attributed to our new marketing campaigns and expanded product line,” pagsasalaysay ko ng mga datos sa screen sa harap ng financial advisers, senior managers, executive managers at C-level executives ng Fuentavilla Corp.Seryosong nakikinig ang lahat at inaanalisa ang mga datos sa hawak nilang tablets nang biglang pumasok sa meeting room si Samantha. Isa rin siya sa executive managers ng kompanya.“Good morning,” nakangiting bati niya sa amin saka siya nagtungo sa bakanteng silya. She's wearing a revealing black blouse na low-cut at mini-skirt na hapit na hapit. Mas mukha siyang nasa bar kaysa nasa meeting. Hindi naman siya kagalingan sa trabaho at wala ring achievements when it comes to business. Ni ‘di nga ata niya alam ang pinagkaiba ng assets at liabilities. Pero dahil kabit siya ni Daddy ay agad mo naman sigurong makukuha kung paano siya naka
= JHYMEA POV =“Hay,” nakabusangot na inabot sa akin ni Marinel ang bayad niya para sa bibilhin naming ice cream. Nagmamaktol siya kasi wala na raw ‘yong poging nakita niya kanina.“Sayang naman ‘yon. Pogi na, naging bato pa,” nakanguso niyang sabi at padabog na sumipa sa lupa. Tinawanan ko lang siya. “Baka tapos na ‘yong shift niya, bes,” pag-aalo ko. Pangiti kong inabot sa tindero ng ice cream truck ang bayad namin para sa tig-iisang apa ng double dutch at mint chocolate ice cream nang biglang, “HOY!” agad kong sigaw matapos makitang hinablot ng isang magnanakaw ang bag ng ginang na katabi ko. Humagulgol ng iyak ang ginang na sinubukan pang habulin ang magnanakaw pero hindi na niya nagawa dahil sa katandaan. “Naku po! Ang bag ko! Nando'n lang ang natitirang pera ko. Pampagamot pa ‘yon sa anak kong nasa ospital...” Pinagkatitigan siya ng mga tao sa paligid na nahabag sa kalagayan niya at kasama na rin kami ro'n ni Marinel.Malalim akong huminga at pinahawak sa best friend ko ang
= JHYMEA POV = “Good morning, pretty,” masigla kong bati sa sarili ko nang makatungtong ako sa tapat ng St. Bernard University. “Manang, ‘yong bayad niyo po,” nababagot na tawag sa akin ng konduktor ng jeep na binabaan ko. Sinimangutan ko siya. “Maka-manang naman ‘to,” naiinis kong monologo. “Oh!” pag-aabot ko ng bayad sa kanya saka humarurot ang jeep na ‘yon na binugahan ako ng maitim na usok. “Uho, uho,” pag-ubo ko sabay wasiwas ng kamay ko sa tapat ng mukha ko. “Anyway, life is still beautiful,” pagbawi ko sabay ngiti nang malapad. Dumiretso ako sa gate ng St. Bernard University. “Ma'am, ID” sita sa akin ng guard sabay inspect ng bag ko. Pinakita ko sa kanya ang suot kong ID na itinabi ko sa mukha ko sabay beautiful eyes. “Ito po, Guard,” nagmamagandang sambit ko sa kanya. Sinuri niya naman ‘yong ID at mukha ko kung magkapareho. “Hmm, NBI clearance, Ma'am,” dagdag ng guard. Natigilan ako. “Ha?” patànga kong tanong sa kanya. “Mukha ka kasing kriminal,” nakapameywa
= KIAN POV = “Good morning, Sir,” bati sa akin ng personnel na naka-assign sa meeting room. Tinanguan ko lang siya. Inabangan ko kung matatawa rin siya dahil sa kumalat kong larawan pero napigilan niya ang sarili niya at umiwas na lang ng tingin sa akin. Ibinaba ko sa conference table ang hawak kong folder.Lalabas na sana ng meeting room ang personnel na ‘yon nang tinawag ko siya. “Hey, ‘yong picture ko. Sino ang nagpakalat?” istrikto kong tanong sa kanya.Napakamot siya sa ulo niya at hilaw na natawa. “Hehe, sina Sir Joaquin at Sir Larry po. Maaga po silang dumating kanina rito sa kompanya tapos pinagsesend po sa amin ang picture niyo,” nag-aalinlangang pag-amin nito sa akin. “Hay,” sambit ko na lang at sinapo ang noo ko. Iminuwestra ko ang kamay ko sa kanya na sinasabing pwede na siyang lumabas.Sina Joaquin at Larry ang nagpakalat ng picture ko? Sino pa nga ba? Eh, mga loko-loko ‘yong dalawang ‘yon.“Hey, hey, hey, ang aga mo ah,” bungad ni Joaquin sa akin nang makapasok siya s
= MIKA POV = Nag-aalala akong bumaling kay Jace habang ginagawan niya ng plates ang mga kaklase namin. Two hundred pesos ang hinihingi niyang bayad kada plates. Tinutulungan ko siyang gumawa sa t'wing wala akong klase.“Jace, nasabi mo na ba kay Ate Jing na huminto ka muna ng pag-aaral kasi hindi mo naihabol ‘yong pambayad sa balance mo no'ng finals?” nag-aalinlangan kong tanong sa kanya.Si Jace kasi ang pinakamabilis matuto sa aming magkaka-batch. Siya rin ang pinakamasipag mag-aral. Pangarap niya talagang makapagtapos ng BS Architecture para sa mama at kapatid niya kaya nanghihinayang ako na napilitan siyang huminto dahil lang hindi siya nakahabol na mag-exam sa finals o kahit sa removal.Saglit siyang napahinto sa pagdo-drawing sa kaharap na tracing paper pero kalaunan ay pinilit niyang ngumiti. “Hindi na kailangan. Nakaipon naman na ako ng pera kaya makakahabol na ako next sem. Alam mo namang naospital si Ate Jing dahil pilit niyang pinagkasya ‘yong oras niya sa pag-aaral at pa
= JHYMEA POV =Napakamot ako sa ulo ko habang nakatitig sa screen ng telepono ko. “Bakit kaya hindi sinasagot ni Kian ang tawag ko? Busy ba siya?” monologo ko at napailing na lang.Tinitigan ko ang ibinigay niyang ointment sa akin at kalaunan ay naningkit ang mga mata ko sa mga Chinese characters na nakasulat sa kahon. Maging ang manual na nakuha ko mula sa loob ng kahon ay Chinese din. Halos maduling ako kakabasa kasi wala akong naintindihan. Muli kong tinawagan si Kian na salamat naman ay sinagot na niya.“Hoy, lalaki!” pagduduro ko sa kanya.Bahagya siyang nagulat sa pagmumukha ko na para bang nakakita siya ng manigno bago niya ako tinugunan. “What do you want? May meeting pa ako,” pagsusungit niya sa ‘kin.“Hehe,” hilaw akong natawa sa kanya sabay taas ng ointment na hawak ko. “Paano ba kasi gamitin ‘to?” nahihiyang tanong ko sa kanya.Napakunot ang noo niya na para bang handang-handa na niya akong pagalitan. “Hay, I told you. Dapat nagpalagay ka na sa akin n'yan no'ng nasa kotse
= KIAN POV = “Good morning, Sir,” bati sa akin ng isang gward'ya matapos niyang buksan ang pinto ng kotse ko. Confident akong bumaba ng sasakyan na suot ang magara kong polo, black slacks, makintab na sapatos at mamahaling shades. Hindi ko alam kung bakit pero parang nagpipigil ng tawa ‘yong mga nakahilerang gward'ya sa paligid ko pero hinayaan ko lang sila. Maging ang grupo ng mga babaeng empleyado sa gilid ng kalsada ay panay rin ang hagikgikan. Bahagya akong natigilan at napaisip pero baka napopogian lang sila sa akin kaya sila natutuwa. Well, I'm always the center of attention. Hindi pa ba ako nasasanay? Nasapo ko ang noo ko at napailing. “Hay, I'm so handsome, perfect and full of charisma,” monologo ko na bahagya pang natawa saka ako nagtuloy-tuloy sa pagpasok sa gusali ng Fuentavilla Corp. Napatingin sa akin ang gward'ya sa entrance at napapigil din siya ng tawa. Halos sumabog na nga ang bibig niya. “Good morni—uhm, ehem, ehem. Good morning, Sir,” halos hindi matawi