LOGINShare
Kabanata 101
Last Updated:
2024-12-08 13:21:34
Related chapters
Play Me, I’m Yours Kabanata 102
CLAIRE POV Isang linggo matapos naging pagtawag sakin ni Paolo, tumawag naman ang mommy niya. Nag-imbita siya ng dinner sa bahay nila. Sa totoo lang, nahihiya talaga ako dahil hindi naman kami officially couple at isa pa pagkatapos ng insidente sa Pinas parang mas lalong nawalan ng chance sakin si Paolo pero bilang respeto kay Tita, um-oo ako sa kaniya. Napabuntong hininga na lang ako pagkababa ko ng pag-uusap namin. Hindi nakauwi si Paolo dahil sabi niya ay nasa labas siya ng bansa ngayon . Hindi naman ito malaking isyu para sa akin. Ayos lang kahit wala siya. Saka, matagal ko nang gustong makipagkwentuhan kay Tita, kaya nagpasya pa rin akong dumaan. Pagdating ko sa bahay nila, medyo maaga pa, kaya habang naghihintay ako kay tita ay nakikipag kwentuhan na din ako sa kaniya. "naku tita pasensya na po at medyo na napaaga ako, dumaan na po kasi ako after work." sagot ko sa kaniya. "it's okay iha, patapos na din naman to" sagot niya sa akin "you need extra hand po?" "no need na
Last Updated : 2024-12-09Play Me, I’m Yours Kabanata 103
Kinabukasa pagkatapos ng dinner namin Tita, hindi ako mapakali. Paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang mga sinabi niya tungkol kay Paolo—yung aksidente niya, yung detalye na parehas na araw na naaksidente ako. Napakasakit isipin na hindi ko man lang alam ang nangyari sa akin noon, pero ang mas hindi ko matanggap ay parang may hindi siya sinasabi sa akin. At ang pinagsisisihan ko ay kung bakit hindi ko man lang ginawan ng paraan para malaman ko kung sino ang nakasagasa sakin noon sa takot ko na baka si Edward nga iyon. All these years poot na poot ako kay Edward pero ngayon naguguluhan na ko sino bang talaga?! kung sinasabi niyang hindi siya ang nagmamaneho ng sasakyan at si Lexie nga yun. Anong koneksyon naman ni Lexie at Paolo? Kinuha ko ang telepono at tinawagan si Paolo. Alam kong malalaman ko lang ang sagot kung maririnig ko mismo sa kanya. “Claire?” sagot niya, tila nagtataka. “Tumawag ka ulit? May problema ba?” Hindi ko na pinatagal pa. “Paolo, may kailangan akong itanong. A
Last Updated : 2024-12-09Play Me, I’m Yours Kabanata 104
Dahil hindi na ako mapakali. Pakiramdam ko, parang nasa isang malaking gulong ng mga tanong na walang sagot. Pagkatapos ng sinabi ni Tita, ang daming bagay na tumatakbo sa utak ko, pero ang pinakamatindi ay ang tanong: Ano ang tinatago ni Paolo? Habang hawak-hawak ko ang aking cell phone ay ilang beses kong iniisip kung dapat ba akong tumawag. Natatakot ako sa maaaring sagot, pero mas natatakot akong magkamali ng kilos. Sa huli, pinindot ko ang pangalan ni Edward. Pag-ring pa lang, sinagot niya agad. “Claire? Anong meron? Bakit parang… mabigat yung boses mo kanina?” “Edward…” Halos basag ang boses ko. “Hindi ko na alam kung anong gagawin ko.” Narinig ko ang pagbuntong-hininga niya sa kabilang linya. “Okay. Kalma, Claire. Sabihin mo sa akin. Ano na naman ang nangyari? may ginawa ba sayo si Paolo?" nag-aalala niyang tanong sakin. Sinimulan kong ikwento ang lahat-lahat pati ang sinabi ni Tita tungkol sa pagkaka-aksidente ni Paolo, at ang pagtanggi niya ng tanungin ko siya. “Edward,
Last Updated : 2024-12-10Play Me, I’m Yours Kabanata 105
EDWARD POV Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Claire ay ramdam ko ang bigat sa dibdib niya. Ang kaba at takot niya, pilit niyang itinatago, pero hindi niya ako maloloko. Kilala ko siya. Alam kong sobra siyang nag-aalala sa mga natutuklasan niya. Pero mas napapaisip ako sa mga sinabi niya tungkol kay Paolo at sa koneksyon na mayroon si Paolo at Lexie. “Konting tiis na lang, Claire,” malumanay kong sinabi sa kanya, kahit na sa loob loob ko ay hindi ko na mapigilan ang galit na nararamdaman ko. “Pangako Claire sa susunod na magkakasama tayo ay hinding hindi na tayo magkakahiwalay pang muli. Hindi ko hahayaang may sumira pang muli satin. P*tang ina. Lintik lang ang walang ganti pag natuklasan ko ang totoo” sabi ko sa sarili ko Napasubsob ako sa kamay ko. Paulit-ulit ang tanong sa isip ko: Anong nangyayari kay Paolo? Bakit tila may mga bagay siyang itinatago? At anong kinalaman ni Lexie sa lahat ng ito? Pagkababa ko ng tawag ko kay Claire, nanatili akong tahimik, nakatitig sa dingdin
Last Updated : 2024-12-10Play Me, I’m Yours Kabanata 106
CLAIRE POVNakahiga ako sa kama, nanginginig ang mga daliri ko habang hawak ang telepono. Ang isip ko ay puno ng katanungan, at ang mga tanong ni Edward kanina ay tumatakbo sa utak ko. Bakit bigla siyang naging interesado sa lahat ng detalye tungkol kay Paolo? Ano ang koneksyon ni Paolo kay Lexie? At bakit ako nagkakaroon ng hindi maipaliwanag na kaba tuwing naiisip ko ang mga ito?Hinawakan ko ang telepono nang mahigpit, huminga ng malalim at sinimulang i-dial ang numero ni Paolo. Ibinaba ko ang tingin sa screen, at naghintay ako ng ilang segundo bago marinig ang pamilyar na tunog ng kanyang boses sa kabilang linya.“Hello, Claire?” sagot niya, ang boses ay bahagyang pagod, pero may kalituhan sa tono. “Bakit bigla ka napatawag? May problema ba?”Napakurap ako, pilit na pinapakalma ang sarili ko. Pero kahit na ako’y huminga nang malalim, hindi ko maiwasang mag-alinlangan. “Wala lang. Paolo, gusto ko lang kitang kamustahin. Parang sobrang busy mo, ah?” sagot ko, para magmukhang natural
Last Updated : 2024-12-11Play Me, I’m Yours Kabanata 107
SA BAHAY NG PARENTS NI PAOLO Tahimik akong nakaupo sa loob ng sasakyan, hawak ang dala kong basket ng pagkain para sa pamilya ni Paolo. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko, parang may sasabog anumang oras. Hindi ko alam kung tama ba ang desisyon kong dumalaw ngayon, pero kailangan ko itong gawin. Kailangan kong malaman ang totoo. Pagdating ko sa bahay ng mga magulang niya, bumungad agad ang pamilyar na tanawin ng malawak na hardin at ang mainit na ngiti ng mommy ni Paolo. Gaya ng dati, napaka-welcome niya sa akin. “Oh, Claire! Buti naman at napadaan ka. Halika, pasok ka!” masiglang bati niya, sabay yakap sa akin. “Hi, Tita,” sagot ko, pilit na nagpapakita ng kasiyahan kahit sobrang bigat ng pakiramdam ko. “Na-miss ko na po kayo. Matagal na rin akong hindi nakakadalaw.” “Ay naku, buti at naisipan mong dumalaw. Alam mo naman si Paolo, ang daming ginagawa. Siguro dapat talaga mas madalas kang pumunta rito, para naman hindi ka malungkot.” Ngumiti ako nang pilit, pero hindi iyon sapat pa
Last Updated : 2024-12-11Play Me, I’m Yours Kabanata 108
PAOLO POVPagkatapos ng lahat, wala akong ibang maramdaman kundi galit—sa sarili ko, kay Lexie, at sa sitwasyon na pilit kong pinipigilan pero paulit-ulit na bumabalik sa akin. Hindi na kinakaya ng konsensya ko ang lahat ng pinapagawa pa sakin ni Lexie. Inaamin ko na nuon ay sobrang baliw na baliw ako kay Lexie. Kaya nga sinunod ko ng walang pag-aalinlangan ang pinagawa niyang pagsagasa sa akin kay Claire. Nasa kwarto ako ngayon ni Lexie, pinilit niya akong makipag-usap kaya naman biglaan ang paglipad ko dito sa Australia. Paniguradong alam niya ang tungkol sa pagtawag sakin ni Claire. Nakatingin siya sa akin, hawak ang cellphone niya na tila nagbabanta.“Paolo,” malamig niyang sabi, “huwag mong kalimutan kung sino ang nagligtas sa’yo noon. Kung sino ang kasama mo sa lahat ng paghihirap mo. Bakit noong nabu-bully ka sa skul ako lang ang nandiyan para sayo!, anong ngyayari ngayon bakit parang nahuhulog ka na kay Claire. Hindi ba may usapan tayo. Nagkasundo na tayo at alam mong hindi k
Last Updated : 2024-12-12Play Me, I’m Yours Kabanata 109
CLAIRE POV Kinabukasan naisipan kong tawagan na si Edward. "Hello Edward!" "Claire napatawag ka, may nakuha ka bang bagong update?" tanong niya sa akin"Nakita ko ang picture ni Lexie, Edward," simula ko, ang boses ko’y nanginginig pa rin sa galit at sakit. "Sa kwarto ni Paolo. Nakita ko iyon sa side table niya, ang picture nila ni Lexie. Alam kong may namamagitan sa kanila ni Lexie, dahil hindi pwedeng co incidence lang ang lahat. At hindi lang iyon." Huminga ako ng malalim bago ko sinabi ang mas mabigat na bahagi. "Sinabi mismo ng mommy ni Paolo na childhood sweetheart niya si Lexie."Nakita kong nanigas ang panga ni Edward, pilit na nilalamon ang galit na unti-unti na ring kumakawala. "At bakit hindi mo agad sinabi sa akin? Claire, bakit itinago mo pa ito?" Sa wakas, nasabi ko na rin kay Edward ang buong kwento—lahat ng nalaman ko, bawat detalye ng sakit at pagkakanulo. Nagsimula akong magkwento, nagsisimula sa isang bagay na tila walang halaga, pero sa katotohanan ay ang simu
Last Updated : 2024-12-12
Latest chapter
Play Me, I’m Yours Kabanata 160
Habang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigurado ka ba?” tanong ni
Play Me, I’m Yours Kabanata 159
AT THE MALLKERRY POVHabang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigur
Play Me, I’m Yours Kabanata 158
ARTHUR POVKinabukasan, nagising ako nang mabigat ang pakiramdam. Naiisip ko pa rin ang nangyari kagabi sa hapag-kainan. Nasagot ko si Mommy, at alam kong hindi iyon tama. Nagmukhang masama ang ugali ko sa harap nila Lola Claire, na palagi akong pinapaalalahanan na maging marespeto sa mga magulang ko.Pero hindi ko mapigilan ang pagtatampo ko. Dahil mahalaga sakin ang larong iyon. Pinakamalaking araw iyon sa buhay ko, at wala man lang kahit na isa sa kanilang lahat. Ako na nga ang nag-champion, pero hindi nila nakita. Parang hindi mahalaga ang pagkapanalo ko. Gayunpaman alam kong hindi iyon excuse.Kaya ngayong umaga, nagpasya akong bumawi kay Lola Claire. Pagdating ko sa bahay nila Lola Claire, nandoon siya sa hardin, nagdidilig ng mga halaman. Tahimik lang siya at halos hindi ako iniimik noong una. Ramdam ko pa rin ang bigat ng kahapon.Lumapit ako ng dahan-dahan, pero hindi ko alam kung paano sisimulan.“La...”Napalingon siya sa akin. Ang mga mata niya ay hindi galit, pero halata
Play Me, I’m Yours Kabanata 157
Pagkatapos naming maghapunan ay kinausap ko si Arthur ng makita ko siyang kumukuha ng tubig.Tumayo ako at lumapit kay Arthur, pero umatras siya.“Anak, hindi mo kailangang maramdaman na hindi ka mahalaga,” sabi ko, halos pabulong. “Alam kong nasaktan ka. Mali ako. Dapat nandun kami kanina.”Pero umiling siya. “Hindi lang ito tungkol sa laro, Mom. Parang sa lahat ng bagay, si Leo na lang ang iniintindi niyo.”Hindi ko alam kung paano siya papakalmahin. Ramdam ko ang kirot ng kanyang mga salita, dahil totoo ito hindi ko man sinasadya, napabayaan ko si Arthur.“Arthur,” sabi ni Enrique, mas kalmado ngayon, “mali ang ginawa namin. Pero hindi ibig sabihin noon na hindi ka mahalaga. Tanggap namin si Leo dahil pamilya natin siya ngayon, pero hindi ibig sabihin na nawala ka sa amin.”Tumahimik si Arthur. Kita kong naguguluhan siya, pero halatang pagod na rin siyang makipagtalo.“Arthur, anak,” dagdag ko, halos pabulong, “gagawin namin ang lahat para maitama ito. Bigyan mo kami ng pagkakataon
Play Me, I’m Yours Kabanata 156
AFTER A WEEKPagkarating ni Arthur, ramdam ko agad ang pagbabago sa enerhiya ng paligid. Malambing siyang bumati sa kaniyang lolo at lola pero halatang may bigat sa kanyang tinig, napansin ko ang pag-iwas ng kaniyang mata sa amin ng kaniyang Daddy. Nang imbitahan siyang sumali sa aming pagsasalo-salo, agad siyang nagdahilan na pagod siya.“Arthur, apo, halika na,” sabi ni Mommy Claire, may lambing sa boses. “Kahit saglit lang. Ngayon na nga lang kami ulit nakapunta ng lolo mo. Tatanggihan mo pa ba ang pag-aayan ni Mamila mo?”Napatingin siya kay Mommy Claire, at matapos ang maikling pag-aalinlangan, tumango siya. Pero alam kong wala talaga siyang gana.Habang nagkakainan at nagkukuwentuhan, ramdam ko ang tensyon na dala ni Arthur. Nang tanungin siya ni Mommy Claire kung kamusta na siya, tumigil siya sa pagkain at tumingin sa kanya, halatang hindi nagpipigil.“Okay lang, Lola,” sagot niya, pero puno ng sarcasm ang boses. “Katatapos lang namin ng final game kanina. Ang saya kasi ako lan
Play Me, I’m Yours Kabanata 155
KERRY POVLumipas ang ilang araw at pinatawag na din kami ng korte . Kabado kami na naghihintay ni Kerry. Pagkalabas namin ng korte, dala-dala na namin ang pinal na desisyon, legal na sa amin si Leo. Parang natanggal ang bigat ng mundo sa balikat ko. Hinawakan ko ang kamay ni Enrique habang buhat niya si Leo. Kitang-kita sa mukha niya ang saya at pagmamalaki.“Sa wakas, love,” bulong niya.Habang pauwi kami, hindi ko mapigilang mapaluha. Hindi lang dahil sa saya, kundi dahil sa lahat ng pinagdaanan namin para makarating dito.Pagdating sa bahay, nagbigay agad si Enrique ng pagkatuwa kay Leo habang nakahiga ito sa kanyang crib. Ay Magiliw niya itong kinausap“Leo, anak, legal ka na naming anak. Walang sinuman ang pwedeng kumuha sa’yo mula sa amin. Pangako namin, palalakihin ka naming puno ng pagmamahal.” napapangiti ako dahil sa reaksyong iyon ni Enrique. Noong una ay tutol siya sa gusto kong mangyari, marahil natatakot siya sa maaring mangyari.Tahimik akong nakamasid sa kanila, ramd
Play Me, I’m Yours Kabanata 154
ENRIQUE POVIlang linggo matapos naming makuha ang pansamantalang kustodiya ni Leo, akala ko ay maayos na ang lahat. Ginawa namin ang lahat ng hinihingi ng social services. pinirmahan ang mga dokumento, nakipag-ugnayan sa social workers, at inasikaso ang pag-file ng Petition for Adoption. Pero sa likod ng lahat ng ito, may bagay na hindi namin inasahan ang komplikasyon ng sistema at mga taong gusto kaming pigilan.Isang araw, habang pauwi ako mula sa trabaho, tumawag ang abogado namin, si Attorney Velasco.“Enrique,” bungad niya, halata ang bigat sa boses, “may problema tayo. May nag-file ng reklamo laban sa inyo.”“Reklamo?!” halos sigaw kong tanong. “Ano ang ibig mong sabihin Atty.?”“May taong nagke-claim na sila raw ang magulang ni Leo. Hindi pa malinaw ang detalye, pero posibleng maantala ang proseso ng adoption dahil dito.”Nanlambot ako. Sa isip ko, Paano kung totoo ngang magulang ni Leo ang naghahabol na yun? Paano kung mawala siya sa amin? Alam kong hindi ito kakayanin ni Ker
Play Me, I’m Yours Kabanata 153
Isang gabi, habang tahimik kong pinapatulog si Leo sa kanyang crib, narinig ko ang tunog ng pinto. Excited ako dahil nakabalik ng ligtas ang aking asawa mula sa kaniyang business trip. Sa pagkakarinig ko pa lang sa bigat ng kanyang mga hakbang, alam kong pagod siya, pero sigurado rin akong mapapansin niya ang crib sa sala.Pagpasok niya, hinila niya ang kanyang maleta papasok, ngunit biglang napatigil. Nakita niya si Leo na mahimbing na natutulog, balot sa malambot na kumot. Napatingin siya sa akin at nanlaki ang mga mata niya.“Love…,” mahina niyang sabi, pero puno ng tensyon ang boses niya. “Sino ’yan? Bakit may baby dito?”Tumayo ako , kinarga si Leo, at tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang paliwanag. “Iniwan siya dito, Enrique. Mamamalengke na sana si Yaya pagbukas niya ng gate nakita niya ang basket kung saan naruruon si Leo. Nasa tapat siya ng gate, iniwan ng hindi namin kilalang tao. May sulat na nagsasabing hindi na raw niya kayang alagaan ang sanggol kaya
Play Me, I’m Yours Kabanata 152
NATALIE POVMabilis na bumalik ang sigla ng katawan ko matapos ang ilang buwan ng matinding pakikibaka sa sakit. Sa tulong ng pamilya at mga kaibigan ay nalampasan ko Pakiramdam ko, muling nabuhay ang dati kong sarili—buo, malakas, handa sa kahit anong hamon ng buhay. Ngunit hindi ko inakala na ang isang simple umagang iyon, bago pa man pumutok ang bukang liwayway ay magdadala ng isang balitang gugulantang sa aming lahat, balitang mukhang magpapabago sa aming buhay .Habang umiinom ako ng kape sa veranda, biglang bumulusok ng takbo patungo sa akin si Yaya mula sa likod-bahay, takot na takot, halos masamid sa kanyang pag-sigaw.“Ma’am Natalie! Ma’am!.... Naku Mam bilisan mo at pumamarini ka….” nanginginig ang boses niya habang tinuturo ang gate. Tumayo ako at parang bigla din akong kinabahan sa kaniyang itsura. “Bakit? Anong nangyari?... huminahon ka yaya… anong nangyayari?” tanong ko sa kaniyang sobra na ding natataranta.“Ma’am, may sanggol po sa labas! Iniwan! Iniwan po sa tapat ng
