Library
Maghanap
Home / Romance / Play Me, I’m Yours / Kabanata 111

Share

Kabanata 111

Author: Roxxy Nakpil
last update Huling Na-update: 2024-12-13 21:27:23

CLAIRE POV

Galit. Wala akong ibang nararamdaman kundi galit - matindi, nag-aalab, at hindi mapipigilan.

"ate i need to go back to Philippines." umiiyak kong sabi kay Ate Christy ng makabalik siya mula sa trabaho

"bakit Claire anong ngyari?" tanong sa akin ni Ate, nagmamadali niyang binaba ang kaniyang bag at lumapit sakin, hinagod niya ang aking likod at kinuhaan ako kaagad ng tubig na pinainom sa akin. Halos hindi ako mapahinto sa aking pag-iyak.

"ate si Paolo, siya at si Lexie ang dahilan kung bakit nawala ang anak ko!" galit na galit kong pagkukwento

"huh?! panong ngyari yun? hindi ba si Paolo ang tumulong sayo para makabangon sa lahat ng ito?" tanong niya sa akin

"ayun din ang buong akala ko. Buong buhay ko , magmula ng mangyari ang aksidente at makarating tayo dito sa US. Ang alam ko ay isang blessing ang pagkikita namin ni Paolo, akala ko inadya talaga iyon ng Panginoon , handa na akong kalimutan si Edward at bigyang siya ng chance pero naging magulo ang lahat, ang
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Rebecca Ramos - Mendoza
simula n ng pagtutuos
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 112

    CLAIRE POV Hindi ko na hinintay ang susunod na araw. Pagkatapos kong umalis sa bahay ni Lexie, kinuha ko kaagad ang telepono at tinawagan si Edward."Edward," nauutal pa ang boses ko sa galit at sakit, "Kailangan kitang makausap. May nalaman ako... tungkol kay Lexie at kay Paolo."Tahimik siya saglit, pero naramdaman ko ang bigat sa kanyang boses nang sumagot siya. "Nasaan ka? Magkita tayo. Gusto kong marinig ang lahat."Nagkita kami sa isang maliit na coffee shop sa gilid ng lungsod. Kitang-kita ko sa mukha ni Edward ang kaba at lungkot habang naglalakad siya papalapit sa akin. Pero nang umupo siya sa harap ko, iba na ang kanyang ekspresyon. Determinado. Galit na galit.Sinabi ko sa kanya ang lahat ng nalaman ko—ang mga litrato, ang pagkumpisal ng nanay ni Paolo, at ang mga salitang binitiwan ni Lexie na tila isang tusok ng karayom sa puso ko. Habang nagsasalita ako, napansin kong bumibigat ang kamao ni Edward sa mesa."Claire," sabi niya matapos akong makapagsalita. "Hindi na natin

    Huling Na-update : 2024-12-14

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 113

    CLAIRE POVTahimik ang buong paligid nang dumating ako sa bahay ni Paolo ng buong tapang. Ang init ng araw ay tila nawalan ng saysay sa bigat ng nararamdaman ko. Sa likod ng tahimik na pintuang iyon, naroon ang isang taong minsang pinagkatiwalaan ko—isang taong naging bahagi ng muling pagbangon ko, pero ngayon ay isa na ring mitsa ng sakit na dinadala ko. Hindi ko alam kung paano niya nagagawang mamuhay nang parang walang nangyari. Hindi ko alam kung paano niya nagagawang huminga nang normal matapos ang lahat ng nagawa niya.Huminga ako nang malalim bago kumatok. Ilang sandali lang, bumukas ang pinto, at nandoon siya—si Paolo. Kita ko ang gulat sa kanyang mga mata. Halata ang pag-aalala sa ekspresyon niya."Claire," mahina niyang tawag sa pangalan ko.Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. "Kailangan nating mag-usap," sabi ko, diretso ang tingin sa kanya.Hindi siya tumanggi. Tumango lang siya at binuksan nang mas maluwang ang pinto, iniimbita akong pumasok. Ang bahay niya ay simple at p

    Huling Na-update : 2024-12-14

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 114

    Claire POVAng tensyon sa courtroom ay parang isang mabigat na ulap na bumabalot sa bawat isa. Sa bawat sandali, nararamdaman kong umiigting ang laban, parang isang digmaan na walang pisikal na armas tanging mga salita, ebidensya, at testimonya ang pinanghahawakan.Nagsimula ang araw sa pagtindig ng abogado ni Lexie, si Atty. Morales, isang kilalang eksperto sa legal tactics. Malamig ang kanyang presensya, at ang kanyang pananalita ay punong-puno ng kumpiyansa. Lumapit siya sa witness stand kung saan si Paolo ay nakaupo pa rin, mukhang kinakabahan pero nagpupumilit na manatiling matatag."Mr. Paolo ," panimula ni Atty. Morales, may bahagyang ngiti sa kanyang labi, "Aminin na natin—ang lahat ng iyong sinasabi laban kay Ms. Lexie ay walang basehan maliban sa sariling opinyon mo, tama ba?"Napakunot ang noo ni Paolo, pero bago siya makasagot, sumingit ang abogado namin, si Atty. Ryan. "Objection, Your Honor. Leading the witness."Tumango ang hukom, ang kanyang tinig ay mahigpit. "Sustain

    Huling Na-update : 2024-12-15

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 115

    CLAIRE POV Pagkatapos ng gabing puno ng pag-iisip at plano, nagising akong mas maaga kaysa sa karaniwan. Isang pakiramdam ng kasiguraduhan at tensyon ang sabay na bumalot sa akin. Alam kong hindi na pwedeng patagalin pa ang pag-aaksyon. Si Lexie, sa kabila ng lahat ng kaguluhan na nilikha niya, ay may kasanayang unahan ang mga kalaban niya bago pa man sila makapag-isip nang maayos. Mula sa umaga, nagkita-kita kami nina Edward, Atty. Ryan, Paolo, at iba pang mga taong may mahalagang papel sa laban na ito. Ang layunin namin ay malinaw—hindi lang ang pagtalo kay Lexie sa korte, kundi pati sa larangan ng opinyon ng publiko. Habang nasa conference room, inisa-isa ni Atty. Ryan ang mga kaso laban kay Lexie. Sa board, nakalatag ang timeline ng bawat hakbang na kailangang gawin, kasabay ng mahahalagang ebidensyang hawak namin. "Si Lexie ay hindi basta-bastang kalaban," sabi ni Atty. Ryan, habang itinuro niya ang isang diagram na nagpapakita ng mga transaksyon ni Lexie. "Sanay siyang magta

    Huling Na-update : 2024-12-15

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 116

    Edward POVAng araw ng hatol ay inaasahang magiging maingay, ngunit hindi ko inasahan ang kaguluhang mangyayari sa loob ng courtroom. Nasa pinakamataas na antas ng tensyon ang paligid habang nakaupo kami ni Claire, hinihintay ang desisyon ng hukom. Naroon din si Paolo, tahimik na nakamasid, habang si Lexie ay nasa kabilang dulo, matikas pa rin ang tindig, ngunit kita ang bahagyang pangangatog sa kanyang mga daliri.Nang simulan ng hukom ang pag-anunsyo ng hatol, ramdam ko ang kaba na bumalot sa buong silid. "After reviewing the evidence presented," sabi niya, "this court finds Lexie Carter guilty of fraud, embezzlement, and defamation. The court hereby sentences her to 25 years in prison without the possibility of parole for the first 10 years."Napuno ng bulong ang courtroom. Narinig ko ang paghigpit ng hawak ni Claire sa kamay ko. Hindi namin inasahan ang haba ng sentensiya, ngunit ramdam ko ang bigat ng hustisya sa bawat salitang binitiwan ng hukom. Sa wakas, ang taong sumira sa na

    Huling Na-update : 2024-12-16

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 117

    EDWARD POVCanada: Ang Winter WonderlandPaglapag pa lang namin sa Canada, mula sa bintana ay tanaw na ang kakaibang mundo na naghihintay sa amin isang paraiso na puno ng snow at malamig na hangin na parang tahimik na bumubulong ng bagong simula para saming dalawa ni Claire.Kitang kita ko ang kislap ng mga mata niya habang nakamasid sa bintana. Tuwang tuwa siya sa mga nakikita niya.Ang paligid ay parang isang obra maestra malalawak na kabundukang kumikislap sa ilalim ng araw, may mga pine tree na nababalutan ng makapal na niyebe, at ang asul na kalangitan na tila mas maliwanag kaysa sa karaniwan. Puting puti ang buong paligid para kaming nagbalik sa pagkabata. Ito pala ang unang beses ni Claire na makakita ng snow. Pagdating namin sa bahay ay agad na nag-aya si Claire sa labas para makapaglaro sa snow, saktong umuulan ng malakas na snow ng mga oras na iyon."love, thank you.... hahahhaa ang saya saya dito, halika dali" Tuwang tuwa ako kay Claire ng makita ko siyang nagpagulong gulon

    Huling Na-update : 2024-12-18

  • Play Me, I’m Yours   Kananata 118

    CALIRE POVTahimik ang buong paligid namin. Ang tanging maririnig lamang ay ang pusaok ng kahoy sa fireplace, parang himig na nagpapakalma sa akin. Nakaupo ako sa malambot na carpet, nakabalot sa makapal na kumot para labanan ang lamig ng gabi. Si Edward naman ay nasa harap ng maliit na mesa, abala sa pagbukas ng bote ng red wine.Ang mga mata niya ay naglalaro sa anino ng apoy, Ang bawat kilos niya pati ang paraan ng paghawak niya sa bote at ang marahang pag-abot niya sa baso ay may halong pag-aalaga at kakaibang lambing.Nang tuluyang mabuksan ang bote, iniabot niya ang isang baso sa akin at ngumiti. “Para sa atin,” aniya, habang umupo siya sa tabi ko.“Para sa atin,” sagot ko, at sabay naming tinikman ang alak. Ang lasa nito ay may bahagyang tamis, ngunit mas ramdam ko ang init na dumadaloy sa katawan ko—hindi mula sa alak kundi mula sa presensya niya.Hinawakan niya ang kamay ko, marahan, at hinaplos ng hinlalaki ang likod nito. Napatingin ako sa kanya. “Claire,” bulong niya, mala

    Huling Na-update : 2024-12-20

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 119

    Kinapitan niya iyon at ibinuka gamit ang kaniyang mga daliri. Sabay ng paglalaro ng kaniyang dila sa aking perlas ang malandi kong pagsubo sa kaniyang matigas na talong. Ramdam na ramdam ko ang lalong paglaki nito sa loob ng aking bibig. Halos hindi na ito magkasya sa loob ng aking bibig. Parehas kaming lunod na sa pagnanasa. Kaya naman mabilis niya akong inangat at pinahiga. Pumatong siya sa aking ibabaw“I love you love!” Malambing niyang bulong sa aking bibig“I love you too love!” Walang ano-ano ay itinutok na ni Edward ang kaniyang talong at mabilis itong pinadausdos sa loob ng aking perlas. Bahagya akong napaurong sa sakit. Kahit paulit ulit na kaming nagtatalik ay hindi ko pa rin maiwasang hindi mapaurong sa unang pagpasok niya sa aking katawan. Makalipas ang mahabang panahon ito na lang ulit ang unang beses na nakipagtalik ako.“Ahhh love, ang sikip sikip mo . Mmm aaahhh….” Madiin ang bawat pagbayong ginagawa niya sa aking loob . Bawat pagbayo niya ay may dalang kakaibang ki

    Huling Na-update : 2024-12-20

Pinakabagong kabanata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 160

    Habang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigurado ka ba?” tanong ni

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 159

    AT THE MALLKERRY POVHabang abala si Arthur sa pagpili ng bagong sapatos na treat sa kaniya ng kaniyang ama, napatingin ako sa kabilang boutique. Sa gitna ng mga tao, may isang babae na agad kong napansin. Naka-sumbrero siya, at tila naka-wig. Kahit na may kalayuan, parang kilala ko siya. May kakaiba sa paraan ng pagtayo niya, sa tindig ng katawan, at sa paraan ng pagtitig niya sa amin. Napakabigat ng pakiramdam ng pagtama ng mga mata namin. Para siyang multo ng nakaraan na biglang sumulpot sa harapan ko.Hindi ko napigilan ang sariling mapahawak sa braso ni Enrique. “Enrique,” mahinang tawag ko, halos hindi ko marinig ang boses ko dahil sa kaba. “Parang si Tara.”Napalingon siya sa akin, halatang nagulat. “Si Tara? Saan?”Tinuro ko ang botique kung saan ko siya nakita, pero nang balingan namin ito, wala na siya roon. Parang nawala siyang parang bula. Agad kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi dahil sa takot, kundi dahil sa bigat ng alaala.“Sigur

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 158

    ARTHUR POVKinabukasan, nagising ako nang mabigat ang pakiramdam. Naiisip ko pa rin ang nangyari kagabi sa hapag-kainan. Nasagot ko si Mommy, at alam kong hindi iyon tama. Nagmukhang masama ang ugali ko sa harap nila Lola Claire, na palagi akong pinapaalalahanan na maging marespeto sa mga magulang ko.Pero hindi ko mapigilan ang pagtatampo ko. Dahil mahalaga sakin ang larong iyon. Pinakamalaking araw iyon sa buhay ko, at wala man lang kahit na isa sa kanilang lahat. Ako na nga ang nag-champion, pero hindi nila nakita. Parang hindi mahalaga ang pagkapanalo ko. Gayunpaman alam kong hindi iyon excuse.Kaya ngayong umaga, nagpasya akong bumawi kay Lola Claire. Pagdating ko sa bahay nila Lola Claire, nandoon siya sa hardin, nagdidilig ng mga halaman. Tahimik lang siya at halos hindi ako iniimik noong una. Ramdam ko pa rin ang bigat ng kahapon.Lumapit ako ng dahan-dahan, pero hindi ko alam kung paano sisimulan.“La...”Napalingon siya sa akin. Ang mga mata niya ay hindi galit, pero halata

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 157

    Pagkatapos naming maghapunan ay kinausap ko si Arthur ng makita ko siyang kumukuha ng tubig.Tumayo ako at lumapit kay Arthur, pero umatras siya.“Anak, hindi mo kailangang maramdaman na hindi ka mahalaga,” sabi ko, halos pabulong. “Alam kong nasaktan ka. Mali ako. Dapat nandun kami kanina.”Pero umiling siya. “Hindi lang ito tungkol sa laro, Mom. Parang sa lahat ng bagay, si Leo na lang ang iniintindi niyo.”Hindi ko alam kung paano siya papakalmahin. Ramdam ko ang kirot ng kanyang mga salita, dahil totoo ito hindi ko man sinasadya, napabayaan ko si Arthur.“Arthur,” sabi ni Enrique, mas kalmado ngayon, “mali ang ginawa namin. Pero hindi ibig sabihin noon na hindi ka mahalaga. Tanggap namin si Leo dahil pamilya natin siya ngayon, pero hindi ibig sabihin na nawala ka sa amin.”Tumahimik si Arthur. Kita kong naguguluhan siya, pero halatang pagod na rin siyang makipagtalo.“Arthur, anak,” dagdag ko, halos pabulong, “gagawin namin ang lahat para maitama ito. Bigyan mo kami ng pagkakataon

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 156

    AFTER A WEEKPagkarating ni Arthur, ramdam ko agad ang pagbabago sa enerhiya ng paligid. Malambing siyang bumati sa kaniyang lolo at lola pero halatang may bigat sa kanyang tinig, napansin ko ang pag-iwas ng kaniyang mata sa amin ng kaniyang Daddy. Nang imbitahan siyang sumali sa aming pagsasalo-salo, agad siyang nagdahilan na pagod siya.“Arthur, apo, halika na,” sabi ni Mommy Claire, may lambing sa boses. “Kahit saglit lang. Ngayon na nga lang kami ulit nakapunta ng lolo mo. Tatanggihan mo pa ba ang pag-aayan ni Mamila mo?”Napatingin siya kay Mommy Claire, at matapos ang maikling pag-aalinlangan, tumango siya. Pero alam kong wala talaga siyang gana.Habang nagkakainan at nagkukuwentuhan, ramdam ko ang tensyon na dala ni Arthur. Nang tanungin siya ni Mommy Claire kung kamusta na siya, tumigil siya sa pagkain at tumingin sa kanya, halatang hindi nagpipigil.“Okay lang, Lola,” sagot niya, pero puno ng sarcasm ang boses. “Katatapos lang namin ng final game kanina. Ang saya kasi ako lan

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 155

    KERRY POVLumipas ang ilang araw at pinatawag na din kami ng korte . Kabado kami na naghihintay ni Kerry. Pagkalabas namin ng korte, dala-dala na namin ang pinal na desisyon, legal na sa amin si Leo. Parang natanggal ang bigat ng mundo sa balikat ko. Hinawakan ko ang kamay ni Enrique habang buhat niya si Leo. Kitang-kita sa mukha niya ang saya at pagmamalaki.“Sa wakas, love,” bulong niya.Habang pauwi kami, hindi ko mapigilang mapaluha. Hindi lang dahil sa saya, kundi dahil sa lahat ng pinagdaanan namin para makarating dito.Pagdating sa bahay, nagbigay agad si Enrique ng pagkatuwa kay Leo habang nakahiga ito sa kanyang crib. Ay Magiliw niya itong kinausap“Leo, anak, legal ka na naming anak. Walang sinuman ang pwedeng kumuha sa’yo mula sa amin. Pangako namin, palalakihin ka naming puno ng pagmamahal.” napapangiti ako dahil sa reaksyong iyon ni Enrique. Noong una ay tutol siya sa gusto kong mangyari, marahil natatakot siya sa maaring mangyari.Tahimik akong nakamasid sa kanila, ramd

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 154

    ENRIQUE POVIlang linggo matapos naming makuha ang pansamantalang kustodiya ni Leo, akala ko ay maayos na ang lahat. Ginawa namin ang lahat ng hinihingi ng social services. pinirmahan ang mga dokumento, nakipag-ugnayan sa social workers, at inasikaso ang pag-file ng Petition for Adoption. Pero sa likod ng lahat ng ito, may bagay na hindi namin inasahan ang komplikasyon ng sistema at mga taong gusto kaming pigilan.Isang araw, habang pauwi ako mula sa trabaho, tumawag ang abogado namin, si Attorney Velasco.“Enrique,” bungad niya, halata ang bigat sa boses, “may problema tayo. May nag-file ng reklamo laban sa inyo.”“Reklamo?!” halos sigaw kong tanong. “Ano ang ibig mong sabihin Atty.?”“May taong nagke-claim na sila raw ang magulang ni Leo. Hindi pa malinaw ang detalye, pero posibleng maantala ang proseso ng adoption dahil dito.”Nanlambot ako. Sa isip ko, Paano kung totoo ngang magulang ni Leo ang naghahabol na yun? Paano kung mawala siya sa amin? Alam kong hindi ito kakayanin ni Ker

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 153

    Isang gabi, habang tahimik kong pinapatulog si Leo sa kanyang crib, narinig ko ang tunog ng pinto. Excited ako dahil nakabalik ng ligtas ang aking asawa mula sa kaniyang business trip. Sa pagkakarinig ko pa lang sa bigat ng kanyang mga hakbang, alam kong pagod siya, pero sigurado rin akong mapapansin niya ang crib sa sala.Pagpasok niya, hinila niya ang kanyang maleta papasok, ngunit biglang napatigil. Nakita niya si Leo na mahimbing na natutulog, balot sa malambot na kumot. Napatingin siya sa akin at nanlaki ang mga mata niya.“Love…,” mahina niyang sabi, pero puno ng tensyon ang boses niya. “Sino ’yan? Bakit may baby dito?”Tumayo ako , kinarga si Leo, at tumingin sa kanya. Hindi ko alam kung paano sisimulan ang paliwanag. “Iniwan siya dito, Enrique. Mamamalengke na sana si Yaya pagbukas niya ng gate nakita niya ang basket kung saan naruruon si Leo. Nasa tapat siya ng gate, iniwan ng hindi namin kilalang tao. May sulat na nagsasabing hindi na raw niya kayang alagaan ang sanggol kaya

  • Play Me, I’m Yours   Kabanata 152

    NATALIE POVMabilis na bumalik ang sigla ng katawan ko matapos ang ilang buwan ng matinding pakikibaka sa sakit. Sa tulong ng pamilya at mga kaibigan ay nalampasan ko Pakiramdam ko, muling nabuhay ang dati kong sarili—buo, malakas, handa sa kahit anong hamon ng buhay. Ngunit hindi ko inakala na ang isang simple umagang iyon, bago pa man pumutok ang bukang liwayway ay magdadala ng isang balitang gugulantang sa aming lahat, balitang mukhang magpapabago sa aming buhay .Habang umiinom ako ng kape sa veranda, biglang bumulusok ng takbo patungo sa akin si Yaya mula sa likod-bahay, takot na takot, halos masamid sa kanyang pag-sigaw.“Ma’am Natalie! Ma’am!.... Naku Mam bilisan mo at pumamarini ka….” nanginginig ang boses niya habang tinuturo ang gate. Tumayo ako at parang bigla din akong kinabahan sa kaniyang itsura. “Bakit? Anong nangyari?... huminahon ka yaya… anong nangyayari?” tanong ko sa kaniyang sobra na ding natataranta.“Ma’am, may sanggol po sa labas! Iniwan! Iniwan po sa tapat ng

DMCA.com Protection Status