Ella POVNapabuga na lang ako ng malakas nang makabalik na akong muli sa wisyo. “Ella, ano ka ba! Wag ka ngang mag-isip ng kung anu ano. Inabot lang niya yung lababo. Wag ka masyadong affected!” panenermon ko sa aking sarili. Nang matapos ako sa kusina at nagtungo na ako sa salas para tingnan kung anong ginagawa ni Jerald. Kahit wala siyang pasok dapat ay nagrereview ito kahit paano. Umaasa rin ako na nakaalis na si Miguel. Wala naman siyang dahilan para magstay pa dito sa bahay, ngunit mali ako dahil nasa salas pa rin si Miguel at magkausap sila ni Jerald. Hawak nito ang folder ni Jerald at binabasa yun. Napansin naman ni Jerald ang aking presensya at ngumiti ito sa akin nang makita ako.“Tita, si kuya Miguel pala dapat ang tinatanong sa project ko. Andami niyang alam tungkol sa drugs.”Nais ko matawa sa term na ginamit niya sa halip na gamot or medicine ang sabihin. Waring hindi nagustuhan ni Miguel nang makita ang mahinang pagtawa ko at matiim ang tingin na ipinukol niya sa aki
Ella POV“Si Miguel ba naghatid sayo?” bungad ni Macy nang makita ako. Abala ito sa pag-aayos ng mga bulaklak sa mga vase. “Dumaan ba si Enzo dito?” tanong ko sa halip na sagutin siya. Marami na naman kasing bulaklak ngayon dito sa office.“Oo, siya pa mismo ang nagdala ng mga yan. Kung kelan ka wala saka naman siya dumalaw rito.” tugon ni Macy.Napapailing na lang ako. Hindi talaga nagsasawa si Enzo sa pagpaparamdam. Naaawa tuloy ako sa kanya dahil umaasa lang siya sa wala. Sayang lang talaga dahil bukod sa kaibigan lang ang tingin ko sa kanya ay hindi ko pa kayang pumasok ulit sa isang relasyon.“Si Miguel yun noh?” ani Macy na naniningkit ang mga mata na nakatingin sa akin. Hindi ako sumagot. Kilalang kilala na namin ang isat isa. Sa pag-iling ko pa lang ay alam na niya ang sagot ko.“Sinasabi ko na nga ba eh! Baka sa isang araw malaman ko buntis ka na ha.” Bagsak ang aking panga dahil sa sinabi niya. “Anong pinagsasasabi mo dyan!” napapangiwi kong tugon. Tinawanan lang ako ni
Ella POV“What? Ella, that's good news!” masayang sambit ni Enzo sa ibinalita ko. Matagal din nung huli kaming magkita ni Enzo kaya ngayon ko lang nasabi sa kanya namng personal ang magandang balita na sinabi ng doktor kong si Mike. Ayoko namang sa text or call ko sabihin sa kanya ang tungkol dito. “So, hindi mo na talaga kailangang uminom ng medication or anything?” paniniguro pa nito. Nakangiti akong tumango at sinagot siya.“Sinabi saken ni Mike na lahat ng indicators ko, yung sleep patterns, PHQ-9 at energy level, lahat nasa normal range na for over six months now so hindi na talaga kailangan ng medication. I’ve fully sustained clinical remission.”“Wow, that’s huge! So wala na talagang relapse yan or kahit ano pang lingering symptoms?” paniniguro ni Enzo. Masaya akong tumango.“Sabi pa ni Mike, malaking factor daw yung consistent na theraphy ko. Malakas na rin yung emotional resilience ko ngayon, enough to handle stress or challenges on my own, pero itutuloy ko pa rin yung re
Ella POV “Okay ka na ba? Gusto mo ipagdrive na lang kita?” alok ko kay Macy, kaibigan at boss ko sa trabaho. Umiling ito habang may pag-aalala pa rin sa kanyang mukha. “Okay lang best, kaya ko pa namang magdrive. Basta ikaw nang bahalang sa bagong clients natin ha. Ikaw na rin ang magpaliwanag kung bakit hindi ako makakarating.” anito. Katatanggap lang kasi ni Macy ng tawag na isinugod sa hospital ang ina. Kaya naman kailangan na nitong umalis agad kahit may imi-meet pa sana itong bagong clients. “Relax ka lang, ako nang bahala. Puntahan mo na si tita.” pagbibigay ko ng assurance sa kanya. “Thank you bestie!” anito na mukhang nakahinga nang maluwag at nagmamadaling umalis. “Mag-ingat ka sa pagda-drive.” pahabol kong bilin sa kanya. Hindi na bago sa amin ang mga ganitong eksena na ipapasa ang trabaho sa isa’t isa kapag may mga emergency na kagaya ngayon. Assistant wedding coordinator ako sa ahensya na pag-aari ni Macy, ang BRIDES. Kapag mga bigating kliyente ay siya ang
Ella POV Nakalahad ang palad ni Miguel at para bang kay hirap para sa akin na tanggapin yun. Ganun pa man ay kailangan kong paglabanan kung ano man ang aking nararamdaman. Wala akong makitang kakaibang emosyon sa kanyang mga mata. Natural at tila ba ngayon lang kami unang nagkita. Kabaliktaran naman sa aking nararamdaman. Pakiramdam ko ay mabubuwal ako ano mang oras mula ngayon. “Nice meeting you too Mr. dela Vega.” pilit akong nagsalita nang pormal. Propesyonal akong ngumiti at tumingin sa kanya upang hindi ko maipagkanulo ang totoong nararamdaman ko sa mga oras na ito. Sabay kaming naupo. Nilingon ni Sofia si Miguel na kauupo lang. “Sorry I’m late.” mahinang wika ni Miguel sa nobya nang magsalubong ang kanilang mga mata. “It’s okay Migs, hindi pa kami nagsisimula.” maaliwalas ang mukha ni Sofia na sumagot. Migs? Walang ibang tumatawag ng “Migs” kay Miguel kundi ang malalapit na tao lang para sa lalaki. Kagaya ng magulang at ang dalawang nakababata kapatid nito. Yun din
Ella POV Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa aking sasakyan. Mula sa restaurant hanggang sa maka-upo ako sa driver seat, pakiramdam ko ay nakalutang ako. Hindi ko namalayang basang basa na pala ang aking magkabilang pisngi dahil sa walang humpay na pagpatak ng aking mga luha. Muling rumehistro sa akin ang magandang relasyong namamagitan kina Miguel at Sofia. Ang lalaking dati ay mahal na mahal ako at nagmamakaawang wag ko siyang iwan, ngayon ay wala na akong makitang init sa mga mata kapag nagsasalubong ang aming paningin. Ni galit ay wala rito, ibig sabihin ay wala na nga talaga ako sa buhay niya. Napahagulhol ako ng malakas at napasubsob sa manibela. Ang sakit! Pero hindi ba’t ito naman talaga ang gustong kong mangyari, ang maka-move on siya sa akin…, ang kalimutan at alisin ako sa buhay niya…., pero napakasakit pala! Naalala ko ang nagmamakaawang mukha ni Miguel noong iwan ko siya. Mapait na lang akong napangiti. Mahal na mahal ko si Miguel. Masakit at parang din
Ella POV Isang linggo na ang nakalipas mula nang magkita kaming muli ni Miguel. Wala na akong narinig pang update tungkol sa kasal nito. Alam kong sinasadya ni Macy na wag nang banggitin ang tungkol dito na siyang ipinagpapasalamat ko. Mabuti na rin yun, tanggap ko nang wala talagang pag-asa sa pagitan namin ni Miguel kahit pa mahal na mahal ko pa rin siya. Pilit kong ibinalik sa normal ang aking routine at kinalimutan ang naging pagtatagpo namin. Inabala ko rin ang aking sarili sa mga bagong proyektong ibinigay sa akin ni Macy. “Hulaan mo kung kanino galing to?” masayang sabi ni Dino. Si Dino ay isa sa PR team namin at isang binabae. Bukod sa katrabaho ay naging malapit na kaibigan na rin namin siya ni Macy. Bukod kay Dino ay may walo pa kaming mga katrabaho na narito sa opisina bukod pa sa mga florists at logistic team na mas madalas ay sa venue namin nakikita. Minana ni pa Macy ang kumpanya mula sa kanyang ina na itinayo nitong mag-isa. Kagagaling lang ni Dino sa labas
Ella POV“What?” gulat na sambit ko.“You heard me right. Gusto ni Miguel na ikaw ang maging field assistant nila. Alangan namang tanggapin ko yun. C’mon Ella, hindi ko magagawa sayo yun, kahit pa gipit na gipit na ako, and besides, hindi naman naghihirap ang company natin kaya hindi pa ’ko desperada na tanggapin ang demand niya.” paliwanag ni Macy.Parang ang hirap iprocess sa utak ko ang sinabi niyang gustong mangyari ni Miguel. “Bakit ako? It doesn't make sense at all.” naguguluhan kong tanong. Tanong hindi para kay Macy kundi para sa sarili ko.“I know. Sabi niya, he prefers to work with someone he knows, but i doubt it.” ani Macy. Napaupo na lang ako na pilit iniisip kung ano ba talaga ang nangyayari. “Paano kung may galit pala siya sayo at gusto ka nyang gantihan? Eh di ako pa itong naglagay sayo sa kapahamakan.” mapaklang napatawa si Macy sabay inom ng kape na tinimpla ko.Napabuntong hininga ako. Alam ko naman na kahit magprinsinta akong ituloy ang project ay hindi pa rin
Ella POV“What? Ella, that's good news!” masayang sambit ni Enzo sa ibinalita ko. Matagal din nung huli kaming magkita ni Enzo kaya ngayon ko lang nasabi sa kanya namng personal ang magandang balita na sinabi ng doktor kong si Mike. Ayoko namang sa text or call ko sabihin sa kanya ang tungkol dito. “So, hindi mo na talaga kailangang uminom ng medication or anything?” paniniguro pa nito. Nakangiti akong tumango at sinagot siya.“Sinabi saken ni Mike na lahat ng indicators ko, yung sleep patterns, PHQ-9 at energy level, lahat nasa normal range na for over six months now so hindi na talaga kailangan ng medication. I’ve fully sustained clinical remission.”“Wow, that’s huge! So wala na talagang relapse yan or kahit ano pang lingering symptoms?” paniniguro ni Enzo. Masaya akong tumango.“Sabi pa ni Mike, malaking factor daw yung consistent na theraphy ko. Malakas na rin yung emotional resilience ko ngayon, enough to handle stress or challenges on my own, pero itutuloy ko pa rin yung re
Ella POV“Si Miguel ba naghatid sayo?” bungad ni Macy nang makita ako. Abala ito sa pag-aayos ng mga bulaklak sa mga vase. “Dumaan ba si Enzo dito?” tanong ko sa halip na sagutin siya. Marami na naman kasing bulaklak ngayon dito sa office.“Oo, siya pa mismo ang nagdala ng mga yan. Kung kelan ka wala saka naman siya dumalaw rito.” tugon ni Macy.Napapailing na lang ako. Hindi talaga nagsasawa si Enzo sa pagpaparamdam. Naaawa tuloy ako sa kanya dahil umaasa lang siya sa wala. Sayang lang talaga dahil bukod sa kaibigan lang ang tingin ko sa kanya ay hindi ko pa kayang pumasok ulit sa isang relasyon.“Si Miguel yun noh?” ani Macy na naniningkit ang mga mata na nakatingin sa akin. Hindi ako sumagot. Kilalang kilala na namin ang isat isa. Sa pag-iling ko pa lang ay alam na niya ang sagot ko.“Sinasabi ko na nga ba eh! Baka sa isang araw malaman ko buntis ka na ha.” Bagsak ang aking panga dahil sa sinabi niya. “Anong pinagsasasabi mo dyan!” napapangiwi kong tugon. Tinawanan lang ako ni
Ella POVNapabuga na lang ako ng malakas nang makabalik na akong muli sa wisyo. “Ella, ano ka ba! Wag ka ngang mag-isip ng kung anu ano. Inabot lang niya yung lababo. Wag ka masyadong affected!” panenermon ko sa aking sarili. Nang matapos ako sa kusina at nagtungo na ako sa salas para tingnan kung anong ginagawa ni Jerald. Kahit wala siyang pasok dapat ay nagrereview ito kahit paano. Umaasa rin ako na nakaalis na si Miguel. Wala naman siyang dahilan para magstay pa dito sa bahay, ngunit mali ako dahil nasa salas pa rin si Miguel at magkausap sila ni Jerald. Hawak nito ang folder ni Jerald at binabasa yun. Napansin naman ni Jerald ang aking presensya at ngumiti ito sa akin nang makita ako.“Tita, si kuya Miguel pala dapat ang tinatanong sa project ko. Andami niyang alam tungkol sa drugs.”Nais ko matawa sa term na ginamit niya sa halip na gamot or medicine ang sabihin. Waring hindi nagustuhan ni Miguel nang makita ang mahinang pagtawa ko at matiim ang tingin na ipinukol niya sa aki
Ella POVHindi agad ako nakatulog kagabi dahil sa nangyari. 3pm na nang dalawin ako ng antok. Dahil dun ay nagmessage ako kay Macy at sinabi ang nangyari para wag na itong magtaka kung male-late ako ngayon umaga. Tutal ay natapos ko naman kahapon lahat ng documents na tinatrabaho ko at naisend ko na sa email ni Macy kaya okay lang kahit medyo late na akong pumasok.Medyo tanghali na ng magising ako. Wala naman akong problema kay Jerald dahil independent naman ito at alam nitong asikasuhin ang sarili. Siguradong nasa school na ito ngayon.At si Miguel— napabuntonghininga ako nang maalala siya. Siguradong umuwi na ito, dahil alas dyes na ng umaga at siguradong nabasa nito ang note na iniwan ko sa ibabaw ng kanyang bag. Ang bigat ng ulo ko pagbangon ng kama. Napasabunot tuloy ako ng buhok. Lumabas ako ng aking silid para magtungo sa banyo habang kinukusot at nililinis ko ang aking mata. Napadaan pa ako sa silid ni kuya June, bukas ang pinto at malinis na ang kama. Mukhang nakaalis na
Ella POV Pasado alas onse na ng gabi pero gising na gising pa rin ako. Samantalang kanina pa himbing sa pagtulog si Jerald. Dalawa lang kami ngayon dito sa bahay, si kuya ay out of town pa rin. Hindi ko ugaling dinadala sa bahay ang trabaho. Hanggat maari ay pahinga lang ang gagawin ko kapag nasa bahay na ako. Pero dahil panaka naka ay naalala ko ang nangyari kanina sa bridal boutique, mas pinili kong abalahin ang aking utak sa pagrereview ng mga detalye tungkol sa iba pang projects na nakasave sa documents ko. Naabala ako ng magring ang aking cellphone. Hindi ko na pinagkaabalahan tingnan kung sino ang tumatawag dahil nasa laptop ang atensyon ko. Sinagot ko agad ito, hindi naman siguro ito tatawag ng ganitong oras kung hindi importante. “Good evening po, eto po ba si Ella?” boses ng lalaki sa kabilang linya. Halos hindi ko siya maintidihan dahil parang maingay kung nasaan man ang tumatawag. Hindi pamilyar ang boses ng nasa kabilang linya kaya inalis ko ang tingin sa laptop
Ella POVNagulat man ako sa sinabi ni Miguel ay nakuha ko pa rin ngumiti at panatilihin ang pagiging professional.“Mr. dela Vega, ang trabaho ko ay para masigurong magiging maayos ang lahat para sa kasal niyo. My suggestion is entirely based on the theme of your dream wedding.” kalmado man ang aking pagkakasabi, nilagyan ko pa rin ito ng diin.Agad na sumingit si Sofia. Tila nararamdaman niya na may nagsisimulang tensyon sa pagitan namin ni Miguel. “Migs, nanghihingi lang ako ng idea sa kanya. Alam mo namang wala akong alam sa mga ganito.” anito na tila siguradong mapapakalma niya ang lalaki.Lumamlam ang mukha ni Miguel nang tingnan nito sa mukha si Sofia.“Hindi mo dapat pinoproblema yan. Anything you wear will always suit you.” ani Miguel. Kiming pagngiti ang itinugon ni Sofia. Sabay sabay kaming napalingon nang marinig naming nagsalita si Ms. Martina. “Baka gusto nyong tingnan ang iba pang options para sa wedding gown ni Ms. Sofia. May mga sketches ako na baka magustuhan ni
Ella POV Ngayong araw nakaschedule ang pagpunta sa Amour Couture ang designer brand na gagawa ng susuotin sa kasal nina Miguel at Sofia. Nagkataong nagkaroon ng problema sa pagpapabook ng venue ng mga ito. Sa aming lahat dito ay ako pinaka eksperto pagdating sa mga ganitong booking kaya naman napadesisyunan naming ako na lang ang pupunta sa mismong office ng mga ito para mas mabilis na maayos ang problema. Samantalang si Macy na lang muna ang siyang mag-aasist kina Miguel at Sofia para maipakilala na sa kanila ang designer sa unang pagkakataon. “Ako na ang mag-aayos ng booking para sa venue.” ani Macy. Nakatayo ito ngayon sa tapat ng aking table habang isinasalansan ko ang aking mga gamit dahil paalis na ako. Taka akong napatingin sa kanya. “Yung ex mo, ayaw pumayag kung hindi ikaw ang kasama nila sa Amour Couture.” anito. Para namang nalaglag ang aking panga sa sinabi niya. “Hindi mo ba ipinaliwanag na nagkaproblema sa venue nila?” tanong ko. “Sinabi ko na pero ang sagot la
Ella POV“Ano? Nagpahalik ka?!?!” hindi makapaniwalang tanong ni Macy matapos kong ikuwento sa kanya ang buong pangyayari.“Hindi naman ako gumanti. Hindi ko lang siya pinigilan.” pangangatwiran ko.“Pumikit ka ba?” tanong nito na titig na titig sa akin.Napatingin ako kay Macy nang marinig ang tanong niya. Napakagat ako ng labi at saka marahang tumango. Kita ko ang pagbuka ng bibig nito na tila hindi makapaniwala. Napahilot pa ito ng sintido.“You’re doomed!” anito at exaggerated na pumaling ang mukha.“Kung paghihiganti ang purpose niya, naka first base na siya.” sabay tungga nito ng juice na akala mo ay alak ang iniinom.“Hindi na mauulit yun, nabigla lang ako. Diko kasi inexpect na gagawin niya yun.”“Pano kung ulitin niya? Hindi mo pa rin ba ine-expect kaya magpapahalik ka ulit?”Napabuntong hininga ako.“4 years ko siyang hindi nakita, syempre namiss ko siya–”“Hay naku, naalala ko na naman kung paano kayo maglampungan sa harapan namin noon. Grabe para kayong lalanggamin, nahiya
Ella POV Napatayo ako nang marinig ang malalim na boses ni Miguel. Shoot talaga, nakatulog ako! Dahil sa pagkagulat ay nagising yata maging ang kaliit liitang kalamnan ko. Inabot na ko ng gabi dito. Ibig sabihin, napakatagal kong nakatulog sa sofa. Kanina pa ba siya dito? Bakit hinayaan lang niya ako? “Bakit dimo ako ginising?” wala sa sariling nasabi ko. Kita ko ang sarkastikong pagtawa ni Miguel at umiling iling pa habang nasa laptop na ulit ang paningin. Nagmamadali kong inayos ang aking sarili at sinalikop ang aking mga gamit. Gabi na, kailangan ko nang umuwi. “Pasensya na Mr. dela vega, sige po aalis na ako.” tuliro kong sabi at aktong aalis na. “I thought you were here to have me sign the contract?” anito na ikinatigil ko. Haisst! Oo nga pala. Parang gusto kong tampalin ang sarili ko dahil parang lutang pa rin ako. Ang haba ba naman kasi ng tulog ko. Hoy Ella, gising!! Muli kong ibinaba ang mga gamit ko at tanging ang documents na kailangan lang ni Miguel ang