Mag-log inShare
Kabanata 108
Huling Na-update:
2024-12-12 20:03:49Kaugnay na kabanata
Play Me, I’m Yours Kabanata 109
CLAIRE POV Kinabukasan naisipan kong tawagan na si Edward. "Hello Edward!" "Claire napatawag ka, may nakuha ka bang bagong update?" tanong niya sa akin"Nakita ko ang picture ni Lexie, Edward," simula ko, ang boses ko’y nanginginig pa rin sa galit at sakit. "Sa kwarto ni Paolo. Nakita ko iyon sa side table niya, ang picture nila ni Lexie. Alam kong may namamagitan sa kanila ni Lexie, dahil hindi pwedeng co incidence lang ang lahat. At hindi lang iyon." Huminga ako ng malalim bago ko sinabi ang mas mabigat na bahagi. "Sinabi mismo ng mommy ni Paolo na childhood sweetheart niya si Lexie."Nakita kong nanigas ang panga ni Edward, pilit na nilalamon ang galit na unti-unti na ring kumakawala. "At bakit hindi mo agad sinabi sa akin? Claire, bakit itinago mo pa ito?" Sa wakas, nasabi ko na rin kay Edward ang buong kwento—lahat ng nalaman ko, bawat detalye ng sakit at pagkakanulo. Nagsimula akong magkwento, nagsisimula sa isang bagay na tila walang halaga, pero sa katotohanan ay ang simu
Huling Na-update : 2024-12-12Play Me, I’m Yours kabanata 110
PAOLO POVSimula pa lang sa eroplano ay iniisip ko na ang dapat kong gawin. Nagtatalo ang isip at puso ko. Alam ko naman ang tamang gawin pero hindi ko magawa dahil iniisip ko ang pagbabanta ni Lexie sa maari niyang gawin. Ayokong masira kay Claire pero tama bang patagalin ko pa na ilihim ito kay Claire?! Tinawagan na din ako ni Mommy tungkol sa pagbisita ni Claire sa bahay at pagpasok niya sa kwarto ko. Hindi ko na matatakasan pa kahit na anong galit ko kay Mommy tungkol sa pagpapasok niya kay Claire ng walang abiso mula sa akin. Hindi naman big deal para sakin dahil gusto kong papasukin na ng buong buo siya sa buhay ko, gusto ko sanang ako ang magsabi sa kaniya ng tungkol sa koneksyon ko kay Lexie pero lahat ng yun ay nasira na. Lahat ng plano ko ay napangunahan na. Pagkarating ko ng US, tila bumagal ang oras sa bawat hakbang ko pagpunta sa bahay nila Claire. Sa airport pa lang, parang may mabigat na kamay na pumipiga sa puso ko. Napagtanto kong hindi na ako pwedeng magpatuloy sa
Huling Na-update : 2024-12-13Play Me, I’m Yours Kabanata 111
CLAIRE POV Galit. Wala akong ibang nararamdaman kundi galit - matindi, nag-aalab, at hindi mapipigilan. "ate i need to go back to Philippines." umiiyak kong sabi kay Ate Christy ng makabalik siya mula sa trabaho "bakit Claire anong ngyari?" tanong sa akin ni Ate, nagmamadali niyang binaba ang kaniyang bag at lumapit sakin, hinagod niya ang aking likod at kinuhaan ako kaagad ng tubig na pinainom sa akin. Halos hindi ako mapahinto sa aking pag-iyak. "ate si Paolo, siya at si Lexie ang dahilan kung bakit nawala ang anak ko!" galit na galit kong pagkukwento "huh?! panong ngyari yun? hindi ba si Paolo ang tumulong sayo para makabangon sa lahat ng ito?" tanong niya sa akin "ayun din ang buong akala ko. Buong buhay ko , magmula ng mangyari ang aksidente at makarating tayo dito sa US. Ang alam ko ay isang blessing ang pagkikita namin ni Paolo, akala ko inadya talaga iyon ng Panginoon , handa na akong kalimutan si Edward at bigyang siya ng chance pero naging magulo ang lahat, ang
Huling Na-update : 2024-12-13Play Me, I’m Yours Kabanata 112
CLAIRE POV Hindi ko na hinintay ang susunod na araw. Pagkatapos kong umalis sa bahay ni Lexie, kinuha ko kaagad ang telepono at tinawagan si Edward."Edward," nauutal pa ang boses ko sa galit at sakit, "Kailangan kitang makausap. May nalaman ako... tungkol kay Lexie at kay Paolo."Tahimik siya saglit, pero naramdaman ko ang bigat sa kanyang boses nang sumagot siya. "Nasaan ka? Magkita tayo. Gusto kong marinig ang lahat."Nagkita kami sa isang maliit na coffee shop sa gilid ng lungsod. Kitang-kita ko sa mukha ni Edward ang kaba at lungkot habang naglalakad siya papalapit sa akin. Pero nang umupo siya sa harap ko, iba na ang kanyang ekspresyon. Determinado. Galit na galit.Sinabi ko sa kanya ang lahat ng nalaman ko—ang mga litrato, ang pagkumpisal ng nanay ni Paolo, at ang mga salitang binitiwan ni Lexie na tila isang tusok ng karayom sa puso ko. Habang nagsasalita ako, napansin kong bumibigat ang kamao ni Edward sa mesa."Claire," sabi niya matapos akong makapagsalita. "Hindi na natin
Huling Na-update : 2024-12-14Play Me, I’m Yours Kabanata 113
CLAIRE POVTahimik ang buong paligid nang dumating ako sa bahay ni Paolo ng buong tapang. Ang init ng araw ay tila nawalan ng saysay sa bigat ng nararamdaman ko. Sa likod ng tahimik na pintuang iyon, naroon ang isang taong minsang pinagkatiwalaan ko—isang taong naging bahagi ng muling pagbangon ko, pero ngayon ay isa na ring mitsa ng sakit na dinadala ko. Hindi ko alam kung paano niya nagagawang mamuhay nang parang walang nangyari. Hindi ko alam kung paano niya nagagawang huminga nang normal matapos ang lahat ng nagawa niya.Huminga ako nang malalim bago kumatok. Ilang sandali lang, bumukas ang pinto, at nandoon siya—si Paolo. Kita ko ang gulat sa kanyang mga mata. Halata ang pag-aalala sa ekspresyon niya."Claire," mahina niyang tawag sa pangalan ko.Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. "Kailangan nating mag-usap," sabi ko, diretso ang tingin sa kanya.Hindi siya tumanggi. Tumango lang siya at binuksan nang mas maluwang ang pinto, iniimbita akong pumasok. Ang bahay niya ay simple at p
Huling Na-update : 2024-12-14Play Me, I’m Yours Kabanata 114
Claire POVAng tensyon sa courtroom ay parang isang mabigat na ulap na bumabalot sa bawat isa. Sa bawat sandali, nararamdaman kong umiigting ang laban, parang isang digmaan na walang pisikal na armas tanging mga salita, ebidensya, at testimonya ang pinanghahawakan.Nagsimula ang araw sa pagtindig ng abogado ni Lexie, si Atty. Morales, isang kilalang eksperto sa legal tactics. Malamig ang kanyang presensya, at ang kanyang pananalita ay punong-puno ng kumpiyansa. Lumapit siya sa witness stand kung saan si Paolo ay nakaupo pa rin, mukhang kinakabahan pero nagpupumilit na manatiling matatag."Mr. Paolo ," panimula ni Atty. Morales, may bahagyang ngiti sa kanyang labi, "Aminin na natin—ang lahat ng iyong sinasabi laban kay Ms. Lexie ay walang basehan maliban sa sariling opinyon mo, tama ba?"Napakunot ang noo ni Paolo, pero bago siya makasagot, sumingit ang abogado namin, si Atty. Ryan. "Objection, Your Honor. Leading the witness."Tumango ang hukom, ang kanyang tinig ay mahigpit. "Sustain
Huling Na-update : 2024-12-15Play Me, I’m Yours Kabanata 115
CLAIRE POV Pagkatapos ng gabing puno ng pag-iisip at plano, nagising akong mas maaga kaysa sa karaniwan. Isang pakiramdam ng kasiguraduhan at tensyon ang sabay na bumalot sa akin. Alam kong hindi na pwedeng patagalin pa ang pag-aaksyon. Si Lexie, sa kabila ng lahat ng kaguluhan na nilikha niya, ay may kasanayang unahan ang mga kalaban niya bago pa man sila makapag-isip nang maayos. Mula sa umaga, nagkita-kita kami nina Edward, Atty. Ryan, Paolo, at iba pang mga taong may mahalagang papel sa laban na ito. Ang layunin namin ay malinaw—hindi lang ang pagtalo kay Lexie sa korte, kundi pati sa larangan ng opinyon ng publiko. Habang nasa conference room, inisa-isa ni Atty. Ryan ang mga kaso laban kay Lexie. Sa board, nakalatag ang timeline ng bawat hakbang na kailangang gawin, kasabay ng mahahalagang ebidensyang hawak namin. "Si Lexie ay hindi basta-bastang kalaban," sabi ni Atty. Ryan, habang itinuro niya ang isang diagram na nagpapakita ng mga transaksyon ni Lexie. "Sanay siyang magta
Huling Na-update : 2024-12-15Play Me, I’m Yours Kabanata 116
Edward POVAng araw ng hatol ay inaasahang magiging maingay, ngunit hindi ko inasahan ang kaguluhang mangyayari sa loob ng courtroom. Nasa pinakamataas na antas ng tensyon ang paligid habang nakaupo kami ni Claire, hinihintay ang desisyon ng hukom. Naroon din si Paolo, tahimik na nakamasid, habang si Lexie ay nasa kabilang dulo, matikas pa rin ang tindig, ngunit kita ang bahagyang pangangatog sa kanyang mga daliri.Nang simulan ng hukom ang pag-anunsyo ng hatol, ramdam ko ang kaba na bumalot sa buong silid. "After reviewing the evidence presented," sabi niya, "this court finds Lexie Carter guilty of fraud, embezzlement, and defamation. The court hereby sentences her to 25 years in prison without the possibility of parole for the first 10 years."Napuno ng bulong ang courtroom. Narinig ko ang paghigpit ng hawak ni Claire sa kamay ko. Hindi namin inasahan ang haba ng sentensiya, ngunit ramdam ko ang bigat ng hustisya sa bawat salitang binitiwan ng hukom. Sa wakas, ang taong sumira sa na
Huling Na-update : 2024-12-16
Pinakabagong kabanata
Play Me, I’m Yours Kabanata 160
Habang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigurado ka ba?” tanong ni
Play Me, I’m Yours Kabanata 159
AT THE MALLKERRY POVHabang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigur
Play Me, I’m Yours Kabanata 158
ARTHUR POVKinabukasan, nagising ako nang mabigat ang pakiramdam. Naiisip ko pa rin ang nangyari kagabi sa hapag-kainan. Nasagot ko si Mommy, at alam kong hindi iyon tama. Nagmukhang masama ang ugali ko sa harap nila Lola Claire, na palagi akong pinapaalalahanan na maging marespeto sa mga magulang ko.Pero hindi ko mapigilan ang pagtatampo ko. Dahil mahalaga sakin ang larong iyon. Pinakamalaking araw iyon sa buhay ko, at wala man lang kahit na isa sa kanilang lahat. Ako na nga ang nag-champion, pero hindi nila nakita. Parang hindi mahalaga ang pagkapanalo ko. Gayunpaman alam kong hindi iyon excuse.Kaya ngayong umaga, nagpasya akong bumawi kay Lola Claire. Pagdating ko sa bahay nila Lola Claire, nandoon siya sa hardin, nagdidilig ng mga halaman. Tahimik lang siya at halos hindi ako iniimik noong una. Ramdam ko pa rin ang bigat ng kahapon.Lumapit ako ng dahan-dahan, pero hindi ko alam kung paano sisimulan.“La...”Napalingon siya sa akin. Ang mga mata niya ay hindi galit, pero halata
Play Me, I’m Yours Kabanata 157
Pagkatapos naming maghapunan ay kinausap ko si Arthur ng makita ko siyang kumukuha ng tubig.Tumayo ako at lumapit kay Arthur, pero umatras siya.“Anak, hindi mo kailangang maramdaman na hindi ka mahalaga,” sabi ko, halos pabulong. “Alam kong nasaktan ka. Mali ako. Dapat nandun kami kanina.”Pero umiling siya. “Hindi lang ito tungkol sa laro, Mom. Parang sa lahat ng bagay, si Leo na lang ang iniintindi niyo.”Hindi ko alam kung paano siya papakalmahin. Ramdam ko ang kirot ng kanyang mga salita, dahil totoo ito hindi ko man sinasadya, napabayaan ko si Arthur.“Arthur,” sabi ni Enrique, mas kalmado ngayon, “mali ang ginawa namin. Pero hindi ibig sabihin noon na hindi ka mahalaga. Tanggap namin si Leo dahil pamilya natin siya ngayon, pero hindi ibig sabihin na nawala ka sa amin.”Tumahimik si Arthur. Kita kong naguguluhan siya, pero halatang pagod na rin siyang makipagtalo.“Arthur, anak,” dagdag ko, halos pabulong, “gagawin namin ang lahat para maitama ito. Bigyan mo kami ng pagkakataon
Play Me, I’m Yours Kabanata 156
AFTER A WEEKPagkarating ni Arthur, ramdam ko agad ang pagbabago sa enerhiya ng paligid. Malambing siyang bumati sa kaniyang lolo at lola pero halatang may bigat sa kanyang tinig, napansin ko ang pag-iwas ng kaniyang mata sa amin ng kaniyang Daddy. Nang imbitahan siyang sumali sa aming pagsasalo-salo, agad siyang nagdahilan na pagod siya.“Arthur, apo, halika na,” sabi ni Mommy Claire, may lambing sa boses. “Kahit saglit lang. Ngayon na nga lang kami ulit nakapunta ng lolo mo. Tatanggihan mo pa ba ang pag-aayan ni Mamila mo?”Napatingin siya kay Mommy Claire, at matapos ang maikling pag-aalinlangan, tumango siya. Pero alam kong wala talaga siyang gana.Habang nagkakainan at nagkukuwentuhan, ramdam ko ang tensyon na dala ni Arthur. Nang tanungin siya ni Mommy Claire kung kamusta na siya, tumigil siya sa pagkain at tumingin sa kanya, halatang hindi nagpipigil.“Okay lang, Lola,” sagot niya, pero puno ng sarcasm ang boses. “Katatapos lang namin ng final game kanina. Ang saya kasi ako lan
Play Me, I’m Yours Kabanata 155
KERRY POVLumipas ang ilang araw at pinatawag na din kami ng korte . Kabado kami na naghihintay ni Kerry. Pagkalabas namin ng korte, dala-dala na namin ang pinal na desisyon, legal na sa amin si Leo. Parang natanggal ang bigat ng mundo sa balikat ko. Hinawakan ko ang kamay ni Enrique habang buhat niya si Leo. Kitang-kita sa mukha niya ang saya at pagmamalaki.“Sa wakas, love,” bulong niya.Habang pauwi kami, hindi ko mapigilang mapaluha. Hindi lang dahil sa saya, kundi dahil sa lahat ng pinagdaanan namin para makarating dito.Pagdating sa bahay, nagbigay agad si Enrique ng pagkatuwa kay Leo habang nakahiga ito sa kanyang crib. Ay Magiliw niya itong kinausap“Leo, anak, legal ka na naming anak. Walang sinuman ang pwedeng kumuha sa’yo mula sa amin. Pangako namin, palalakihin ka naming puno ng pagmamahal.” napapangiti ako dahil sa reaksyong iyon ni Enrique. Noong una ay tutol siya sa gusto kong mangyari, marahil natatakot siya sa maaring mangyari.Tahimik akong nakamasid sa kanila, ramd
Play Me, I’m Yours Kabanata 154
ENRIQUE POVIlang linggo matapos naming makuha ang pansamantalang kustodiya ni Leo, akala ko ay maayos na ang lahat. Ginawa namin ang lahat ng hinihingi ng social services. pinirmahan ang mga dokumento, nakipag-ugnayan sa social workers, at inasikaso ang pag-file ng Petition for Adoption. Pero sa likod ng lahat ng ito, may bagay na hindi namin inasahan ang komplikasyon ng sistema at mga taong gusto kaming pigilan.Isang araw, habang pauwi ako mula sa trabaho, tumawag ang abogado namin, si Attorney Velasco.“Enrique,” bungad niya, halata ang bigat sa boses, “may problema tayo. May nag-file ng reklamo laban sa inyo.”“Reklamo?!” halos sigaw kong tanong. “Ano ang ibig mong sabihin Atty.?”“May taong nagke-claim na sila raw ang magulang ni Leo. Hindi pa malinaw ang detalye, pero posibleng maantala ang proseso ng adoption dahil dito.”Nanlambot ako. Sa isip ko, Paano kung totoo ngang magulang ni Leo ang naghahabol na yun? Paano kung mawala siya sa amin? Alam kong hindi ito kakayanin ni Ker
Play Me, I’m Yours Kabanata 153
Isang gabi, habang tahimik kong pinapatulog si Leo sa kanyang crib, narinig ko ang tunog ng pinto. Excited ako dahil nakabalik ng ligtas ang aking asawa mula sa kaniyang business trip. Sa pagkakarinig ko pa lang sa bigat ng kanyang mga hakbang, alam kong pagod siya, pero sigurado rin akong mapapansin niya ang crib sa sala.Pagpasok niya, hinila niya ang kanyang maleta papasok, ngunit biglang napatigil. Nakita niya si Leo na mahimbing na natutulog, balot sa malambot na kumot. Napatingin siya sa akin at nanlaki ang mga mata niya.“Love…,” mahina niyang sabi, pero puno ng tensyon ang boses niya. “Sino ’yan? Bakit may baby dito?”Tumayo ako , kinarga si Leo, at tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang paliwanag. “Iniwan siya dito, Enrique. Mamamalengke na sana si Yaya pagbukas niya ng gate nakita niya ang basket kung saan naruruon si Leo. Nasa tapat siya ng gate, iniwan ng hindi namin kilalang tao. May sulat na nagsasabing hindi na raw niya kayang alagaan ang sanggol kaya
Play Me, I’m Yours Kabanata 152
NATALIE POVMabilis na bumalik ang sigla ng katawan ko matapos ang ilang buwan ng matinding pakikibaka sa sakit. Sa tulong ng pamilya at mga kaibigan ay nalampasan ko Pakiramdam ko, muling nabuhay ang dati kong sarili—buo, malakas, handa sa kahit anong hamon ng buhay. Ngunit hindi ko inakala na ang isang simple umagang iyon, bago pa man pumutok ang bukang liwayway ay magdadala ng isang balitang gugulantang sa aming lahat, balitang mukhang magpapabago sa aming buhay .Habang umiinom ako ng kape sa veranda, biglang bumulusok ng takbo patungo sa akin si Yaya mula sa likod-bahay, takot na takot, halos masamid sa kanyang pag-sigaw.“Ma’am Natalie! Ma’am!.... Naku Mam bilisan mo at pumamarini ka….” nanginginig ang boses niya habang tinuturo ang gate. Tumayo ako at parang bigla din akong kinabahan sa kaniyang itsura. “Bakit? Anong nangyari?... huminahon ka yaya… anong nangyayari?” tanong ko sa kaniyang sobra na ding natataranta.“Ma’am, may sanggol po sa labas! Iniwan! Iniwan po sa tapat ng
