0004: Their Encounter

= JHYMEA POV =

“Yieee,” kilig na kilig na hiyawan ng lahat nang maglakad si Kian na para bang may hinahanap.

Inayos ko ang sarili ko. Malay ba natin na ako ‘yong hinahanap niya, ‘di ba?

Naningkit ang mga mata niya nang mapansin niya ako at nagtungo siya sa direksyon ko.

Napasinghap ang lahat.

Teka lang, papunta nga siya sa ‘kin?!

Lumakas ang kabog ng puso ko. Nagbitaw pa siya ng killer smile. Ang puti ng ngipin niya at pantay-pantay.

Shìt, kaka-in love.

Nanatili akong nangingisay sa kinatatayuan ko habang papalapit nang papalapit sa akin si Kian. Nagkanya-kanyang bulungan ang lahat.

“Girlfriend niya ba ang panget na ‘yan?”

“OMG, this is gross. I don’t wanna see it.”

“This is so eww.”

“Baka nagsawa na si Fafa Kian sa magaganda kaya naghanap na lang siya ng exotic.”

Nanlaki ang mga mata ko sa narinig kong ‘yon.

Exotic? Talaga? Ano ako? Ipis? Inudnod ko kaya ang mapulang labi nito sa sahig?

Pero bahala sila. Sa akin papunta si Kian, so ako pa rin ang reyna ng gabing ‘to.

“Miss, uhm…” pangiting sambit ni Kian sa akin nang huminto siya sa harapan ko. Parang hihimatayin ako sa sobrang kilig habang ang iba naman ay nasusuka.

Ano kaya ang sinabi ni Nexie tungkol sa akin at hinaharot ako ng kuya niya ngayon? Parang may naririnig tuloy akong mga kampana at romantic na musika.

This is it. Makaka-move on na ata ang puso kong brokenhearted. Nagmistulang Cloud 9 ang paligid. Parang hinihele ako ng mga angel sa sobrang sarap ng pakiramdam ko.

Tila ba female lead ako sa isang K-Drama, tapos si Kian naman almost perfect na male lead ko.

Nagkatitigan kaming dalawa at nagkangitian pa. Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko kasabay ng pag-ulan ng imaginary rose petals.

[You brighten my day

Showin' me my direction

You're comin' to me

And givin' me inspiration

How can I ask for more

From you, my dear?

Maybe just a smile in your heart

Oh, give me a smile in your heart]

“Ahh… Manang?” pagbawi ni Kian.

Parang sirang plakang nawala ang romantikong musika sa utak ko.

“M-Manang?” pagkaklaro ko sa kanya.

Nagtawanan ang lahat.

“Pakihanap nga ako ng bakanteng table at pakilinis na rin,” pagmamando niya sa ‘kin. Nagpameywang pa siya na parang kung sinong amo.

“I'm sorry?” takang sambit ko sa kanya habang naniningkit ang mga mata ko.

“Ah, hindi ka ba staff dito? Mukha ka kasing janitress,” tugon niya. May panghuhusga pa niya akong pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa.

What the heck? Janitress?! Talaga?!

Pinagtawanan ako ng mga taong nakapaligid sa amin. Nakaka-bwìsit.

Pinilit kong ayusin ang postura ko. “Hindi lang halata pero customer din ako rito,” may pagdidiing depensa ko.

“Really?” agad na saad niya sa ‘kin. Napapigil pa siya ng tawa at hindi makapaniwala.

Napasinghap ako sa inasta niya.

Ang yabang nito, ah. Kapag nalaman niyang ako ang pinapa-date ng kapatid niya sa kanya ay paniguradong guguho ang mundo niya.

Gusto kong hampasin ang antipatiko niyang mukha nitong dalawang bote ng vodka na hawak ko. Matatabingi ang panga nito, for sure.

Naiinip itong tumitig sa akin, saka may pumasok na ideya sa isipan ko.

Naalala ko ‘yong napag-usapan namin ni Nexie kanina.

(FLASHBACK)

‘Oh, ba't ganyan ang itsura mo? Ayaw mo bang maka-date ang gwapo kong kuya?’ usyusong tanong ni Nexie sa akin.

‘Yon na nga, mas wala akong chance na pansinin ng kuya mo. Tingnan mo nga ang itsura ko. Malamang, mga sexy at magagandang babae lang din ang pag-aaksayahan no’n ng oras. Baka isipin pa no’n na pina-prank lang natin siya,’ nakabusangot kong tugon sa kanya.

She laughed. ‘Don't worry about that. Kahit ikaw pa ang pinakapanget sa buong mundo ay papatulan ka no’n. May information kasi akong alam na gusto niyang makuha kaya gagawin niya ang lahat ng gustuhin ko at ‘yon ay ang pasiyahin ka,’ paninigurado niya sa akin saka siya matamis na ngumiti.

Nabuhayan ako ro’n. ‘T-Talaga? Sure na sure na yan, ah?’ muli kong tanong sa kanya.

Tumango-tango siya. ‘Sure na sure. Just ask him anything at magkukumahog ‘yon na sundin ka, akong bahala,’ tinapik-tapik niya ang balikat ko tapos nag-cheers kami ng vodka.

‘Hmm, ano ba ang mga ayaw niya? May kinatatakutan ba siya?’ muli kong tanong kay Nexie.

Napahalakhak siya. ‘Meron, gwapong-gwapo ‘yon sa sarili niya kaya ayaw no’ng masira ang image niya sa mga kababaihan. Lalo na sa pakikipag-sèx, ang gusto no’n ay todo bigay talaga para hindi siya mapahiya. Ayaw niya rin na magkaroon ng panget na anak kaya masyado siyang pihikan sa mga babae. Baka madisgrasya pa't pumanget ang lahi niya. Paniguradong madi-depress ‘yon,’ tatawa-tawang sabi ni Nexie saka siya kumain ng mani.

Muli akong tumungga ng isang baso ng vodka at nagpangalumbaba.

(BACK TO PRESENT)

I let out an evil smile.

Tutal ay nilait naman ako ng Kian na ‘to at pinahiya ay pagtitripan ko siya.

“Wala nang natitirang table dito, pero paalis na rin naman ako, kaya sa ‘yo na lang yung akin,” suhesyon ko sa kanya. Totoo rin namang wala nang bakanteng mesa.

Nilibot niya ang paningin niya sa kabuuan ng bar saka siya tumango sa akin. “Saan ba ang table mo?” tanong niya sa akin.

Palihim akong humagikgik. “‘Yon oh,” turo ko sa table namin ni Nexie. “Usap lang tayo ng ten minutes tapos sa ‘yo na ‘yong table ko,” pakikipag-deal ko sa kanya.

Napasalubong ang kilay niya. “And why do I need to talk to you?” mayabang niyang tanong sa akin saka siya bahagyang natawa. “Ah, girls, they would seize all the opportunities para lang makuha ang atensyon ko,” kausap niya sa sarili niya tapos umiling-iling siya.

Napangiwi ako sa sinabi niya.

“Ang lakas talaga ng hangin nito, talo pa ipo-ipo,” mahinang sambit ko saka ako pumaunang maglakad. Sumunod naman siya.